Δημήτρης Βαρσάνης
Γράψτε “Ματαμπελελάνδη” σε οποιαδήποτε μηχανή αναζήτησης στο διαδίκτυο και τα πιο άμεσα αποτελέσματα που θα σας παρουσιάσουν αναπόφευκτα είναι μια λιτανεία διακριτικών τίτλων που δυστυχώς υπονομεύουν τις λέξεις σφαγή, γενοκτονία και τρόμο.
Στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 καθώς ο βίαιος δικτάτορας της χώρας Robert Mugabe επεδίωξε να εξουδετερώσει την άνοδο των υποστηρικτών της αντιπολίτευσης που συσπειρώθηκαν στα δυτικά της Ζιμπάμπουε, η Πέμπτη Ταξιαρχία του Εθνικού Στρατού της χώρας προκάλεσε όλεθρο σε όλη τη Ματαμπελελάνδη. Λαμβάνοντας υπόψη τη σχετική αφάνεια της περιοχής και την απουσία επακόλουθων γεγονότων με αφορμή τα γεγονότα για την αντικατάσταση των αναφορών αυτών των φρικαλεοτήτων, η θλιβερή κληρονομιά τους ζει με αναστάτωση.
Κάτω από τις οδηγίες για την ενορχήστρωση μιας βίαιης εκστρατείας κατά του αντιφρονούντα που ονομάζεται Gukurahundi - ένας όρος που λαμβάνεται από την τοπική γλώσσα Σόνα που ορίζεται ως «η βροχή που εκτοξεύει το χαλί πριν την άνοιξη» - η Πέμπτη Ταξιαρχία επέβαλε μια τεράστια ποικιλία κατασταλτικών μέτρων στον λαό της Ματαμπελελάνδης. Από την απαγόρευση της κυκλοφορίας έως την απαγόρευση της κυκλοφορίας εντός καθορισμένων ζωνών και από το παράνομο κλείσιμο τοπικών επιχειρήσεων στη λεηλασία σπιτιών και την εκτεταμένη συγκέντρωση, κράτηση και ανάκριση των αποκαλούμενων εξεγερμένων.
Επιπλέον, η Πέμπτη Ταξιαρχία πραγματοποίησε επίσης μια σαρωτική γενοκτονία σε μια καταδικαστική κλίμακα. Συνειδητά εκτιμάται ότι δολοφονήθηκαν περίπου 20.000 άνθρωποι Ντέμπελε - άνδρες, γυναίκες και παιδιά - ενώ πολλοί περισσότεροι φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν ως κατηγορία την υποστήριξη τους στο μακροχρόνια πολιτικό εχθρό του Mugabe, Dr Joshua Nkomo.
Σήμερα οι τρεις επαρχίες της περιοχής (Βόρεια και Νότια Ματαμπελελάνδη και το Μπουλαβάγιο) αν και εξακολουθούν να ξεδιπλώνονται από τη δεινή καταστροφή του παρελθόντος, προσβλέπουν στο μέλλον τους με ελπίδα. Μια πηγή μιας τέτοιας ελπίδας έρχεται στη μορφή της ποδοσφαιρικής τους ομάδας και της επιλεγμένης ομάδας νεαρών ανδρών που ετοιμάζονται να μεταφέρουν την ιστορία τους μαζί τους μέχρι το Λονδίνο, για να αγωνιστούν στο World Football Cup της CONIFA.
Φωλιασμένοι μεταξύ των ποταμών Λιμπόπο και Ζαμβέζη είναι τα μικρά γήπεδα στα οποία ο Άγγλος προπονητής Justin Walley βάζει καθημερινά τους παίκτες της Ματαμπελελάνδης να κάνουν τα βήματα τους. Στη δεύτερη χρονιά του ως επικεφαλής των Δυτικών Αφρικανών - αφού στο παρελθόν πραγματοποίησε μερικές θητείες στη Λετονία και στη Σιέρρα Λεόνε - ο Walley είναι ήδη συνηθισμένος να βρίσκεται χιλιάδες μίλια μακριά από τις ανέσεις της Αγγλίας.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι οι εγκαταστάσεις ή η έλλειψή τους δεν επηρεάζουν τις πρακτικές του Walley και των παικτών του: «Σκοτεινιάζει στις έξι το απόγευμα», δήλωσε ο πολυταξιδεμένος προπονητής και συνέχισε: «χωρίς φορητές εστίες ή προβολείς μας περιορίζει το τι μπορούμε να πετύχουμε καθώς δεν υπάρχουν φώτα ούτε στα προάστια του δρόμου».
Παρά τις συγκεκριμένες αντίξοες συνθήκες ο Walley επιμένει ότι η ταπεινή αρχή δεν χρειάζεται να υπαγορεύει ταπεινές φιλοδοξίες και οι στόχοι του με τη Ματαμπελελάνδη είναι άφθονοι. "Θέλουμε να κερδίσουμε ένα Αφρικανικό Κύπελλο ή ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου. Θέλουμε να αναγνωριστούμε ως η καλύτερη ομάδα στη Ζιμπάμπουε. Να αναπτύξουμε νέους άνδρες και να τους βοηθήσουμε να βρουν καριέρες μέσα και έξω από το άθλημα. Να συμβάλουμε στην ανάπτυξη της κοινότητας. Να τοποθετήσουμε τη Ματαμπελελάνδη στο χάρτη. Να διαλύσουμε το μύθο ότι η Ζιμπάμπουε είναι επικίνδυνη. "
Πάνω απ 'όλα ο Walley επιθυμεί τη συμμετοχή της Ματαμπελελάνδης στο CONIFA World Football Cup για να εμπνεύσει ένα ολοκληρωτικό αποτέλεσμα. «Θέλουμε οι άνθρωποι να ερωτευτούν τους ανθρώπους Ντεμπέλε και τον πολιτισμό τους».
Με τη διοργάνωση να ξεκινάει σήμερα οι ποδοσφαιριστές που απαρτίζουν τη Ματαμπελελάνδη δεν προετοιμάζονται μόνο για το ντεμπούτο τους σε ένα μεγάλο τουρνουά αλλά και για την πρώτη τους Παγκόσμια εκδρομή. "Όλα τα αγόρια που ταξιδεύουν θα επισκεφτούν την Ευρώπη για πρώτη φορά και είναι εξαιρετικά ενθουσιασμένοι, αλλά κανένας από αυτούς δεν βρίσκεται στο αεροπλάνο έτσι ώστε όλοι να παραμείνουν επικεντρωμένοι στις τελευταίες μέρες τους εδώ", επιμένει ο Walley. "Έχουμε μια περιοδεία στη Νότια Αφρική, όπου θα παίξουμε με αντιπάλους της Νοτίου Αφρικής και τα αγόρια ξέρουν ότι αυτό θα επηρεάσει έντονα ποιος θα πάρει το εισιτήριο για το Λονδίνο".
Με τόσο μικρή εμπειρία είναι σχεδόν αδύνατο να προβλέψουμε πώς θα τα πάει η ομάδα του Walley στο Λονδίνο. Στο τέλος όμως η τελική τοποθέτησή τους μπορεί να θεωρηθεί αδιάφορη μπροστά στην αιτία της περιοχής μιας και όπως είναι το ήθος πολλών εκλεκτικών συμμετεχόντων της CONIFA World Football Cup, ο ρόλος της Ματαμπελελάνδης στο τουρνουά δεν κρίνεται μόνο από τα αποτελέσματά τους στον αγωνιστικό χώρο.
"Το ποδόσφαιρο προσφέρει ελπίδα και όνειρα" τόνισε ο Walley. "Ο λαός της Ζιμπάμπουε χρειάζεται αισιόδοξες ιστορίες και πιστεύω ότι η δική μας είναι μία από αυτές".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου