Giovani Lo Celso: Πως μπορεί να χρησιμοποιήσει το Παγκόσμιο κύπελλο για να καθιερωθεί ως στήριγμα της Αργεντινής

Δημήτρης Βαρσάνης


Πολλοί προικισμένοι ποδοσφαιριστές έχουν βγει από το Ροζάριο της Αργεντινής. Εκεί γεννήθηκε και ονομάστηκε το σπίτι του Lionel Messi μέχρι την αναχώρησή του για την Ισπανία. Εκεί μπορείς να εντοπίσεις τις ρίζες του επιθετικός της Internazionale Mauro Icardi όπως και την πόλη που αντιπροσωπεύει ο νέος και αχόρταγος Giovani Lo Celso.

Ξεκινώντας τη σταδιοδρομία του στη Rosario Central το 2010 (μια ακαδημία που έβγαλε επίσης τον Ángel Di Maria) η ικανότητα του Lo Celso έκανε αμέσως κλικ. Μετά το ντεμπούτο του στη Primera División τον Ιούλιο του 2015, θα πραγματοποιούσε 23 εμφανίσεις για τη Rosario κατά τη διάρκεια εκείνης της σεζόν, εντυπωσιάζοντας τους οπαδούς και τους σκάουτερ καθώς η ομάδα του έφτασε στα προημιτελικά του Copa Libertadores το 2016.

Στη συνέχεια ήρθε μια σφοδρή επίδοση για την Ολυμπιακή ομάδα της Αργεντινής στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2016 στη Βραζιλία. Προτιμώντας τη θέση του επιθετικού ή του κεντρικού μέσου, ο Lo Celso ήταν η σωτηρία για την επίθεση και την άμυνα της Αργεντινής, μαζεύοντας την μπάλα και μοιράζοντας την στους επιθετικού, συμπεριλαμβανομένου του Ángel Correa της Atletico Madrid.

Ο Lo Celso ήταν ένα από τα λίγα λαμπερά σημεία σε μια θλιβερή συνολικά απόδοση από την Αργεντινή, η οποία τερμάτισε τρίτη στον όμιλο της και αποκλείστηκε πρόωρα. Έκανε όμως ο ίδιος όσα έπρεπε στο χρόνο του στη Βραζιλία και πήρε τη μεταγραφή του στη PSG για περίπου 10 εκατομμύρια ευρώ ύστερα από κάποιο επιμελές σκάουτινγκ από τους Γάλλους γίγαντες.

Επιστρέφοντας στη Rosario για το υπόλοιπο της χρονιάς ο Lo Celso θα πραγματοποιούσε εννέα ακόμα εμφανίσεις και θα ολοκλήρωνε τη χρονιά με τρία γκολ και οκτώ ασίστ σε 32 αγώνες.

Όταν εξετάζουμε την πίεση και τον λεπτομερή έλεγχο από τους οπαδούς και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η κίνηση σε ένα κολοσσιαίο σύλλογο με τις προσδοκίες της PSG είναι πάντα ένα ρίσκο σε οποιοδήποτε σημείο της σταδιοδρομίας ενός παίκτη. Ωστόσο το ιστορικό της PSG και ο τότε προπονητής της Unai Emery μας υποδεικνύουν ότι δίνουν ευκαιρίες στους παίκτες που έχουν δείξει στοιχεία και είναι καλύτεροι από πολλούς.

Το γεμάτο πρόγραμμα της PSG στο εσωτερικό και στο εξωτερικό προσφέρει πολλές πιθανότητες για νέους παίκτες να παίξουν ενάντια σε δυνατούς αντιπάλους. Ο Lo Celso πραγματοποίησε το ντεμπούτο του για τη PSG σε έναν αγώνα για το Coupe de France εναντίον της Avranches τον Απρίλιο του 2017. Μπαίνοντας στη θέση του Adrien Rabiot στο 63’ σε μια νίκη με 4-0 για τη PSG, δεν χρειάστηκε να τρέξει πολύ στη μέση του γηπέδου.

Μετά το τέλος της σεζόν 2016/17 ο Lo Celso είχε παίξει σε πέντε αγώνες συνολικά για τη PSG, στην οποία μοίρασε και δύο ασίστ. Ήταν αρκετά για αυτόν να καταλάβει το στυλ της PSG και τι χρειάζεται για να παίξεις σε ένα κορυφαίο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, αλλά χρειαζόταν ακόμα περισσότερες ευκαιρίες να αποδείξει τις πραγματικές του δυνατότητες.

Μετά από μια φυσική ανάπτυξη στη προετοιμασία η σεζόν 2017/18 τον είδε να κάνει ένα βήμα για να γίνει ένας πολύτιμος παίκτης της ομάδας. Έπαιξε σε 33 αγώνες στη Ligue 1, ξεκινώντας στους 18 από αυτούς και κατέγραψε τέσσερα τέρματα και τρεις ασίστ. Πραγματοποίησε επίσης επτά εμφανίσεις στο Champions League εξασφαλίζοντας μια ασίστ. Πέρα από τα στατιστικά στοιχεία ο Lo Celso παρουσιάστηκε στην Ευρώπη ως ένας ευπροσάρμοστος box-to-box μέσος. Έπαιξε πολλά παιχνίδια τόσο ως αμυντικός όσο και πιο απλός κεντρικός μέσος και με μια ταυτότητα ενός οχταροδεκαριού.

Μια επιλογή έκπληξη στην ενδεκάδα της PSG για τον γύρο των “16” με τη Real Madrid κέρδισε την εμπιστοσύνη του Emery αλλά δεν έδειξε ακριβώς για το τι είναι ικανός. Αγωνιζόμενος σε έναν πιο αφύσικο ρόλο στη μεσαία γραμμή υπέπεσε σε ένα πέναλτι λίγο πριν το ημίχρονο, γεγονός που πρόσθεσε περισσότερα καύσιμα στη συζήτηση για το αν ο έμπειρος Lassana Diarra θα ήταν καλύτερη επιλογή.

Στα 21 του είναι δύσκολο να βάλεις αυτό το είδος πίεσης σε έναν παίκτη στην πρώτη του πλήρη σεζόν στην Ευρώπη, ακόμα περισσότερο όταν σκέφτεσαι ότι είναι η πρώτη φορά που παίζει βασικός στο Champions League στο Santiago Bernabeu εναντίον των δύο φορές πρωταθλητών Ευρώπης τα τελευταία δύο χρόνια.

Πέρα από εκείνο το λάθος στο Champions League, η εξέλιξη του Lo Celso και οι τεχνικές δεξιότητες του είναι σαν πολλών συμπατριωτών του. Το αριστερό του πόδι είναι μαγικό και σπάνια του φεύγει η μπάλα με ένα κέντρο βάρους συγκρίσιμο με αυτό του Mateo Kovačić της Real Madrid ή του Dele Alli της Tottenham. Έχει επίσης αυτό το Αργεντίνικο στυλ που δεν ντρέπεται να πραγματοποιήσει φανταχτερές πάσες ή να τραβήξει κάτι απίστευτο από την τσάντα με τα πολλά του κόλπα.

Το γκολ του ενάντια στη Lille το Φεβρουάριο και οι συγκρίσεις με ένα από τα πολλά πανέμορφα τέρματα του Lionel Messi δεν είναι υπερβολικός. Έχει το ίδιο είδος ικανότητας στις πάσες και στη κατεύθυνση της μπάλας, αλλά δεν είναι αρκετά συνεπής στα τελειώματα ή στη δημιουργία με το Messi.

Όμως ο Lo Celso εξακολουθεί να έχει κάποια από αυτή τη μαγική σκόνη και παρόλο που δεν βρίσκεται στην κορυφή της λίστας για την Αργεντινή, το γεγονός ότι κλήθηκε για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 είναι σημαντικό. Μετά το τέρμα του Mario Gotze στο Maracanã τον Ιούλιο του 2014, προέκυψε μια ταραχώδης περίοδος για λίγα χρόνια στην Albiceleste.

Παρά το γεγονός ότι διαθέτει μερικούς από τους καλύτερους παίκτες του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και το καλύτερο όλων δεν έχει κάνει ακόμα το κλικ. Παρόμοια με τη κατάσταση της Barcelona τα τελευταία χρόνια στην αγορά παικτών που μπορούν να συμπληρώσουν το Messi, η Αργεντινή δεν κατάφερε να βρει έναν προπονητή ο οποίος να καταφέρει να εφαρμόσει ένα στυλ που να χρησιμοποιεί καλύτερα την αναμφισβήτητη ποιότητα της επίθεσης τους.

Η ένταξη κάποιου όπως ο Lo Celso φέρνει ελπίδα και ενθουσιασμό, αν όχι για αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, τουλάχιστον για το μέλλον. Αν και αυτός και ο Messi επιθυμούν να κρατούν τη μπάλα στα πόδια τους, το να μπορεί να εκπαιδεύεται και να μαθαίνει πράγματα από πρώτο χέρι από αυτόν, μόνο καλό θα κάνει καθώς προωθεί την επόμενη γενιά.

Διαβάζοντας την αποστολή της Αργεντινής, μπορεί να είναι κάπως συναρπαστικό να σκεφτείς ότι είναι μια ομάδα που δεν θα συναντήσει δυσκολίες. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει, καθώς ο προπονητής Jorge Sampaoli προσπάθησε να φτιάξει ένα παζλ, αλλά λείπουν μερικά κομμάτια ακμής.

Ο Sampaoli είναι γνωστό για την οργάνωση ενός αδίστακτου και ασφυκτικού αμυντικού συστήματος βασισμένου σε ένα είδος υψηλού πρέσινγκ, ο οποίος θα μπορούσε να είναι ένας λόγος που επέλεξε το νεαρό αστέρι. Στο Lo Celso δεν τον πειράζει να πιέζει ή να τρέχει πίσω και να κάνει ένα τάκλιν, ενώ η δημιουργικότητά του συμπληρώνει τους άλλους μέσους Lucas Biglia και Javier Mascherano οι οποίοι έχουν καλύτερα αμυντικά ένστικτα.

Πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του στην Αργεντινή σε μια φιλική νίκη (1-0) εναντίον της Ρωσίας τον Νοέμβριο του 2017, καμία από τις συμμετοχές του Lo Celso δεν έχει έρθει σε επίσημες διοργανώσεις. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι προπονητές των Εθνικών ομάδων επιλέγουν μερικούς νέους για να πάρουν μαζί τους - ο Messi επιλέχθηκε για το πρώτο του Παγκόσμιο Κύπελλο το 2006 στην ηλικία των 19 ετών - αλλά ο πολύς χρόνος συμμετοχής δεν είναι εγγυημένος. Η έλλειψη δύναμης στη μεσαία γραμμή είναι σίγουρα ένας από τους λόγους για τους οποίους συμπεριλήφθηκε ο Lo Celso, αλλά δεν απογοητεύθηκε από τις λίγες φορές που έπαιξε για την Albiceleste.

Ξεκινώντας από την αρχή στο ντεμπούτο του ενάντια στη Ρωσία, ο Lo Celso σπάνια εμφανίστηκε φοβισμένος. Πατώντας γερά και κάνοντας λίγες φορές το ένα - δύο με τον Messi και τον Sergio Agüero, δυσκολεύτηκε μερικές φορές όταν τέθηκε υπό πίεση αλλά παρουσίασε καλή φυσική κατάσταση και αντοχή προτού γίνει αλλαγή.

Ο άνδρας από το Ροζάριο είχε μια μεγαλύτερη ευκαιρία να εντυπωσιάσει για τη χώρα του ενάντια στην Ιταλία τον Μάρτιο στο Etihad του Μάντσεστερ, ξεκινώντας βασικός και παίζοντας 76 λεπτά ως επιθετικός μέσος. Όντας ιταλικής καταγωγής και έχοντας Ιταλικό διαβατήριο, ο Lo Celso ήταν ρευστός και μεστός στο παιχνίδι του, δίνοντας τη πάσα στο γκολ του Éver Banega που άνοιξε το σκορ. Μαζί με το Di Maria ο Lo Celso ήταν το επίκεντρο της επίθεσης εναντίον των Ιταλών, κρατώντας τη μπάλα για πολλή ώρα στα πόδια του κάτι που ταιριάζει στο στυλ του.

Για οποιοδήποτε έθνος να διατηρήσει την επιτυχία του στο ποδόσφαιρο, είναι σημαντικό να έχει έναν παίκτη που να είναι ο ηγέτης για όλους τους άλλους και να μην τον ενοχλεί η πίεση των μέσων ενημέρωσης. Ο Messi το κάνει καλά επειδή όπως προσδιορίζεται στη βιογραφία του Guillem Balague, ο Messi αγαπά το άθλημα οπότε βγαίνει στον αγωνιστικό χώρο και παίζει, αφήνοντας την υπόλοιπη δουλειά σε άλλους. Τον βοηθά επίσης το γεγονός ότι βγήκε στη σκηνή με ποδοσφαιριστές όπως ο Pablo Zabaleta, ο οποίος από νεαρή ηλικία δούλεψε λίγο πιο πολύ χωρίς την μπάλα έτσι ώστε να μπορεί να λάμψει ο συμπαίκτης του.

Τούτου λεχθέντος το μέλλον του ποδοσφαίρου της Αργεντινής βρίσκεται στον αέρα μετά από αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, ειδικά εάν αποσυρθεί ο Messi. Ο Lo Celso σηματοδοτεί αυτή την αλλαγή φρουράς και παρόλο που δεν πρόκειται να είναι ο παίκτης που θα σου πετύχει 20 γκολ μια χρονιά, θα πρέπει να αγκαλιάσει έναν ηγετικό ρόλο. Το μεγάλο πράγμα για την Αργεντινή όπου το ποδόσφαιρο σημαίνει περισσότερο από ό, τι οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να φανταστούν, είναι η αφθονία των προοπτικών που αναδύονται συνήθως.

Ο 24χρονος Paolo Dybala είναι ένας από εκείνους που περιμένουν την ευκαιρία τους και με τον Lo Celso ενδεχομένως να σχηματίσει ένα συμβιωτικό δίδυμο. Η έλλειψη χημείας του Dybala με τον Messi έχει τεκμηριωθεί καλά και μπορεί να αποδοθεί σε διάφορους λόγους, αλλά στο τέλος θα έχει λογικά την ευκαιρία να αντικαταστήσει τον Messi με το νούμερο 10.

Μετά τον Lo Celso ο Christian Pavón - που έχει λάμψει για την Boca Juniors - θα είναι ο δεύτερος νεότερος παίκτης στη Ρωσία για την Αργεντινή. Το συγκεκριμένο δίδυμο ήταν συμπαίκτες στους Ολυμπιακούς Αγώνες πριν από δύο χρόνια και ο Pavón την άρπαξε όταν του δόθηκε η ευκαιρία να παίξει στη δεξιά ή την αριστερή πτέρυγα. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι δεν θα παίξει πολύ στη Ρωσία, αλλά θα είναι μια μεγάλη ευκαιρία για να μάθει τι χρειάζεται για να παίξει στο κορυφαίο επίπεδο και ο δεσμός με τον Lo Celso είναι ιδεατός.

Όντας ήδη ένας σεβαστός παίκτης σε όλη την Ευρώπη, αυτό το τουρνουά θα είναι μια ευκαιρία για τον Lo Celso να βελτιωθεί και να αρχίσει να ακμάζει ως ένας από τους επόμενους ηγέτες της χώρας του. Οι παίκτες συχνά δεν έχουν την ευκαιρία να ανταγωνιστούν σε μια τόσο μεγάλη σκηνή χωρίς μεγάλες προσδοκίες, αλλά βρίσκεται εδώ αυτή τη στιγμή.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το μέλλον είναι λαμπρό για τον Giovani Lo Celso όμως θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσει το παρόν για να διαμορφώσει μια καριέρα στην κορυφή και να οδηγήσει την Αργεντινή στη δόξα για άλλη μια φορά.