Μεταξύ 8.800 έως 10.000 π.Χ., στην Ανατολή, η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου που σήμερα περιλαμβάνει το Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη, την Ιορδανία, τη Συρία και μέρος της νότιας Τουρκίας, οι άνθρωποι έμαθαν πώς να καλλιεργούν, πράγμα που τους επέτρεψε να μετατραπούν απο κυνηγούς - τροφοσυλλέκτες σε καλλιεργητές. Οι αρχαιολόγοι μάλιστα, χρησιμοποιούν αυτή τη μετάβαση για να σηματοδοτήσουν το τέλος της Παλαιολιθικής εποχής και την αρχή της Νεολιθικής εποχής, Αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι από το 7000 π.Χ. αγρότες της Νεολιθικής Εποχής είχαν μετακινηθεί στην Ευρώπη μεταδίδοντας στους εκεί ανθρώπους τις ιδέες και τα γονίδιά τους περίπου, 30.000 έως 40.000 έτη πριν.
Οι μέθοδοι μεταφοράς και η διαδρομή των πρώτων καλλιεργητών της Νεολιθικής εδώ και πολύ καιρό αμφισβητούταν. Μήπως ταξίδεψαν δια ξηράς, μεταναστεύοντας πρώτα βόρεια από την Ανατολή μέσα στην Μικρά Ασία, διέσχισαν τον Βόσπορο και στη συνέχεια μέσω των Βαλκανίων στην κεντρική Ευρώπη; Ή μήπως ταξίδεψαν από τη θάλασσα; Και αν ναι, με ποια διαδρομή; Μήπως ταξίδεψαν απευθείας από την ακτή της Λεβάντε στην Κρήτη και στη συνέχεια σε όλη την Ελλάδα, όπως μια θεωρία υποστηρίζει; Ή μήπως πρώτα ταξίδεψαν βόρεια στην Μικρά Ασία και στη συνέχεια απο τα Δωδεκάνησα, στην Κρήτη, και από την Κρήτη, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη;
Για να δώσει μια απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα, μια διεθνής ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Γιώργο Stamatoyannopoulos, καθηγητή ιατρικής και γονιδιώματος στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, μελέτησε και συνέκρινε γενετικούς δείκτες που βρέθηκαν σε 32 πληθυσμών από την σημερινή Εγγύς Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, την Ανατολία , τα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη, την ηπειρωτική Ελλάδα και τη Νότια και τη Βόρεια Ευρώπη.
Σε αυτή τη μελέτη, ο κ. Σταματογιαννόπουλος και οι συνεργάτες του συνέκριναν την αναλογία ή τη συχνότητα, ορισμένων δεικτών, που ονομάζονται πολυμορφισμοί μονού νουκλεοτιδίου, (SNPs) ή "snips," και οι οποίοι εμφανίζεται σε αυτούς τους διαφορετικούς πληθυσμούς. Όταν ένας πληθυσμός κινείται σε μια περιοχή και αναμειγνύει με τον τοπικό πληθυσμό, εισάγει τα γονίδιά του στην «λίμνη γονιδίων» του και αποκτούν τα γονίδια από τους γηγενείς λαούς. Αυτή η ανταλλαγή των γονιδίων από το ένα στο άλλο πληθυσμό ονομάζεται "γονιδιακή ροή." Έτσι, όταν οι επόμενες γενιές συνέχισαν τη μετανάστευση και την ανταλλαγή των γονιδίων, η συχνότητα των SNPs στους πληθυσμούς θα αντικατοπτρίζουν αυτή τη γενετική ανάμειξη. Θα είναι ανιχνεύσιμη στους πληθυσμούς που άφησαν πίσω.
Σύμφωνα με την μελέτη, οι νεολιθικοί μετανάστες προέκυψαν από την Ανατολή. Στη συνέχεια φαίνεται να έχουν μεταναστεύσει πρώτα στην Μικρά Ασία, στην Δωδεκάνησο, στην Κρήτη και στη συνέχεια μέσω Λακωνίας στο νοτιοανατολικό άκρο της Ελλάδας. Καθώς η μετανάστευση συνεχίζεται, κάποιοι πληθυσμοί μετακινήθηκαν προς τα βόρεια στη βόρεια Ελλάδα ενώ το άλλο, μεγαλύτερο μέρος της μετανάστευσης συνεχίστηκε δυτικά στη Σικελία και στη συνέχεια στην μεσογειακή ακτή της Νότιας Ευρώπης και στη Βόρεια Ευρώπη.
«Υπήρχαν πολλαπλές μεταναστεύσεις των νεολιθικών ανθρώπων στην Ευρώπη και μερικές, αναμφίβολα, πήγαν από την διαδρομή της γης, αλλά η κύρια οδός ήταν απο την Μικρά Ασία και στη συνέχεια μέσω θάλασσας, στην Κρήτη η οποία χρησίμευε ως σημαντικός κόμβος», δήλωσε ο Stamatoyannopoulos.
Αν δεν ήταν ο κύριος στόχος της μελέτης τους, οι ερευνητές εξέτασαν επίσης την ροή γονιδίων σε πληθυσμούς στην Αραβική Χερσόνησο και τη Βόρεια Αφρική. Βρήκαν ότι οι μεταναστεύσεις των νεολιθικών ανθρώπων που κατάγονται από την Εγγύς Ανατολή κινήθηκε επίσης νοτιοανατολικά στην Αραβία και μέσω Αιγύπτου και σε όλη την ακτή της Βόρειας Αφρικής.
Ολόκληρη η έρευνα ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου