Δημήτρης Βαρσάνης
Αυτή ήταν μια ιστορία που ποτέ δεν φάνηκε να ξεδιπλώνει με τον τρόπο που οι θεατές θα περίμεναν.
Ανεξάρτητα από τις περιστροφές και τις στροφές, η περίεργη και χαοτική βασιλεία των αρχόντων της Formula 1 Bernie Ecclestone και Flavio Briatore στη Queens Park Rangers ήταν ένα απίστευτο ταξίδι που φαινόταν να αλλάζει σε μηνιαία βάση, ανάλογα με τα σκληρά οικονομικά, τους ηρωισμούς στον αγωνιστικό χώρο, ή απλά μόνο από τις διαθέσεις των ιδιοκτητών. Εκείνοι είχαν ένα τετραετές πλάνο για να επαναφέρουν το σύλλογο στη Premier League και στην επακόλουθη δόξα, αλλά πρώτα έπρεπε να νικήσουν τα δικά τους αυτοκαταστροφικά ένστικτα για να δοκιμάσουν ακόμα και αυτή την ευκαιρία.
Ο σύλλογος με έδρα το Δυτικό Λονδίνο ήταν ένα από τα αρχικά μέλη της Premier League, αλλά ο υποβιβασμός του το 1995 οδήγησε σε μια ταλαιπωρία στις χαμηλότερες κατηγορίες της ποδοσφαιρικής πυραμίδας. Στην αλλαγή της χιλιετίας έπεσε ακόμα και στη League Two για λίγα χρόνια υπό την εποπτεία του Ian Holloway όμως το μεγαλύτερο μέρος της περιόδου μετά το 1995 το πέρασε στη Championship.
Παρόλο που αυτό μπορεί να συνεπάγεται με μια αίσθηση σταθερότητας δεν ίσχυε ποτέ κάτι τέτοιο. Ο σύλλογος εισήλθε σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης το 2001 και κατά συνέπεια δυσκολεύτηκε να αποπληρώσει ένα δάνειο έκτακτης ανάγκης ύψους 10 εκατομμυρίων λιρών. Επιπλέον πολλά σκάνδαλα έπληξαν τους Rs τα επόμενα χρόνια, συμπεριλαμβανομένων των ισχυρισμών εκβιασμού και το πραξικόπημα στο Διοικητικό Συμβούλιο, για να μην αναφέρουμε τον τραγικό θάνατο του Ray Jones, ενός υποσχόμενου νεαρού επιθετικού που έχασε τη ζωή του τρεις ημέρες πριν από τα 19α γενέθλιά του σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ενώ το κλαμπ απέσυρε τη φανέλα του με τον αριθμό 31 (πρώτη φορά που οι Λονδρέζοι έκαναν κάτι τέτοιο) μέχρι το 2007 το χρέος των 18 εκατομμυρίων λιρών και τα αποτελέσματα στο πρωτάθλημα σήμαιναν ότι η ρευστοποίηση ήταν μια πραγματική αναγκαιότητα.
Εδώ μπαίνουν οι Bernie Ecclestone και Flavio Briatore μαζί με τον Alejandro Agag, έναν λιγότερο γνωστό όμως επίσης σημαντικό πρόσωπο στην αυτοκρατορία της F1. Αγόρασαν το σύλλογο και καθάρισαν εξ ολοκλήρου το χρέος και αργότερα εντάχθηκε μαζί τους ως μέτοχος ο μεγιστάνας του χάλυβα Lakshmi Mittal. Στην αρχή έμοιαζε με την επόμενη ιστορία της Chelsea ή ίσως ένα προοίμιο για το που θα έφτανε η Manchester City: οι δισεκατομμυριούχοι πήγαιναν σε ένα μέρος που αναφερόταν πλέον ως «Lo£tus Road», το σώζοντας το από την πτώχευση και ελπίζοντας να παράσχουν μια αρκετά υψηλή στοίβα μετρητών για να προβιβαστούν. Ακόμα και τότε, τα κλαμπ της Premier League είχαν κατά μέσο όρο πάνω από έξι φορές έσοδα από την ομάδα της Championship: ο στόχος ήταν προφανής.
Ο τρόπος όμως όχι και τόσο. Ο Briatore ανέλαβε άμεσα ως πρόεδρος και άρχισε να τοποθετεί τη σφραγίδα του σε κάθε πτυχή της ζωής του κλαμπ. Το παλιό σήμα αντικαταστάθηκε με έναν εντελώς διαφορετικό σχεδιασμό ώστε να ταιριάζει με τα πλάνα των νέων ιδιοκτητών για να μετατρέψουν τη QPR σε μια υπερδύναμη. Ακόμα ο Διευθύνων σύμβουλος της Renault πήρε την ευκαιρία να απαλλαγεί από τη δημοφιλή μασκότ Jude the Cat, μια μαύρη γάτα που ζούσε στο Loftus Road πριν αλλάξει χέρια. Ο προληπτικός Ιταλός θεωρούσε τις μαύρες γάτες ως μια πηγή κακής τύχης. Σε μια περίεργη απόπειρα να εξαφανίσει τη Jude, ανακοινώθηκε στο Matchday Programme της 2ης Φεβρουαρίου τους 2008 ότι το φτωχό πράγμα «πήγε διακοπές». Αν και δεν αποτελεί θέμα από μόνο του, έλεγε πολλά για τους εκκεντρικούς τρόπους του Ιταλού.
Αν αυτό δεν έμοιαζε αρκετά άσχημο είχε επίσης τη συνήθεια να παρεμβαίνει στην ενδεκάδα, διατάσσοντας τακτικά τους προπονητές να παίζουν με περισσότερους επιθετικούς και να ακολουθούν μια πιο ελκυστική προσέγγιση. Κάτω από την προεδρία του οι Rs άλλαξαν επτά προπονητές σε δύο χρόνια. Ο Paulo Sousa απολύθηκε λόγω "διάχυσης ευαίσθητων πληροφοριών" καθώς εξέφρασε τη διαφωνία του σχετικά με το ότι ο πρώτος σκόρερ της ομάδας δανείστηκε στη Nottingham Forest χωρίς τη συμβολή του, ενώ ο μετέπειτα αντικαταστάτης του Jim Magilton υποστηρίχθηκε ότι χτύπησε με το κεφάλι ένα ποδοσφαιριστή του στα αποδυτήρια μετά από μια ήττα με 3-1 από τη Watford.
Εν τω μεταξύ οι ιστοσελίδες πλημμυρίζονταν με ασταμάτητες πληροφορίες εκ των έσω που κυμαίνονταν από το ότι ο Luís Figo θα έρθει στο Loftus Road να υπογράψει ως παίκτης και ο Zinedine Zidane - χωρίς προπονητική εμπειρία σε εκείνο το σημείο - θα αναλάβει ως προπονητής. Η πρώτη σεζόν των νέων ιδιοκτητών έδωσε τη 14η θέση στο πρωτάθλημα, θέτοντας τη QPR έξι βαθμούς μακριά από το υποβιβασμό αλλά και 12 πόντους απόσταση από τα πλέι - οφ ανόδου.
Παρά το πολλά υποσχόμενο ξεκίνημα τη σεζόν 2008/09 δεν σημειώθηκε σημαντική βελτίωση στον αγωνιστικό χώρο και οι πολλαπλές απολύσεις στους προπονητές μαζί με τις προγραμματισμένες αυξήσεις των τιμών στα εισιτήρια έστρεψαν τους οπαδούς εναντίον των ιδιοκτητών. "Θέλουμε πίσω τους Rangers μας", έγινε μια τακτική ιαχή στις κερκίδες καθώς η ομάδα κυμαίνονταν σε μέτριες επιδόσεις. Μάλλον κατανοητά το Loftus Road ήταν μισοάδειο στις ημέρες των αγώνων σε όλη αυτή την ταραγμένη περίοδο.
Στο μέσο της επόμενης σεζόν ο σύλλογος φλέρταρε με τον υποβιβασμό στην 19η θέση ύστερα από 30 αγωνιστικές και απέχοντας μόνο ένα βαθμό από τη ζώνη του υποβιβασμού. Γύρω από αυτό το διάστημα ο Briatore αναγκάστηκε ουσιαστικά να κάνει ένα βήμα πίσω. Εσωτερικά εξήγησε την αλλαγή ως ένα λογικό βήμα μιας και «έσωζε τον σύλλογο σε αυτό το σημείο» και «έβρισκε κάπως όλους τους ανίκανους προπονητές».
Φυσικά ο πραγματικός λόγος είχε να κάνει περισσότερο με τα προσωπικά ζητήματα του Ιταλού, καθώς οι συνέπειες του σκανδάλου για μια “χειραγωγημένη κούρσα” του 2008 κατά τη διάρκεια του Grand Prix της Σιγκαπούρης άρχισαν να ξεφεύγουν από τον έλεγχο. Τιμωρήθηκε επ 'αόριστον από τα γεγονότα που είχαν να κάνουν την FIA όμως και η Football League επίσης ενδιαφέρθηκε για το θέμα. Ζήτησαν πληροφορίες σχετικά με τη διαθεσιμότητα των αποδεικτικών στοιχείων των αγώνων, προκειμένου να προσδιοριστεί εάν ο Briatore είχε λόγο όταν πήρε το σύλλογο του Λονδίνου λίγα χρόνια νωρίτερα.
Με την αποχώρηση του Briatore ο Neil Warnock ανέλαβε ως ο πέμπτος προπονητής της εποχής τους. "Ένας ισχυρός άντρας με ισχυρό χαρακτήρα" σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο. Προηγοουμένως κατεύθυνε τη Sheffield United στη Premier League και είχε ένα εξαιρετικό ρεκόρ στα πλέι-οφ τη δεκαετία του 1990. Με αυτόν ως υπεύθυνο η ομάδα απέφυγε άνετα τον υποβιβασμό.
Λαμβάνοντας υπόψη το ταραχώδες σκηνικό η επόμενη σεζόν ήταν όσο το δυνατόν πιο κοντινή σε ένα παραμύθι στον αγωνιστικό χώρο, με τους Rs να πετούν ψηλά και να μην πέφτουν. Τρεις σερί νίκες που ακολούθησαν μια ισοπαλία μετέτρεψαν τους 29 βαθμούς στις 13 πρώτες αγωνιστικές με μια υγιή διαφορά τερμάτων και καμία ήττα στο πρωτάθλημα. Η νέα προσέγγιση του 4-2-3-1 του Warnock βασίστηκε στον Adel Taarabt και στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία, με την ομάδα να παραμένει αήττητη μέχρι την 20η αγωνιστκή της σεζόν όταν ηττήθηκε με 3-1 από τη Watford στην έδρα της.
Ακόμα και αυτή η συναρπαστική πορεία δεν στάθηκε μακριά από αντιπαραθέσεις, καθώς ο πάντα ευθύς προπονητής αναφέρθηκε στον El Hadji Diouf της Blackburn ως "ένα χαλασμένο τύπο" και "ένα άσχημο πρόσωπο" σχετικά με τη συμπεριφορά του ύστερα από δύο αντιαθλητικά μαρκαρίσματα σε δύο παίκτες τους. "Θα τον αποκαλούσα αρουραίο όμως αυτό θα είναι προσβλητικό για τους αρουραίους" πρόσθεσε. Ενώ η QPR δεν πέρασε από το πρώτο γύρο και των δύο κυπέλλων, έμοιαζε ασταμάτητη στο πρωτάθλημα όντας στη κορυφή της βαθμολογίας καθ 'όλη τη διάρκεια της σεζόν.
Στη συνέχεια παρενέβη η Football League. Ξεκίνησαν μια έρευνα σχετικά με την μεταγραφή του Alejandro Faurlín από την Instituto de Córdoba πριν από δύο χρόνια. Αποδείχθηκε ότι ο παίκτης ήρθε στο Loftus Road με ελεύθερη μεταγραφή όμως ήταν ακόμα υπό σύμβαση με το American Sports Agency, παραβιάζοντας τους κανόνες ιδιοκτησίας τρίτων. Ενώ οι άνδρες με τα κοστούμια προσπαθούσαν να καταλάβουν τι συνέβαινε, τα παλικάρια με τις φόρμες συνέχιζαν τις νίκες στον αγωνιστικό χώρο. Εάν η QPR είχε κριθεί ένοχη και για τις επτά κατηγορίες ωστόσο πιθανότητα να αντιμετώπιζαν το κίνδυνο αφαίρεσης βαθμών.
Ενώ η αβεβαιότητα δεν ήταν κάτι καινούργιο για τους ανθρώπους γύρω από το σύλλογο σε αυτό το σημείο, αυτό ήταν ένα πολύ διαφορετικό είδος “τσεκουριού” πάνω από τα κεφάλια τους. Η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα με μια αγωνιστική να απομένει όμως δεν ένιωθε ακόμα σίγουρη αν θα έφτανε στην υποσχόμενη γη της Premier League. Έμελλε να παρουσιαστούν με το τρόπαιο στα χέρια στο τελευταίο τους αγώνα, αλλά υπήρχε μια πραγματική πιθανότητα ότι θα έπρεπε να το παραδώσουν πίσω λίγες ημέρες μετά.
Η FA πραγματοποίησε την καθυστερημένη ανακοίνωσή της λίγο πριν ξεκινήσει το τελευταίο παιχνίδι: ο σύλλογος κρίθηκε ένοχος για δύο από τις επτά κατηγορίες όμως σαν αποτέλεσμα είχε μόνο ένα πρόστιμο και όχι να του αφαιρεθούν πόντοι. Το άσμα των "Campeones, Campeones" θα μπορούσε τελικά να ακουστεί γύρω από Loftus Road. Ενώ πρόκειται να έχαναν από τη Leeds για τους οπαδούς δεν θα είχε μεγάλη σημασία.
Με κάποιο τρόπο το τετραετές πλάνο της QPR εν τέλει ολοκληρώθηκε. Καταγράφηκε επίσης η αρχή του τέλους για τις δημοφιλείς φιγούρες Amit Bhatia και Ishan Saksena μιας και ο Briatore προσπάθησε να επιστρέψει στο προσκήνιο. Ο Gianni Paladini - ο πρόεδρος που επιβίωσε από τις κατηγορίες της FA στις αρχές του 2000 - έφυγε από το σύλλογο με αμοιβαία συγκατάθεση λίγο μετά τη κατάκτηση του τίτλου. Λίγο αργότερα ο Μαλαισιανός επιχειρηματίας Tony Fernandes εξαγόρασε τους μεγιστάνες της F1, με τον Bhatia να παραμένει μειοψηφικός μέτοχος μέχρι σήμερα.
Ο Warnock δεν θα διαρκούσε για πολύ καιρό ως προπονητής της QPR. Αφού πλησίασε επικίνδυνα τη ζώνη του υποβιβασμού, το νέο καθεστώς τον έδιωξε και έφερε τον Mark Hughes στη θέση του:"Προφανώς είμαι πολύ απογοητευμένος, αλλά έχοντας πετύχει τόσα πολλά αφήνω το κλαμπ με μια μεγάλη αίσθηση υπερηφάνειας" είπε εκείνη την εποχή. "Έχω απολαύσει το χρόνο μου εδώ περισσότερο από οπουδήποτε αλλού και οι οπαδοί της QPR ήταν πολύ καλοί μαζί μου, αξίζουν την επιτυχία. Η μεγαλύτερη μου λύπη είναι ότι η εξαγορά δεν έγινε νωρίτερα, επειδή αυτό θα μου έδινε την ευκαιρία να πετύχω τους στόχους που είχα επισημάνει όλο το καλοκαίρι και ίσως μας έδινε περισσότερες πιθανότητες να πετύχουμε στην Premier League".
Ο επόμενος προορισμός του ήταν η Leeds. Θυμάστε "τον χαλασμένο τύπο"; αυτή η αψιμαχία δεν θα είχε διαρκή επίδραση στη σχέση τους καθώς ο Warnock υπέγραψε τον Diouf για το καινούργιο του σύλλογο. Μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα στη Crystal Palace και μια γρήγορη επιστροφή στη QPR, επανήλθε για να σώσει την Rotherham από τον υποβιβασμό της από Championship. Αφότου ο Warnock δήλωσε ότι ήθελε μια τελευταία ευκαιρία να κοουτσάρει στη Championship, η Cardiff του τη πρόσφερε φέτος.
Μετά την απομάκρυνσή του η QPR απέφυγε τον υποβιβασμό για ένα βαθμό κάτω από τον Hughes, παρά την ήττα από τη Manchester City τη τελευταία αγωνιστική που έκρινε το τίτλο. Ο πρώην επιθετικός της Manchester United έκατσε μέχρι τις 23 Νοεμβρίου όταν αντικαταστάθηκε από τον Harry Redknapp, ο οποίος καθοδήγησε την ομάδα στην τελευταία θέση εκείνη τη χρονιά απέχοντας 14 βαθμούς από τη σωτηρία.
Επέστρεψαν στην κορυφαία κατηγορία το 2014 ύστερα από μια απροσδόκητη επικράτηση τους στα πλέι - οφ όμως υποβιβάστηκαν ξανά αμέσως. Γύρω από αυτό το διάστημα έβγαλαν και το περιφρονητικό σήμα που εισήγαγε ο Briatore, αλλάζοντάς το σε κάτι πολύ πιο κοντινά χρησιμοποιούμενο μεταξύ του 1982 και του 2008. Ο τωρινός προπονητής της είναι - ίσως ειρωνικά - ο Ian Holloway.
Όσο για τις σκέψεις του πρώην αφεντικού της Renault σχετικά με το θέμα είναι απίθανο να επιστρέψει στα πιο πράσινα ποδοσφαιρικά βοσκοτόπια: «Ποτέ δεν θα επενδύσω σε έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο» είπε. "Είναι πάντα μια καλή ιδέα αν είσαι πολύ πλούσιος και ψάχνεις τρόπους για να χάσεις τα χρήματά σου. Σε δύο χρόνια θα είσαι πολύ φτωχός και δεν θα έχεις αυτό το πρόβλημα πια. "
Είναι ασφαλές να πούμε ότι πολλοί δεν ακολούθησαν τις συμβουλές του και αν οι υποψήφιοι νέοι ιδιοκτήτες εξετάζουν την αγορά της QPR ως παράδειγμα, πιθανότατα θα προσπαθήσουν να καταφέρουν ένα παρόμοιο αποτέλεσμα, κατά προτίμηση χωρίς τις απαγορεύσεις. Άλλωστε παρά τα εμπόδια που συνάντησε το τετραετές πλάνο του στέφθηκε - με μια κυριολεκτική έννοια τουλάχιστον - με επιτυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου