Cristoph Daum: Η αλλόκοτη και υπέροχη προπονητική του "Οδύσσεια"

Δημήτρης Βαρσάνης

Ο Daum λόγω μιας… τρίχας δεν έγινε ο προπονητής της Εθνικής Γερμανίας στη κούρσα για τη διαδοχή του Erich Ribbeck μετά την πικρή πορεία της στο Euro 2000.

Μόλις μια δεκαετία αργότερα ​​από τη κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Ιταλία το 1990 ως Δυτική Γερμανία και μόνο τέσσερα χρόνια νωρίτερα από τη κατάκτηση του Euro 1996 μετά την επανένωση της, η Γερμανία είχε πέσει σε πολύ έντονη υποχώρηση. Παρά την επιτυχία της στην Αγγλία σε μεγάλο βαθμό ήταν ένα τουρνουά που το πήρε ενάντια σε όλες τις προβλέψεις

Ο Berti Vogts όντας οκτώ χρόνια στο τιμόνι της ήταν ευρέως πολωμένος. Η κατάκτηση του Euro 1996 αντισταθμίστηκε από το σοκ τής ήττας τους στο τελικό από τη Δανία τέσσερα χρόνια νωρίτερα στο Euro 1992 και τους δύο αποκλεισμούς στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994 στις Η.Π.Α. και στη Γαλλία το 1998. Ο δεύτερος από αυτούς τους αποκλεισμούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου είδε την Κροατία να αποσυναρμολογεί τα τελευταία υπολείμματα της Γερμανικής ανίκητης αύρας.

Μέχρι τον αποκλεισμό τους από τη φάση των ομίλων στο Euro 2000, η ​​Γερμανία δεν φαινόταν να είναι τόσο ανθρώπινη όσο οι αντίπαλοί της, μάλιστα έμοιαζε ευάλωτη. Η Γερμανία του Ribbeck πέρασε στα τελικά της διοργάνωσης από ένα σχετικά αδύναμο όμιλο όμως είχε ιδρώσει για να πάρει την απευθείας πρόκριση από την Τουρκία. Για αρχή νίκησε τη Γερμανία στην αρχή της προκριματικής φάση στην Μπούρσα και στη συνέχεια σε μια τεταμένη βραδιά στο Olympiastadion του Μονάχου για τη τελευταία αγωνιστική η αναμέτρηση τους ολοκληρώθηκε χωρίς τέρματα. Σε μια βραδιά που μια νίκη για την ομάδα του Mustafa Denizli θα έδινε την απευθείας πρόκριση στη Τουρκία αντικαθιστώντας έτσι τη Γερμανία στα μπαράζ.

Η πρόκριση δεν κατάφερε να χαλαρώσει τα δεινά του Ribbeck. Η ασυνήθιστη αναταραχή του ρόστερ διαπέρασε και τη παρουσία του γηρασμένου Lothar Matthäus. Σε ηλικία 39 ετών λειτουργούσε ως “πασπαρτού” και φάνηκε φλεγμονώδης για τα άλλα μέλη της ομάδας. Ο Matthäus - ένας από τους εννέα παίκτες στην αποστολή της Γερμανίας από ηλικία 30 ετών και άνω σε αντίθεση με τους μόλις τρεις ποδοσφαιριστές ηλικίας 25 ετών και κάτω - δυσκολεύτηκε να αντεπεξέλθει στις Κάτω Χώρες. Η επίδοση τους τα λέει όλα: ένα βαθμό σε τρία παιχνίδια, ένα γκολ ενεργητικό, μια άσχημη ήττα απέναντι σε μια αποδιοργανωμένη Αγγλία και η ήττα με το βαρύ 3-0 από την Πορτογαλία.

Ο Ribbeck έφυγε από τη θέση του με το χειρότερο ρεκόρ οποιουδήποτε προπονητή της Εθνικής Γερμανίας κερδίζοντας μόλις τους 10 από τους 24 αγώνες του. Έφτασε ένα σταυροδρόμι και ο Daum ήταν ο άνθρωπος που είχε εντοπίσει η DFB για να αντιστρέψει τις δυσχερείς τύχες της Die Mannschaft.

Ο Daum ήταν προϊόν του Δυτικογερμανικού ερασιτεχνικού συστήματος και ήταν βαριά συνδεδεμένος με τις ρεζέρβες της FC Köln στο καλύτερο μέρος μιας δεκαετίας τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου. Κατά την περίοδο 1985 - 1986 προήχθη σε βοηθός προπονητή της πρώτης ομάδας κάτω από τον Georg Kessler ο οποίος ήρθε στα μέσα της χρονιάς.

Παρά το γεγονός ότι δεν μπόρεσαν να βελτιώσουν τη θέση της Koln από το μέσο του βαθμολογικού πίνακα, ο Kessler και ο Daum κατάφεραν να καθοδηγήσουν τους “τράγους” στον τελικό του κυπέλλου UEFA του 1986. Ανοίγοντας το σκορ στο πρώτο αγώνα στο Bernabéu με τον Klaus Allofs, η Koln βρέθηκε στη συνέχεια στη δυσχερή θέση από το πλάτος της επιθετικής δύναμης της Real Madrid. Τα γκολ από τον Hugo Sánchez, τον Rafael Gordillo, τα δύο από τον Jorge Valdano και ένα ακόμα από τον παλαίμαχο Santillana ουσιαστικά διευθέτησαν τη κατάληξη του τροπαίου με 90 λεπτά ακόμα να απομένουν. Η μόνη έκπληξη της βραδιάς ήταν η απουσία του Emilio Butragueño από τη λίστα των σκόρερ.

Μια νίκη γοήτρου με 2-0 στο δεύτερο αγώνα στο Olymipiastadion στο Δυτικό Βερολίνο ανύψωσε τη διάθεση όμως η κύρια έλλειψη της Koln εκείνη τη χρονιά ήταν η ανικανότητα της να κερδίζει μακριά από το γήπεδο της. Όταν ξεκίνησε η επόμενη σεζόν με παρόμοιο τρόπο, ο Kessler έφυγε πριν από τα τέλη Σεπτεμβρίου. Μόλις ένα μήνα μετά τα 34α γενέθλιά του ο Daum έλαβε μία από τις μεγαλύτερες δουλειές στο Γερμανικό ποδόσφαιρο.

Αήττητος στους πρώτους επτά αγώνες του στο τιμόνι - συμπεριλαμβανομένων δύο εκτός έδρας νίκες - ο Daum δεν μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα. Ενώ μια δοκιμαστική περίοδος λίγο πριν τη χειμερινή διακοπή επιβράδυνε την πρόωρη πρόοδο της, η Koln ξέφυγε από αυτό το μπλοκ στην επανέναρξη της Bundesliga στις αρχές Φεβρουαρίου. Η επιστροφή του Tony Woodcock στο σύλλογο είχε αποδειχθεί χρήσιμη και αφού ανέβηκε πλησίασε το βουνό με την έξοδο της στην Ευρώπη, η Koln εν τέλει βγήκε εκτός μάχης καθώς δεν κατάφερε να κερδίσει κανένα από τα έξι τελευταία της παιχνίδια τερματίζοντας στην 10η θέση.

Ενώ έλαβε πολλά μαθήματα, υπήρχαν πολλά ακόμα που θα έρχονταν. Η σεζόν 1987- 1988 έφερε ένα απροσδόκητο κυνηγητό πρωταθλήματος σε μια μάχη τριών για τη “σαλατιέρα” με τη Bayern Munich και την εν τέλει πρωταθλήτρια Werder Bremen. Αήττητη μέχρι την 15η αγωνιστική όταν έχασε στη Βρέμη, η Koln προδόθηκε από τις πολλές ισοπαλίες και τα λίγα τέρματα. Τερματίζοντας τρίτο το σύνολο του Daum κέρδισε την έξοδο του στο κύπελλο UEFA όπως και μια όλο και πιο ανθισμένη φήμη.

Δύο επιπλέον κούρσες τίτλου της Bundesliga ήρθαν κατά τις επόμενες χρονιές καθώς ολοκλήρωσε και τις δύο πίσω από τη Bayern. Όντας ένα βαθμό πίσω από τους “Βαυαρούς” με πέντε αγωνιστικές να απομένουν τη σεζόν 1988 - 1989, η Koln κατάφερε να κερδίσει μόνο ένα από τα εναπομείναντα παιχνίδια της συμπεριλαμβανομένης της ήττας με 3-1 από τους ανταγωνιστές τους για το πρωτάθλημα.

Τη σεζόν 1989-90 η Koln ήταν η μόνη εφικτή υποψήφια για να ανταγωνιστεί τη Bayern που φάνηκε ότι σκόπευε να ξεφύγει από την αρχή. Το σύνολο του Daum συνέχισε να είναι ενεργό στη κούρσα του πρωταθλήματος μέχρι το πρώτο Σαββατοκύριακο του Μαΐου. Μια απόδειξη για το ταλέντο του ήταν η πορεία τους έως τα ημιτελικά του κυπέλλου UEFA και η πνευματική τους πάλη κατά τη διάρκεια του πρώτου αγώνα στο Τορίνο εναντίον της Juventus όταν βρέθηκε να είναι πίσω στο σκορ με 3-0, μόνο για να βάλει δύο τέρματα προς το τέλος της αναμέτρηση και να μείνει ανοιχτή η πρόκριση. Χρειάστηκε η καλή αμυντική λειτουργία των Ιταλών στο δεύτερο αγώνα για να αρνηθεί στην Koln μια θέση στον τελικό.

Αυτό που ακολούθησε ήταν αξιοσημείωτο. Με άλλη μια επιτυχημένη σεζόν να είναι προ των πυλών και μόλις τέσσερις ημέρες μετά τη νίκη της Δυτικής Γερμανίας επί της Ολλανδίας στο San Siro κατά τη διάρκεια μιας ισορροπημένης αναμέτρησης στους “16” του Παγκοσμίου κυπέλλου του 1990, ο Daum απολύθηκε χωρίς δημόσια εξήγηση από τον Πρόεδρο της Koln Dietmar Artzinger-Bolten. Ήταν μια απόφαση που πάρθηκε για εξωαγωνιστικούς λόγους και από εκείνη τη στιγμή δεν ανέκαμψε ποτέ πλήρως η Koln. Οι “τράγοι” έκτοτε δεν κατάφεραν να φτάσουν στα ύψη στα οποία ο Daum τους έθεσε όταν έφυγε από το κλαμπ.

Ο Daum ξεκίνησε τη σεζόν 1990-1991 από την πολυθρόνα του. Ωστόσο στα τέλη Νοεμβρίου επέστρεψε στην υπηρεσία. Η VfB Stuttgart έχοντας υποστεί ένα ασυνεπές ξεκίνημα του έκανε μια πρόταση. Με το σύλλογο να βρίσκεται στην 15η θέση και εκτός της επικίνδυνης ζώνης λόγω της διαφοράς τερμάτων θα αποδειχθεί μια πολύ εμπνευσμένη κίνηση

Το πρώτο παιχνίδι του Daum στη Stuttgart μόλις τέσσερις μέρες μετά τη βασιλεία του δεν θα μπορούσε να ήταν πιο δραματικό. Όπως τα έφερε η μοίρα θα έπρεπε να αντιμετώπιζε στο Neckarstadion τη Koln. Σε ένα απόγευμα που πέρασαν άλλοι 11.000 θεατές μέσα από τα εκδοτήρια σε σύγκριση με το προηγούμενο παιχνίδι της Stuttgart, ο Daum έβλεπε τη νέα του ομάδα να χάνει από τη παλιά με 2-0 μόλις πέντε λεπτά από την εκκίνηση του δευτέρου ημιχρόνου. Ισοφάρισε άμεσα μέσα σε έξι λεπτά και η Stuttgart έκανε την ολική ανατροπή στη συνέχεια.

Ήταν ένα αποτέλεσμα που έβαλε τον τόνο σε μια ανταγωνιστική αντιπαλότητα για το υπόλοιπο της σεζόν, καθώς η Stuttgart άρχισε να ανεβαίνει στο βαθμολογικό πίνακα της Bundesliga. Ο Daum εν συνεχεία θα έπρεπε να αντιμετωπίσει την Koln δύο φορές στο Mungersdorfer Stadion. Για αρχή αποκλείστηκε από τα προημιτελικά του κυπέλλου όμως για την αναμέτρηση του δεύτερου γύρου στη Bundesliga επικράτησε με το εμφατικό 6-1 παίρνοντας τρεις ζωτικής σημασίας βαθμούς. Ο Daum και η Stuttgart εξασφάλισαν τελικά τη τελευταία θέση του Κυπέλλου UEFA έναντι της Koln για μόνο ένα βαθμό.

Η επόμενη σεζόν (1991-92) ήταν καταπληκτική. Καθώς η Bayern Munich έκανε το ένα λάθος βήμα μετά το άλλο τερματίζοντας στην άκρως αχαρακτήριστικη 10η θέση, μια από τις μεγαλύτερες κούρσες πρωταθλημάτων στη Bundesliga ξεδιπλώθηκε χωρίς αυτήν. Στη πρώτη σεζόν της Γερμανικής επανένωσης στο ποδοσφαιρικό κομμάτι υπήρξε μια μάχη τριών για τον τίτλο μεταξύ της πρωταθλήτριας Eintracht Frankfurt, της Borussia Dortmund και της Stuttgart του Daum.

Με τις τρεις ομάδες να ισοβαθμούν στους 50 βαθμούς η Frankfurt καθοδηγούσε τη κούρσα στη διαφορά των γκολ. Στοχεύοντας στο πρώτο της Γερμανικό πρωτάθλημα από το 1959 ήταν ένας σύλλογος με τη βούληση του Έθνους πίσω τους. Το σύνολο του Daum ήταν στη δεύτερη θέση, ενώ η Dortmund ήταν το αουτσάιντερ με μια τεράστια κατώτερη διαφορά τερμάτων και ήθελε τόσο η Frankfurt όσο και η Stuttgart να γκελάρουν.

Ωστόσο στο μεγαλύτερο μέρος του απογεύματος της τελευταίας αγωνιστικής, τόσο η Frankfurt όσο και η Stuttgart έμοιαζε να γκελάρουν. Όταν ο Stéphane Chapuisat άνοιξε το σκορ νωρίς για τη Dortmund στο Duisburg ο τίτλος ήταν προσωρινά στα χέρια της. Ο Daum ήταν για άλλη μια φορά η παράνυμφος, ακόμα περισσότερο όταν η Stuttgart έμεινε πίσω στο σκορ από τη Bayer Leverkusen. Με τη Frankfurt να είναι ισόπαλη με τη Hansa Rostock το δράμα ανέβαζε το πυρετό του γηπέδου

Το γεγονός ότι και οι τρεις πρωταγωνιστές του πρωταθλήματος έπαιζαν εκτός έδρας με ομάδες που ενδιαφέρονταν δημιούργησε ένα κρεσέντο όπου τα πάντα ήταν δυνατά. Λίγο πριν το ημίχρονο ο Daum ήταν πίσω στο κόλπο καθώς η Stuttgart ισοφάρισε στο Leverkusen με ένα αμφισβητούμενο πέναλτι.

Καθώς το δεύτερο ημίχρονο άρχιζε, τα νεύρα άρχισαν να εμφανίζονται. Η Frankfurt δέχτηκε το γκολ στο Ρόστοκ αλλά ισοφάρισε μέσα σε λίγα λεπτά. Όλες οι προφανείς βεβαιότητες ότι ο τίτλος όδευε στη Dortmund συνεχώς αμφισβητούνταν αλλού. Καθώς τα λεπτά κυλούσαν ο τίτλος μπορεί να ήταν στα χέρια της Dortmund, όμως ένα γκολ είτε για τη Frankfurt είτε για τη Stuttgart με τους 10 παίκτες τώρα θα το άλλαζε αυτό το γεγονός.

Στη Frankfurt δεν δόθηκε ένα καταφανέσαστο πέναλτι που πιθανότατα να της χάριζε το τίτλο όμως είχε φτάσει η μεγάλη στιγμή. Ο Guido Buchwald με μια κεφαλιά έβαλε τη Stuttgart μπροστά στο σκορ με μόλις τέσσερα λεπτά να απομένουν.

Η Dortmund είχε βάλει το ένα χέρι στη “σαλατιέρα” από το ένατο λεπτό του παιχνιδιού. Ήταν μια δόξα για το Daum και τη Stuttgart και αντίστοιχες καταστροφές τόσο για τη Frankfurt όσο και για τη Dortmund σε μία από τις πιο εκπληκτικές και δραματικές ανατροπές στην ιστορία της Bundesliga.

Υπήρχε χρόνος για μια ακόμα ανατροπή όμως η Frankfurt δέχτηκε και δεύτερο τέρμα από τη Rostock στη προσπάθεια της να βάλει το νικητήριο τέρμα. Ο Daum αφού έφτασε πολύ κοντά με τη Koln να πραγματοποιήσει αυτό το κατόρθωμα, κατάφερε τελικά να το κάνει με τη Stuttgart. Ήταν μια αξιοσημείωτη ανάκαμψη από εκεί που ο Daum είχε κληρονομήσει τη Stuttgart 17 μήνες νωρίτερα.

Μόλις 19 μήνες αργότερα όμως αποχώρησε αφήνοντας το κλαμπ σε παρόμοια θέση με εκείνη που το βρήκε. Όντας στην 14η θέση και μόλις τέσσερις βαθμούς μπροστά από τη ζώνη του υποβιβασμού ο Daum παραιτήθηκε. Ήταν μια θλιβερή περίοδος γι 'αυτόν και το μεγαλύτερο χτύπημα ήρθε το Σεπτέμβριο του 1992, όταν αφού κληρώθηκε με την πρωταθλήτρια Αγγλίας Leeds United στον πρώτο γύρο του νεοσυσταθέντος Champions League, η Stuttgart επικράτησε με 3-0 στο πρώτο αγώνα.

Όταν ο Daum και οι παίκτες του ταξίδεψαν στο Γιορκσάιρ για το δεύτερο αγώνα διεξήχθη άλλο ένα δραματικό παιχνίδι. Δεχόμενοι νωρίς το τέρμα ανύψωσαν τις ελπίδες της Leeds αλλά η Stuttgart φάνηκε να αναιρεί την απειλή με το γκολ της ισοφάρισης. Η Leeds όμως δεν τα παράτησε και όταν ο Gary McAllister σκόραρε άλλο ένα τέρμα λίγο πριν το ημίχρονο δημιούργησε ένα συναρπαστικό δεύτερο ημίχρονο.

Άλλα δύο γκολ από τον Eric Cantona και τον Lee Chapman έφεραν την Leeds στο ένα τέρμα μιας απίθανης ανατροπής με δέκα λεπτά ακόμα να απομένουν. Ο Daum προσαρμόστηκε αναλόγως περνώντας τον Σέρβο αμυντικό Jovo Simanić για να κάνει το ντεμπούτο του σε μια προσπάθεια να κρατήσει το λεπτό προβάδισμα.

Η Stuttgart άντεξε και μια θέση στο δεύτερο γύρο φάνηκε να είναι δική της. Εντούτοις σύντομα προέκυψε ένα πρόβλημα, καθώς κατέστη ξαφνικά εμφανές ότι η είσοδος του Simanić στον αγωνιστικό χώρο σήμαινε ότι ο Daum είχε χρησιμοποιήσει τέσσερις ξένους παίκτες στο Elland Road ξεπερνώντας έτσι το όριο των τριών επιτρεπόμενων τότε.

Ο Howard Wilkinson και ο πρόεδρός του συλλόγου διαμαρτυρήθηκαν εντόνως για το περιστατικό ζητώντας να αποκλειστεί η Stuttgart από το τουρνουά. Τα επιχειρήματα και τα αντεπιχειρήματα έδιναν και έπαιρναν για 24 ώρες, έως ότου η UEFA “γλυκάνει” το θέμα και αγνοήσει σε μεγάλο βαθμό τους δικούς της κανόνες ζητώντας έναν αγώνα μπαράζ σε ένα ουδέτερο γήπεδο. Σε ένα αραιοκατοικημένο Camp Nou η Leeds επικράτησε με 2-1 και η Stuttgart έμεινε εκτός Champions League.

Ο Daum δεν ανέκτησε ποτέ τη Stuttgart από τότε. Ο Simanić δεν έπαιξε ξανά για το σύλλογο αγωνιζόμενος μόλις επτά βλαπτικά λεπτά για αυτούς πριν φύγει. Ο τίτλος της Bundesliga παραδόθηκε χωρίς μάχη ολοκληρώνοντας τη χρονιά στην έβδομη θέση και χάνοντας την επιστροφή στην Ευρώπη.

Μετά από τις ασυνέπειες του πρώτου εξαμήνου της περιόδου 1993 - 94 έφτασε στο τέλος η θητεία του Daum στη Stuttgart και έψαξε για μια νέα πρόκληση, αυτή τη φορά μακριά από τη Γερμανία. Τέσσερις εβδομάδες αργότερα ήταν ο νέος προπονητής της Besiktas.

Τον Μάιο του 1994 ο Daum κατεύθυνε τη Beşiktaş στη δόξα στον τελικό του κυπέλλου Τουρκίας εναντίον της Galatasaray παίρνοντας επίσης το εγχώριο σούπερ καπ. Την επόμενη χρονιά τη μετέτρεψε σε πρωταθλήτρια όμως αφού πήρε το τίτλο η Fenerbahçe τη σεζόν 1995 - 96 και παρόλο που λάτρεψε τη περίοδο του στην Κωνσταντινούπολη, δέχτηκε εύκολα τις προθέσεις της Bayer Leverkusen για μια επιστροφή στη Bundesliga.

Η Leverkusen - φρέσκια από την αποφυγή του υποβιβασμού τη τελευταία αγωνιστική την προηγούμενη σεζόν - αποδείχθηκε ότι είναι άλλος ένας σύλλογος που θα απολαύσει μια άμεση αναπήδηση με τον ερχομό του Daum. Ακολούθησε μια απίθανη διεκδίκηση πρωταθλήματος η οποία τελείωσε το προτελευταίο Σαββατοκύριακο. Ο Daum με αποχρώσεις της εποχής του στην Koln, βρήκε τον εαυτό του ματαιωμένο από τη παντοδυναμία της Bayern Munich για άλλη μια φορά. Η μεγαλύτερη ειρωνεία ήταν ότι μια εκτός έδρας ήττα από την Koln έβαλε τέλος στα όνειρα της Leverkusen για το τίτλο.

Η συνέπεια της Bundesliga θα αντισταθμιστεί από τις Ευρωπαϊκές πορείες της που απλώς τις αρνήθηκαν να απογειωθεί. Μια διαδρομή έως τα προημιτελικά του Champions League το 1998 ήταν το highlight. Εντούτοις σε εγχώριο επίπεδο ήταν ένα πολύ διαφορετικό ζήτημα.

Μη τερματίζοντας ποτέ κάτω από την τρίτη θέση, τη σεζόν 1999-2000 ο Daum έφτασε πάρα πολύ κοντά στο σπάσιμο του “χουντού” και να παραδώσει τη Bundesliga στη Leverkusen. Απέχοντας τρεις βαθμούς από την Bayern Munich τη τελευταία αγωνιστική η Leverkusen έπρεπε να αποφύγει την ήττα από την Unterhaching για να σηκώσει το πρωτάθλημα

Κατά παρόμοιες συνθήκες με τη Frankfurt πριν από οκτώ χρόνια στο Leverkusen ήταν έτοιμοι να βάλουν όλοι τα γιορτινά τους όταν τα πάντα πήγαν στραβά. Μια ήττα με 2-0 σε συνδυασμό με την εντός έδρας νίκη της Bayern επί της Werder Bremen σήμαινε ότι το μαρτύριο συνεχίστηκε για τη Leverkusen.

Παρά το “σκωτσέζικο ντους” της τελευταίας αγωνιστικής ο Daum ήταν η νούμερο ένα επιλογή της Ομοσπονδίας για να αντικαταστήσει τον Ribbeck μετά την κάκιστη παρουσία τους στο Euro 2000. Στη DFB ήταν τόσο σίγουροι για την επιλογή τους που ήταν πρόθυμοι να πάρουν το χρόνο τους, συμφωνώντας να περιμένουν 12 μήνες έως ότου το συμβόλαιο του Daum με τη Leverkusen λήξει και ο Rudi Voller τέθηκε σε προσωρινή βάση μέχρι τον επόμενο Ιούνιο.

Εκείνη τη στιγμή βγήκαν στην επιφάνεια οι φήμες ότι ο Daum είναι ένας τακτικός χρήστης κοκαΐνης και επίσης ότι έχει περιπτύξεις με ιερόδουλες και με πιθανούς εκβιασμούς. Εκείνος απέρριψε έντονα τους ισχυρισμούς από τους οποίους ο πιο δυνατός υποστηρικτής ήταν η μακροχρόνια “νέμεσις” του Uli Hoeness. Η αντιπαλότητα του Daum και του Hoeness είχε σιγοβράσει για χρόνια και επέστρεψε σε μια εκρηκτική τηλεοπτική συζήτηση μεταξύ των δύο που καθήλωσε όλο το Έθνος.

ο Hoeness αύξησε την επιμονή του ότι ο Daum ήταν ο λάθος άνθρωπος για τη δουλειά και έτσι όπως αισθανόταν τελικά έβγαλε το ενδιαφέρον των μέσων μαζικής ενημέρωσης στα τέλη Σεπτεμβρίου. Η ιστορία χτύπησε τα πρωτοσέλιδα και μια φαινομενικά χαλαρή αντίδραση του Daum ήταν ότι θα παρείχε ευχαρίστως δείγματα αίματος, ούρων και μαλλιών για την ανάλυση τους

Όταν ο Hoeness άρχισε να αποσύρει τους ισχυρισμούς του για τις υποτιθέμενες πράξεις του Daum σε εκβιασμούς και συσχετισμούς με πόρνες, ένα μεγάλο μέρος του κριτικού ματιού του κοινού από τον Daum κατευθύνθηκε στο Hoeness. Ακόμα και ο μονάρχης του Γερμανικού ποδοσφαίρου, ο Franz Beckenbauer αρχικά δεν ήξερε ποιον να υποστηρίξει.

Ενώ ο Beckenbauer υπερασπίστηκε δημοσίως τον Hoeness, απέτυχε να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς του λέγοντας απλώς ότι ήταν μακροχρόνιες φήμες που εκτείνονταν μια δεκαετία πίσω στην αποχώρηση του Daum από την Koln. Ο “Kaiser” δήλωσε ότι σε περίπτωση αρνητικών αποτελεσμάτων θα σήμαινε ότι ο Daum θα ήταν ελεύθερος να πάρει τη συνολική ατιμωρησία της συμφωνημένης θέσης του στην Εθνική ομάδα.

Μια άλλη εξαιρετικά σεβαστή φιγούρα, ο Paul Breitner δήλωσε ότι ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο θα καταλήξει το θέμα, ένας από τους δύο πρωταγωνιστές θα τελείωνε από τη Γερμανία μόλις το θέμα θα είχε διευθετηθεί. Καθώς το Έθνος περίμενε τα ευρέως αναμενόμενα αποτελέσματα από τα τεστ να βγουν αρνητικά, ένας ολοένα και πιο αχαλίνωτος Hoeness παρέμεινε αποφασισμένος κατά την άποψή του ότι πολλοί άνθρωποι θα έπρεπε σύντομα να του ζητήσουν συγνώμη.

Μια μέρα πριν από την επίσκεψη της Dortmund, μόλις τρεις ημέρες μετά από μια ήττα με 5-3 στο Bernabéu από τη Real Madrid στους ομίλους του Champions League και μόνο τρεις εβδομάδες αφότου η ιστορία εμφανίστηκε στη δημοσιότητα βγήκε η πολυαναμενόμενη είδηση. Ο Daum είχε βρεθεί θετικός σε χρήση ναρκωτικών και η κοκαΐνη ήταν παρούσα στο δείγμα μαλλιών του.

Η Leverkusen με τους κρίσιμους δεσμούς της με τη φαρμακευτική αυτοκρατορία της Bayer δεν είχε άλλη επιλογή παρά να διώξει τον Daum με άμεση ισχύ. Η DFB ανέτρεψε άμεσα το συμβόλαιο του για την ανάληψη της Εθνικής ομάδας και ο Daum κατέφυγε στα ιερά της Φλόριντα. Ο Hoeness έμεινε με μια κοίλη νίκη που ακόμη και ο ίδιος δεν ήθελε δεδομένων των επιπτώσεων για την DFB και το εν γενεί Γερμανικό ποδόσφαιρο.

Ο Daum συνέχισε να διαμαρτύρεται για την αθωότητά του και ένας δεύτερος γύρος τεστ αποδείχτηκε ασαφής. Ωστόσο μέχρι τον Ιανουάριο του 2001 ο Daum επέστρεψε στη Γερμανία για να αντιμετωπίσει τη δριμεία κριτική παραδεχόμενος τη διακεκομμένη χρήση κοκαΐνης αλλά αρνούμενος ότι ήταν εξαρτημένος.

Το Μάρτιο ο Daum επέστρεψε στη Beşiktaş προσπαθώντας να φτιάξει τη σπασμένη φήμη του και να υποβληθεί σε θεραπεία. Παρόλο που έφυγε ξανά από το κλαμπ το καλοκαίρι του 2002 αφού την κατεύθυνε και πάλι στην Ευρώπη, η Τουρκία θα παραμείνει ένας προορισμός άνεσης γι 'αυτόν. Μετά από μία χρονιά που κατέκτησε το πρωτάθλημα Αυστρίας με την Austria Vienna, ανέλαβε τη Fenerbahçe το 2003 οδηγώντας την σε δύο σερί πρωταθλήματα το 2004 και το 2005, πριν το χάσει τη τελευταία αγωνιστική του 2006 μην ολοκληρώνοντας το δικό του χαττρίκ στη Süper Lig.

Αφού παραιτήθηκε από τη Fenerbahçe το καλοκαίρι του 2006, ο Daum πήρε λίγο χρόνο και τελικά επέστρεψε στο ποδόσφαιρο στα τέλη του Νοεμβρίου. Ενώ δεν ήταν έκπληξη που ξαναγύρισε στο ποδόσφαιρο, το περιβάλλον που επανεμφανίστηκε ήταν έκπληξη. Ο Daum απάντησε σε μια απροσδόκητη κλήση από το παλιό του κλαμπ τη Koln.

Είκοσι χρόνια μετά την πρώτη ανάληψη του κλαμπ και 16 χρόνια μετά από τη μυστηριώδη απόλυση του, επέστρεψε σε αυτό που ήταν τώρα ένας πεσμένος γίγαντας. Όντας στη μέση της δεύτερης κατηγορίας της Γερμανίας ο Daum θα κατεύθυνε την Köln στη κορυφαία κατηγορία μέσα σε 18 μήνες, συνεχίζοντας να επιβλέπει μια αξιοσέβαστη στιγμή ενοποίησης κατά την επιστροφή της στη μεγάλη σκηνή.

Ο νομαδικός χαρακτήρας της προπονητικής καριέρας του Daum συνεχίστηκε με αμείωτους ρυθμούς. Αφήνοντας την Koln με ένα χρόνο να απομένει στο συμβόλαιο του επέστρεψε για άλλη μια φορά στη Fenerbache χάνοντας για λίγο το πρωτάθλημα και το τελικό του κυπέλλου Τουρκίας, πριν προσθέσει στο μακροσκελές βιογραφικό του μια πολύ σύντομη και ανεπιτυχής περίοδο προσπαθώντας να σώσει τη Frankfurt από τον υποβιβασμό της από τη Bundesliga στο τέλος της σεζόν 2010 -2011.

Περαιτέρω διορισμοί διαφόρων επιτευγμάτων ήρθαν στη Club Brugge και ξανά στην Τουρκία αυτή τη φορά με τη Bursaspor. Ενώ διόρθωσε τα αμυντικά δεινά στη Brugge για να την οδηγήσει στη δεύτερη θέση, ο χρόνος του στη Bursaspor δεν μπορούσε να ανταποκριθεί με τις υψηλές προσδοκίες.

Σε μια εξίσου επιτυχημένη και αμφιλεγόμενη καριέρα προπονητή, το κενό στο τοπίο του Daum είναι η απώλεια της θέσης του ως προπονητή της Εθνικής Γερμανίας τον Οκτώβριο του 2000. Οπλισμένος με εκτεταμένα σχέδια αναδιοργάνωσης σε μια περίοδο αναστάτωσης για την Die Mannschaft, το Διεθνές ποδόσφαιρο τον είχε συνεπάρει φαινομενικά.

Το καλοκαίρι του 2016 δημιουργήθηκε μια απροσδόκητη ευκαιρία. Μετά από μια διετή εξορία από το σπορ, ο Daum διορίστηκε ως προπονητής της Εθνικής Ρουμανίας, 15 χρόνια πέρα ​​από την αναμενόμενη άφιξή του στη Διεθνή σκηνή. Σε ένα πολύ ανοιχτό όμιλο και με απουσία άλλων παραδοσιακών Εθνικών δυνάμεων, πραγματοποίησε ένα μεικτό ξεκίνημα στα προκριματικά για το Μουντιάλ της Ρωσίας το 2018 (Τρεις ισοπαλίες και από μια νίκη και ήττα σε πέντε αγώνες έως τώρα).

Το καθυστερημένο εγχείρημα του Daum στη διεθνή σκηνή κουβαλά σχεδόν ολόκληρη την καριέρα του. Ενώ είναι ένας άνθρωπος που ήταν ο δημιουργός της δικής του πτώσης, υπάρχει κάτι αόριστα θερμό για το γεγονός ότι τελικά είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει τον εαυτό του Διεθνώς. Ωστόσο η συγκεκριμένη ζεστασιά ευκαιρίας αντισταθμίζεται επίσης από την αίσθηση ότι το πλοίο του ίσως έπλευσε και ότι μπορεί να αναρωτιέται για πάντα τι θα κατάφερνε με τη Γερμανία όταν ήταν στην κορυφή των δυνάμεών του.

Θα ήταν ταιριαστό αν η πρόσφατη και ενδεχομένως και τελευταία του περιπέτεια τελειώσει είτε με μια δραματική δόξα είτε με μια βίαιη αποτυχία με ευχάριστα περιθώρια και αντιπαραθέσεις.