Δημήτρης Βαρσάνης
Όταν ο πρωτάκουστος Maurizio Sarri διορίστηκε ως αντικαταστάτης του Rafa Benitez στη Napoli πριν από την έναρξη της σεζόν 2015-16, η συγκεκριμένη κίνηση πέρασε σε μεγάλο βαθμό αδιάφορα: «Δεν θα είμαστε μια νικήτρια Napoli μαζί του. Θα κρατούσα τον Benitez. Ο Sarri είναι ένας καλός άνθρωπος. όχι όμως άξιος για τη Napoli» δήλωνε ο Diego Maradona.
Οι σκέψεις του Αργεντινού μύθου αντηχούσαν από πολλούς οπαδούς του συλλόγου. Η μόνη προηγούμενη εμπειρία του Sarri στη κορυφαία κατηγορία ήταν μία χρονιά με την Empoli που προηγήθηκε της άφιξής του στην Napoli. Αυτή ήταν μια πρόσληψη φαινομενικά χωρίς έμπνευση. Ένας προπονητής με περιορισμένη εμπειρία σε κορυφαίο επίπεδο, με μια φήμη σχεδόν ανύπαρκτη και ένα βιογραφικό που για τους περισσότερους δεν ήταν αρκετό για να του δοθεί η ευθύνη της διαχείρισης των Partenopei.
Ωστόσο ο πρόεδρος της Napoli Aurelio De Laurentiis - ένας “ηφαιστειακός”, εκδηλωτικός και σαφώς παρατηρητικός χαρακτήρας - είδε κάτι στο Sarri που πολλοί δεν το αναγνώρισαν. Η μοναδική χρονιά του στη Serie A με την Empoli ήταν ήσυχα εντυπωσιακή με αποτέλεσμα να την οδηγήσει στη 15η θέση και στη παραμονή, κάτι που είχε θεωρηθεί εξαιρετικά απίθανο πριν από την έναρξη της σεζόν. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σχεδόν κατηγορηματικά απέρριπταν τις πιθανότητές της νεοφώτιστης ομάδας να σωθεί, αλλά ο Sarri το πέτυχε και το πιο σημαντικό με ένα στυλ που τράβηξε την προσοχή του De Laurentiis. Ακόμη και η Milan ενδιαφέρθηκε για αυτόν
Όμως τον Αύγουστο της περασμένης σεζόν μόνο η Carpi είχε πουλήσει λιγότερα εισιτήρια διαρκείας από την Napoli. Οι προσδοκίες ήταν χαμηλές, η αισιοδοξία απούσα και η αμφιβολία ήταν η πιο διαδεδομένη των συναισθημάτων γύρω από τη πόλη της Νάπολης που έχει εμμονή με το ποδόσφαιρο. Ο Sarri ουσιαστικά θεωρούνταν ο κύριος “κανένας” και δεν βοηθούσε ο άσημος και λιτός τρόπος του. Σκεφτείτε έναν Ιταλό Tony Pulis: καμία υπόδειξη αίγλης και ενθουσιασμού, απλά ένας προπονητής με φόρμες στην άκρη του πάγκου
Ο Sarri συνόψισε σχεδόν τέλεια τον εαυτό του όταν υπέγραψε στη Napoli: «Είμαι ευχαριστημένος να το κάνω αυτό για τα προς το ζην» είπε και συνέχισε: «Αν την επόμενη χρονιά ξεκινήσω και πάλι από τα χαμηλά επίπεδα της Serie A ή ακόμα και από τη Serie B θα είμαι εξίσου ευτυχισμένος. Ελπίζω να μην αλλάξω πάρα πολύ. Θα συνεχίσω να φορώ τις φόρμες μου στον πάγκο. Αν ο πρόεδρος με ζητά να βάζω κοστούμι στις συνεντεύξεις θα μπορώ να το κάνω. Στον πάγκο είμαι αυστηρά με τη φόρμα.»
Αυστηρώς με τη φόρμα και αυστηρώς με αρχές ενός ανθρώπου που είναι ίσως περισσότερες από κάθε προπονητή - σίγουρα στην Ιταλία - είναι το τέλειο παράδειγμα του πώς ανεβαίνεις από κάτω προς τα πάνω. Όμως αν είχε παρουσιαστεί ως μια μη θεαματική φιγούρα στους υποστηρικτές της Napoli κατά την άφιξη του, το ποδόσφαιρο αποδεικνύει το αντίθετο.
Ταχύτατος, οργανωμένος αλλά και πειθαρχημένος, ο Sarri έχει δημιουργήσει μια ομάδα που μπορεί συχνά να περιγραφεί ως εκπληκτική και το έχει κάνει με τη διαβεβαίωση ενός κορυφαίου προπονητή. Έτσι με όλη την αριστεία του με την Napoli το τελευταίο ενάμιση χρόνο, από που άρχισε το μοναδικό ταξίδι του ο μέχρι πρόσφατα άγνωστος προπονητής;
Ο Sarri γεννήθηκε στη Νάπολη όμως πέρασε τα πρώτα του χρόνια στην Τοσκάνη μεγαλώνοντας ως ο μοναδικός οπαδός της Napoli στο σχολείο του. Όντας κάποιος που δεν ήταν ιδιαίτερα ταλαντούχος ποδοσφαιριστής σε νεαρή ηλικία, το γεγονός ότι θα διαχειριζόταν εν τέλει το σύλλογο της παιδικής του ηλικίας θα ήταν ακατανόητο. Πράγματι ο Sarri δεν αγωνίστηκε ποτέ ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής προσθέτοντας περαιτέρω τον αντισυμβατικό τρόπο που ανέβηκε στην κορυφή του Ιταλικού ποδοσφαίρου. Ακολούθησε μια καριέρα ως τραπεζίτης στη Φλωρεντία ενώ έπαιζε ποδόσφαιρο σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Γιος μιας εργατικής οικογένειας ο Sarri έδειξε την αλάνθαστη αφοσίωση και υπομονή του για να πραγματοποιήσει μια απίθανη εξέλιξη μέσω της Ιταλικής πυραμίδας καθώς άρχιζε την προπονητική του καριέρα το 1990 σε ηλικία μόλις 31 χρονών με τη Stia.
Ο Sarri συνέχισε να δουλεύει στη τράπεζα και να προπονεί ταυτόχρονα πολλά κλαμπ στα χαμηλά επίπεδα του Ιταλικού ποδοσφαίρου μέχρι το 2002, όπου και αποφάσισε να εστιάσει τις προσπάθειές του εξ ολοκλήρου στο ποδόσφαιρο και να φύγει από τη καριέρα του ως οικονομολόγος: «Τελικά αποφάσισα ότι έπρεπε να επικεντρωθώ αποκλειστικά στην προπονητική αν θα ήθελα να πετύχω αποτελέσματα» είπε και συνέχισε: «Είμαι αποφασισμένος να ζήσω με το πάθος μου για το ποδόσφαιρο.»
Αναμφίβολα θα ήταν λιγότερο προσοδοφόρο όμως ο Sarri επικεντρώθηκε σε αυτό το τομέα. Ξεκίνησε από τη AC Sansovino στη Serie eccellenza (έκτη κατηγορία) για δύο χρονιές όταν πήρε την απόφαση και το ακούραστο έργο της προπόνησης του είχε αρχίσει να ανθίζει. Όταν εντάχθηκε για πρώτη φορά στο σύλλογο με έδρα το Monte San Savino (μια μικρή πόλη στην επαρχία του Αρέτσο στη Τοσκάνη), ο Sarri ισχυρίστηκε ότι θα σταματούσε από τη προπονητική αν δεν κατακτούσε το τίτλο. Εν τέλει το πέτυχε και αποδείχθηκε ότι είναι ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός ενός προπονητή που ήταν ταλαντούχος αλλά ακόμη ανεξερεύνητος.
Το ταπεινό επίπεδο στο οποίο βρέθηκε δεν είχε πάρει τίποτα από τη μεθοδική και σχολαστική προσέγγιση του Sarri. Αποκόμισε το προσωνύμιο «Mister 33» από τους παίκτες του στη Sansovino γιατί τους έκανε 33 διαφορετικές προπονήσεις στις στημένες φάσεις: «Χρησιμοποιήσαμε τέσσερις ή πέντε από αυτές στο τέλος» θα αποκαλύψει αργότερα. Ήταν ενδεικτικό του βάρους που έδινε και εξακολουθεί να δίνει στη λεπτομέρεια ο Sarri. Πρόθυμος να προετοιμάζει κατάλληλα και να εκπαιδεύει τις ομάδες του προκειμένου να θέσει με επιτυχία όλες τις ιδέες του.
Η επιτυχία του με τη Sansovino επέφερε μια κίνηση στη Sangiovannese (ομάδα τρίτης κατηγορίας) με την οποία κέρδισε την άνοδο στην πρώτη του σεζόν. Στη συνέχεια ήρθε η πρώτη δουλειά του στη Serie B με την Pescara το 2005. Από μόνη της μια αξιέπαινη άνοδος πριν πάει μετά από μία σεζόν στην Arezzo για να αντικαταστήσει τον Antonio Conte.
Η Arezzo (άλλη μια ομάδα της Τοσκάνης) πάλευε για τη παραμονή της στη δεύτερη κατηγορία πριν από την αποχώρηση του Conte και ενώ υπήρξε βελτίωση κάτω από τον Sarri τελικά θα υποστεί τον υποβιβασμό. Ο Sarri έμεινε για μια χρονιά αλλά ήταν αξέχαστη, καθώς πρόσφερε μια σύντομη επίδειξη του τι είναι ικανός να κάνει στην “ελίτ” της Ιταλίας. Επέβλεψε μια απίθανη και κάπως ηρωική ισοπαλία (2-2) απέναντι στη Juventus του Gianluigi Buffon και του Alessandro Del Piero και έμεινε έξω από τα προημιτελικά του Coppa Italia από τη Milan κερδίζοντας την με 1-0 στην έδρα της έχοντας χάσει στο πρώτο παιχνίδι με 2-0 στο San Siro.
Αν και ο Sarri είχε αντικαταστήσει τον - τώρα - αξιοσέβαστο Conte στην Arezzo η διαδρομή των δύο επίδοξων προπονητών ήταν πολύ διαφορετική τα επόμενα χρόνια. Μέχρι το 2011 ο Sarri ουσιαστικά ήταν ένας τεχνικός δεύτερης και τρίτης κατηγορία στην Ιταλία, μακριά από τις μάζες αν και εξακολουθούσε φαινομενικά να έχει μέτριες επιτυχίες στο βιογραφικό του. Κοιτάζοντας πίσω τώρα έμοιαζε ότι ήταν ένας προπονητής που είχε την ανάγκη από ένα διάλειμμα, του οποίου η ικανότητα είχε περιοριστεί από τη δυσκολία της ανόδου στο κορυφαίο επίπεδο με την έλλειψη φήμης του.
Ήταν το 2011 που ένα από τα χαμηλότερα σημεία της καριέρας του τον οδήγησαν στο διάλειμμα που τελικά θα ωθήσει την καριέρα του στο προσκήνιο, τουλάχιστον σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια. Ο Sarri απολύθηκε από την Sorrento (ομάδα τρίτης κατηγορίας) όντας στην τέταρτη θέση για ένα λόγο που δεν έγινε γνωστός αν και ο σύλλογος το θεώρησε ένα μικρό επίτευγμα σε αυτό το στάδιο.
Η ακατάσχετη όρεξη του για τη προπονητική όμως δεν τελείωσε ακόμα και όταν γιόρτασε την αλλαγή του έτους χωρίς δουλειά και φαινομενικά προοριζόταν να αναθερμάνει τις σύντομες περιπέτειες του στη δεύτερη και τρίτη κατηγορία. Στη συνέχεια όμως ήρθε η Empoli το 2012 για να προσφέρει στο Sarri ένα νέο πρότζεκτ, κάτι που θα προσεγγίσει με τέτοια καινοτομία και θα οδηγήσει σε αυτό που μπορεί να περιγραφεί μόνο ως η δουλειά των ονείρων του.
Ο Sarri εντάχθηκε στην Empoli - μια σχετικά αξιόπιστη ομάδα από τα προηγούμενα πρότυπα του - και αμέσως καταπιάστηκε με την πρόκληση της ανόδου. Σε εκείνο το σημείο ήταν 53 χρονών όμως παρά τη συνεχή πρόκληση στην κορυφή με την πλειοψηφία των συλλόγων που διαχειρίστηκε, η Serie A παρέμεινε ένα απατηλό όνειρο. Η Empoli στη πρώτη του σεζόν έχασε στο τελικό των πλέι-οφ από τη Livorno στερώντας του την πολυαναμενόμενη ευκαιρία της Serie A. Όμως την επόμενη χρονιά - εμπνευσμένοι από το ρευστό και δημιουργικό σύστημα του 4-3-1-2 του Sarri - οι Azzurri τερμάτισαν δεύτεροι και πήραν την απευθείας άνοδο.
Ήταν μια μακροχρόνια δικαίωση για τον Sarri, ένας προπονητής που έβαζε πάντα τη σημασία των αρχών της ιδεολογίας και της φιλοσοφίας του πάνω από την αντιληπτή εικόνα του ως προπονητής. Η τέχνη της προπονητικής ήταν αυτό που τον τράβηξε στην δουλειά και ήταν αυτό που επέτρεψε να φτάσει στο επίπεδο που φαινομενικά τα κατάφερε κόντρα σε όλες τις πιθανότητες.
Με την Empoli τώρα στην πρώτη κατηγορία της Ιταλίας ο Sarri προσαρμόστηκε αναλόγως. Στην προπόνηση καινοτόμησε τη χρήση ενός βόμβου για να πετάει πάνω από αυτές και να τις καταγράφει για μετέπειτα ανάλυση. Ήταν αυτό το είδος της πρωτοβουλίας που πιστώθηκε στην ανθεκτική άμυνα της Empoli, καθώς απέφυγε εύκολα τον υποβιβασμό στην πρώτη της χρονιά και μόνο η Chievo δέχθηκε λιγότερα τέρματα από τις ομάδες στο κάτω μισό του βαθμολογικού πίνακα.
Το ρόστερ της Empoli αποτελούνταν από έναν αριθμό νέων και δεν είναι τυχαίο:«Στην Empoli οι νέοι μεγαλώνουν με τα λάθη τους» δήλωσε ο Sarri, ένας άνθρωπος που υπερηφανεύεται για την ανάπτυξη ποδοσφαιριστών ατομικά και με προσοχή. Ποδοσφαιριστές όπως οι Simone Verdi, Daniele Rugani και Riccardo Saponara αναπτύχθηκαν δραματικά υπό τη κηδεμονία του Sarri. Είναι ένας τομέας στον οποίο ξοδεύει ένα μεγάλο μέρος του χρόνου. του
Η πρώτη του σεζόν στη Serie A τράβηξε την προσοχή αρκετά πεπειραμένων ανθρώπων παρατηρώντας τον προπονητή πίσω από την άνετη παραμονή της Empoli. Ένας από αυτούς που ήταν ερωτευμένος με την οργανωμένη και κομψή ομάδα του Sarri δεν ήταν άλλος από τον θρυλικό Ιταλό προπονητή Arrigo Sacchi:”Όταν βλέπεις τις ομάδες του Sarri παίζουν ξέρεις πώς προπονούνται. Είναι μια ιδιοφυΐα. Όταν ήμουν τεχνικός διευθυντής στις μικρές ομάδες της Ιταλίας πάντα πήγαινα να παρακολουθήσουν τα παιδιά στη Serie B και ήμουν ήδη εντυπωσιασμένος από την Empoli. Κοιτάζοντας τους παίκτες καταλάβαιναν τι τους ζητούσε”
Στην πραγματικότητα ο Sarri είναι ένας προπονητής που δεν διαφέρει από το μεγάλο Sacchi. Στην Empoli η αμυντική οργάνωση ήταν το κλειδί για τις επιτυχίες του Sarri. Ο ίδιος δίνει μεγάλη σημασία στην αμυντική γραμμή επιμένοντας ότι η αμυντική τετράδα πρέπει πάντα κινείται ως μια συνεκτική μονάδα ανάλογα με τη θέση της μπάλας.
Η ανάλυση του αντιπάλου από το Sarri λαμβάνεται με άφθονες λεπτομέρειες και η δομή της αμυντικής οργάνωσης της ομάδας του είναι υψίστης σημασίας για το συνολικό σχέδιο του παιχνιδιού. Όμως θα ήμασταν λάθος αν τον λέγαμε αμυντικογενή προπονητή. Όπως έχει αποδειχθεί και μετέπειτα στη Napoli, ο Sarri είναι ένας προπονητής που έχει ως στόχο να παίζει αισθητικά ευχάριστο και συναρπαστικό ποδόσφαιρο, αλλά πάντα με μια δομή στη θέση του. Στην ουσία αναφέρεται σε ένα απόσπασμα του ο Sacchi του: «Η άμυνα είναι σαν να επιτίθεσαι στην επίθεση του αντιπάλου σου.»
Η θρυλική ομάδα της Milan του Sacchi συχνά αμύνεται αλλά στην πραγματικότητα ήταν μια ομάδα που διέθετε μεγάλη ποιότητα επιθετικά μαζί με την εξαιρετική οργάνωση της. Ο Sarri έχει δημιουργήσει κάτι παρόμοιο με την Napoli
Όταν ο Sarri διορίστηκε ως προπονητής της Napoli τον Σεπτέμβριο του 2015 υποτιμήθηκε υποστηρίζοντας ότι ήλπιζε να «αλλάξει τη νοοτροπία» και ότι «η Napoli είναι μια ευκαιρία για μένα». Όμως δεν υπήρχε πραγματικά καμία πιθανότητα ότι θα ταυτιστεί με τα συνήθη στερεότυπα στις συνεντεύξεις Τύπου.
Αυτός ήταν ένας άνθρωπος που μόλις πρόσφατα είχε συνηθίσει σε οποιοδήποτε επίπεδο της προσοχής των μέσων ενημέρωσης στο ρόλο του ως προπονητής και πάντα προτιμούσε να δώσει τολμηρές απαντήσεις σε οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με το ποδόσφαιρο. Λίγο πριν αποχωρήσει από την Empoli ρωτήθηκε αν ήταν θυμωμένος για τη θέση του ως ο χαμηλότερα αμειβόμενος προπονητής στη Serie A. Εκείνος απάντησε: “Θυμωμένος; Ας μην αστειευόμαστε. Με πληρώνουν για κάτι που έκανα δωρεάν μετά τη δουλειά μου. Είμαι τυχερός."
Στα τρία πρώτα παιχνίδια του πρωταθλήματος με το Sarri η Napoli πήρε μόλις δύο πόντους. Η κριτική από τον Diego Maradona - ένα σύμβολο αίγλης και μεγαλοπρέπειας στην πόλη - άφησε το καλά προετοιμασμένο προπονητή με μια σημαντική αποστολή να ξεπεράσει την αμφιβολία γύρω από το διορισμό του. Όμως δεν υπήρχε καμία αίσθηση πανικού. Ο Sarri αργά αλλά σταθερά περνούσε τη δουλειά του μέσα από όλα τα πρωταθλήματα για πάνω από 25 χρόνια ως προπονητής και ήρθε ως μια αναγκαιότητα η υπομονή. Οι πρωινές προπονήσεις του στην Napoli ήταν λεπτομερώς εξαντλητικές προκειμένου να διασφαλιστεί ότι κάθε πτυχή του συστήματος του 4-3-1-2 θα “ριζώσει” μέσα στους παίκτες του.
Τα αποτελέσματα της Napoli σύντομα εμφανίστηκαν και συνοδεύτηκαν συχνά από ένα εξαιρετικά όμορφο και ταχύτατο ποδόσφαιρο που την έστεψαν πρωταθλήτρια χειμώνα στη Serie Α. Όλοι οι κριτικοί που παρέμειναν είχαν συρρικνωθεί. Υπήρχε μια δραστική αλλαγή από την προηγούμενη σεζόν με την ομάδα του Benitez να μοιάζει πολύ χλιαρή σε σύγκριση με τη δική του. Ο Sarri είχε λάβει ταλαντούχους παίκτες στη διάθεσή του όπως ο Marek Hamsik, ο Lorenzo Insigne και ο Gonzalo Higuain και δημιούργησε μια ομάδα γεμάτη επιθετικογενής και εξαιρετικά οργανωμένη.
Ο Higuaín ήταν παραγωγικός και θα τελειώσει τη σεζόν με ένα απίστευτο νούμερο των 36 γκολ στη Serie A, αλλά η βελτίωση έκδοση του Insigne ήταν η πιο αξιοσημείωτη επιρροή του Sarri. Ο Ιταλός ήταν ένας παίκτης με αδιαμφισβήτητες δυνατότητες αν και έπαιζε κυρίως ως εξτρέμ και δεν είχε φτάσει ακόμα σε επίπεδο συνοχής για να θεωρείται κορυφαίος ποδοσφαιριστής:«Είναι ταλαντούχος αλλά δεν έχει πάρει το καλύτερο από τον εαυτό του ακόμα» δήλωσε ο Sarri πριν από την έναρξη της χρονιάς και συνέχισε:«Σύμφωνα με τον Arrigo Sacchi αυτός είναι ο πιο ταλαντούχος Ιταλός παίκτης αυτή τη στιγμή.»
Ο Insigne τελικά χρησιμοποιήθηκε στην αριστερή πλευρά στη επιθετική τριπλέτα και απέδωσε έξοχα όταν ο Sarri επέλεξε να αλλάξει το σύστημα σε 4-3-3. Στον Insigne δόθηκε η ελευθερία να περιφέρεται και να γίνει ένας εικονικός trequartista. Ο ίδιος ωφελήθηκε από την αλάνθαστη κυνικότητα του Higuaín - όπως και όλοι οι συμπαίκτες του - όμως ήταν κάτι περισσότερο από μια ομάδα.
Η Napoli τελικά έχασε το Scudetto τερματίζοντας εννέα βαθμούς πίσω από την Juventus η οποία σήκωσε το τρίτο διαδοχικό πρωτάθλημα. Σίγουρα όμως δεν υπήρχε μια αίσθηση απογοήτευσης. Η Napoli είχε διαπρέψει και έπαιξε εκπληκτικό ποδόσφαιρο σε όλη την σεζόν. Μόνο η Roma έβαλε περισσότερα γκολ από τα 80 της ομάδας του Sarri, ενώ η Juventus είχε μόνο καλύτερο αμυντικό ρεκόρ με τα 32 τέρματα που δέχθηκε. Πιο συγκεκριμένα ο Sarri οδήγησε την Napoli να τελειώσει με 19 βαθμούς περισσότερους από αυτούς που πήρε τη προηγούμενη σεζόν.
Όσο επιτυχής ήταν στη πρώτη του σεζόν ο Sarri στο γήπεδο, δεν έμεινε χωρίς διαμάχη έξω από αυτό. Ο προπονητής της Inter Roberto Mancini κατηγόρησε τον προπονητή της Napoli ως ομοφοβικό μετά τη νίκη της ομάδας του με 2-0 για τα προημιτελικά του Coppa Italia στο Stadio San Paolo τον Ιανουάριο του περασμένου έτους:«Αντρες σαν κι αυτόν θα πρέπει να αποβάλλονται από το ποδόσφαιρο. Σηκώθηκα να ρωτήσω τον τέταρτο διαιτητή γιατί σήκωσε πέντε λεπτά καθυστερήσεων. Ο Sarri στη συνέχεια σηκώθηκε και φώναξε άντε γ….. σε εμένα. Πήγα να τον βρω στα αποδυτήρια και ζήτησε συγγνώμη όμως ελπίζω να ντρέπεται για το τι είπε.» δήλωσε αφηνιασμένος ο Mancini
Ο Sarri κατά συνέπεια πλήρωσε πρόστιμο 20.000 ευρώ και αποβλήθηκε για δύο παιχνίδια της Serie A για εξαιρετικά προσβλητικά επίθετα στο προπονητή της αντίπαλης ομάδας. Ο Sarri δεν ήταν ποτέ διεκδικητής. Δεν έχει μεγάλες ψευδαισθήσεις και σαφώς έχει ελαττώματα, αλλά είναι αυτό που τον κάνει έναν τέτοιο ενδιαφέρων και προνοητικό προπονητή. Ο ατζέντης του Marco Titi τον περιγράφει έτσι: «Ο Sarri είναι ένα εξαιρετικά έξυπνο άτομο και σε πολιτιστικό επίπεδο ανώτερο από το μέσο άτομο στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Ένας άνδρας μοναδικής λαμπρότητας και ευγένειας. Ο ίδιος προτιμά να μιλά στο γήπεδο. Σε ανθρώπινο επίπεδο είναι ένα πολύ ευχάριστο άτομο να ακούς και από τον οποίο μπορείς να μάθεις πολλά πράγματα.»
Φέτος η Napoli ξεκίνησε με την πώληση του Higuaín στη Juventus για 90 εκατομμύρια ευρώ, ένα πλήγμα για τον Sarri κάτι που αποδείχθηκε αναπόφευκτο. Έμεινε χωρίς τον παίκτη που είχε σημειώσει πάνω από το 40 % των τερμάτων του συλλόγου την περασμένη σεζόν και την αιχμή του δόρατος σε κάθε συναρπαστική επιθετική ανάπτυξη της ομάδας του.
Μια απογοητευτική ισοπαλία (2-2) εναντίον της Pescara στη πρεμιέρα ακολουθήθηκε από μια μάλλον πιο ικανοποιητική νίκη (4-2) επί της Milan. Η επίδοση της Napoli κατά τους πρώτους μήνες της σεζόν ήταν σταθερή, αλλά οι τρεις ήττες στο πρωτάθλημα τον Οκτώβριο την άφησε εκτός ρυθμού και φαινομενικά πάλευε να διατηρήσει τη συνοχή της προηγούμενης σεζόν. Από τη τελευταία ήττα της όμως από τη πρωτοπόρο Juventus στα τέλη Οκτωβρίου (2-1), η Napoli πραγματοποίησε μια από τις καλύτερες πορείες της στην πρόσφατη ιστορία της.
Ο Sarri έμεινε με το δίλημμα για την εξεύρεση λύσης λόγω της απώλειας του Higuaín και αυτό που αποφάσισε να κάνει αποδείχθηκε τίποτα λιγότερο από επιτυχές. Ο Arkadiusz Milik υπέστη ρήξη πρόσθιων χιαστών και αντιμετώπισε μια μακρά περίοδο στο περιθώριο, ενώ ο Manolo Gabbiadini δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στις μεθόδους του Sarri και στη συνέχεια πουλήθηκε στην Southampton. Με τις επιλογές του είναι περιορισμένες ο Sarri επέλεξε να δοκιμάσει τον Βέλγο εξτρέμ Mertens στο ρόλο του ψευτοεννιαριού και λειτούργησε άψογα. Ο πρώην παίκτης της PSV έχει προσαρμοστεί με άψογη ευκολία στο νέο κεντρικό ρόλο του, σκοράροντας περισσότερες φορές από αυτό που φανταζόταν ποτέ ο 29χρονος
Η αλλαγή θέσης του Mertens έφερε μαζί της μια λεπτή αλλά σημαντική αλλαγή στο στιλ παιχνιδιού της Napoli. Χωρίς παραδοσιακό “δεκάρι” υπήρξε μια αύξηση στην αλληλεπίδραση μεταξύ των τριών μπροστινών Insigne, Mertens και Jose Callejon. Ο Hamsik έχει επίσης ωφεληθεί σε μεγάλο βαθμό από τη χρησιμοποίηση του Mertens, με τον Sarri να τον βάζει μπροστά από το τρίο της μεσαίας γραμμής και συχνά καταλαμβάνει το χώρο που άφησε η οπισθοχώρηση του Βέλγου.
Αυτές οι τακτικές αποχρώσεις ήταν εμφανείς στην ίσως πιο εντυπωσιακή νίκη της Napoli με το Sarri στη Napoli. Τον Φεβρουάριο ταξίδεψε στην Bologna όντας αήττητη 11 αγώνες και έχοντας νικήσει τη Torino σε μια συναρπαστική αναμέτρηση που έληξε 5-3. Αυτό που ακολούθησε ήταν μια συναρπαστική, εκπληκτική εμφάνιση επιθετικού ποδοσφαίρου.
Η Napoli βρισκόταν μπροστά στο σκορ με 4-1 στο ημίχρονο - ακόμη και με τον Callejon να έχει αποβληθεί - και κατά το δεύτερο ημίχρονο πρόσθεσε άλλα τρία τέρματα στη νίκη της με 7-1. Ο Hamsik σημείωσε ένα χατ-τρικ από τη μεσαία γραμμή όπως και ο Mertens (το τρίτο της σεζόν), σε μια τέλεια απόδειξη της υψηλής αισθητικής του σχολαστικού ποδοσφαίρου που έχει ως στόχο να εισάγει ο Sarri.
Στον Sarri ζητήθηκε νωρίτερα στη χρονιά αν είχε κάποια πρόθεση να αλλάξει το σύστημα του 4-3-3 και απάντησε: «Ένας από τους προπονητές μου, μου έλεγε ότι οι άνθρωποι που μιλούν για σχηματισμούς δεν γνωρίζουν τίποτα για το ποδόσφαιρο. Έχουμε ήδη παίξει με τον Hamsik μεταξύ των γραμμών, στη συνέχεια με τους επιθετικούς μεταξύ των γραμμών. Ίσως αν αλλάξεις τόσα πολλά να χάσεις και τις βεβαιότητες στην ομάδα»
Μπορεί να ακούγεται αλαζονικό όμως ο Sarri είναι απλά ένας αφοσιωμένος μαθητής του ποδοσφαίρου. Η τακτική του έχει κερδίσει τις συγκρίσεις με εκείνες του Pep Guardiola που μερικοί υποστηρίζουν ότι είναι κατά κάποιο τρόπο δογματικές. Στην πραγματικότητα αυτός είναι όπως ο Guardiola, απλά αποφασισμένοι να τηρήσουν τη δική του φιλοσοφία αλλά πάντα πρόθυμοι να τη προσαρμόσουν ανάλογα με το πώς βλέπουν την κατάσταση.
Ο χρόνος του Sarri στη Napoli μέχρι τώρα είναι συναρπαστικός, προοδευτικός και εμπνευσμένος και σίγουρα δεν είναι πλέον ένας προπονητής που μάχεται για να πάρει την αναγνώριση:«Για μένα, ήταν ευχάριστο να έχω μια μακρά καριέρα ξεκινώντας από τη βάση» είπε και συνέχισε αναφέροντας:«Ήταν εκπαιδευτικό κυρίως επειδή ορισμένα επίπεδα σε διδάσκουν περισσότερα και σε κάνουν να αναπτύσσεσαι περισσότερο. Νομίζω ότι είναι ένα μονοπάτι το οποίο κατά γενίκευση ο καθένας θα πρέπει να κάνει, αλλά έπειτα υπάρχουν μεγάλες εξαιρέσεις».
Ίσως το μεγαλύτερο κομπλιμέντο για τον Sarri είναι ότι ακόμα και ο Maradona έκανε τη δική του απολογία: «Είπα ότι σκεφτόμουν γι 'αυτόν, έπειτα άλλαξε και αναγνώρισα το λάθος μου. Μου αρέσει πολύ το πώς παίζει η Napoli.». Μεγάλοι έπαινοι αν και ο Sarri είναι πιθανό ότι θα αισθάνεται πλήρως ικανοποιημένος μόνο όταν οδηγήσει τη Napoli στα τρόπαια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου