Δημήτρης Βαρσάνης
Τη δεκαετία του ‘90 στη μεγαλύτερη παραγκούπολη του Μπάρι - η περιοχή San Nicola ή για τους ντόπιους Bari Vecchia - ήταν ιδιαίτερα δύσκολη περίοδος για το δεύτερο σημαντικότερο οικονομικό κέντρο της Νότιας Ιταλίας.
Ήταν μια εποχή απελπισίας προερχόμενη από ένα πολιτικό σκάνδαλο, γνωστό ως Tangentopoli. Αυτό οδήγησε στην αποδέσμευση πληροφοριών που περιλάμβαναν εκατοντάδες πολιτικούς και εξέθεσαν ένα παλιρροιακό κύμα διαφθοράς. Στη συνέχεια - όπως και τώρα - λήφθηκαν ελάχιστες πρωτοβουλίες για τη βελτίωση της περιοχής της Απουλίας. Πολύ συχνά στην πόλη του λιμανιού οι νέοι έχουν αφεθεί να φροντίζουν μόνοι τους εαυτούς τους και τους δίνονται λίγα θετικά πρότυπα σε ένα μέρος όπου η μονάδα οργανωμένου εγκλήματος της Sacra Corona Unita της Απουλίας κυριαρχεί στις ευπαθείς και ευάλωτες κοινωνικά ομάδες.
Εν τω μεταξύ στα μέσα της δεκαετίας του '90 η A.S. Bari κινούνταν μεταξύ της δεύτερης και της τρίτης κατηγορίας του Ιταλικού ποδοσφαίρου. Δεν υπήρξε όμως επιβράδυνση για τη φιλοδοξία της τοπικής ομάδας, αφού μετά τη μετακίνησή της στο Ολυμπιακό Στάδιο San Nicola το 1991 σχεδόν πάντα έφτανε τη μέγιστη χωρητικότητα. Η προσέλευση στα εντός έδρας παιχνίδια ήταν η πρώτη προτεραιότητα για τους Baresi. Το San Nicola ήταν ένας χώρος όπου ο κόσμος μπορούσε να αποβάλει τα νεύρα που κουβαλούσε όλη την εβδομάδα, να ξεχάσει τις καθημερινές του κακουχίες και απλά να ζει το παρόν.
Εκείνη την εποχή μία από τις πιο συναρπαστικές προοπτικές της Ιταλίας ακόνιζε τα δόντια του στους δρόμους. Ακριβώς όπως ένα διαμάντι που διαμορφώνεται υπό έντονη πίεση, το San Nicola δημιούργησε το δικό του στολίδι: έναν έφηβο εν ονόματι Antonio Cassano. Μεγαλώνοντας με τη μητέρα του αφού ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια, το μικρό αγόρι έμεινε λίγο απόμακρο. Αυτό όμως που αγαπούσε να κάνει και το πράγμα που δεν μπορούσε να αποχωριστεί με τίποτα είναι να παίζει ποδόσφαιρο.
Αυτή η αγάπη ενθάρρυνε και τροφοδότησε το ταλέντο του. Στοιχημάτιζε στον εαυτό του ενάντια στα μεγαλύτερα παιδιά στο γκέτο παίζοντας για τα χρήματα ως τρόπος να αντέξει το καθημερινό ψωμί του. Ήταν αυτές οι κρίσιμες στιγμές στις φτωχογειτονιές που έκαναν τον μικρό Antonio να μπει στους καλύτερους Ιταλούς “φαντεζί” όλων των εποχών.
Αφότου ανακαλύφθηκε από τη Bari κέρδισε μια θέση στην πρώτη ομάδα μόλις στα 17 του χρόνια. Ο ενθουσιασμός εξελίχθηκε σαν “πυρκαγιά” πάνω από το αγόρι της πόλης. Ήταν αυτός που θα μπορούσε να βγάλει την πόλη από τη σκοτεινιά της και να προσφέρει εκείνη τη λάμψη της ελπίδας σε ένα μέρος όπου οι ευκαιρίες ήταν λίγες και μακρινές. Δεν είχε πετύχει τίποτα ακόμα όμως εάν ρωτούσατε τους πιστούς των Galetti, ο ουρανός στεκόταν σαν το όριο για τον νεαρό.
Τότε ήρθε η στιγμή της αναγνώρισης. Στις 18 Δεκεμβρίου του 1999 η Bari φιλοξένησε την Inter. Προς το τέλος του αγώνα μια μακρινή μπαλιά στον έφηβο τον είδε να ελέγχει ψυχρά τη μπάλα με το εξωτερικό του ποδιού του και έκοψε στη μέση καθώς δύο αμυντικοί της Inter προσπαθούσαν να τον πιάσουν. Ένα κόψιμο στα αριστερά, μια προσποίηση στον αμυντικό και το τελείωμα του να περνά από το τερματοφύλακα έκανε το San Nicola να εκραγεί. Το γκολ του στο 89’ επηρέασε όλη τη χερσόνησο, όπως το φανάρι ενός φάρου μέσα από την ομίχλη. Υπήρχε τόσο μεγάλη ελπίδα και φωτεινότητα.
Μια κίνηση υψηλού προφίλ στην Roma έσπασε το ποσό όλων των εποχών για ένα έφηβο με τα 60 δισεκατομμύρια λιρέτες ή 30 εκατομμύρια ευρώ να είναι ένα εκπληκτικό ποσό, ακόμα και αν η Roma τον πήρε ως πρωταθλήτρια της Serie A. Στην πρώτη του σεζόν ο ενθουσιασμένος έφηβος πέτυχε πέντε τέρματα αλλά και αναστάτωσε τους πάντες με μια ανοικτή διαμάχη με τον προπονητή του Fabio Capello αφού έγινε αλλαγή σε μια αναμέτρηση. Οι συγκεκριμένες εκρήξεις θα γίνονταν γνωστές ως η υπογραφή του «Cassanate».
Κατά τη διάρκεια εκείνης της χρονιάς έλαβε το βραβείο του καλύτερου νέου ποδοσφαιριστή της χρονιάς όπως το έκανε και πάλι το 2003. Την ίδια χρονιά έβγαλε «τα κέρατα» του στον διαιτητή κατά τη διάρκεια του πρώτου τελικού του Coppa Italia εναντίον της Milan. Η Roma θα ισοπεδωνόταν μπροστά στο κοινό της από τους Rossoneri με 1-4.
Το διάστημα που ο Cassano έφυγε από τη Roma και αγοράστηκε από τη Real Madrid, ο επιθετικός είχε προσθέσει περισσότερα από δύο κιλά στο σκελετό του. Στη συνέχεια κουβαλούσε το ψευδώνυμο «El gordito» (“το λίπος”). Η Μαδρίτη θα είναι η πρώτη από πολλές τοποθεσίες που ζήτησε καταφύγιο για την καριέρα του όμως οι προσωπικοί του δαίμονες θα συνεχίσουν να τον κυνηγούν στα κλαμπ.
Όταν ο Capello πήγε στους Galacticos επανεμφανίστηκαν τα ίδια ζητήματα μεταξύ των δύο τους. Ο πρόεδρος του συλλόγου Ramon Calderon το πήγε πολύ μακριά περιγράφοντας τη στάση του επιθετικού ως «μη βιώσιμη τους τελευταίους μήνες» και έδειξε ότι ο παίκτης θα μετακινηθεί σε άλλη ομάδα.
Μια μεταγραφή στη Sampdoria το καλοκαίρι του 2007 θα λειτουργούσε στη συνέχεια ως μια αναγέννηση για την καριέρα του. Μια καινούργια σχέση με τον Giampaolo Pazzini θα κατέγραφε 22 γκολ για τον πρώην ποδοσφαιριστή των Viola, ενώ ο Cassano ήταν συχνά ο πρωταγωνιστής αυτών των τερμάτων και μάλιστα έβαλε και εννέα με τη σειρά. Τέσσερις αγωνιστικές πριν το τέλος της σεζόν 2010 - 11 ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από τον εφιάλτη της Roma και τη μεγάλη νίκη της Sampdoria που υποβάθμισε τους Giallorossi σε άλλη μια δεύτερη θέση.
Τελικά όμως η στενή και αντίθετη σχέση του Cassano με τον αείμνηστο Riccardo Garrone τον είδε να πιέζει το δρόμο του για το Μιλάνο στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου του 2011. Μετά την υλοποίηση της μεταγραφής του ο τότε ιδιοκτήτης του συλλόγου δήλωσε: «Δεν έχω συναισθήματα, ούτε εξετάζω και αποδέχομαι τα ψυχολογικά του προβλήματα, ειδικά μετά από αυτά που είπε ... Δεν υπάρχει τρόπος να πω ότι είναι άνθρωπος με αξίες».
Ήταν σκληρά λόγια ειδικά για έναν παίκτη που δεν είχε πλέον την ηλικία ως δικαιολογία. Όμως με την επιστροφή του στα υψηλότερα κλιμάκια της Serie A υπήρχε μια νέα ελπίδα, ακόμα κι αν έμοιαζε ότι η ωριμότητα του Cassano παρέμεινε σε αμφιβολία. Ίσως να ανταποκρινόταν στις προσδοκίες σε μια μεγάλη σκηνή. Στη Milan ίσως να μπορούσε να γίνει το “10άρι” που οι Azzurri ποθούσαν.
Οι Rossoneri διεκδικούσαν ακόμα μεγάλα πράγματα εκείνη την εποχή με παίκτες όπως οι Zlatan Ibrahimovic, Alexandre Pato και Robinho. Η πίεση μεγάλωσε πάνω του όμως παρέμεινε για να παλέψει για τη θέση του και να επιστρέψει στους Azzurri. Τότε ήρθε μια απελπισμένη ατυχία. Κατά την επιστροφή στο Μιλάνο μετά από έναν αγώνα απέναντι στη Roma στις 29 Οκτωβρίου του 2011 ο Cassano υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο, μένοντας προσωρινά παράλυτος και αμίλητος. Ο πρώην άντρας του Bari αντέδρασε αμέσως και με πολύ απίστευτο τρόπο αφού διαγνώστηκε επισήμως με εγκεφαλική βλάβη λόγω ισχαιμίας και θα έπαιζε ξανά έξι μήνες αργότερα. Η πλήρης ανάκαμψη τον είδε ακόμα να επιστρέφει ως ηγέτης στην Εθνική του Cesare Prandelli.
Ο Cassano ήταν αναπόσπαστο κομμάτι σε πολλούς από τους προκριματικούς αγώνες των Azzurri που οδήγησαν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2012 και ξεκίνησε από εκεί που έμεινα παίζοντας και στους έξι αγώνες του τουρνουά. Κάποια διαμάχη προκλήθηκε στη συνέντευξη Τύπου όταν ρωτήθηκε αν σκέφτηκε ότι υπήρχαν ομοφυλόφιλοι παίκτες στην ομάδα του. Ο ίδιος απάντησε: "Ελπίζω όχι." Δεν ήταν διπλωματικός ή συνετός, αλλά ήταν και πολύ μακριά από το Cassanate του παρελθόντος. Ήταν απλώς ο Cassano.
Οι στιγμές του στο τουρνουά έδειξαν ότι είχε ανθίσει ως το κλασσικό “δεκαρι” που όλοι περίμεναν. Στο πρώτο γκολ του Mario Balotelli για τα ημιτελικά της διοργάνωσης ξεγέλασε εκθαμβωτικά τους δύο Γερμανούς αμυντικούς και σεντράροντας με το αριστερό του πόδι βρήκε το Super Mario στον αέρα για να τελειώσει τη φάση.
Αν και μια κουραστική και αποδεκατισμένη ομάδα της Ιταλίας θα έπεφτε στον τελικό χάνοντας με 4-0 εναντίον της Ισπανίας, το “στολίδι” από το Μπάρι θα έκανε ένα πολύ θετικό τουρνουά. Ωστόσο ενώ θα ήταν στο ρόστερ για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, οι μετέπειτες επιπτώσεις του 2012 θα τον πετούσαν εκτός ενδεκάδας χάρη στην εμφάνιση νεότερων και πιο αξιόπιστων ταλέντων όπως ο Ciro Immobile και ο Lorenzo Insigne.
Η ιστορία του Cassano επανήλθε να στοιχειώνει την καριέρα του. Οι προπονητές υψηλού επιπέδου στη χερσόνησο έχαναν τη πίστη τους σε αυτόν και ο παίκτης φαινόταν να δέχεται τη μοίρα του. Ο Cassano προσπάθησε να αποκτήσει ξανά τη φόρμα του Euro 2012 και έμοιαζε ότι η γρήγορη πάσα και το γοητευτικό παιχνίδι του ήταν εντελώς χαμένο.
Μια μεταγραφή στη Parma βελτίωσε την ψυχραιμία του ανάκτησε την ικανότητα του. Ακόμα έχασε λίγα κιλά και μερικά από αυτά τα διαβόητα λίπη. Σε μόλις 56 παιχνίδια σκόραρε 18 φορές και μοίρασε 10 ασίστ. Καθόλου άσχημα για τον Fantantonio. Ήταν μια νοσταλγική σύντομη αναγέννηση όμως τίποτα περισσότερο και αφού δεν πληρώθηκε για μισό χρόνο καθώς η Πάρμα βυθίστηκε σε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα, ο Cassano τερμάτισε το συμβόλαιο του με τον σύλλογο της Emilia.
Η επιστροφή του στη Sampdoria ήταν ασήμαντη. Μερικά ασήμαντα τέρματα διέσπειραν τη δεύτερη θητεία του όπως και μερικές λογομαχίες με τον εκκεντρικό πρόεδρο Massimo Ferrero. Μετά την “κατάψυξη” του από την πρώτη ομάδα στην αρχή της σεζόν 2016-17 προπονούνταν με τη Primavera και το συμβόλαιο του τερματίστηκε στις 25 Ιανουαρίου.
Τώρα στα 35 του ο Cassano υπέγραψε συμβόλαιο με την Hellas πριν λίγες μέρες και μας πρόσφερε άλλη μια απολαυστική Cassanate. Συγκεκριμένα το πρωί της 18ης Ιουλίου και μετά από οκτώ μέρες που αποκτήθηκε από τους Gialloblu ήταν έτοιμος να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, αλλά ύστερα από λίγες ώρες πήρε πίσω την απόφαση του.
Αν και απέτυχε να εκπληρώσει τις δυνατότητες που εμφάνισε για πρώτη φορά πριν από 17 χρόνια, η οικοδόμηση της εσωτερικής του ηρεμίας αποτελεί μνημειώδη εξέλιξη στην καριέρα και στη ζωή του φτωχού αγοριού από το Μπάρι. Το αγόρι που εγκαταλείφθηκε από τον πατέρα του, το αγόρι που έπαιζε από μικρός ποδόσφαιρο για να αποτρέψει την πείνα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου