Δημήτρης Βαρσάνης
Γεννημένος στην Τεργέστη το 1922 ο Romeo Anconetani ήταν ο εξαιρετικά δημοφιλής, χαρισματικός και προληπτικός πρόεδρος της Pisa σε όλη τη δεκαετία του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του ‘90.
Συνταγμένος στο πεζικό στη Σικελία κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν η μεταπολεμική περίοδος που είδε τον Anconetani να κάνει τα πρώτα του βήματα στον κόσμο του Calcio, κατέχοντας τη θέση του γραμματέα σε διάφορα κλαμπ της Τοσκάνης τη δεκαετία του ‘50 συμπεριλαμβανομένων της Empoli και της Prato. Στην Empoli ο Anconetani εισήγαγε για πρώτη φορά στην Ιταλία την έννοια των προπληρωμένων εισιτηρίων για τους οπαδούς. Ομοίως στη Prato ο Anconetani ήταν από τους πρώτους που διοργάνωσαν ποδοσφαιρικά ειδικά τραίνα ειδικά για να μεταφέρουν τους υποστηρικτές στους εκτός έδρας αγώνες.
Παρά αυτά τα αξιοσημείωτα επιτεύγματα ο Anconetani έγινε περισσότερο γνωστός για τη περίοδο του ως πρόεδρος της Pisa μετά την αγορά του συλλόγου το 1978, που κράτησε μέχρι να κηρυχθεί η πτώχευση του συλλόγου το 1994. Η άφιξη του Anconetani στην Pisa προκάλεσε την άφιξη της πιο επιτυχημένης περιόδου στην ιστορία του συλλόγου. Ψηφίστηκε ως "Il Presidentissimo" από τους υποστηρικτές και τα μέσα ενημέρωσης, κατεύθυνε την Pisa στο προβιβασμό της από τη Serie C στην πρώτη χρονιά του στο τιμόνι. Ακολούθησε η άνοδος στη Serie A το 1982.
Η μοναδική προηγούμενη σεζόν των Τοσκανών στη κορυφαία κατηγορία της Ιταλίας ολοκληρώθηκε με τον υποβιβασμό το 1969. Ωστόσο αυτή η μοίρα αποφεύχθηκε άνετα με την Pisa να τερματίζει την σεζόν 1982-83 στην 11η θέση της Serie A. Όμως η Pisa υπέκυψε στον υποβιβασμό την επόμενο χρονιά, παρότι ταξίδεψαν 15.000 οπαδοί στο San Siro για τη προτελευταία αγωνιστική της σεζόν.
Ο σύλλογος θα κυμαίνεται τελικά στις δεκαετίες του '80 και του '90 μεταξύ της Serie A και της Β, με τον Anconetani να αποκτά τη φήμη ως “προπονητοφάγος” έχοντας αλλάξει 22 προπονητές κατά την 16χρονη “βασιλεία” του. Ομοίως ο Anconetani επέβλεψε την επιτυχία τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ιταλία, με την Pisa να παίρνει δύο φορές το πλέον πεθαμένο θεσμό του Mitropa Cup το 1986 και το 1988. Επιπλέον δεν έλαβε μέρος στο τελικό του Coppa Italia το 1987 λόγω της εμπνευσμένης απόδοσης της Napoli του Diego Maradona στα ημιτελικά.
Η απαράμιλλη επιτυχία του στον αγωνιστικό χώρο γινόταν όλο και πιο καλή. Ωστόσο οι λόγοι για τους οποίους ο Romeo Anconetani παραμένει τόσο σεβαστός στην περιοχή της Πίζας δεν οφείλεται μόνο στο ποδόσφαιρο και στα τρόπαια. Ο Marco Malvadi γράφει στο βιβλίο του το 2015 “Scacco alla Torre”, μια θαυμάσια ιστορία που ίσως ενθυμείται γιατί ο μύθος του Anconetani υπομένεται μέχρι σήμερα.
Ο Malvadi υπενθυμίζει την τελευταία μέρα των μεταγραφών το καλοκαίρι του 1990. Με το παράθυρο να είναι προς το κλείσιμο η Pisa είχε ακόμα πολλές δουλειές να τελειώσει. Ένα φαξ έφτασε από την Αργεντινή με μια λίστα διαθέσιμων παικτών. Οι διαθέσιμες πληροφορίες για τους παίκτες ήταν περιορισμένες σε μια εικόνα προφίλ, στη θέση, στο ύψος και στο βάρος. Δεν υπήρχε πολύτιμος λίθος για να προσδιοριστεί το ταλέντο τους όμως ο Anconetani προχώρησε απτόητος. Μελετώντας το φαξ πριν αποφασίσει ποιους θα πάρει, ο Anconetani κράτησε ιδιαίτερα μια φωτογραφία τονίζοντας: "Μου αρέσει, έχει αποφασιστικό πρόσωπο".
Χάρη σε αυτό το γεγονός ο Diego Simeone έγινε αναμφισβήτητα μια από τις μεγαλύτερες μεταγραφές στην ιστορία της Pisa, πηγαίνοντας στο σύλλογο της Τοσκάνης μαζί με τον συμπατριώτη του Jose Antonio Chamot. Άλλες αξιόλογες μεταγραφές κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου ήταν οι Dunga, Wim Kieft, Klaus Berggreen και Paul Elliott.
Ενώ μπορεί να υπήρχε ένα στοιχείο καλής τύχης με αυτές τις μεταγραφές, ο Anconetani δεν άφηνε τίποτα στην τύχη όταν επρόκειτο για τελετουργίες πριν την έναρξη των αγώνων. Ένας βαθιά προληπτικός άνθρωπος είχε την τάση να ρίχνει αλάτι στο Arena Garibaldi, πεπεισμένος ότι αυτό θα έφερε καλή τύχη. Αυτό το «αλάτισμα» γινόταν πριν από κάθε εντός έδρας αγώνα. Ωστόσο όσο πιο σημαντικό ήταν το παιχνίδι, τόσο περισσότερο αλάτι πασπάλιζε ο Anconetani στο γήπεδο.
Το τελετουργικό έλαβε μια εντελώς νέα διάσταση πριν από μια αναμέτρηση ήσσονος σημασίας εναντίον της Cesena το Δεκέμβριο του 1990, όπου αναφέρθηκε ότι ο Anconetani πασπάλισε 26 κιλά αλατιού στον αγωνιστικό χώρο. Η Pisa επικράτησε με 3-2 της Cesena του Marcello Lippi, αν και αυτό δεν εμπόδισε τις δύο ομάδες να υποβιβαστούν στη Serie B στο τέλος της σεζόν.
Δυστυχώς αυτή η δεισιδαιμονία δεν επέφερε πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα στον αγωνιστικό χώρο. Μια τέτοια περίπτωση είναι η επίσκεψη της Milan του Arrigo Sacchi κατά την περίοδο 1988-89. Την παραμονή του αγώνα ο Anconetani διέταξε στους παίκτες του να επισκεφτούν το ξενοδοχείο της ομάδας προκειμένου να αλατιστούν οι διάδρομοι και τα δωμάτια ιδιαίτερα του Marco Van Basten και του Ruud Gullit. Από όλες τις πλευρές η ομάδα βρήκε τους διαδρόμους του ξενοδοχείου αδιαπέραστους και να μοιάζει με βάλτο. Αυτό δεν εμπόδισε τον Van Basten να βάλει δύο τέρματα στη νίκη των Rossoneri με 2-0 την επόμενη μέρα.
Πρόσφατα υπήρξε μια υποτροπιάζουσα επανεμφάνιση της τελετουργίας του Anconetani. Πριν από τα ημιτελικά για τα πλέι - οφ της Lega Pro το Μάιο του 2016 εναντίον της Pordenone, ο αδικαιολόγητα άσχημος καιρός έπληξε την Πίζα. Το παχύ στρώμα του χαλαζιού που κάλυψε το στάδιο την παραμονή του αγώνα αναγγέλθηκε από τους υποστηρικτές στο Romeo τους, ο οποίος είχε πεθάνει σε ηλικία 77 ετών το 1999 κοιτάζοντας προς τα κάτω την αγαπημένη του Pisa και συνεχίζοντας την παράδοση του αλατισμού του γηπέδου πριν από ένα κρίσιμο παιχνίδι. Ακολούθησε μια νίκη με 3-0 παράλληλα με την άνοδο στη Serie B μετά τη νίκη επί της Foggia στον τελικό, με πολλά ποτήρια να υψώνονται στο όνομα του Anconetani κατά τη διάρκεια των εορτασμών σε όλη την πόλη.
Δεν έλειπαν όμως και οι αμφισβητήσεις κατά τη διάρκεια του χρόνου του Anconetani στην Pisa. Κατά την περίοδο 1991-1992 με το στάδιο της να είναι υπό ανακαίνιση, η Pisa αναγκάστηκε να φιλοξενήσει έναν αγώνα του Coppa Italia στο γήπεδο των κοντινών γειτόνων και πικρών αντιπάλων της Livorno. Αυτό γέννησε μια ιδέα με τον Anconetani να μοιράζεται το όραμά του για τη συνένωση των δύο ομάδων που θα αγωνίζονται σε ένα νέο στάδιο 40,000 θέσεων στο San Piero a Grado (μια πόλη στην επαρχία της Πίζα αλλά κοντά στην πόλη του Λιβόρνο). Η εν λόγω καινούργια ομάδα θα ονομαζόταν Pisorno. Οι επακόλουθες διαμαρτυρίες και οι ταραχές γρήγορα οδήγησαν στην απομάκρυνση της ιδέας της Pisorno.
Ο Anconetani παρέμεινε πρόεδρος της Pisa για δύο ακόμα χρόνια πριν από την μετέπειτα πτώχευση της εταιρείας και την επακόλουθη χρεοκοπία του συλλόγου το καλοκαίρι του 1994. Μετά την αποχώρησή του από την Pisa διατήρησε χαμηλό προφίλ αν και ενεργούσε ως σύμβουλος του Silvio Berlusconi στη Milan μέχρι το θάνατό του το 1999. Ωστόσο παρά την πτώχευση και το φιάσκο της Pisorno, ο Anconetani παραμένει μια ηρωική προσωπικότητα στην Pisa και το Arena Garibaldi μετονομάστηκε το 2001 σε Arena Garibaldi Romeo Anconetani.
Ο μεγάλος σεβασμός με τον οποίο ο Anconetani εξακολουθεί να πρεσβεύει στην Πίζα έρχεται κατά τη διάρκεια της πρόσφατης μάχης εξαγοράς που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα συνεδριάσεων στους τελευταίους έξι μήνες του 2016. Ο σεβαστός δημοσιογράφος Ivan Zazzaroni μπήκε στον αγώνα μιας και οι υποστηρικτές της Pisa αντιμετώπιζαν την επιδίωξη της αλλαγής ιδιοκτησίας. Υπήρξε κάποιος σκεπτικισμός ανάμεσα στους υποστηρικτές ως προς το εάν το ενδιαφέρον του Zazzaroni για την υπόθεση ήταν αυθεντικό. Ωστόσο μόλις η εξαγορά ολοκληρώθηκε και η σκόνη εγκαταστάθηκε η συμβολή του Zazzaroni επανεξετάστηκε.
Στη συνέχεια δόθηκε μια απολογία στο Zazzaroni για την αμφισβήτηση των κινήτρων του, μαζί με μια εξήγηση ότι οι μόνοι άνθρωποι που θα είχαν την εμπιστοσύνη τους και θα απέφευγαν τα ερωτήματα τους είναι ο μέχρι πρότινος προπονητής τους Gennaro Gattuso και φυσικά ο Romeo Anconetani.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου