Δημήτρης Βαρσάνης
Η εντατική κίνηση στη Steinway Street σταμάτησε εντελώς λόγω της μαζικής ύπαρξης ψαλμωδιών, τραγουδιών και κραυγών. Οι σημαίες κυμάτιζαν ψηλά από τα πλήθη καθώς η αστυνομία καθόταν και παρακολουθούσε. Δεν γινόταν ένας πόλεμος αυτή τη φορά, απλά στηνόταν ένα πάρτι. Η Αίγυπτος είχε προκριθεί για πρώτη φορά στο Παγκόσμιο Κύπελλο ύστερα από το 1990 και στην Αστόρια της Νέας Υόρκης (γνωστή και ως Μικρή Αίγυπτος) ήταν ένας λόγος για μια γιορτή.
Είναι πάντα κάτι ιδιαίτερο όταν ένα Έθνος επιστρέφει στη πιο αριστοκρατική διοργάνωση του κόσμου μετά από μια μακρά απουσία. Ενώνει όχι μόνο εκείνους που ζουν στα σπίτια της συγκεκριμένης χώρας όμως και όλους όσους έχουν ρίζες από εκεί. Οι άνθρωποι γίνονται ένα όπως το έκαναν στις 8 Οκτωβρίου του 2017, όταν ο Mohamed Salah σφράγισε τη νίκη για την Αίγυπτο με 2-1 επί του Κονγκό με το εύστοχο πέναλτι του στις καθυστερήσεις.
Η Αίγυπτος πέρασε τα τελευταία 27 χρόνια προσπαθώντας να επιστρέψει στο Παγκόσμιο Κύπελλο όμως δεν το κατάφερε λόγω έλλειψης ταλέντου. Ωστόσο έχει κατακτήσει το Κύπελλο Εθνών Αφρικής τέσσερις φορές από την προηγούμενη εμφάνισή της στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Η απουσία της από το μεγαλύτερο τουρνουά του κόσμου ήταν σε μεγάλο βαθμό συνδεδεμένη με την πολιτική αναταραχή που μαστίζει το ίδιο το έθνος. Οι εγχώριες υποχρεώσεις από το 2011 έως το 2013 ακυρώθηκαν μετά την καταστροφή του Σταθμού Port Said και το πραξικόπημα του 2013 δεν βοήθησε να διευθετηθούν τα πράγματα.
Παρά το γεγονός ότι κατείχε τη πιο επιτυχημένη ομάδα στην ιστορία της, το Κύπελλο Εθνών Αφρικής του 2017 ήταν η πρώτη φορά που η Αίγυπτος έλαβε μέρος στη συγκεκριμένη διοργάνωση από την Αραβική άνοιξη του 2011. Η αιτία; η απώλεια του εγχώριου ποδοσφαίρου στην Αίγυπτο. Είναι δύσκολο να κρατήσεις όρθιο ένα άθλημα όταν το ίδιο το Έθνος καταρρέει.
Μέσα από όλα αυτά, μέσα από τις καταστροφές και τους τίτλους του Copa Africa στις δύο τελευταίες δεκαετίες προέκυψαν πολύ λίγες σταθερές στην Εθνική ομάδα. Οι προπονητές και οι χρονιές έρχονταν και έφευγαν, οι αγώνες κερδίζονταν, χάνονταν ή και δεν γίνονταν καθόλου, ενώ η ίδια η χώρα δυσκολεύτηκε να δώσει κάποια σταθερότητα όπου μπορεί να απολαύσει το ποδόσφαιρο. Όμως ότι και αν συνέβαινε υπήρχε πάντα ένας άνθρωπος που στέκονταν εκεί με τα γάντια στα χέρια έτοιμος για την επόμενη πρόκληση, το επόμενο κεφάλαιο. Αυτός είναι ο 44χρονος τερματοφύλακας Essam El-Hadary.
Ο El-Hadary έζησε την Αίγυπτο από την άνθιση της στα μέσα της δεκαετίας του ‘90 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και τις αναταραχές που απέρριψαν τις Διεθνείς προοπτικές μόλις μια δεκαετία αργότερα. Άνηκε στην ομάδα από τις μέρες του ως προοπτική έως τις μέρες του ως βασικός κάτω από τα δοκάρια, καθώς κατέκτησε τέσσερα Coppa Africa και άνηκε εκεί όταν επέστρεψαν στην πρωτοπορία του αφρικανικού ποδοσφαίρου με το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 στο καθρέφτη. Παρότι η πολιτική θα τον καταδίκαζε ο El-Hadary δεν θα άφηνε τίποτα να τον απομακρύνει από το άθλημα.
Ο τερματοφύλακας φάνηκε ειλικρινής για το τι θέλει ακόμα από την ποδοσφαιρική του καριέρα, η οποία έχει ξεπεράσει τις 150 εμφανίσεις στη Διεθνή σταδιοδρομία του και γιατί έχει κολλήσει με την ομάδα και το έθνος του μέσα στις καλές και άσχημες χρονιές. "Πήρα 37 τρόπαια και απόλαυσα μερικές αξιοσημείωτες στιγμές. Το μόνο πράγμα που μου λείπει είναι η συμμετοχή μου σε ένα παγκόσμιο κύπελλο" δήλωσε. Πράγματι πραγματοποίησε μια εξαιρετικά επιτυχημένη καριέρα, καθώς έχει τέσσερα Κύπελλα Εθνών Αφρικής στο όνομά του που χρονολογούνται από το Διεθνές ντεμπούτο του το 1996.
Όμως είναι απίθανο όλα αυτά να ήταν στο μυαλό του όταν έμπαινε στον αγωνιστικό χώρο μπροστά σε 90.000 φιλόδοξους οπαδούς στο Borg El-Arab Stadium λίγο έξω από την Αλεξάνδρεια στις 8 Οκτωβρίου. Το μόνο που είχε σημασία ήταν να πετύχει αυτό το τελικό στόχο από τη λίστα των εργασιών του. Το Κονγκό στεκόταν ως το μόνο πράγμα στο δρόμο του και στο όνειρο του. Με αυτή την αγχώδης νίκη με 2-1 όλα τώρα είναι μόνο θέμα χρόνου. Έχει το εισιτήριό του, έχει τη θέση του, τώρα το μόνο που πρέπει να κάνει είναι να υπενθυμίσει στο Έθνος του γιατί θα πρέπει να είναι η πρώτη επιλογή στο ρόλο του τερματοφύλακα.
Όταν αγωνιστεί με την Αίγυπτο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 ο El-Hadary θα γίνει ο γηραιότερος ποδοσφαιριστής που θα συμμετάσχει στη διοργάνωση. Όμως γι 'αυτόν, η ηλικία του δεν έχει τόσο σημασία όσο το γεγονός ότι απλά θα παίξει σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο.
Αυτό που κάνει τον El-Hadary τόσο ξεχωριστό είναι ότι δεν είναι μόνο ένα “λείψανο” που κουβαλά την ομάδα για χάρη του συναισθήματος. Δεν είναι μόνο μια παρουσία ενός βετεράνου που υπάρχει στο ντουλάπι, αλλά ένας πολύ μεγαλύτερος λόγος από τα χρόνια του στον αγωνιστικό χώρο. Δεν περιμένει να αποσυρθεί αφού κάνει μια εμφάνιση 30 δευτερολέπτων έτσι ώστε να μπορεί να θέσει το ρεκόρ ως το γηραιότερο παίκτη που θα αγωνιστεί σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Τίποτα από αυτά δεν είναι ο Essam El-Hadary. Είναι ένας Εθνικός “θησαυρός” και ένα μεγάλο κομμάτι της Εθνικής Αιγύπτου που πάλεψε με τους άλλους δύο Διεθνείς τερματοφύλακες, και οι δύο νεότεροι από αυτόν. Προφανώς τους κέρδισε.
Οι εκτεταμένες επιτυχίες του El-Hadary με την Εθνική ομάδα της Αιγύπτου εκτείνονται από το 1998, όταν ήταν απλό μέλος του ρόστερ της Αιγύπτου που θα σήκωνε το Κύπελλο Εθνών Αφρικής. Ο ίδιος βρισκόταν σε παρόμοια θέση το 2000. Όμως έμελλε να είναι η τελευταία φορά που θα είχε δεύτερο ρόλο. Ο El-Hadary ήταν εδώ για να παίξει και αυτό έπραξε.
Ο Αιγύπτιος τερματοφύλακας πήρε θέση βασικού και καθόταν κάτω από τα δοκάρια όταν η Αίγυπτος επέστρεψε στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής το 2002. Ήταν το πρώτο του μεγάλο τουρνουά ως βασικός και ο El-Hadary κατεύθυνε την Αίγυπτο σε μια αξιοσέβαστη πλώρη έως τα προημιτελικά, όπου αποκλείστηκε από τη μετέπειτα νικήτρια του θεσμού: το Καμερούν.
Ήταν στην ίδια ακριβώς θέση όταν επέστρεψαν το 2006 και εκείνο το έτος ο El-Hadary φόρεσε το μετάλλιο του νικητή κάνοντας πολύ περισσότερα από το να βλέπει το Έθνος του να τα καταφέρνει από το πάγκο. Διατηρώντας αυτή τη τάση ο El-Hadary επέστρεψε το 2010 και η Αίγυπτος πανηγύρισε και πάλι τη πρώτη θέση. Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 έμοιαζε να βρίσκεται στην τιμονιέρα αυτής της εκκολαπτόμενης ομάδας της Αιγύπτου, αλλά αφότου έφτασε στο τρίτο γύρο και ισοβάθμισε στον όμιλο με την Αλγερία ηττήθηκε με 1-0 σε ένα “τελικό” πρόκρισης.
Δυστυχώς για εκείνη την ομάδα της Αιγύπτου έμελλε να είναι η τελευταία τους ματιά σε μια μεγάλη διοργάνωση για πάνω από πέντε χρόνια. Η Αραβική Άνοιξη πήρε έπειτα το ποδόσφαιρο μακριά από ένα Έθνος και ένα τερματοφύλακα που προσέβλεπε σε πάρα πολλά. Το Κύπελλο Εθνών Αφρικής του 2012, του 2013 και του 2015 στερήθηκε από την αυξανόμενη ποδοσφαιρική παρουσία του El-Hadary όπως ενδιάμεσα και το Παγκόσμιο κύπελλο του 2014.
Καθώς ο El-Hadary γιόρταζε τα 40α γενέθλιά του το 2013 λίγοι πίστευαν ότι θα επανερχόταν στο Διεθνές φάσμα, πόσο μάλλον να έχει ήσσονα ρόλο για να περάσει στο ερχόμενο Παγκόσμιο κύπελλο. Όπως συμβαίνει με οποιαδήποτε Εθνική ομάδα δεν μπαίνεις τυχαία στην αρχική της ενδεκάδα. Θα πρέπει να δουλέψεις για να φτάσεις εκεί και ο Essam El Hadary δούλεψε.
Του δόθηκε ένα “παραθυράκι” όταν κλήθηκε ως αναπληρωματικός τερματοφύλακας το 2016 αφού έκανε μόνο πέντε εμφανίσεις τα τρία προηγούμενα χρόνια. Σταδιακά με την ατρόμητη αποφασιστικότητα του, κέρδισε ξανά τον αρχικό του ρόλο στην ηλικία των 43 ετών και χρησίμευσε ως βασικός σε δύο κρίσιμους προκριματικούς αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 2016 απέναντι στο Κονγκό και τη Γκάνα. Η Αίγυπτος επικράτησε και στους δύο αγώνες και πραγματοποίησε κρίσιμες επεμβάσεις για το τελικό στόχο.
Η επιστροφή των ηρωισμών του El-Hadary δεν τελείωσε εκεί. Ο βετεράνος τερματοφύλακας ήταν προετοιμασμένος και έτοιμος για το Copa Africa του 2017 και δεν θα τον κρατούσε εκτός ενδεκάδας, παρόλο που έγινε ο γηραιότερος ποδοσφαιριστής που θα συμμετείχε στο τουρνουά μόλις δύο ημέρες μετά τα 44α γενέθλιά του. Οδεύοντας σε αυτή την έκδοση δεν είχε δεχτεί κανένα τέρμα στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής από το 2010. Το συγκεκριμένο σερί θα συνεχιστεί στις φάσεις των ομίλων, στα προημιτελικά και έως το 73’ του ημιτελικού όπου το γκολ του Aristide Bance τελείωσε τα 653 λεπτά που ο El-Hadary κουβαλούσε μαζί του στα τελευταία επτά χρόνια του Coppa Africa.
Δεν υπήρχε όμως χρόνος για τον El-Hadary να πενθήσει το τέλος του ρεκόρ του επειδή η αναμέτρηση θα πήγαινε στα πέναλτι και αφού η Αίγυπτος έχασε το πρώτο της, ο 44χρονος θα έπρεπε είτε να βασιστεί στους παίκτες της Μπουρκίνα Φάσο για να κάνουν ένα λάθος είτε στον ίδιο για να κάνει μια επέμβαση. Ο El-Hadary έκανε αυτό που του ζητήθηκε αποκρούοντας το τελευταίο πέναλτι και στέλνοντας την Αίγυπτο στο τελικό.
Ενώ τελικά θα γνώριζε την ήττα από το Καμερούν στο τελικό, ο El-Hadary έχει τώρα “μεγαλύτερα ψάρια” για να “τηγανίσει” και η “σχάρα” θα καεί όταν θα προσγειωθεί στη Ρωσία το καλοκαίρι του 2018, έτοιμος να μην σπάσει απλά το ρεκόρ της ηλικίας του αλλά για να εκπληρώσει το δια βίου όνειρο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου