Real Madrid: Τα έξι καθοριστικά λεπτά του Wanderlei Luxemburgo

Δημήτρης Βαρσάνης


Στις 5 Ιανουαρίου του 2005 έλαβε χώρα ένα από τα πιο περίεργα ντεμπούτα προπονητή στη σύγχρονη ποδοσφαιρική ιστορία καθώς ο Wanderlei Luxemburgo κατεύθυνε τη Real Madrid για πρώτη φορά σε έναν αγώνα έξι λεπτών με την Real Sociedad.

Η συγκεκριμένη αναμέτρηση ήταν η συνέχιση ενός αγώνα που είχε αρχικά πραγματοποιηθεί τρεις εβδομάδες νωρίτερα με τον Mariano García Remon στο πάγκο των Μαδριλένων. Ωστόσο το παιχνίδι διεκόπη με το σκορ να είναι στο 1-1 στο 88’ όταν ενημερώθηκαν οι αξιωματούχοι του αγώνα ότι η βασκική τρομοκρατική ομάδα ΕΤΑ προειδοποίησε την εφημερίδα Gara ότι μια βόμβα τοποθετήθηκε στο εσωτερικό του σταδίου και θα εκρηγνύονταν μετά το τέλος του αγώνα και στις 21:00.

Χρειάστηκαν 10 λεπτά για να εκκενωθεί το Santiago Bernabéu. Περισσότεροι από 70.000 οπαδοί αποχώρησαν από το στάδιο με εξαιρετικά ήρεμο τρόπο και οι παίκτες μεταφέρθηκαν διακριτικά έξω από το γήπεδο  σε μια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα στη Μαδρίτη. Ο τότε διαιτητής τότε Lisandro Cortes παρέλειψε να πει στους ποδοσφαιριστές τον πραγματικό λόγο πίσω από την εκκένωση από φόβο μήπως προσπαθούσαν να σκαρφαλώσουν στις κερκίδες, προκειμένου να φτάσουν στους αγαπημένους τους και να προκαλέσουν ένα περαιτέρω δημόσιο πανικό.

Η πόλη και το κλαμπ που είχαν ήδη συναντήσει προηγούμενες βομβιστικές επιθέσεις εκτός γηπέδου το 2002 - που διαπράχθηκαν επίσης από την ETA - περίμεναν με άγχος, ελπίζοντας για το καλύτερο όμως περίμεναν το χειρότερο. Η αστυνομία σκόπιμα σάρωσε το στάδιο λίγες ώρες μετά την εκκένωση όμως δεν κατάφερε να βρει κανένα σημάδι βόμβας. Ευτυχώς για όλους τους εμπλεκόμενους δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια μεγάλη φάρσα.

Το περιστατικό σήμαινε ότι τα δύο λεπτά του κανονικού χρόνου και των τεσσάρων λεπτών των καθυστερήσεων παρέμειναν ανεκμετάλλευτα. Αντί να αποφασίσουν ότι το ματς έληξε ισόπαλο και να προχωρήσουν, οι αρχές έκριναν ότι ο αγώνας έπρεπε να ολοκληρωθεί στην επόμενη διαθέσιμη ευκαιρία.

Μέχρι το σημείο του ημιτελούς αγώνα η χρονιά της Real Madrid ήταν μια μικρή καταστροφή. Το δαπανηρά συναρμολογημένο ρόστερ με επικεφαλής τον Garcia Remon - ο οποίος αντικατέστησε το José Antonio Camacho - δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες. Ήταν στην πέμπτη θέση του πρωταθλήματος και 13 βαθμούς μακριά από την αιώνια αντίπαλο της Barcelona που βρισκόταν στην κορυφή και προσθέτοντας περισσότερο αλάτι στις πληγές συνάντησε δυσκολίες και στο Champions League περνώντας ως δεύτερη στη φάση των ομίλων. Ακούγεται οικείο;

Οι απαιτητικοί οπαδοί της Ρεάλ Μαδρίτης και ο εξίσου απαιτητικός πρόεδρος του συλλόγου  Florentino Pérez γίνονταν ολοένα και πιο απογοητευμένοι από την έλλειψη επιτυχίας στον αγωνιστικό χώρο. Συγκεκριμένα έλειπε ο παράγοντας της ψυχαγωγίας. Ως εκ τούτου μια ήττα από τη Sevilla στις 22 Δεκεμβρίου σήμαινε ότι οι ημέρες του Remon ήταν μετρημένες.

Φήμες έβγαιναν ότι ένα συγκεκριμένο Βραζιλιάνικο κομμάτι στην ομάδα κατάφερε να βρει χρόνο για να εκφράσει τις ανησυχίες του για τον προπονητή στο Pérez κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης τα Χριστούγεννα, ενώ ενδεχομένως να πρότεινε και ένα κατάλληλο Βραζιλιάνο αντικαταστάτη. Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για τον Pérez να λάβει υπόψη τις συμβουλές των παικτών του και στις 30 Δεκεμβρίου ο García Remon απολύθηκε ως προπονητής και έλαβε μειωμένο ρόλο στο σύλλογο, ενώ αντικαταστάθηκε από τον πρώην εκλέκτορα της Εθνική Βραζιλίας Wanderlei Luxemburgo.

Η εντολή στο Luxemburgo ήταν ξεκάθαρη: έπρεπε να ενώσει μια ομάδα γεμάτη από ανταγωνιστικά “εγώ” και να αποκαταστήσει την αυτοπεποίθηση της, δίνοντας πίσω τη διασκέδαση στο Bernabéu απελευθερώνοντας την έμφυτη αίσθηση των αστέρων της. Ο Roberto Carlos ισχυρίστηκε ότι ο συμπατριώτης του θα "έφερνε πίσω το πραγματικό ποδόσφαιρο στη Real Madrid".

Η πρώτη πρόκληση τoy Wanderlei ωστόσο ήταν αυτό το μοναδικό παιχνίδι με την Sociedad. Είχε έξι λεπτά για να αφήσει το σημάδι του. Έξι λεπτά για να πάρει τους τρεις ζωτικής σημασίας βαθμούς και να κρατήσει ζωντανούς τους Galácticos στην υπόθεση τίτλος. Στις 5 Ιανουαρίου και στη παραμονή μιας σημαντικής ισπανικής γιορτής γνωστής ως Día de Reyes, το παιχνίδι συνεχίστηκε. Το Bernabéu άνοιξε και οι οπαδοί κλήθηκαν να έρθουν και να παρακολουθήσουν δωρεάν, ανεξάρτητα από το αν πλήρωσαν για να δουν τον αγώνα τρεις εβδομάδες νωρίτερα ή όχι.

Πώς προετοιμάζεσαι για έναν αγώνα έξι λεπτών; επιτίθεσαι από την αρχή και ελπίζεις να κερδίσεις διακινδυνεύοντας ακόμα και να γνωρίσεις την ήττα; Ή κάθεσαι πίσω και βολεύεσαι με το βαθμό της ισοπαλίας; Για ένα σύλλογο όπως η Real Madrid μόνο μία επιλογή υπήρχε: να επιτεθεί για να πάρει τους τρεις βαθμούς κόντρα στη Real Sociedad, σε έναν αγώνα που έπρεπε να κερδίσει αν ήθελε να ασκήσει οποιαδήποτε πίεση στη Barcelona.

Ο τρόπος του πώς η Real θα έπαιζε το παιχνίδι έγινε πιο εμφανής από τη μοναδική αλλαγή που έκανε. Ο ψηλός και δυνατός Fernando Morientes - που επέστρεψε πρόσφατα από μια περίοδο δανεισμού στη Liverpool - αντικατέστησε τον πιο μικροκαμωμένο Michael Owen.

Οι αρχές αποφάσισαν ότι ο αγώνας θα ξεκινούσε ξανά από το 84’ και από την πρώτη επαφή της μπάλας η Real Madrid πήγαινε μόνο σε μία κατεύθυνση: προς τα μπροστά. Χρειάστηκαν μόλις 20 δευτερόλεπτα για να απειλήσει. Ένα διώξιμο από την άμυνα πήγε στο Raúl. Εκείνος με το κεφάλι βρήκε το Morientes ο οποίος κατέβασε την μπάλα πριν πασάρει στον Beckham που με τη σειρά του τη πέρασε Ronaldo. Ο Βραζιλιάνος απείχε λίγα εκατοστά από το δολοφονικό του άγγιγμα, αλλά ο αντίπαλος τερματοφύλακας Asier Riesgo βγήκε αρκετά γρήγορα από την εστία του για να καθαρίσει το κίνδυνο.

Ο αγώνας συνέχισε να παίζεται με αμείωτο ρυθμό και να μοιάζει περισσότερο με έναν αγώνα τένις. Κάθε φορά που το Βασκικό κλαμπ έδιωχνε τη μπάλα από το δικό της μισό η Real Madrid επέστρεψε πιο ισχυρή και πιο ακριβώς. Η Real Madrid διασπούσε συνεχώς την άμυνα του αντιπάλου, αναζητώντας ευκαιρίες μέσα από τις δεύτερες μπάλες ή μέσω του Ronaldo ο οποίος προσπαθούσε να διεισδύσει πίσω από την αμυντική γραμμή.

Μετά από τρία λεπτά η τακτική τελικά απέδωσε. Μία μακρινή μπαλιά από τον Guti βρήκε το Βραζιλιάνο που τη κατέβασε και έφτασε στο κουτί πριν πέσει από ένα δυνατό μαρκάρισμα από τον Mikel Labaka. Ο διαιτητής υπέδειξε αμέσως το σημείο του πέναλτι και ο Zinedine Zidane πρόκειται να το εκτελούσε. Ένα έξοχα εκτελεσμένο πέναλτι στη κάτω αριστερή γωνία ενός πλήρως τεντωμένου Riesgo.

Η πρώτη φάση του πλάνου του Luxembourgo απέδωσε με τελειότητα. Ο Ronaldo βγήκε και αντικαταστάθηκε από το κεντρικό αμυντικό Francisco Pavón. Τώρα ήταν η σειρά των Μαδριλένων να αμυνθεί. Οι Βάσκοι έψαχναν για μια δική τους ευκαιρία και άρχισαν τις μακρινές μπαλιές αν και δεν υπήρχε τρόπος να διασπάσει το στερεό λευκό τοίχο. Ο αγώνας τελείωσε: δύο πόντοι χάθηκαν για τη Real Sociedad και πάρθηκαν τρεις σημαντικοί βαθμοί για το Luxembourgo και την ομάδα του.

Οι οπαδοί είδαν εν τέλει τη στάση και την επιθυμία που περίμεναν από την αγαπημένη τους ομάδα. Επιπλέον ο άγριος ισπανικός τύπος έμεινε τόσο εντυπωσιασμένος με τον τρόπο της νίκης της που χαρακτήρισαν τη Real Madrid «La Cofradia del Clavo Ardiendo» (ένας περίεργος όρος που μεταφράζεται πολύ χονδρικά ως η Αδελφότητα του ακατάβλητου πνεύματος) αναφορικά με τη στάση της που δεν τα παρατάει ποτέ. Ο Luxemburgo έδωσε πίσω στους Galácticos τη μαγεία τους, η ομάδα αναζωογονήθηκε και μόλις τέσσερις μέρες αργότερα ακολούθησε η νίκη με 3-0 εκτός έδρας στην Atlético Madrid.

Μετά από αυτό δεν έμελλε να σταματήσει η νεοσύστατη αδελφότητα μιας και επικράτησε στους επόμενους πέντε αγώνες. Αυτές οι νίκες ανέβασαν το ηθικό του συνόλου του Luxembourgo καθώς πίεζε τη Barcelona μέχρι το τέλος, χάνοντας το τίτλο του πρωταθλήματος στον προτελευταίο αγώνα της σεζόν και τερματίζοντας τελικά μόνο τέσσερις πόντους πίσω από τη πρώτη θέση.

Δεκατρία χρόνια αργότερα και η Real Madrid βρίσκεται ξανά σε παρόμοια θέση με την ιστορία που ολοκληρώνει ένα πλήρη κύκλο μέσα σε αυτό το διάστημα. Παίκτες όπως ο Cristiano Ronaldo, ο Bale και ο Benzema αδυνατούν να αποδώσουν. Οι Merengues βρίσκονται στην τέταρτη θέση του πρωταθλήματος, 19 βαθμούς πίσω από τη Barcelona - αν και με ένα αγώνα στο χέρι - και φαινομενικά περιορισμένη η αυτοπεποίθηση τους μετά από κάποια καταστροφικά αποτελέσματα.

Ο σημερινός προπονητής και ο αποστολέας του πέναλτι που χάρισε τη νίκη πριν από 13 χρόνια, ο Zinedine Zidane ελπίζει να αξιοποιήσει το πνεύμα «Cofradia» που είδε από πρώτο χέρι ως ποδοσφαιριστής και να το χρησιμοποιήσει ως πλατφόρμα ώστε να κάνει μια μετεωρική άνοδο στο βαθμολογικό πίνακα.