του Δημήτρη Βαρσάνη
Δεν έχει τελειώσει τίποτα. Η παραίτηση του Sepp Blatter ήταν ο σεισμός όμως οι τεκτονικές πλάκες του ποδοσφαίρου ακόμα αντηχούν και μετασεισμικές δονήσεις θα ακολουθήσουν.
Θα υπάρξουν περισσότερες αποκαλύψεις, περισσότερα σκάνδαλα και πιο πολύ ντροπή. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε όπως ο τρομερός Dwayne Johnson στο San Andreas είναι να τοποθετήσουμε το βλέμμα μας στα συντρίμμια και δεσμευόμαστε για την ανοικοδόμηση. Όμως από που να αρχίσουμε; από τη διαφάνεια σίγουρα έτσι ώστε να μη ξανασυμβεί ποτέ. Με την ανανεωμένη κατανόηση των αναγκών για τα άλλα Έθνη, έτσι ώστε το τεράστιο μπλοκ των ψήφων στις φτωχές χώρες να μην μπορούν ποτέ να κερδίσουν εύκολα πέρα από μια σχετικά περιορισμένη αλλά ζωτικής σημασίας χρηματοδότηση.
Ότι η χρηματοδότηση θα πρέπει να δοθεί δεν αποτελεί κίνητρο. Δεκάδες εκατομμύρια, ίσως και εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια έχουν διασκορπιστεί σε δωροδοκίες. Ήρθε η ώρα να μοιραστούμε αυτόν τον πλούτο. Ακόμη, είναι μια ευκαιρία να προστεθεί δομή στο χάος του Παγκόσμιου ποδοσφαίρου διότι αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να υπάρχει κανένα είδους χρονοδιακόπτη.
Τέλος σεζόν; ποιο τέλος της σεζόν; το ποδόσφαιρο είναι σταθερό και πανταχού παρών αλλά όχι ακούραστο. Οι ποδοσφαιριστές καταπονούνται και στους οπαδούς δεν δίνεται η ευκαιρία να φορτίσουν τις μπαταρίες τους και να δημιουργήσουν περισσότερο ενθουσιασμό για τις επερχόμενες χρονιές.
Στην Αγγλία υπήρχε μια εποχή που το καλοκαίρι σήμαινε ένα πραγματικό διάλειμμα από το ποδόσφαιρο. Ένα διάστημα για τους παίκτες να ξεκουραστούν, ένα διάστημα να υποχωρήσει ο θόρυβος. Ένας χρόνος για περισυλλογή και προγραμματισμό και ίσως λίγο κρίκετ. Αυτός ο χρόνος έχει περάσει. Ο τελικός του FA Cup χρησιμοποιείται για να σηματοδοτήσει το τέλος του εγχώριου ημερολογίου. Τη Δευτέρα ήταν δυνατό για μια στιγμή να σκεφτεί κανείς ότι το ποδόσφαιρο είχε φύγει όμως ποτέ δεν έφυγε.
Το ποδόσφαιρο δεν σταματά ποτέ. Αυτό το καλοκαίρι θα δούμε το Copa America, το Gold Cup, το Παγκόσμιο κύπελλο Under 20, το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Under 21, το Παγκόσμιο κύπελλο γυναικών και το διάσημο τουρνουά της Toulon. Καθώς οι προετοιμασίες για αυτές τις διοργανώσεις φτάνουν στο τελικό τους στάδιο, ένας αριθμός ομάδων της Premier League ακόμη πετάνε πάνω από όλο το κόσμο για περιοδείες μετά το τέλος της σεζόν.
Σε λιγότερο από ένα μήνα η West Ham θα ξεκινήσει την πορεία της στο Europa League. Το όλο και περισσότερο παγκοσμιοποιημένο άθλημα μας σημαίνει ότι όλοι οι μεγάλοι σύλλογοι στην Ευρώπη θα παρακολουθούν ανήσυχα τα αστέρια τους να υποφέρουν από τα κουρασμένα πόδια τους και να εξοντώνουν τα μυαλά τους, όπως επίσης θα υπάρξουν και τραυματισμοί.
Υπάρχουν λίγα σπορ πιο συντηρητικά από το ποδόσφαιρο όμως οι περισσότεροι άνθρωποι αναγνωρίζουν πλέον ότι δεν μπορούν να περιμένουν από τους ποδοσφαιριστές να είναι στο “peak’ τους ξανά και ξανά χωρίς διακοπή. Για να χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα ανάμεσα στα εκατοντάδες, κοιτάξτε τη κατάσταση του Βραζιλιάνου μέσου της Chelsea Oscar. Είναι ληθαργικός και χωρίς έμπνευση εδώ και κάμποσο καιρό και ένας από τους λόγους είναι ότι δεν έχει σταματήσει να παίζει εδώ και αρκετά χρόνια.
Το καλοκαίρι του 2011, ο Oscar ήταν η αιχμή του δόρατος της Βραζιλίας στην επιτυχία της στο Παγκόσμιο κύπελλο Under 20. Το 2012 εκπροσώπησε την Εθνική του στους Ολυμπιακούς αγώνες πριν μετακομίσει για τη Chelsea. Το καλοκαίρι του 2013 κατέκτησε το κύπελλο Συνομοσπονδιών σε ένα παραπλανητικά εντυπωσιακό τουρνουά. Έπειτα ξαναγύρισε στη Chelsea για άλλη μια σεζόν στη Premier League, πριν από το Παγκόσμιο κύπελλο του 2014 και ναι, ακόμη μια χρονιά με τη φανέλα των “μπλε”.
Οι περιοδείες πριν και μετά από μια σεζόν είναι όλο και πιο δημοφιλείς καθώς οι μεγάλοι σύλλογοι επιδιώκουν να μεγιστοποιήσουν τα έσοδα τους όμως οι παίκτες πληρώνουν τη πραγματική τιμή. Ο Harry Kane έμοιαζε να ήταν στα low του καθώς πλησίαζε το τέλος της σεζόν, όμως πέταξε με την ομάδα του στην Αυστραλία παρά το γεγονός ότι επιλέχθηκε από τη χώρα του για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με την Under 21. Που είναι η μακροπρόθεσμη σκέψη εδώ;
Δεν έχει τελειώσει τίποτα. Η παραίτηση του Sepp Blatter ήταν ο σεισμός όμως οι τεκτονικές πλάκες του ποδοσφαίρου ακόμα αντηχούν και μετασεισμικές δονήσεις θα ακολουθήσουν.
Θα υπάρξουν περισσότερες αποκαλύψεις, περισσότερα σκάνδαλα και πιο πολύ ντροπή. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε όπως ο τρομερός Dwayne Johnson στο San Andreas είναι να τοποθετήσουμε το βλέμμα μας στα συντρίμμια και δεσμευόμαστε για την ανοικοδόμηση. Όμως από που να αρχίσουμε; από τη διαφάνεια σίγουρα έτσι ώστε να μη ξανασυμβεί ποτέ. Με την ανανεωμένη κατανόηση των αναγκών για τα άλλα Έθνη, έτσι ώστε το τεράστιο μπλοκ των ψήφων στις φτωχές χώρες να μην μπορούν ποτέ να κερδίσουν εύκολα πέρα από μια σχετικά περιορισμένη αλλά ζωτικής σημασίας χρηματοδότηση.
Ότι η χρηματοδότηση θα πρέπει να δοθεί δεν αποτελεί κίνητρο. Δεκάδες εκατομμύρια, ίσως και εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια έχουν διασκορπιστεί σε δωροδοκίες. Ήρθε η ώρα να μοιραστούμε αυτόν τον πλούτο. Ακόμη, είναι μια ευκαιρία να προστεθεί δομή στο χάος του Παγκόσμιου ποδοσφαίρου διότι αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να υπάρχει κανένα είδους χρονοδιακόπτη.
Τέλος σεζόν; ποιο τέλος της σεζόν; το ποδόσφαιρο είναι σταθερό και πανταχού παρών αλλά όχι ακούραστο. Οι ποδοσφαιριστές καταπονούνται και στους οπαδούς δεν δίνεται η ευκαιρία να φορτίσουν τις μπαταρίες τους και να δημιουργήσουν περισσότερο ενθουσιασμό για τις επερχόμενες χρονιές.
Στην Αγγλία υπήρχε μια εποχή που το καλοκαίρι σήμαινε ένα πραγματικό διάλειμμα από το ποδόσφαιρο. Ένα διάστημα για τους παίκτες να ξεκουραστούν, ένα διάστημα να υποχωρήσει ο θόρυβος. Ένας χρόνος για περισυλλογή και προγραμματισμό και ίσως λίγο κρίκετ. Αυτός ο χρόνος έχει περάσει. Ο τελικός του FA Cup χρησιμοποιείται για να σηματοδοτήσει το τέλος του εγχώριου ημερολογίου. Τη Δευτέρα ήταν δυνατό για μια στιγμή να σκεφτεί κανείς ότι το ποδόσφαιρο είχε φύγει όμως ποτέ δεν έφυγε.
Το ποδόσφαιρο δεν σταματά ποτέ. Αυτό το καλοκαίρι θα δούμε το Copa America, το Gold Cup, το Παγκόσμιο κύπελλο Under 20, το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Under 21, το Παγκόσμιο κύπελλο γυναικών και το διάσημο τουρνουά της Toulon. Καθώς οι προετοιμασίες για αυτές τις διοργανώσεις φτάνουν στο τελικό τους στάδιο, ένας αριθμός ομάδων της Premier League ακόμη πετάνε πάνω από όλο το κόσμο για περιοδείες μετά το τέλος της σεζόν.
Σε λιγότερο από ένα μήνα η West Ham θα ξεκινήσει την πορεία της στο Europa League. Το όλο και περισσότερο παγκοσμιοποιημένο άθλημα μας σημαίνει ότι όλοι οι μεγάλοι σύλλογοι στην Ευρώπη θα παρακολουθούν ανήσυχα τα αστέρια τους να υποφέρουν από τα κουρασμένα πόδια τους και να εξοντώνουν τα μυαλά τους, όπως επίσης θα υπάρξουν και τραυματισμοί.
Υπάρχουν λίγα σπορ πιο συντηρητικά από το ποδόσφαιρο όμως οι περισσότεροι άνθρωποι αναγνωρίζουν πλέον ότι δεν μπορούν να περιμένουν από τους ποδοσφαιριστές να είναι στο “peak’ τους ξανά και ξανά χωρίς διακοπή. Για να χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα ανάμεσα στα εκατοντάδες, κοιτάξτε τη κατάσταση του Βραζιλιάνου μέσου της Chelsea Oscar. Είναι ληθαργικός και χωρίς έμπνευση εδώ και κάμποσο καιρό και ένας από τους λόγους είναι ότι δεν έχει σταματήσει να παίζει εδώ και αρκετά χρόνια.
Το καλοκαίρι του 2011, ο Oscar ήταν η αιχμή του δόρατος της Βραζιλίας στην επιτυχία της στο Παγκόσμιο κύπελλο Under 20. Το 2012 εκπροσώπησε την Εθνική του στους Ολυμπιακούς αγώνες πριν μετακομίσει για τη Chelsea. Το καλοκαίρι του 2013 κατέκτησε το κύπελλο Συνομοσπονδιών σε ένα παραπλανητικά εντυπωσιακό τουρνουά. Έπειτα ξαναγύρισε στη Chelsea για άλλη μια σεζόν στη Premier League, πριν από το Παγκόσμιο κύπελλο του 2014 και ναι, ακόμη μια χρονιά με τη φανέλα των “μπλε”.
Οι περιοδείες πριν και μετά από μια σεζόν είναι όλο και πιο δημοφιλείς καθώς οι μεγάλοι σύλλογοι επιδιώκουν να μεγιστοποιήσουν τα έσοδα τους όμως οι παίκτες πληρώνουν τη πραγματική τιμή. Ο Harry Kane έμοιαζε να ήταν στα low του καθώς πλησίαζε το τέλος της σεζόν, όμως πέταξε με την ομάδα του στην Αυστραλία παρά το γεγονός ότι επιλέχθηκε από τη χώρα του για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με την Under 21. Που είναι η μακροπρόθεσμη σκέψη εδώ;
Το επίπεδο των πρωταθλημάτων νέων είναι προφανώς ευεργετικό όμως θα έπρεπε να υπήρχαν τόσα πολλά τουρνουά; ο Arsene Wenger εξέφρασε για άλλη μια φορά την απογοήτευση του για το γεγονός ότι χάνει παίκτες στα διάφορα τουρνουά για κάθε έτος της ανάπτυξης του και υπάρχουν λίγοι προπονητές τόσο παθιασμένοι με την ανάπτυξη της νεολαίας όπως αυτός.
Ένα τουρνουά Under 19 μπορεί να έχει νόημα. Το ίδιο όμως και ένα Under 20 και ένα Under 21; οι περιφερειακές διοργανώσεις είναι ζωτικής σημασίας όμως δεν θα μπορούσε να βρεθεί ένας τρόπος να γίνουν τα πάντα την ίδια και να αφήσουν τουλάχιστον ένα καλοκαίρι από τα τέσσερα ελεύθερα για ξεκούραση; υπάρχουν προφανή ζητήματα με το πρόγραμμα. Η Ευρώπη δεν μπορεί να περιμένει ο υπόλοιπος κόσμος να τηρήσει το χρονοδιάγραμμα και είναι απίθανο ότι τα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα θα συμφωνήσουν να αλλάξουν σύμφωνα με τον υπόλοιπο κόσμο.
Ωστόσο, μπορούμε τουλάχιστον να προσπαθήσουμε να προχωρήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Είναι εύκολο για τους οπαδούς. Για αυτούς είναι ακόμα ένα παιχνίδι που αγαπούν και λατρεύουν. Όμως δεν μπορείτε να εξαπλώνεται ένα μαχαίρι γεμάτο βούτυρο σε μια ολόκληρη φραντζόλα ψωμί και να μπορέσεις να δοκιμάσεις τόσο καλά ένα μόνο κομμάτι.
Η απουσία του ποδοσφαίρου κάνει τη καρδιά των φίλων του να χτυπά λιγότερο όμως σε αυτή τη περίπτωση βοηθούν πάρα πολύ να ξεμουδιάσουν τα πόδια. Όταν ξαναχτίσουν τη FIFA ας θυμηθούν ότι τα λιγότερα είναι περισσότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου