Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017

Κάλι: Μια από τις πιο δυνατές και άτυχες πόλεις της Νοτίου Αμερικής


Δημήτρης Βαρσάνης


Αραγμένη στο βορειοδυτικό άκρο της Κολομβίας είναι μια πόλη που περιβάλλεται από τις καλύτερες γεωγραφικές συνθήκες που θα μπορούσε να ζητήσει κανείς.

Γνωστό για τα πολλά ποτάμια της και το τροπικό κλίμα, το Κάλι είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Κολομβίας, και αναμφισβήτητα η πιο εντυπωσιακή οπτικά. Ανάμεσα στη φυσική ομορφιά βρίσκεται ένα πάθος μεταξύ των οπαδών της, ένα πάθος για το ποδόσφαιρο που συχνά δημιουργεί μια εξίσου υπέροχη ατμόσφαιρα σε μια αρένα.

Ενώ η Μπογκοτά μπορεί να είναι η πρωτεύουσα της χώρας, το Κάλι θεωρείται συχνά ο πιο αθλητικός (και ειδικότερα στο ποδόσφαιρο) προορισμός για να βρεθείς. Οι δύο μεγαλύτερες ομάδες της πόλης, η America de Cali και η Deportivo Cali είναι τα διακεκριμένα ονόματα στον αθλητισμό της Κολομβίας και έχουν προσελκύσει τα μεγαλύτερα ονόματα του Νοτιοαμερικάνικου ποδοσφαίρου κατά τη διάρκεια των πολλών διαφορετικών γενεών.



Οι Diablos Rojos

Η Κολομβία δεν ήταν το ασφαλέστερο μέρος για να ζήσεις μεταξύ του 1980 και του 1990 που οφείλεται στην επίδραση των επικίνδυνων καρτέλ ναρκωτικών και των ναρκο-τρομοκρατών που κυριάρχησαν στο περιβάλλον και έθεσαν σε κίνδυνο ζωές σε πολύ μεγάλο βαθμό. Πολλοί από τους ηγέτες αυτών των καρτέλ έχουν επενδύσει σε μεγάλο βαθμό στο ποδόσφαιρο και η America de Cali ήταν ανάμεσα τους τη δεκαετία του 1980. Το Καρτέλ Cali με επικεφαλής τους αδελφούς Orejuela, ήταν ένα από τα πιο αξιόλογα καρτέλ ναρκωτικών στον κόσμο εκείνο το χρόνο και άντλησε σωρούς χρημάτων στο σύλλογο. Αυτό τους ώθησε σε μεγάλη επιτυχία, συμπεριλαμβανομένων των πέντε συνεχόμενων πρωταθλημάτων από το 1982 έως το 1986 καθώς και διάφορα ταξίδια στον τελικό του Copa Libertadores.

Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 1918 όμως δεν είχε γίνει επαγγελματικός μέχρι το 1927. Ωστόσο αυτή η αλλαγή ήρθε με ένα τίμημα. Η απόφαση της ομάδας συναντήθηκε με μεγάλη απογοήτευση και την επακόλουθη «κατάρα» από τον οδοντίατρο με το όνομα Garabato:"Αν η ομάδα γίνει επαγγελματική, ορκίζομαι στον Θεό ότι ποτέ δεν θα γίνει πρωταθλήτρια"

Κάθε αποτυχία που έχει δει ο σύλλογος συχνά συνδέεται με την κατάρα του Garabato, συμπεριλαμβανομένων όλων των τελικών του Copa Libertadores που έχασαν. Οι προαναφερθείσες αναμετρήσεις του 1985, του 1986 και του 1987 όπου η Argentinos Juniors και η River Plate από την Αργεντινή και η Peñarol από την Ουρουγουάη επικράτησαν των Κολομβιανών και το 1996 όπου και πάλι η River Plate μετέφερε τη δυστυχία στην America de Cali. Αυτή η κατάρα επίσης συνδέεται με το πιο πρόσφατο υποβιβασμό του συλλόγου και την αποτυχία του να βρει το δρόμο της επιστροφής προς την κορυφή, κολλώντας στους οπαδούς του συλλόγου την ετικέτα ότι είναι οι πιο προληπτικοί στην Ήπειρο.



Οι Verdiblancos

Η αντίπαλος της στην άλλη πλευρά της πόλης, η Deportivo Cali έχει πολύ πιο διαφορετικές τύχες τα τελευταία έτη. Η Deportivo είναι διεκδικήτρια του τίτλου στη Κολομβία και συχνά και του Champions League της Νοτίου Αμερικής. Όμως ακριβώς όπως η America de Cali ποτέ δεν έχει κατακτήσει το Copa Libertadores.

Έγινε  η πρώτη ομάδα που έφτασε σε ένα τελικό του Copa Libertadores όταν συναντήθηκε με τη Boca Juniors  το 1978, αλλά διαλύθηκε με 4-0 στο δεύτερο αγώνα στο Μπουένος Άιρες αφότου το πρώτο παιχνίδι τελείωσε χωρίς τέρματα. Η δεύτερη εμφάνισή της σε τελικό ήρθε το 1999, αυτή τη φορά εναντίον της Βραζιλιάνικης Palmeiras η οποία επικράτησε στα πέναλτι. Τα δύο συγκεκριμένα αποτελέσματα σε συνδυασμό με εκείνα της America de Cali, καθιστά αναμφισβήτητα το Κάλι ως τη μεγαλύτερη πόλη της Νοτίου Αμερικής που δεν έχει κατακτήσει ποτέ το μεγαλύτερο τρόπαιο της Ηπείρου. Μια ετικέτα που έρχεται ως ένα σοκ για πολλούς, λαμβάνοντας υπόψη μερικά από τα ονόματα που έχουν φορέσει τις φανέλες του δύο συλλόγου.

Συγκροτημένος το 1912 ο σύλλογος έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο κατά τη διάρκεια των ετών και αν και δεν είναι τόσο επιτυχής όσο οι «τρεις μεγάλοι» της χώρας (Atletico Nacional, Millonarios και America de Cali), έχει τη δική της κληρονομιά στο ποδόσφαιρο της Κολομβίας και στη λαογραφία της Νοτίου Αμερικής. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 έως το 1970 ήταν αναμφισβήτητα η πιο πετυχημένη στην ιστορία του συλλόγου, μιας και κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα σε διάστημα 10 χρόνων και προσέλκυσε τα καλύτερα ταλέντα. Αρκετοί ήρωες της Κολομβίας όπως ο Carlos Valderrama, ο Faryd Mondragón, ο Mario Yepes και το σημερινό κεντρικό δίδυμο από τους Jeison Murillo και Christian Zapata φόρεσαν τη περίφημη πράσινη και άσπρη φανέλα της Deportivo Cali.



Το Clásico Vallecaucano

Ακριβώς όπως και σε κάθε άλλη μεγάλη πόλη στον κόσμο του ποδοσφαίρου όταν δύο τοπικές ομάδες συγκρούονται η πόλη χωρίζεται. Αυτό συμβαίνει και στο Κάλι και έχει αλλάξει την ιστορία των δύο συλλόγων. Το 1948 οι δύο τους συναντήθηκαν στο πρώτο επαγγελματικό τους ντέρμπι όπου η Deportivo κέρδισε με 4-3. Ωστόσο η America de Cali είχε αναγνωριστεί για το επιθετικό ύφος παιχνιδιού της και χαρακτηριζόταν ως «διάβολοι» από τους δημοσιογράφους στο ρεπορτάζ του αγώνα. Η ετικέτα έχει κολλήσει σε αυτούς από τότε και είναι ακόμα χαραγμένη στο επίσημο έμβλημα του συλλόγου. Η ένταση της αντιπαλότητας μπορεί απλά να τεθεί σε μια φράση όπως υποστήριξε ο πρώην παίκτης της Deportivo Cali Abel Da Graca: " Οι οπαδοί της America και της Deportivo δεν μιλιούνται καν μεταξύ τους. Όταν σήκωσα μια φορά το χέρι μου σε ένα ταξί κρεμόταν ένας μικρός διάβολος στον καθρέφτη. Από τη στιγμή που με αναγνώρισε με καταράστηκε και έφυγε".

Όπως επίσης και σε κάθε άλλο ντέρμπι, υπάρχει προφανώς και η μαύρη πλευρά η οποία δεν είναι πουθενά κοντά στις πτυχές του ποδοσφαίρου και στη χαρά που φέρνει στους οπαδούς. Εν μέσω των φωτοβολίδων, της καυτής υποστήριξης και το χρώμα του καπνού, υπάρχει ο θάνατος και το πιο αξιοσημείωτο περιστατικό έρχεται το 1982 στο τέλος του ντέρμπι που έληξε 3-3 στο Estadio Olímpico Pascual Guerrero. Μερικοί μεθυσμένοι νέου απάνθρωπα ούρησαν στις απέναντι κερκίδες, προκαλώντας πανικό που είχε ως αποτέλεσμα τον πρόωρο θάνατο 24 οπαδών και 250 τραυματιών.

Η τρίτη πιο πυκνοκατοικημένη πόλη της Κολομβίας είναι γνωστή για τον αθλητικό πολιτισμό της και οι δύο ποδοσφαιρικοί σύλλογοι δεν τους έχουν απογοητεύσει εγχώρια. Βέβαια εκτός είναι μια διαφορετική συζήτηση, αλλά για τώρα και πάντα το ποδόσφαιρο μπορεί να συνεχίσει να ευλογείται από την εκπληκτική αντιπαλότητα της Deportivo Cali και της America de Cali που είναι μια από τη πιο έντονη και βίαια και την ίδια στιγμή μεγαλοπρεπής αναμέτρηση του κόσμου.

Το Κάλι ίσως να είναι μια από τις πιο άτυχες πόλεις στον κόσμο του ποδοσφαίρου όμως σίγουρα θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα τα πράγματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: