Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017

Carlos Roa: Ο εκκεντρικός τερματοφύλακας που βγήκε νικητής από την ελονοσία, το καρκίνο και...το "τέλος του κόσμου"


Δημήτρης Βαρσάνης


Σε κάθε τομέα του πολιτισμού ή της ψυχαγωγίας, είτε πρόκειται για τον αθλητισμό είτε για τις τέχνες, το μεγαλείο συχνά ορίζεται από τη μακροζωία. Πιστεύεται ότι είναι δύσκολο να φτάσεις στο αποκορύφωμα της κάθε κατηγορίας, αλλά να παραμείνεις στην κορυφή θεωρείται ότι είναι ο πραγματικός λίθος της υπεροχής κάποιου.



Από την άλλη πλευρά υπάρχει κάτι που πρέπει να ειπωθεί για μια φευγαλέα λάμψη, ένα αστέρι που λάμπει τόσο φωτεινά μόνο για να σβήσει πιο γρήγορα από ότι χρειάστηκε για να αναδυθεί. Μέσα σε διάστημα δύο θυελλώδων χρόνων, μεταξύ του 1997 και του 1999, ένας τερματοφύλακας που μετακόμισε στην Ισπανία από την Αργεντινή και κέρδισε το πολυπόθητο τρόπαιο Zamora με μια άνευ προηγουμένου ομάδα, συνείσφερε στον αποκλεισμό της Αγγλίας από το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Γαλλία και στη συνέχεια εξαφανίστηκε για να ενταχθεί σε μια θρησκευτική λατρεία. Αυτή είναι η ιστορία του Carlos Ángel Roa.



Ο Carlos Ángel Roa γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1969 στην πόλη Σάντα Φε της Αργεντινής, η πρωτεύουσα της επαρχίας που φέρει το ίδιο όνομα. Ο Roa θα ξεκινούσε κάτω από την εστία λίγο πιο μακριά από την γενέτειρά του, πηγαίνοντας στην Avellaneda, το λιμάνι της πόλης που χωρίζει το Μπουένος Άιρες από τον ποταμό Matanza.

Εκεί πέρασε πέντε χρόνια αγωνιζόμενος για τη περίφημη Racing Club, πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του το Νοέμβριο του 1988 σε ηλικία μόλις 19 ετών κάνοντας πάνω από 100 εμφανίσεις. Παραδόξως κατά τη διάρκεια της περιόδου του στην El Cilindro, ο σύλλογος αποφάσισε να κάνει ένα ταξίδι προετοιμασίας στο Κονγκό απέχοντας κατά πολύ από τις σύγχρονες εξορμήσεις τους σήμερα στην Ασία ή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Roa κόλλησε ελονοσία σε αυτή την περιοδεία αλλά ανάρρωσε πλήρως, ίσως ένας προδρομέας στην τρελή πορεία που θα έπαιρνε η καριέρα τους.

Το 1994 ο Roa μετακινήθηκε στην επαρχία του Μπουένος Άιρες για να ενταχθεί στην Club Atlético Lanús. Αντικατέστησε τον αγαπημένο των οπαδών Marcelo Ojeda ο οποίος έφυγε ειρωνικά για την Ισπανία, μια ίδια διαδρομή που θα ακολουθήσει αργότερα και ο Roa. Μέσα σε τρία χρόνια στη La Fortaleza, ο Roa ήταν προσφιλής στους οπαδούς του συλλόγου παίζοντας πάνω από εκατό παιχνίδια και φτάνοντας σε πρωτοφανή επιτυχία με το κλαμπ. Με τον Roa ανάμεσα στα δοκάρια, η Lanus τερμάτισε τρεις διαδοχικές φορές στη τρίτη θέση και σήκωσε το Copa COMNEBOL το 1996, όχι ένα μικρό επίτευγμα για έναν σύλλογο με την παράδοση και τους πόρους της Lanus.



Αυτό οδήγησε τη Mallorca να αγοράσει τον Roa το καλοκαίρι του 1997. Γίνοντας ένα είδωλο στη Lanus, ο Roa κατάφερε να συνεισφέρει σε μια άνευ προηγουμένου ομάδα να φτάσει σε αφάνταστη ύψη. Η Mallorca είχε κερδίσει μόλις την άνοδο από την δεύτερη κατηγορία τη προηγούμενη σεζόν και είχε ανάγκη από ενίσχυση εντός και εκτός γηπέδου. Ο προπονητής του Roa στη Lanus, ο Hector Raul Cuper διέσχισε τον Ατλαντικό και στη συνέχεια έγινε πολύ γνωστός στους οπαδούς του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Με τους Marcelino, Iván Campo και Juan Valeron στο ρόστερ τους οι "νησιώτες" έφτασαν σε μια πρωτοφανή επιτυχία, δημιουργώντας τα καλύτερα φίνις τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στο κύπελλο. Παρά το γεγονός ότι πέρασε πέντε χρόνια στη δεύτερη κατηγορία, η Mallorca ανέβηκε και αμέσως τερμάτισε 5η.

Στο Copa del Rey ο σύλλογος νικήθηκε σαν φιναλίστ έχοντας φτάσει προηγουμένως ως τα προημιτελικά. Η Barcelona σύντριψε τα όνειρα τους για το κύπελλο, αν και ήδη ως πρωταθλήτρια η Mallorca πήρε τη πρόκριση στο Κύπελλο Κυπελλούχων ως εκπρόσωπος της Ισπανίας από προεπιλογή.

Μετά την μεταγραφή του στην Ισπανία, ο Roa επιλέχθηκε από την Εθνική ομάδα της Αργεντινής η οποία πιστοποιήθηκε με την εμφάνιση του στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1998. Μετά από τρεις νίκες στους τρεις αγώνες της στον όμιλο της, η Αργεντινή δεν είχε δεχτεί γκολ ακόμα με τους Chamot, Ayala και Sensini να επιστρατεύουν στην άμυνα.



Η "Albiceleste" αντιμετώπισε την Αγγλία στο γύρο των "16" και η εστία του Roa παραβιάστηκε εν τέλει μιας και δέχτηκε δύο γκολ σε έξι λεπτά. Ο Alan Shearer νίκησε τον Roa από το σημείο του πέναλτι και στη συνέχεια ο Michael Owen σκόραρε με το περίφημο σόλο του. Ωστόσο ο τερματοφύλακας της Αργεντινής θα γελούσε τελευταίος μιας και το παιχνίδι έληξε 2-2 και πήγε στα πέναλτι.

Ο Shearer έστειλε τη μπάλα στο πάνω δίχτυ του Roa και τον νίκησε από την άσπρη βούλα για δεύτερη φορά εκείνο το βράδυ. Ο Paul Ince ήταν ο επόμενος που θα εκτελούσε για τα "τρία λιοντάρια" όμως η κούρσα του εύκολα αναγνωρίστηκε από τον Roa, ο οποίος πήδηξε στα αριστερά και απέκρουσε. Ο Paul Merson και ο Michael Owen ήταν εύστοχοι και ο Roberto Ayala έβαλε το πέμπτο της Αργεντινής.



Ο David Batty ξεκίνησε να τρέχει γνωρίζοντας ότι έπρεπε να σκοράρει για να κρατήσει ζωντανή την ομάδα του, αλλά η εκτέλεση πήγε κατ 'ευθείαν τη μέση σε ένα ιδανικό ύψος για έναν τερματοφύλακα. Ο Roa το απέκρουσε και έστειλε την Αργεντινή στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου ανάμεσα σε άγρια ​​πανηγύρια. Έπειτα γύρισε στο σπίτι μετά την ήττα από την Ολλανδία, αλλά ο Roa είχε αναπτύξει τη φήμη του ως ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες στον κόσμο.



Αν τη σεζόν 1997-98 τα πήγε καλά, τότε την ακόλουθη χρονιά θα τα πήγαινε ακόμα καλύτερα. Η Mallorca τερμάτισε τρίτη στο πρωτάθλημα πίσω από τις παραδοσιακές υπερδυνάμεις της Barcelona και της Real Madrid. Αν και η Mallorca υπέστη στενοχώρια σε κύπελλο για μια ακόμη φορά χάνοντας στο τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων από τη Lazio στο Villa Park, οι επιτυχίες τους τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό δεν θα μπορούσαν να αγνοηθούν.



Προσωπικά ο Roa δεχόταν γκολ κάθε 108 λεπτά σε σύγκριση με την προηγούμενη σεζόν όπου η εστία του παραβιαζόταν κάθε 100 λεπτά. Η Mallorca δέχτηκε 12 λιγότερα τέρματα από τη πρωταθλήτρια Barcelona και απίστευτα τα μισά από τη δεύτερη Real Madrid. Αυτό τον οδήγησε να κερδίσει το πολυπόθητο τρόπαιο Zamora, το οποίο απονέμεται στον τερματοφύλακα στην Ισπανία που τρώει τα λιγότερα γκολ ανάλογα με τα παιχνίδια.

Ο Roa ανακηρύχθηκε επίσης καλύτερος τερματοφύλακας της χρονιάς στην Ευρώπη, μια τιμή που κέρδισε ο Angelo Peruzzi δύο χρόνια νωρίτερα και ο Oliver Kahn τα δύο επόμενα έτη τονίζοντας ότι ο Roa ήταν πράγματι στην κορυφή του αθλήματος.

Η εντυπωσιακή πορεία της Mallorca στο πρωτάθλημα σήμαινε ότι θα μπει στην κλήρωση για τους προκριματικούς γύρους του Champions League για τη σεζόν 1999-2000, ένα βήμα μακριά από την φάση των ομίλων. Όταν ο Roa θα έπρεπε να προετοιμαστεί γι 'αυτό, έριξε μια βόμβα και  εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο στην κορυφή των δυνάμεων του.



Η απόσυρση του δεν ήρθε λόγω μεγάλης ηλικίας ή ενός σοβαρού τραυματισμού. Όχι, ο Roa πίστευε ακράδαντα ότι η νέα χιλιετία θα σημάνει το τέλος της ανθρωπότητας και κατέφυγε σε ένα απομονωμένο καταφύγιο στην επαρχία της Αργεντινής τη Κόρδοβα για να περάσει την τελευταία του χρονιά σε αυτή τη γη και να γίνει ένα με τον Θεό. Ο Roa εξαφανίστηκε και χωρίς τηλέφωνο δεν  μπορούσε να έρθει σε επαφή με την ομάδα ή τον ατζέντη του. Υποστήριξε εκείνη τη χρονική στιγμή ότι:"Στον κόσμο υπάρχει πόλεμος, πείνα, πανούκλα, πολλή φτώχεια, πλημμύρες. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι άνθρωποι που δεν έχουν μια πνευματική σχέση με το Θεό και το είδος της ζωής που θέλει θα έχουν πρόβλημα". Η σκέψη του Roa ήταν να «προετοιμαστεί για το τέλος του κόσμου σε ένα μέρος όπου παρέχει όλα όσα χρειαζόμαστε».

Ο Roa θα ξανάβαζε τα γάντια για άλλη μια φορά μιας και η προβλεπόμενη αποκάλυψη δεν ήρθε ποτέ και η χιλιετία πέρασε χωρίς επεισόδια. Η σύντομη παύση του από το άθλημα τελείωσε τη Διεθνή καριέρα του παρόλο που ο ίδιος επέστρεψε σε συλλογικό επίπεδο στη Mallorca το 2000. Ο Roa δήλωσε ότι η πίστη του ήταν αμετάβλητη παρά το γεγονός ότι ο κόσμος δεν είχε τελειώσει, δηλώνοντας ότι η διακοπή του έκανε καλό και αναζωογόνησε την όρεξή του για το ποδόσφαιρο.

Ο Roa δεν είχε παραιτηθεί από τη θρησκεία και ως εκ τούτου αρνήθηκε να παίζει το Σάββατο, καθώς είναι μια ημέρα ανάπαυσης όπως διδάσκεται από την εκκλησία του. Αυτό τον απέκλεισε από την πλειοψηφία των παιχνιδιών της Mallorca, ιδίως γιατί η πρόκριση της στο Champions League είχε προκαλέσει την αναδιάταξη πολλών αγώνων του συλλόγου. Εν τω μεταξύ ο συμπατριώτης του Leo Franco έγινε το νούμερο ένα αφήνοντας τον Roa στο πάγκο.



Το 2002 μετά τη λήξη του συμβολαίου του, ο Roa μετακόμισε στην Albacete για να επαναφέρει την καριέρα του και πάλι στο προσκήνιο. Εξακολουθώντας να είναι μόνο στα 33 - μια αρκετά νεαρή ηλικία για έναν τερματοφύλακα - ο Roa βοήθησε την Albacete να κερδίσει την άνοδο από την δεύτερη κατηγορία της Ισπανίας, καθώς ο σύλλογος τερμάτισε τρίτος πίσω από τη Murcia και τη Zaragoza παίρνοντας τη τρίτη και τελευταία θέση ανόδου.

Στη δεύτερη σεζόν του με τον σύλλογο να είναι ξανά στη La Liga, τη βοήθησε να τερματίσει στην αξιοσέβαστη 14η θέση, έξι βαθμούς μακριά από τον υποβιβασμό. Για άλλη μια φορά ο Roa απέδιδε εξαιρετικά σε μια ομάδα με μια σχετική έλλειψη ιστορικής επιτυχίας.



Κατά τη διάρκεια της δεύτερης σεζόν του στο σύλλογο ο Roa έλαβε μια καταστροφική είδηση: διακομίστηκε με καρκίνο στους όρχεις. Χαρακτηρίζοντάς το ως μακράν η χειρότερη εμπειρία της ζωής του, ο Roa δεν μπορούσε να πιστέψει ότι σαν ένας καθαρός αθλητής - ο οποίος απέφευγε τα ποτά και το κάπνισμα - θα μπορούσε να χτυπηθεί από αυτή τη κακιά αρρώστια. Ένα άλλο παρατεταμένο διάλειμμα από το ποδόσφαιρο σήμαινε ότι η καριέρα του ως κορυφαίος τερματοφύλακας στην Ευρώπη τελείωσε και ο Roa γύρισε πίσω στην πατρίδα του. Η αυλαία έπεσε στη πολύχρωμα καριέρα του παίζοντας στην Αργεντίνικη Olimpo στην οποία έμεινε μια χρονιά πριν μεταβεί στη προπονητική.

Για δύο χρόνια ο Carlos Roa ήταν ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες στον κόσμο όντας πρωταγωνιστής στη χώρα του και σε μια ομάδα της Mallorca που ξεπέρασε τις προσδοκίες της. Ήταν ευλογημένος που έτυχε σε καλές ομάδες ή ήταν η παρουσία του ένας από τους βασικούς παράγοντες να αποδώσει τόσο καλά σε λιγότερο γνωστές ομάδες όπως η Lanus και η Mallorca;

Αυτό είναι ένα ερώτημα που δεν μπορεί να απαντηθεί και τα "τι" και "αν" δημιουργούν ένα κομμάτι ενός πλούσιου μωσαϊκού του αθλήματος που αγαπάμε. Είναι επίσης σωστό για έναν άνθρωπο που πάντα έχει κάνει τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο, να μην κάνει τίποτα για να διαλύσει τον μύθο ότι οι τερματοφύλακες είναι λίγο τρελοί.



Παρότι καταγόταν από μια χώρα όπου το βόειο κρέας και το κόκκινο κρασί είναι σχεδόν τόσο σημαντικά όσο το νερό για τη διατροφή, ο Roa δεν έπινε και ήταν ένας λάτρης των λαχανικών αποκτώντας έτσι το παρατσούκλι του "Lechuga", δηλαδή μαρούλι στα ισπανικά. Ο Roa εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο στο "peak" της καριέρας του λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων. Πεποιθήσεις που εξακολουθεί να κατέχει μέχρι και σήμερα.

Επέζησε της ελονοσίας και του καρκίνου στους όρχεις, φέρεται να απέρριψε μια μεταγραφή στη Manchester United στο αποκορύφωμά του και συνείσφερε να αποκλείσει την Αγγλία από το Παγκόσμιο Κύπελλο. Τη ζωή και τη καριέρα του Carlos Roa μόνο συνηθισμένη δεν τη λες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: