Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2017

Copa Africa: Μην την αποκαλείται την Ουγκάντα...Ελλάντα!



Δημήτρης Βαρσάνης


Το Mandella National Stadium βρίσκεται στην κορυφή του Namboole Hill, στα ανατολικά προάστια της Καμπάλα. Άνοιξε το 1997 και χτίστηκε από Κινέζους εργολάβους με Κινεζική επένδυση και ήταν το κομβικό σημείο για δύο από τις καθοριστικές στιγμές της Ουγκάντα ​​το 2016.

Στις 20 Φεβρουαρίου στα σπλάχνα ενός ολοένα και ερειπωμένου σταδίου, ο Badru Kiggundu (ο επικεφαλής της Εθνικής εκλογικής επιτροπής) ανακοίνωσε την επανεκλογή του Yoweri Museveni ως πρόεδρο. Το αποτέλεσμα ήταν να παραταθεί ο χρόνος του Museveni στην εξουσία μετά από 30 χρόνια και παρά τους ισχυρισμούς της αντιπολίτευσης για αθέμιτες πρακτικές ορκίστηκε για μια πέμπτη θητεία. Όμως ακόμη και ο Museveni δεν ήταν πρόεδρος τη τελευταία φορά που η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ουγκάντα ​​πέρασε στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής. Οι "Γερανοί" ( το παρατσούκλι τους από το Εθνικό πουλί της Ουγκάντα) τελείωσαν τελικά μια απουσία 39 ετών από τον θεσμό, νικώντας τις Κομόρες με 1-0 στο Namboole στις 4 Σεπτεμβρίου. Η συγκεκριμένη νίκη εξασφάλισε ένα ταξίδι στην Γκαμπόν στις 17 Ιανουαρίου του 2017.

Ενώ οι εντάσεις έτρεξαν υψηλά στην Καμπάλα στον άμεσο απόηχο της προκήρυξης εκλογών του Φεβρουαρίου - η πρωτεύουσα είναι ένα προπύργιο του Φόρουμ αντιπολίτευσης του κόμματος της Δημοκρατικής Αλλαγής - η ένταση ψηλαφήθηκε πριν τον αγώνα για επιτακτικά συναισθήματα ανακούφισης και χαράς. Αυτή εκφράστηκε πιο ακουστικά από τον αδιάκοπο ήχο των βουβουζέλων. Όμως οι πολιτικοί δεν ήταν απούσα από τις γιορτές.

Οι τρεις κορυφαίοι υποψήφιοι για τη θέση του προέδρου μοίρασαν τα συγχαρητήριά τους στα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και η σύζυγος του προέδρου Janet Museveni η οποία με το διπλό ρόλο του Υπουργού Παιδείας και Αθλητισμού, ήταν παρούσα για να παρατηρήσεί αυτό που περιγράφεται ως "μια απάντηση από τον Θεό σε μια Εθνική προσευχή": Μια Εθνική προσευχή που πολλοί άνθρωποι από την Ουγκάντα - το 78 % των οποίων είναι κάτω από την ηλικία των 30 - την έλεγαν για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.



Από το 1970

Η τελευταία της εμφάνιση στο Κύπελλο Εθνών ήρθε το 1978. Ο Idi Amin ήταν Πρόεδρος και κανένα μέλος του τρέχον ρόστερ δεν είχε γεννηθεί. Έχοντας προκριθεί στα τουρνουά του 1974 και του 1976, κανείς δεν μπορούσε να περιμένει ότι θα έπρεπε να περιμένουν σχεδόν τέσσερις δεκαετίες για μια επιστροφή.

Το 1978 η Ουγκάντα ​​διέπρεψε σε μια διοργάνωσε τότε των οκτώ ομάδων. Κερδίζοντας τα δύο από τα τρία παιχνίδια του ομίλου της (απέναντι στο Κονγκό και στο Μαρόκο) πήρε τη πρόκριση για τον ημιτελικό εναντίον της Νιγηρίας, σε έναν αγώνα που επικράτησε με 2-1. Η οικοδέσποινα Γκάνα αποδείχθηκε πολύ ισχυρή στον τελικό που τη νίκησε με 2-0. Ωστόσο μόνο η Αιθιοπία (οι νικητές του 1962) έχει καλύτερες επιδόσεις από τις επιδόσεις της Ουγκάντα το 1978 ​​από τις ομάδες του Συμβουλίου για την Ανατολική και Κεντρική Αφρική των Ποδοσφαιρικών Ενώσεων (CEFAFA).

Ο Phillip Omondi ήταν ο ήρωας της Ουγκάντα ​​στο τουρνουά σκοράροντας σε κάθε μία από τις τρεις νίκες για να γίνει ο πρώτος σκόρερ. Ο Omondi του οποίου η εγχώρια καριέρα χωρίστηκε ανάμεσα σε δύο περιόδους στη Kampala City Council FC και μια πενταετή θητεία στη Μέση Ανατολή με τη Sharjah FC και είναι αναμφισβήτητα το μεγαλύτερο ταλέντο που παρήγαγε ποτέ το ποδόσφαιρο της Ουγκάντα.

Εκείνο το γκολ που έβαλε στον ημιτελικό επί της Νιγηρίας έχει περάσει στην τοπική λαογραφία, δεδομένου ότι πέρασε από γενιά σε γενιά. Ανάλογα με το πώς επιθυμεί να πιστέψει κάποιος ντρίμπλαρε τρεις, τέσσερις, πέντε ή ακόμη και όλη την ομάδα της Νιγηρίας πριν περάσει τον αντίπαλο τερματοφύλακα και βρει δίχτυα. Αυτό που είναι σαφές είναι ότι ήταν ένα αξιοσημείωτο γκολ από έναν εξειδικευμένο ποδοσφαιριστή που μπορεί κάλλιστα να ήταν ένα οικείο όνομα έξω από την Ουγκάντα ​​σε μια άλλη εποχή.

Όμως ο Omondi δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να εκπληρώσει τις δυνατότητές του στη Διεθνή σκηνή και το 1999 στα 42 του μόλις πέθανε από φυματίωση εξακολουθόντας να κατέχει το ρεκόρ του να είναι ο τελευταίος ποδοσφαιριστής της Ουγκάντα ​​που έβαλε ένα γκολ στο Κύπελλο Εθνών.

Στις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες η Ουγκάντα ​​έχει κατακτήσει 11 κύπελλα CEFAFA (το παλαιότερο τουρνουά ποδοσφαίρου στην Ήπειρο που διεξάγεται μεταξύ των Εθνών της Ανατολικής Αφρικής. Ωστόσο οι οπαδοί και οι ποδοσφαιριστές τους όλο και περισσότερο ποθούν να αποδώσουν σε ένα μεγαλύτερο στάδιο.

Από την αλλαγή του αιώνα η ομάδα ήταν σε γενικές γραμμές σε ανοδικό κύκλο. Από την 119η θέση στην παγκόσμια κατάταξη της FIFA το 2001, η Ουγκάντα έφτασε στην  62η θέση το 2015, μια αύξηση που συνέπεσε με τις πιο ανταγωνιστικές προσπάθειες της για να πληροί τις προϋποθέσεις στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής. Το Σεπτέμβριο του 2016 ήταν η τέταρτη συνεχόμενη φορά που η Ουγκάντα ​​εισήλθε στο τελευταίο γύρο των προκριματικών, γνωρίζοντας ότι το πεπρωμένο της πρόκρισης τους βρίσκονται για πρώτη φορά στα χέρια τους.

Το 2010 υπό την καθοδήγηση του Bobby Williamson (ο πρώην προπονητής της Kilmarnock και της Hibernian που διορίστηκε το 2008) η Ουγκάντα ​​άρχισε την πορεία της για τις τύχες της στο Κύπελλο Εθνών του 2012 σε έναν δύσκολο όμιλο μαζί με την Αγκόλα, την Κένυα και τη Γουινέα-Μπισάου. Τα πήγαινε εξαιρετικά μαζεύοντας 10 βαθμούς στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια. Η ήττα από την Αγκόλα την προτελευταία αγωνιστική έμοιασε να είναι μόνο ένα παραπάτημα. Το τέλος της αναμονής 32 ετών φαινόταν στον ορίζοντα.

Αντιμετωπίζοντας τη γειτόνισσα της Κένυα, η Ουγκάντα ήξερε ότι το μόνο που είχε να κάνει ήταν να φέρει το ίδιο ή καλύτερο αποτέλεσμα από την Αγκόλα - που αγωνιζόταν στη Γουινέα-Μπισσάου - για να εξασφαλίσει τη θέση της στο τουρνουά που θα το συνδιοργάνωνε η Γκαμπόν και η Ισημερινή Γουινέα. Όμως ακόμη και με το αστέρι της David Obua να τη καθοδηγεί στην επιθετική γραμμή (τότε έπαιζε ποδόσφαιρο για τη Hearts στη Σκωτία) δεν κατάφερε να κάνει την επανάσταση της και μια λευκή ισοπαλία  σε συνδυασμό με τη νίκη της Αγκόλα με 2-0 άφησε τους πάντες στην Ουγκάντα αποκαρδιωμένους.

Ο Williamson ήταν ακόμα στο τιμόνι της για να πληροί τις προϋποθέσεις για την έκδοση του 2013. Με την Αφρικανική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (CAF) να παίρνει την απόφαση να μετακινήσει τη διεξαγωγή της διοργάνωσης προκειμένου να αποφευχθεί μια συνεύρεση με το Παγκόσμιο Κύπελλο, υπήρξε περιορισμένο χρονικό διάστημα και προτάθηκε το σύστημα play-off. Τέσσερα παιχνίδια στέκονταν μεταξύ της Ουγκάντας και μιας θέσης στα τελικά.

Επικρατώντας της Δημοκρατίας του Κονγκό με 3-1 στο πρώτο αγώνα στο Pointe Noire, η νίκη με 4-0 στην έδρα της έστειλε τους "Γερανούς" σε μια σύγκρουση με τη κάτοχο του τροπαίου Ζάμπια. Οι Ζάμπιοι πήραν το προβάδισμα με 1-0 από το πρώτο αγώνα, αλλά αυτό ήρθε στα ίσα στα πρώτα 25 λεπτά του αγώνα στην Καμπάλα. Ένα αναπάντητο γκολ θα βάλει την Ουγκάντα ξανά στο κόλπο της πρόκρισης όμως αφού έχασε αρκετές ευκαιρίες, ο αγώνας πήγε στα πέναλτι.

Μια τεταμένη, αγωνιώδη ανταλλαγή εκτελέσεων ακολούθησε και πολλοί υποστηρικτές στο γήπεδο δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν τη διαδικασία. Γύρισαν την πλάτη τους και προσευχήθηκαν όμως εις μάτην. Στην 20η εκτέλεση, ο τερματοφύλακας της Ζάμπια Kennedy Mweene απέκρουσε το χτύπημα του Patrick Ochan και η Ουγκάντα ​​αφέθηκε και πάλι στις σκέψεις για το "αν" και "τι" θα γινόταν αν έκανε το Namboole ένα φρούριο υπό κανονικές συνθήκες - που δεν έχασε ποτέ σε κανένα επίσημο παιχνίδι κάτω από τη καθοδήγησε του Williamson - όμως δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει το κάτι παραπάνω όταν το είχε ανάγκη.

Williamson περιέγραψε το χαμένο πέναλτι ως "πικρό χτύπημα σε ολόκληρη την αδελφοσύνη του ​​ποδοσφαίρου της Ουγκάντα", ενώ η επικεφαλίδα της τοπικής εφημερίδας Observer αναρωτιόταν: "Είναι οι Γερανοί καταραμένοι;"



Micho Effect

Ο Milutin "Micho" Sredojević ο οποίος ένα μήνα νωρίτερα είχε απαλλαγεί από τα καθήκοντά του ως επικεφαλής της Ρουάντα, ανέλαβε στη θέση του Williamson τον Μάιο του 2013 και σύντομα ξεκίνησε μια ακόμη πορεία στα προκριματικά ελπίζοντας ότι θα ήταν η 18η φορά και τυχερή. Αφού πέρασε τη Μαδαγασκάρη χάρη στο εκτός έδρας γκολ και κέρδισε τη Μαυριτανία τόσο εντός όσο και εκτός πήρε τη πρόκριση για τη φάση των ομίλων. Οι δύο πρώτες σε κάθε όμιλο θα πήγαιναν στην Ισημερινή Γουινέα μαζί με την καλύτερη τρίτη.

Η Ουγκάντα ​​πήρε τέσσερις βαθμούς από τα παιχνίδια με τη Γκάνα όμως έχασε τόσο στην έδρα της όσο και έξω απότο Τόγκο, οι μόνοι δύο αγώνες που κέρδισαν στα προκριματικά. Για άλλη μια φορά η πρόκριση έμελλε να κριθεί στον τελευταίο αγώνα, αλλά αυτή τη φορά η Ουγκάντα ​​έπρεπε να ταξιδέψει στην Καζαμπλάνκα για να αντιμετωπίσει τη Γουινέα που έπαιζε τους εντός έδρας αγώνες της στο Μαρόκο λόγω των ανησυχιών για την ασφάλεια γύρω από το ξέσπασμα επιδημίας του Έμπολα.

Η Ουγκάντα ​​γνώριζε ότι η αποφυγή της ήττας θα ήταν αρκετή για να περάσει απευθείας. Όμως μετά από μια ώρα αγώνα ήταν πίσω με 2-0 και αγωνιζόταν με παίκτη λιγότερο. με τον αρχηγό της Andrew Mwesigwa να παραχωρεί πέναλτι και να λαμβάνει τη κόκκινη κάρτα για να σκορπίσει τις ελπίδες της Ουγκάντα. Αυτή θα ήταν και η τελευταία πράξη της Διεθνούς καριέρας του Mwesigwa.

Ο αντικαταστάτης του στην αρχηγία, ο επιθετικός Geofrey Massa ο οποίος έχει βάλει 33 γκολ σε 43 εμφανίσεις για την Ουγκάντα ήταν αυτός που θα έβαζε επιτέλους ένα τέλος στα 39 χρόνια απουσίας. Μετά τις νίκες επί της Μποτσουάνα και των Κομόρες, η φιναλίστ της διοργάνωσης του 2015 Μπουρκίνα Φάσο είχε φέρει καλύτερα αποτελέσματα στα μεταξύ τους παιχνίδια αφήνοντας τις πιθανότητές πρόκρισης του στην ισορροπία. Όμως η νίκη στη Γκαμπορόνε (πρωτεύουσα της Μποτσουάνα) έδωσε ελπίδα στους ταλαίπωρους οπαδούς των "Γερανών" και τους έβαλε σε μια γνώριμη θέση τη τελευταία αγωνιστική: να κερδίσουν και να προκριθούν.

Οι Κομόρες (η 139η καλύτερη ομάδα στον κόσμο σύμφωνα με την κατάταξη της FIFA) μπορεί να μην ήταν η πιο τρομακτική αντίπαος στα χαρτιά, αλλά με την πρόσφατη ιστορία αποτυχιών της Ουγκάντα τη τελευταία αγωνιστική δεν θα μπορούσε να παρθεί τίποτα ως δεδομένο.

Το πρώτο γκολ από τον 19χρονο Faruk Miya αποδείχθηκε αρκετό για τη νίκη της τη τελευταία αγωνιστική. Στο τελικό σφύριγμα ο κόσμος μπήκε μέσα στο Namboole, το οποία είχε γεμίσει από 40.000 κόσμο κατά το δεύτερο ημίχρονο καθώς είχε εξαπλωθεί σε όλη την πόλη η πραγματική πιθανότατα της πρόκρισης. Όλοι χάρηκαν εισβάλλοντας στον αγωνιστικό χώρο και κάλυψαν το γρασίδι με μια αράδα από κόκκινο, κίτρινο και μαύρο χρώμα. Με τη φασαρία από τις Βουβουζέλες το παλαιό σύστημα ήχου του σταδίου μετά βίας ακουγόταν, αλλά όταν το έκανε  ανακοίνωσε ένα αποτέλεσμα που σε αντίθεση με το Φεβρουάριο, όλοι οι άνθρωποι της Ουγκάντα ​​θα μπορούσαν να γιορτάσουν.

Ξεκίνησε το γλέντι σε όλη την πόλη ψήνοντας χοιρινό κρέας τα μπαρ γέμιζαν με γλεντζέδες που επιθυμούσαν να σηματοδοτήσουν το βαρυσήμαντο γεγονός. Ο Micho το περιέγραψε ως το μεγαλύτερο επίτευγμα του στη προπονητική του καριέρα και πολλοί από τους παίκτες εντάχθηκαν με τους οπαδούς στις εορταστικές εκδηλώσεις που διήρκεσαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Σε κάθε μέλος είχε υποσχεθεί ένα ποσό των 10.000 δολαριών από την κυβέρνηση αν έπαιρναν τη πρόκριση.

Το αν ή όχι ότι τα χρήματα πήγαν στις τσέπες των ποδοσφαιριστών από τώρα είναι μια διαφορετική ιστορία, όμως όπως προέκυψε λίγο μετά τη πρόκριση στον Micho οφείλονταν μισθοί πέντε μηνών.. Εξοργισμένοι οι άνθρωποι της Ουγκάντα ​​άρχισαν μια εκστρατεία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με το μήνυμα #PayMicho και κάτω από το βάρος της δημόσιας πίεσης, η Ομοσπονδία αναγκάστηκε να το πράξει.



Γκαμπόν 2017

Η Ουγκάντα κληρώθηκε με το Μάλι, την Αίγυπτο και τη Γκάνα στους ομίλους του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής το 2017 ( μια σχεδόν αντιγραφή των ομίλων για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018 ομάδα που περιλαμβάνει επίσης τις δύο τελευταίες). Μια σκληρή κλήρωση κόντρα σε ομάδες που έχουν παίκτες με εμπειρία και από Ευρώπη. Όμως η Ουγκάντα ​​δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Είναι αήττητη στις τρεις τελευταίες αναμετρήσεις της με τη Γκάνα και ο τερματοφύλακας της Denis Onyango είναι σε εξαιρετική κατάσταση. Η αναγνώριση του συγκεκριμένου γεγονότος είναι ότι μαζί με άλλους τέσσερις Αφρικανούς παίκτες ονομάστηκε για το τίτλο του καλύτερου Αφρικανού παίκτη το 2016. Μια συμπαγής αμυντική γραμμή θα είναι σημαντική, αλλά το ίδιο και μια επιθετική απειλή και τα στατιστικά των γκολ του Massa στα παιχνίδια θα μπορούσαν να τον θέσουν ως μια έκπληξη τουρνουά.

Οι bookmakers δεν συμφωνούν. Η Ουγκάντα μαζί με τη Γουινέα-Μπισάου και τη Ζιμπάμπουε είναι τα αουτσάιντερ της διοργάνωσης με 100,00 απόδοση, αλλά να είστε σίγουροι ότι ένας ή δύο υπεραισιόδοξοι οπαδοί των "Γερανών" θα βάλουν μερικά σελίνια ώστε η χώρα τους να αψηφήσει τις πιθανότητες. Οι περισσότεροι θα δώσουν το μεγαλύτερο μέρος της στήριξης τους από την Καμπάλα. Με τις πτήσεις μετ 'επιστροφής από το Εντέμπε προς το Λιμπρεβίλ να ξεκινούν από τις 500 λίρες, δεν θα είναι πολλοί που θα διαθέτουν είτε τα χρήματα είτε το χρόνο για να τους παρακολουθήσουν σε δράση από πρώτο χέρι.

Η απουσία των μεγάλων αριθμών οπαδών είναι ένα παλαιό πρόβλημα για το Κύπελλο Εθνών Αφρικής, με αγώνες που δεν παίζουν οι οικοδεσπότες να είναι συχνά αραιοί από κοσμό και να λείπει μια ζωντανή ατμόσφαιρα. Αντ 'αυτού στις 17 Ιανουαρίου ένα Έθνος θα συνταχθεί αμείλικτα στα γεγονότα στο Πορτ Τζεντίλ.

Όλο το πλήθος της Ουγκάντα ​​θα μαζευτεί γύρω από τις οθόνες τηλεόρασης και τις συσκευές ραδιοφώνου για να παρακολουθήσουν τον εναρκτήριο αγώνα με τη Γκάνα, ελπίζοντας ότι η ομάδα θα μπορέσει να διοχετεύσει το πνεύμα του «Mujje Tulumbe» και να τα πάει ακόμα καλύτερα από την τελευταία φορά που έφτασε έως το τελικό 39 χρόνια νωρίτερα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: