Δημήτρης Βαρσάνης
Στις 22 Απριλίου του 2012 το χάος κατέβηκε από τις κερκίδες του Stadio Luigi Ferraris. Με την Genoa να χάνει με 4-0 μετά τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου απέναντι στη Siena μια μάζα από 80 ultras βρέθηκε στην οικογενειακή κερκίδα, ανέβηκε στην κορυφή του τούνελ των παικτών και απαίτησε να διακοπεί ο αγώνας ρίχνοντας φωτοβολίδες και πυροτεχνήματα στον αγωνιστικό χώρο μέχρι το 63' που έγινε εν τέλει το αίτημα τους αποδεκτό.
Με τους παίκτες και τους αξιωματούχους της Siena να περνάνε από το τούνελ με θερμό χειροκρότημα από τη "συμμορία", η αναμέτρηση ήταν τώρα μεταξύ των ultras και των ποδοσφαιριστών των Rossoblu τους οποίους ουσιαστικά τους κρατούσαν όμηρους στο γήπεδο. Όταν ο ηγέτης του όχλου ζήτησε να μιλήσει με τον αρχηγό της ομάδας Marco Rossi, κανείς δεν είχε εκπλαγεί ιδιαίτερα όταν έμαθε ότι στο τέλος του παιχνιδιού σε αυτή την παράξενη επίδειξη της δύναμης των οπαδών ήταν μια τελετουργική ταπείνωση στους παίκτες που πίστευαν ότι είχαν απογοητεύσει την πόλη τους και την ομάδα τους.
"Θέλουμε τις κάλτσες σας να τις βάλετε στα σώβρακα σας" ήρθαν οι κραυγές από τις κερκίδες. Οι παίκτες - μερικοί από τους οποίους ήταν με δάκρυα στα μάτια - ήταν δεόντως υποχρεωμένοι και τρομοκρατημένοι από τις συνέπειες του να παρακούσουν ένα γκρουπ που είχε ήδη αποδείξει την ικανότητά του στη βία. Όμως καθώς ο Rossi οδηγούσε τους συμπαίκτες του μακριά από τους βασανιστές τους, ένας άντρας έμεινε πίσω για να αντιμετωπίσει τους ultras. Περπατώντας κατ 'ευθείαν προς τον ηγέτη της "συμμορίας", ο Giuseppe Sculli άρπαξε τον άνδρα από το σβέρκο, τον κοίταξε στα μάτια και του είπε:"Δεν τους παίρνω μακριά, αυτοί είναι δικοί μου."
Αφότου η σκόνη είχε εγκατασταθεί από αυτό το παράξενο περιστατικό επικρίθηκε ως:"ένα ανατριχιαστικό θέαμα ακριβώς από τις σκοτεινές εποχές" από την Corriere dello Sport, ήρθαν οι έπαινοι για την ανδρεία που είχε δείξει ο Sculli στην αντιμετώπιση μιας "συμμορίας" που είχε ανατρέψει κάθε αίσθηση της τάξης στο στάδιο. Ερωτηθείς τι τον είχε εμπνεύσει για να αντιμετωπίσει τους Ultras αντί να αποδεχτεί το τελεσίγραφο τους, ο Sculli απέδωσε την ανδρεία του στον παππού του - μια κίνηση που δεν είναι πολύ αμφιλεγόμενη - μέχρι να συνειδητοποιήσει κάποιος ότι ο Sculli είναι ο αγαπημένος εγγονός του Giuseppe Morabito, του πρώην αφεντικού της διαβόητης μαφίας "Ndragheta".
Ο Morabito είναι ένα όνομα που αντηχεί μέσα από τα ορεινά περάσματα των ιθαγενών της Καλαβρίας. Συμμετείχε σε μεγάλο βαθμό στο Δεύτερο πόλεμο της Ndraghetta μεταξύ των οικογενειών Imerti και De Stefano. Ο Morabito προήδρευσε στις ετήσιες συναντήσεις των Crimini στο Ιερό της Παναγίας της Polsi. Καθοδήγησε επίσης ένα κελί της Ndrangheta στο λιμάνι της Σικελίας στη πόλη της Μεσσίνα που άσκησε σημαντική επιρροή στη λιμενική αρχή και στο πανεπιστήμιο ιδίως με αρκετές εκρήξεις.
Ωστόσο ο Morabito είναι πιο γνωστός για τη διακίνηση ναρκωτικών και για την ίδρυση ένος τεράστιου δικτύου μεταξύ των οικογενειών της μαφίας στην Ιταλία και στα Βαλκάνια ώστε να περνά λαθραία τεράστιες ποσότητες κοκαΐνης, χασίς και ηρωίνης στη χώρα που επιβάρυνε την εμπειρία του ως διαμεσολαβητής στις συμφωνίες μεταξύ της Ndrangheta και της Cosa Nostra στη Μεσίνα και για τη δημιουργία διαδρομών λαθρεμπορίου μέσω του Μαρόκου, του Λίβανου, της Βενεζουέλας, της Κολομβίας και της Αργεντινής. Όταν η ειδική μονάδα της Αστυνομίας κατά της μαφίας αποκάλυψε τον Morabito ως ηγέτη της επιχείρησης το 1992 τράπηκε σε φυγή αφήνοντας το γιο του Francesco ( πατέρα του Giuseppe Sculli) για να γίνει ο ηγέτης της επιχείρησης. Μέχρι τότε ο Giuseppe είχε αφήσει τη Καλαβρία αφήνοντας πίσω την οικογένειά του για το Τορίνο για να ακολουθήσει μια καριέρα ποδοσφαιριστή σε έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους στον κόσμο.
Ο Sculli θυμάται το χρόνο του στο Τορίνο ως μια δύσκολη περίοδο της ζωής του. Ο ίδιος περιγράφει πώς βρήκε το Τορίνο ότι:" είναι μιασκληρή πόλη, κάπως πολύ κλειστή για ένα παιδί". Ενώ του έλειπαν οι φίλοι του και η "ζεστασιά" του Νότου, ο Sculli επέμενε και εντυπωσίασε αρκετά στην ομάδα νέων της Juventus μέχρι να κληθεί στις ομάδες της Ιταλίας σε κάθε επίπεδο νεολαίας.
Ωστόσο δεδομένου ότι έδειχνε μια αρκετά υποσχόμενη προοπτική για να τους παραδοθεί ένα επαγγελματικό συμβόλαιο από την Juventus στην ηλικία των 18, η καριέρα του ήταν λιγότερο από αξιόλογη. Ενώ η προοπτική του ήταν αρκετά ισχυρή για να πραγματοποιήσει 25 συμμετοχές με την Under 21 των Azzurri όπου σημείωσε εννέα τέρματα, όπως και με πολλά νέα ταλέντα της Ιταλίας ο Sculli πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της πρώιμης καριέρας του με τη μορφή του δανεισμού στα χαμηλότερα επίπεδα του Ιταλικού ποδοσφαίρου.
Ενώ βρισκόταν ακόμα στα βιβλία της Juventus μεταξύ του 2001 και του 2003 πέρασε τη περίοδο του στις Crotone και Modena. Όταν δεν κατάφερε να εντυπωσιάσει στη "γηραιά κυρία" πωλήθηκε στην Chievo Verona για 450.000 ευρώ ως μέρος της συμφωνίας η οποία έστειλε τον Nicola Legrottaglie στο Stadio delle Alpi. Ακολουθώντας το πρότυπο της πρόωρης σταδιοδρομίας του, η περίοδος του Sculli στη Βερόνα ήταν απογοητευτικη μιας και έβαλε μόνο δύο γκολ σε 18 εμφανίσεις σε δύο χρόνια, πριν σταλεί και πάλι δανεικός στη Brescia όπου δεν έβαλε κανένα γκολ σε 18 εμφανίσεις πριν επιστρέψει στην Juventus.
Για ακόμα μια φορά στάλθηκε δανεικός, αυτή τη φορά για τη Messina και τη Genoa όπου βρήκε τελικά το σπίτι του πετυχαίνοντας τέσσερα γκολ σε 11 παιχνίδια κατά τη διάρκεια της σεζόν 2006-07 πριν οι Grifoni τον υπογράψουν μόνιμα. Μετά από τέσσερα χρόνια και 114 εμφανίσεις για τη Genoa πωλήθηκε στη Lazio για ένα ευτελές ποσό των 500 ευρώ, πριν επιστρέψει στην βορειοδυτική πόλη του λιμανιού με τη μορφή του δανεισμού το 2012 και το 2014.
Σε όλη την καριέρα του ο Sculli βρισκόταν σε διαμάχες στο δικαστήριο το οποίο αναπόφευκτα οδήγησε σε συνδέσεις που συντάσσονται ανάμεσα σε αυτόν και στους επιχειρηματίες προκατόχους του. Το 2006 ο Sculli κρίθηκε ένοχος για την χειραγώγηση ενός αγώνα μεταξύ των δύο ομάδων της Καλαβρίας Crotone και Messina όπου ο παππούς του εμφανίστηκε στο προσκήνιο την τελευταία αγωνιστική της σεζόν 2001-02 στη Serie B.
Ο Sculli είχε απαγορευτεί από το ποδόσφαιρο για οκτώ μήνες. Πέντε χρόνια αργότερα ο Sculli κατηγορήθηκε για το σκάνδαλο Calcioscommesse ότι είναι μέρος μιας ομάδας παικτών που προσπάθησαν να χειραγωγήσουν τα αποτελέσματα των αγώνων που αφορούσαν τη Lazio, τη Genoa και τη Lecce και τέθηκε υπό έρευνα από πλημμελειοδίκες. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, διαπιστώθηκε ότι ο Sculli συναντήθηκε με το Βόσνιο καριερίστα εγκληματία Safet Altic - ο οποίος ήταν γνωστός ότι χειραγωγούσε αγώνες στο παρελθόν - και τον Ιταλό Διεθνή Domenico Criscito λίγες ώρες αφότου οι ultras της Genoa έκαναν το σαματά στο Stadio Luigi Ferraris.
Το τρίο συναντήθηκε για να συζητήσει πώς θα εκβιάσει τον Luca Toni. Ο Sculli είχε φωτογραφίες του τότε συμπαίκτη του να βγαίνει με κορίτσια ενώ η κοπέλα του Marta Cecchetto ήταν έγκυος. Ο Sculli αργότερα απαλλάχθηκε από οποιαδήποτε εμπλοκή στο σκάνδαλο Calcioscommesse αν και το επεισόδιο παραμένει μια κηλίδα στο χαρακτήρα του.
Όμως αυτό που κάνει τη καριέρα του Sculli να είναι τόσο συναρπαστική είναι αυτό που στη αστυνομία το περιγράφουν ως αδέξια αλλά κοντιν΄γ σχέση που εξακολουθεί να έχει με τον παππού του, τον οποίο δεν τον έχει δει από το 1992 και τη σταθερή άρνησή του να αποστασιοποιηθεί από την οικογενειακή επιχείρηση. Σε συνέντευξη του το 2004 ο Sculli μίλησε για τη συνέχιση της λατρείας του για τον "ευγενικό και διακριτικό του παππού», ο οποίος όπως λέει τον δίδαξε να «συμπεριφέρεται και να δίνει σεβασμό στους ανθρώπους».
Η αρχή της καριέρας του Sculli είναι αναπόφευκτα συνυφασμένη με τον τρόπο ζωής του παππού του, με τον Morabito να παρευρίσκεται σε καθένα από τα παιχνίδια του εγγονού του πριν φιλοξενηθεί στις πολυτελείς δεξιώσεις για τους παίκτες και τις οικογένειές στο Brancaleone της Καλαβρίας. Η σχέση που απολάμβανε το ζευγάρι μέσω του ποδοσφαίρου τελείωσε ακόμα και όταν ο αγαπημένος του εγγονός έφυγε για Τορίνο.
Η αστυνομία πίστευε ότι οι δεσμοί μεταξύ του Morabito και του εγγονού του ήταν τόσο ισχυροί που ο πρώτος πήγαινε στα γήπεδα όλης της χώρας όπου μπορεί να έπαιζε ο Sculli παρά τον τεράστιο κίνδυνο να αναγνωριστεί και να συλληφθεί, ακριβώς για να δει τον αγαπημένο του εγγονό σε δράση . Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι ίδιοι οι ερευνητές να πηγαίνουν στους αγώνες που συμμετείχε ο Sculli ψάχνοντας για οποιοδήποτε ίχνος ενός άνδρα που αναφέρονται ως ένας από τους πλέον καταζητούμενους φυγόδικους στην Ιταλία, μέχρι που τελικά πιάστηκε το 2004.
Ο Morabito παραμένει η κινητήρια δύναμη πίσω από την 16ετής επαγγελματική σταδιοδρομία του Sculli του και μάλιστα όταν κέρδισε το Ολυμπιακό χάλκινο μετάλλιο στην Αθήνα, το αδιαμφισβήτητο στιγμιότυπο της καριέρας του ήταν όταν αφιέρωσε το μετάλλιο στον παππού του δηλώνοντας:"Ξέρω ότι είμαι ο αγαπημένος του εγγονός. Αυτό είναι κάτι που ποτέ δεν θα αρνηθεί. "
Ενώ ο Sculli δεν έχει επισκεφθεί τον παππού του από τότε που φυλακίστηκε, οι ενέργειές του είναι και πάντα θα είναι επηρεασμένες από την επικείμενη φιγούρα του διαβόητου παππού του. Όταν το ζήτημα της Ndrangheta έχει τεθεί σε όλη τη σταδιοδρομία του, ο Sculli πάντα ακουμπά το στήθος του και δηλώνει για τον παππού του ότι είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος, υποστηρίζοντας ότι:"Είναι ένα σεβαστό πρόσωπο από όλους στη χώρα που θα μπορούσε να ανοίξει τις πόρτες για τον εαυτό του και για άλλους όχι επειδή ήταν το αφεντικό, αλλά επειδή ήταν πάντα καλός με τους ανθρώπους."
"Ως παιδί πάντα μου έλεγε...Pepe αν κάνεις καλά θα λαμβάνεις πάντα τα αγαθά." Δεδομένης της λίστας του, είναι αμφίβολο με πόσο προσήλωση άκουγε ο Sculli το παππού του όταν πρόφερε αυτές τις λέξεις. Μπορείτε να τον κατηγορήσετε για έλλειψη προσοχής αν θέλετε, αλλά επ ουδενί ότι ήταν ένας μεσαίου επιπέδου ποδοσφαιριστής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου