Pedro Leon: Ένα αμαυρωμένο ταλέντο που βρήκε τελικά τη θαλπωρή του

Δημήτρης Βαρσάνης

Εάν το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι συγκινήσεων και διαρροών μπορεί κάποιος να περάσει τον Pedro León στον “κουβά της σφουγγαρίστρας”; διότι καθ 'όλη τη διάρκεια της αξιοσημείωτης και μέχρι στιγμής ανεκπλήρωτης καριέρας του, υπήρξαν πολλά περισσότερα δεδομένα της δεύτερης από της πρώτης.

Σε ένα περιβάλλον τόσο αδίστακτο όσο ο επαγγελματικός αθλητισμός η εξίσωση είναι απλή, αν όχι πάρα πολύ εξοικειωμένη: το υπέρτατο ταλέντο πολλαπλασιασμένο με ελάχιστη εφαρμογή ισούται με την υδρορροή. Σε ηλικία 29 ετών εκεί ήταν όπου προοριζόταν ο Pedro León. Αυτό ίσχυε μέχρι ένα φιλικό πρόσωπο από το παρελθόν του παραδώσει μια διέξοδο και εκείνος την αρπάξει και με τα δύο χέρια.

Γεννημένος στην γραφική γεωργική περιοχή Μούλα, το Ισπανικό ποδόσφαιρο δεν ήταν το πιο προφανές μονοπάτι του. Ο πατέρας του Pedro ήταν αξιωματικός της αστυνομίας και ο ίδιος ο Pedro ήθελε να γίνει πυροσβέστης. Το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής ηλικίας του το πέρασε παίζοντας ποδόσφαιρο στους δρόμους με τον νεότερο αδελφό του Alberto. Σε αυτό το στάδιο το ποδόσφαιρο δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια πηγή διασκέδασης. Μάλιστα το είχε σε δεύτερο ρόλο μιας και το πιο έντονο πάθος του στεκόταν στην ποδηλασία.

Τα αδέρφια León ήταν ένα προικισμένο σύνολο αγοριών, τέσσερα συνολικά. Απολάμβαναν μια συνηθισμένη παιδική ηλικία γενικά δίχως να λείπουν δύσκολες στιγμές. Στην εφηβεία του, ο πατέρας του Pedro καθαιρέθηκε από την αστυνομία μετά από την τρομοκρατική επίθεση στο Μπιλμπάο. Στην πρώιμη ενηλικίωση του ο μεγαλύτερος αδερφός του Pedro, León León έχασε την ζωή του σε ατύχημα με ένα τετρακίνητο ποδήλατο. Την ίδια χρονιά έχασε επίσης τον παππού του όμως η οικογένεια παρέμεινε δυνατή.

Ο Luis - ποδηλάτης - πρόκειται να γινόταν τέσσερις φορές νικητής στο Tour de France. Ο Alberto - ποδοσφαιριστής - έγινε παίκτης του φούτσαλ. Ο Pedro - πυροσβέστης - ήταν ερευνητής. Ακολούθησε τον μεγαλύτερο αδελφό του στην ανταγωνιστική ποδηλατική σκηνή στα εφηβικά του χρόνια όμως η μοίρα αποφάσισε τελικά να αλλάξει την πορεία του. Στην ηλικία των 14 ετών ο Pedro βρήκε ως κατάλληλο μέσο το ποδόσφαιρο. Πρώτα φόρεσε ένα ζευγάρι παπούτσια στα χρώματα του τοπικού του συλλόγου Muleño CF, που απέχει 30 λεπτά από τη γνωστή τουριστική περιοχή της Μούρθια.

Μετά από δύο χρόνια στη Muleño και δύο ακόμη στη Nueva Vanguardia, η προφανής εξέλιξη για έναν παίκτη με ένα ταλέντο στον συγκεκριμένο τομέα ήταν πράγματι η πόλη της Μούρθια… και στις αρχές του 2004 η Murcia ήταν η επόμενη στη καριέρα του.

Ο εργατικός σύλλογος από τη Νοτιοανατολική Ισπανία μόλις είχε ανέβει από την Segunda División την προηγούμενη σεζόν. Ήταν η πρώτη τους επιστροφή στη La Liga ύστερα από μια δεκαετία που τη βρήκε μεταξύ της δεύτερης και της τέταρτης κατηγορίας. Μετά από μια εννιαετή περίοδο στην κορυφαία κατηγορία της Ισπανίας τη δεκαετία του '80, οι Pimentoneros φιλοδοξούσαν να εγκατασταθεί στην “ελίτ” για άλλη μια φορά.

Ωστόσο δεν κύλησαν τα πράγματα όπως τα είχαν προγραμματίσει. Ένα πολύ μέτριο ξεκίνημα σήμανε ότι στη χειμερινή διακοπή η Murcia θα πάλευε ήδη για την επιβίωση της. Οι μισοί παραιτήθηκαν στη μοίρα τους, το προσωπικό άρχισε να σχεδιάζει για τη ζωή της πίσω στη Segunda. Φυσικά αυτές δεν ήταν οι ιδανικές συνθήκες κάτω από τις οποίες θα ερχόταν κανείς σε ένα καινούργιο σύλλογο όμως ο León δεν είχε ψευδαισθήσεις. Αυτός δεν ήταν ο δικός του αγώνας. Έπρεπε να διεκδικήσει το δίκιο του με την Murcia B να του παρέχει την τέλεια σκηνή για να ξεκινήσει.

Ο Μουρθιάνος προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα από τον Ιανουάριο της επόμενης σεζόν. Άμεσα εγκαταστάθηκε ως βασικός την επόμενη σεζόν, παρέχοντας γκολ και ασίστ από τη δεξιά πλευρά όπως και άψογη εξυπηρέτηση από στημένες μπάλες.

Κατά την σεζόν 2006-07, ο León μαζί με τον Ουρουγουανό επιθετικό Ivan Alonso έσπρωχναν τη Murcia προς τη La Liga μεμονωμένα. Συχνά κατά τη διάρκεια της χρονιάς οι μπαλιές και τα στημένα του León  και τα τελειώματα του Alonso έδιναν τους βαθμούς. Τόσο εντυπωσιακές ήταν οι εμφανίσεις του 21χρονου που στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου προέκυψε το ενδιαφέρον από την Real Madrid και τη Chelsea.

Η Chelsea και ο José Mourinho έμοιαζαν πολύ πρόθυμοι για την απόκτηση του. Μια επαρκής προσφορά ύψους 3,5 εκατομμυρίων λιρών υποτίθεται δεν συμφωνήθηκε ποτέ. Η Murcia τελείωσε τη χρονιά ως τρίτη στη Segunda, καταφέρνοντας το στόχο της La Liga για άλλη μια φορά.

Ανήσυχος να κρατήσει το βραβευμένο περιουσιακό του στοιχείο ύστερα από μια τόσο σημαντική χρονιά, ο σύλλογος προσέφερε στο León ένα καινούργιο συμβόλαιο αξίας ενός εκατομμυρίου ευρώ στο συμβόλαιο του. Με όσα “αυγά” απέμειναν στο “καλάθι” ήταν μια μεγάλη προσπάθεια επένδυσης. Ήξεραν ότι θα τους χρεώσει οικονομικά όμως ο León αντιπροσώπευε την καλύτερη ευκαιρία που είχαν ώστε να παραμείνουν στη πρώτη κατηγορία.

Ήταν επίσης ρεαλιστές. Γνωρίζοντας ότι δεν μπορούσαν να κρατήσουν το νεαρό αστέρι τους για πάντα, μόνο μια χρονιά κάτω από το μικροσκόπιο θα μπορούσε να διπλασιάσει, ακόμα και τριπλασιάσει την αξία του. Αυτά τα χρήματα ενδεχομένως να πρόσφεραν και μια οικονομική σταθερότητα για χρόνια. Στο τέλος όμως όλα τα “αυγά” της Murcia έσπασαν στο πρόσωπό τους. Ο León απέρριψε την συγκεκριμένη επέκταση συμβολαίου αναφέροντας μια κακή σχέση με τον προπονητή Lucas Alcaraz. Αναχώρησε για την ακτή της Βαλένθια εκείνο το καλοκαίρι, πηγαίνοντας στη Levante για 2,5 εκατομμύρια λίρες και εκεί άρχισε άλλο ένα ράλι διαδρομής.

Άλλη μια μάχη υποβιβασμού δεν ήταν αυτό που περίμενε ο León όταν αποκτήθηκε, αλλά τρεις αγώνες και η πίεση ήδη παγιώθηκε. Δεν έβαλε κανένα γκολ και η ομάδα του πήρε μόνο ένα βαθμό. Μετά από επτά παιχνίδια ο Abel Resino απολύθηκε.

Η Levante κατέγραψε τελικά την πρώτη νίκη της στις 4 Νοεμβρίου, αλλά μέχρι τότε ο León είχε χάσει πολύ από το ενδιαφέρον του. Άρχισε να γίνεται πολύ ενοχλητικός στο κλαμπ του. Οι διαμάχες με το προσωπικό και οι τσακωμοί με τους συμπαίκτες του οδήγησαν σπάνια στο να αγωνίζεται και αργότερα προπονούνταν μόνος του.

Εκείνη τη χρονιά το μόνο που κατάφερε ήταν 24 εμφανίσεις και τρία γκολ. Η Levante τερμάτισε στο πάτο της βαθμολογίας, τέσσερις βαθμούς πίσω από την Real Murcia που επίσης υποβιβάστηκε. Ένα ντεμπούτο στην Under 21 ήταν το μόνο φως που εμφανίστηκε ύστερα από άλλη μια σκοτεινή χρονιά. Ήταν σαφές ότι ο Pedro έπρεπε να εγκαταλείψει τη Levante για πολλούς λόγους και παρά την κακή χρονιά υπήρχε ενδιαφέρον.

Η Real Valladolid και ο José Luis Mendilibar έδειξαν έντονο ενδιαφέρον για τον León, κάτι που το σημείωσε ο ίδιος ο παίκτης. Οι διαπραγματεύσεις ήταν γρήγορες και ένα μίζερο Deal ύψους 300.000 ευρώ συμφωνήθηκε. Εντάχθηκε σε ένα εργατικό ρόστερ που ήταν μοιρασμένο σε έμπειρα “κεφάλια” και σε μερικές νεότερες προοπτικές. Ο εξαιρετικά περιζήτητος τερματοφύλακας Sergio Asenjo ήταν μέρος αυτού του γκρουπ, αρχίζοντας να εδραιώνεται έχοντας βγει από τις ακαδημίες της Valladolid.

Ο León ξεχώρισε σε μια εγκάρδια που της άρεσε να επιτίθεται σε βάρος του αντιπάλου της κατά καιρούς. Πέντε τέρματα και 12 ασίστ, συμπεριλαμβανομένου ενός σερί των επτά ασίστ σε έξι αγώνες στο πρώτο μισό της σεζόν ήταν μια εξαιρετική επίδοση.

Σε αντανάκλαση δεν έγιναν αρκετά από τα κατορθώματά του εκείνη την χρονιά. Ο σύλλογος τερμάτισε 16ος στη βαθμολογία, μόνο ένα βαθμό μακριά από τις θέσεις υποβιβασμού. Οι συνεισφορές του εξτρέμ σε μεγάλο βαθμό κράτησαν τη Valladolid στη La Liga. Η έκπληξη όμως είναι το γεγονός ότι η ομάδα που φάνηκε ως φαβορί για την υπογραφή του ήταν η Getafe, η οποία παρέμεινε στη La Liga λόγω της καλύτερης διαφοράς τερμάτων.

Παρ 'όλα αυτά ο León ήταν πρόθυμος να κάνει την κίνηση των τεσσάρων εκατομμυρίων ευρώ στη Μαδρίτη. Ίσως ο Μουρθιάνος να είδε κάτι και να ήθελε να το πράξει. Ίσως να πρόβλεψε το τρομακτικό χτύπο που θα έφερνε η Getafe στις αντίπαλες άμυνες εκείνη τη σεζόν.

Αυτό που είδαμε τη σεζόν 2009-10 ήταν ένα απίθανο τρίο που θα συζητιόταν στο Coliseum Alfonso Pérez για τις επόμενες δεκαετίες. Αναφερόμαστε στους Messi - Suarez - Neymar; ή στους Bale - Cristiano Ronaldo - Benzema; η απάντηση είναι σε κανένα από τα δύο παρά μόνο στο αινιγματικό τρίγωνο του Pedro León, του Roberto Soldado και του Manu del Moral.

Οι τρεις μοιράστηκαν 38 γκολ και 22 ασίστ μεταξύ τους και υποστηρίχθηκαν από τους Javi Casquero, Derek Boateng και Dani Parejo στη μεσαία γραμμή. Οι Miguel Torres και Cata Díaz βρίσκονταν στην αμυντική γραμμή. Το στυλ ποδοσφαίρου τους ήταν εμφατικό, ξεκάθαρο και μερικές φορές ακαταμάχητο.

Προερχόμενος από τη δεξιά πλευρά, ο León έβαλε εννέα τέρματα εκείνη τη χρονιά, ένα ποσοστό διόλου άσχημο. Με τα μακρυά χέρια του και τα κυματιστά μαλλιά του, το περπάτημα που χτυπούσε τον Zinedine Zidane και τα Adidas Predators στα παπούτσια, ο 23χρονος φαινόταν σαν να προοριζόταν για την κορυφή και το γνώριζε.

Σούταρε από μια θέση που θα ήταν καλύτερο να πασάρει και όμως η προσπάθεια του συχνά κατέληγε στα δίχτυα. Το γκολ του στο τελευταία παιχνίδι της χρονιάς εναντίον της Malaga έφερε μια αναδρομή στην υπέροχη χρονιά του. Μια άσχημη μπαλιά που προοριζόταν για τον León, κατά λάθος τον βρήκε 40 μέτρα απόσταση από την εστία και στα δεξιά μετά από το κακό διώξιμο από τον αριστερό μπακ της Malaga Patrick Mtiliga. Τώρα σε κατάσταση πλήρους ανάκαμψης, ο Δανός κατευθυνόταν προς τον León.

Προς έκπληξή του διαπιστώνει ότι ο εξτρέμ επιβραδύνει αισθητά, περιμένοντας τον Mtiliga να επιστρέψει. Τον πιάνει και σε αυτό το σημείο ο León είναι σαν μια “μαύρη αράχνη” με τον Mtiliga να μπερδεύεται στον ιστό της. Καθώς πλησιάζει απειλητικά σέρνει προς τον αμυντικό με τη μπάλα κολλημένη στα πόδια του, ο Mtiliga πηγαίνει προς τα πίσω με ένα πολύ χαμηλό ρυθμό.

Σαν να πέφτει μια ταχύτητα ο León επιταχύνει ξαφνικά. Κάνει μια κίνηση και σουτάρει εν ψυχρώ. Έμοιαζε σαν ένα υπέροχα τεχνικά εκτελεσμένο απευθείας φάουλ από το David Beckham, όμορφα χτυπημένο στην πιο πάνω γωνία. Κανείς και τίποτα δεν μπορούσε να σταματήσει το αναπόφευκτο.

Όταν όλα είχαν τελειώσει η Getafe τερμάτισε στην 6η θέση εκείνη τη σεζόν, μια άνοδος 11 θέσεων σε σχέση με την προηγούμενη. Ο León, ο Soldado και ο del Moral έστειλαν τη Getafe στο Europa League για δεύτερη φορά στην ιστορία της.

Δυστυχώς δεν θα παρέμεινε στους “βαθύ μπλε” αρκετό καιρό για να οσφρηστεί το Europa League. Υπήρχαν μεγαλύτερα “ψάρια” για “τηγάνισμα”. Θα έμενε όμως στη πόλη επειδή η Real Madrid του χτύπησε τη πόρτα, και αυτή τη φορά σοβαρά.

Πολύ πριν εμφανιστεί η περίφημη λευκή επιταγή, ο León οπτικοποίησε την ανάφλεξη του Bernabéu ως μέρος της δεύτερης εποχής των Galactico στη Real Madrid. Αυτή ήταν η πραγματοποίηση ενός ονείρου. Τα 10 εκατομμύρια ευρώ βέβαια ήταν μια πτώση στον ωκεανό σε σύγκριση με τα 350 εκατομμύρια ευρώ που δαπανήθηκαν το τελευταίο χρόνια.

Με αυτά τα χρήματα οι Kaká, Cristiano Ronaldo, Karim Benzema, Xabi Alonso, Ángel Di María και Mesut Özil εντάχθηκαν με τον José Mourinho στην Ισπανική πρωτεύουσα. Η Real Madrid σήμαινε επιχείρηση. Με όλα αυτά τα αστέρια ξαφνικά να λικνίζονται στο Bernabéu πρέπει κανείς να αναρωτιέται τι απέμεινε από τον León. Οι οπαδοί των Merengues ήταν πολύ περίεργα ενθουσιασμένοι από αυτόν τον αλαζονικό, όμορφο Ισπανό, ο οποίος μπορεί κάποια μέρα να γέμιζε το κενό που θα άφηνε στα πολύ κοντά ο Raúl. Η απάντηση ωστόσο ήταν απρόβλεπτη.

Καθώς ο Mourinho φαινόταν να χτίζει μια πολυλειτουργική μονάδα, ο León συγκέντρωνε μόνο ελάχιστα λεπτά από τον πάγκο κατά τους πρώτους μήνες. Οι οπαδοί ανέμεναν να δουν περισσότερο τον νεαρό εξτρέμ, αλλά οι ψίθυροι υποδείκνυαν ότι δεν ήταν μεταγραφή του Mourinho. Οι πηγές υποστήριζαν ότι ο Αθλητικός διευθυντής της Real Jorge Valdano ήταν ο άνθρωπος πίσω από τη μεταγραφή και ότι ο Mourinho προηγουμένως αφέθηκε μόνο στο να παρακολουθεί βίντεο ενός ποδοσφαιριστή που γνώριζε ελάχιστα.

Πράγματι, ο León δεν θα ήταν ποτέ παίκτης του Mourinho. Στον αγωνιστικό χώρο ήταν ντροπαλός και διστακτικός. Μετά από ένα παιχνίδι πρωταθλήματος στο Levante τον Σεπτέμβριο, ο Mourinho θα αμφισβητούσε τη δέσμευση του ποδοσφαιριστή του.

Ένας χαρούμενος León πίστευε ότι πρόκειται να ξεκινούσε στον αγώνα του Champions League εναντίον της Auxerre λίγες μέρες αργότερα. Δεν γνώριζε όμως ότι την προηγούμενη μέρα ο Mourinho είχε τρελαθεί στη προπόνηση καθώς εκείνος στεκόταν δίπλα στο σημαιάκι του κόρνερ όταν έπρεπε να προθερμανθεί. "Κοιτάξτε την έλλειψη προσπάθειάς του και προσβάλλεται κιόλας όταν δεν παίζει” ακούστηκε να λέει ο Mourinho στους βοηθούς του.

Το επόμενο πρωί η ομάδα κλήθηκε σε ένα κεντρικό κύκλο κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης και ο Mourinho στόχευσε πυρά στο León μπροστά σε όλους: "Λυπάμαι όμως δεν ενδιαφέρεσαι να παίζεις για τη Real Madrid. Άλλοι θα έδιναν τη ζωή τους για αυτή τη φανέλα, όχι όμως εσύ. "

Δεν τελείωσε όμως εκεί. Η ταπείνωση μπροστά στην ομάδα προφανώς και δεν αρκούσε. Αργότερα κάλεσε ξεχωριστά το León μόνο:"Είσαι αντιεπαγγελματίας. Νομίζεις ότι με εξαπατάς; Όχι. Εξαπατάς τους συμπαίκτες σου. Είδα την προθέρμανσή σου. Δεν θα μπορούσε να σε νοιάξει λιγότερο όμως σε έβαλα ούτως ή άλλως. Δύο μπαλιές έπρεπε να κάνεις. Δύο μπαλιές στους επιθετικούς για να την βάλουν σε μια άδεια εστία. Όμως δεν ήσουν προετοιμασμένος. Σε ενδιαφέρει να παίζεις για τη Real Madrid; Ο καθένας έχει τα πέντε λεπτά του εδώ. Είχες τα δικά σου"

Το γεγονός ότι ο εξτρέμ έπαιξε ένα λεπτό στο υπόλοιπο της σεζόν ήταν μια προσωπική νίκη από μόνη του. Εν μέσω περαιτέρω διαμαρτυριών με τον προπονητή, η μοναδική σημαντική συμβολή του León ήρθε στο San Siro εκείνη τη χρονιά. Ήταν στη φάση των ομίλων του Champions League όμως υπήρχε η αίσθηση ότι ήταν ένας γύρος των νοκ - αουτ.

Η Real νίκησε τη Milan με 2-0 στο Bernabeu δύο εβδομάδες νωρίτερα όμως βρέθηκε να χάνει με στο Μιλάνο όταν ο Mourinho πέρασε τους Benzema και León με 10 λεπτά να απομένουν. Όταν το ρολόι έφτασε στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, οι δύο αλλαγές συνδυάστηκαν μεταξύ τους και ο León πέτυχε το πρώτο του γκολ για τη Real Madrid. Ένα χαμηλό σουτ που πέρασε κάτω τα πόδια του Christian Abbiati. Ο Mourinho έτρεξε να πανηγυρίσει μιας και η ομάδα του πήρε ένα σημαντικό βαθμό.

Σε αυτό το στάδιο υπήρχε ο κίνδυνος να μοιάζει με μια κίνηση “ματ” από τον Mourinho. Μετά από όλα αυτά τα γεγονότα πήρε όλα όσα ήθελε από τον παίκτη σε αυτό το διάστημα των δέκα λεπτών. Οι οπαδοί πίστευαν ότι αυτό θα μπορούσε να είναι ένα σημείο καμπής όμως στο πάγκο κάτι τέτοιο δεν ίσχυε. Οι δημοσιογράφοι ζήτησαν εξηγήσεις. "Εσείς οι δημοσιογράφοι μιλάτε για τον Pedro León σαν να είναι ο Zidane, ο Maradona ή ο Di Stefano. Πέρυσι έπαιζε στη Getafe. Δεν χρειάζεται να δικαιολογώ την απουσία του. "

Με την ολοκλήρωση της σεζόν δεν υπήρξε λόγος στον Mourinho. Αποφασισμένος να αφήσει ένα διαρκές μήνυμα στους παίκτες που θα κρατούσε στο κλαμπ, είπε στον León ότι: “ Ακόμα κι αν το αεροσκάφος που μετέφερε την ομάδα συνετρίβη χωρίς να έχει επιβιβαστεί εκείνος αφήνοντας τον μόνο παίκτη που έμεινε, και πάλι δεν θα έπαιζε”. Ο León υποστήριξε αργότερα τον εκφοβισμό στο χώρο εργασίας του.

Έτσι τελείωσε η συγκεκριμένη περιπέτεια του. Ο León δεν ξεκίνησε σε κανένα παιχνίδι πρωταθλήματος για την Real Madrid αγωνιζόμενος μόνο 132 λεπτά συνολικά. Η χρονιά ολοκληρώθηκε και ένα σχέδιο εξόδου επεκτάθηκε γρήγορα. Έπρεπε να βρει ένα μέρος που όχι μόνο θα τον αναζωογονούσε αλλά να μπορούσε να αισθάνεται και άνετα. Επέστρεψε στη Getafe, αρχικά ως δανεικός.

Η πρώτη σεζόν του León με τα “μπλε” ήταν απογοητευτική. Οι τραυματισμοί στο γόνατο περιόρισαν την χρονιά του και τον οδήγησαν μόνο σε 13 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα. Το μοναδικό του γκολ (εκτός έδρας με τη Malaga, ένα σουτ από τα 30 μέτρα με το αριστερό) ήταν αναμφίβολα το καλύτερο της καριέρας του. Ο 25χρονος έδειξε ότι δεν το είχε ξεχάσει το αντικείμενο. Η Getafe είχε δει αρκετά για να επεκτείνει το δανεισμό του για την επόμενη χρονιά.

Οκτώ ασίστ στο πρωτάθλημα ακολούθησαν τη σεζόν 2012-13 καθώς φαινόταν να καλύπτει τον χαμένο του χρόνο. Ο León ήταν χαρούμενος που επανήλθε σε εβδομαδιαία βάση στους αγωνιστικούς χώρους. Οι εμφανίσεις του δεν έκλεβαν τη παράσταση όμως ήταν ακόμα οδηγός της Getafe.

Όταν ένας άλλος τραυματισμός εμφανίστηκε στο γόνατο γύρω στα Χριστούγεννα, η ομάδα του ταλαιπωρήθηκε κερδίζοντας μόνο έναν αγώνα από τα έξι που απουσίαζε. Η Getafe τερμάτισε στη δέκατη θέση. Ο León πέτυχε τρία γκολ και μοίρασε οκτώ ασίστ σε 29 αγώνες πρωταθλήματος. Στο τέλος της σεζόν η Getafe έκανε τη παραμονή του León από τη Real Madrid μόνιμη για έξι εκατομμύρια ευρώ.

Στα 27 του πλέον και ανακουφισμένος που έφυγε μια και καλή από τη Real Madrid, ο León έγινε ένας από τους τρεις αρχηγός της Getafe. Οι δημοσιογράφοι υπολόγισαν ότι αυτή ενδεχομένως να είναι η ευκαιρία του León για την αναγέννηση του. Σίγουρα έμοιαζε έτσι από νωρίς την επόμενη χρονιά. Δημιούργησε το γκολ που έδωσε τη νίκη κόντρα στην Osasuna και σκόραρε με ένα θαυμάσιο απευθείας φάουλ απέναντι στη Real Betis.

Μέχρι τον Οκτώβριο είχε σημειώσει περισσότερα τέρματα από την προηγούμενη σεζόν και η συνεπής δημιουργία ευκαιριών τόσο από το ανοιχτό παιχνίδι όσο και από τις στημένες φάσεις έφερε πέντε νίκες σε έξι αγώνες. Ο σύλλογος διέθετε ένα αξιοπρεπές σύνολο όμως της έλειπε ένας γκολτζής. Εάν οι “μπλε” είχαν έναν παίκτη στο καλούπι του Soldado, θα μιλούσαμε πιθανότατα για άλλη μια Ευρωπαϊκή περιπέτεια. Η απουσία του σήμαινε ότι θα ήταν μια χρυσή μετριότητα του βαθμολογικού παρότι ο León σαν πρώτος της σκορερ μετρούσε επτά γκολ.

Μετά από μια ισχυρή ατομική σεζόν όπου ο León έχασε μόνο ένα παιχνίδι πρωταθλήματος, ο πρόεδρος της Getafe φαινόταν να εισπράττει μετρητά. Για ακόμα μια φορά υπήρχαν αξιόλογοι μνηστήρες όμως ο παίκτης αποκόπηκε, ακόμα στοιχειωμένος από τη δοκιμασία της Real Madrid. Ο πρόεδρος του κλαμπ Angel Torres ήθελε να θυσιάσει τη σύνεση του León για τη σταθερότητα του μακροπρόθεσμου οράματός του για το σύλλογο. Όταν ο León απέρριψε προσφορές από το Κατάρ και τη Ρωσία, ο Torres τον εκφόβισε και προσπάθησε να σαμποτάρει τη σταδιοδρομία του.

Τον Αύγουστο του 2014 σηματοδοτήθηκε μια εποχή όπου οι κανόνες χρηματοοικονομικής αμεροληψίας έγιναν αυστηρότεροι σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Ένα σύστημα ανώτατων μισθών εισήχθη στα κέντρα της La Liga και ο Torres δυστυχώς ήταν ο υπεύθυνος για τον προϋπολογισμό της Getafe. Αρχικά προσπάθησε να αναθεωρήσει το συμβόλαιο του León, το οποίο περιελάμβανε σημαντική μείωση στο μισθό του. Ο παίκτης δικαίως το απέρριψε. Γιατί πρέπει ο καλύτερος παίκτης του συλλόγου να τιμωρηθεί για την πίστη του σε ένα κλαμπ από τον οποίο θα μπορούσε άνετα να ενισχυθεί;

Σε μια κίνηση παρόμοια με την αποκοπή της μύτης του για να κτυπήσει το πρόσωπό του, ο Torres ευθυγράμμισε το ανώτατο όριο μισθών του συλλόγου για να αποκλείσει τον León. Σε μια προσπάθεια να αποφευχθεί η παραβίαση του ανώτατου ορίου, η Λίγκα δεν είχε άλλη επιλογή από το να απαγορεύσει τη συμμετοχή του παίκτη την επόμενη σεζόν.




Για δεύτερη φορά στη καριέρα του, ο León αντιμετώπισε μια κατάσταση όπου ένας άνθρωπος κρατούσε στάσιμη την πρόοδό του. "Δεν υπάρχει πρόβλημα εδώ. Είμαι ευχαριστημένος με το ρόστερ που έχω”, δήλωσε ο Torres. Ο León μίλησε για την κατάσταση του λογαριασμού μέσω του Twitter. "Το πιο αστείο για την κατάσταση είναι ότι δεν έκανα τίποτα κακό, ούτε έχω διαπράξει παρανομία στο επάγγελμά μου όμως είμαι ο μόνος που το πληρώνει".

Για μήνες ο León θα παρακολουθούσε ποδόσφαιρο από το σπίτι του καθώς ο αντικαταστάτης του στα πλευρά Karim Yoda αναπλήρωσε εντυπωσιακά το ρόλο του. Μάλιστα León σχεδίαζε να πάει το σύλλογο στα δικαστήρια. Η κατάσταση τελικά επιλύθηκε στις 24 Νοεμβρίου του 2014 και στα γενέθλια του 28ου έτους του.

Επανήλθε στις προπονήσεις όμως ήταν μια αργή μετάβαση μετά από τόσο καιρό στις κερκίδες. Μετά την επανάκτηση της αρχηγίας του στο κλαμπ, ο León ξεκίνησε σχεδόν σε όλους τους αγώνες από το Φεβρουάριο έως το τέλος της σεζόν. Αισθανόταν σαν μια καινούργια μεταγραφή. Με την προσθήκη τεσσάρων ασίστ στους τελευταίους μήνες της σεζόν, ο León κράτησε την Getafe ασφαλή από τον υποβιβασμό.

Η σεζόν 2015/16 ήταν η τελευταία του León στη Getafe. Καθώς ο σύλλογος ταλαιπωρούνταν καθ 'όλη τη διάρκεια της χρονιάς, ο εξτρέμ δεν μπορούσε να αφήσει το σημάδι του. Η Getafe υποβιβάστηκε μετά από 12 χρόνια παρουσίας στη Primera División και ο καλύτερος παίκτης του κλαμπ έπρεπε να εκφορτωθεί.

Η μεταγραφική αγορά άνοιξε και ήρθαν πάλι ευχάριστες προσφορές από μίλια μακριά όμως με καμία δεν αισθάνθηκε όμορφα. Ο León είχε μια μισοτελειωμένη δουλειά στην πατρίδα του. Ήταν πολύ νέος και πάρα πολύ καλός για να καταλήξει σε κάποια ποδοσφαιρική έρημο. Στο τέλος ένα πρόσωπο από το παρελθόν ήρθε για τον León και εκείνος αισθάνθηκε όμορφα.

Ήταν ο José Luis Mendilibar και η ταπεινή Eibar. Ο μικρός βασκικός σύλλογος από την περιοχή τη Γκιπούθκουα ανέβηκε τη σεζόν 2014/15 όμως απειλήθηκε άμεσα με υποβιβασμό στην τρίτη κατηγορία λόγω οικονομικής ανικανότητας και έλλειψης κεφαλαίου. Το κίνημα Defiende al Eibar δημιουργήθηκε από το κλαμπ και μέσα σε δύο μήνες έφθασε στο ελάχιστο μετοχικό κεφάλαιο που απαιτείται για τη συμμετοχή της στη La Liga.

Αφού ολοκλήρωσε τη πρώτη της σεζόν στην κορυφαία κατηγορία στην 18η θέση, ο σύλλογος γλίτωσε από τον υποβιβασμό όταν η 13η Elche υπέστη υποχρεωτικό υποβιβασμό για οικονομική παρατυπία. Δύο χρονιές και η ομάδα των οπαδών ήταν μεταξύ των φαβορί για τον υποβιβασμό. Ο Borja (δανεικός από την Atletico Madrid) σκόραρε 18 φορές κατευθύνοντας τους στην 14η θέση όμως ο σύλλογος δεν είχε τα χρήματα για να τον αντικαταστήσει. Η μεταγραφή του Pedro León ως ελεύθερος επομένως αποτέλεσε σημαντικό πραξικόπημα.

Ο μόνος λόγος πίσω από την επιλογή του León ήταν η ευκαιρία να συνεργαστεί ξανά με τον Mendilibar. Οι δύο τους είχαν πολύ καλή χημεία κατά τη διάρκεια της μοναδικής χρονιάς του León στη Real Valladolid, και ο παίκτης ήξερε ότι σε μια χρονιά που έκλεινε τα 30 δεν είχε πλέον χρόνο για χάσιμο.

Ο León ήταν πάντα ένας παίκτης που χρειάζονταν μια αίσθηση της οικογένειας δίπλα του για να προχωρήσει και να εμφανίσει το καλύτερο του εαυτό. Την είχε στη Murcia και στη συνέχεια στη Getafe. Εντάχθηκε στην Eibar με την πεποίθηση ότι θα τη λάβει από το Mendilibar, αλλά και από την ισχυρή πολιτιστική ταυτότητα της περιοχής της Χώρας των Βάσκων στην οποία ονομάζεται “σπίτι”.

Ο Mendilibar τρέχει μια σκληρή δουλειά στην Eibar και ήξερε ότι έπρεπε να πείσει τον León να μπει στη προσπάθεια του συγκεκριμένου γκρουπ. Έτσι, αφού ντεμπούταρε στο πρωτάθλημα στην ήττα από τη Deportivo ο León τέθηκε στην αρχική ενδεκάδα από την επόμενη εβδομάδα. Ο εξτρέμ ήταν ο σκόρερ του νικητήριου τέρματος στο πλήρες ντεμπούτο του, σημειώνοντας το μοναδικό τέρμα της αναμέτρησης μπροστά σε 7.000 οπαδούς στο stadium Ipurua.

Αυτό είναι ένα στάδιο που ο León παραδέχτηκε αργότερα ότι μισούσε να το επισκέπτεται ως παίκτης. Συμπαγές, εχθρικό και συχνά όχι με τη καλύτερο χλοοτάπητα, το Ipurua αποτελεί αναδρομής μιας ξεχασμένης γενιάς ποδοσφαιρικών σταδίων. Παίζοντας ως ποδοσφαιριστής της Eibar άλλαξε τη γνώμη του. Ονόμαζε πλέον αυτό το στάδιο ως το “encanto” του (η γοητεία του).

Μετά από τρεις αγώνες σημείωσε τρία γκολ. Ο León συνέχισε να κρίνει τα παιχνίδια για την Eibar, που μέχρι τότε κυνηγούσε μια θέση για το Europa League από όλες τις απόψεις. Μετά από την ισοφάριση του στο 93ο λεπτό εναντίον των άλλων Βάσκων της Real Sociedad την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου, υπολογίστηκε ότι ο León χάρισε μόνος του 12 βαθμούς στην Eibar. Στην Ισπανία το αποκαλούσαν ότι περνά τη «δεύτερη νιότη» του.

Με ένα ακόμα έτος να απομένει στο συμβόλαιο του, γρήγορα εμφανίστηκαν ερωτήματα για το μέλλον του και προειδοποιήσεις για το τι συνέβηκε νωρίτερα. Ο León απάντησε λέγοντας: "Το καλύτερο και σημαντικότερο είναι να γυρίσουμε σελίδα. Να τα ξεχάσουμε όλα αυτά και να επικεντρωθούμε στο παρόν και στην Eibar, όπου θα ήθελα να συνεχίσω και μετά​​από αυτό το έτος. Ήρθα στην Eibar για τον Mendilibar γιατί τον είχα ως προπονητή στη Valladolid και ήθελα να συνεργαστώ ξανά μαζί του. Όταν έμαθα ότι ενδιαφέρθηκε για μένα δεν δίστασα γιατί ήταν ο προπονητής που σημάδεψε την καριέρα μου. Μετά από δύο άσχημα χρόνια σε ατομικό επίπεδο, ήξερα ότι θα επανερχόμουν μαζί του. Θα με έκανε να δείξω το καλύτερο εαυτό μου. Υπήρχαν καλύτερες προσφορές όμως εμπιστεύτηκε και εγώ τον εμπιστεύτηκα”.

Στο τέλος η Eibar απλώς έχασε την έξοδο της στα προκριματικά του Europa League, αλλά παρουσιάστηκαν ομοιότητες με εκείνες της σεζόν 2009 - 2010 της Getafe, τόσο στην απόδοση της ομάδας όσο και στις ατομικές επιδόσεις του León. "Αισθάνομαι πολύ παρόμοια με εκείνη την χρονιά. Σε συλλογικό επίπεδο τα πηγαίνουμε επίσης πολύ καλά. Γνώριζα επίσης ότι ο προπονητής με εμπιστεύτηκε και θα μπορούσα να φτάσω σε αυτό το επίπεδο. "

Τα πράγματα φαίνονται πολλά υποσχόμενα και μας κάνει να αναρωτιόμαστε πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η Eibar. Τα οικονομικά τους δεν θα τους επιτρέψουν να φέρουν ένα μεγάλο όνομα όμως το μπόνους από μια καταπληκτική όγδοη θέση σίγουρα βοηθά. Πολλές ομάδες θα ψάχνουν για ένα νέο προπονητή το καλοκαίρι, οπότε η Eibar ήταν πρόθυμη να δέσει το Mendilibar όσο το δυνατόν περισσότερο. Το έκαναν και με τη σειρά τους εγγυώνται ότι ο παίκτης που ονομάζουν “Brilló” (λάμψη) θα εκτίσει τουλάχιστον το δεύτερο χρόνο του συμβολαίου του.

Τα έντεκα τέρματα και οι έξι ασίστ αντιπροσωπεύουν την καλύτερη χρονιά του León στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και στα 30 του ο καθένας αισθάνεται ότι γίνεται μόνο καλύτερος. Θα μπορούσε λοιπόν να κάνει το επόμενο βήμα και να αγωνιστεί στο Διεθνές ποδόσφαιρο; αν συνεχιστεί αυτή η φόρμα του είναι το λιγότερο που θα του αξίζει. Εξάλλου η Ισπανία είχε την τάση να καλεί μερικούς απροσδόκητους αλλά εξίσου φορμαρισμένους εξτρέμ στο πρόσφατο παρελθόν. Ο Vitolo, ο Mikel Οyarzabal και ο Nolito μας έρχονται αμέσως στο μυαλό. Επιπλέον οι σταδιοδρομίες του Marcos Senna, του Aritz Aduriz και του Bruno Soriano μας κάνουν να σκεφτόμαστε ότι η πρώτη Διεθνής κλήση μετά τα 30 δεν είναι κάτι το ακατόρθωτο.

Μακριά από τα λαμπερά φώτα της Μαδρίτης ο Pedro León φαίνεται να έχει αναβιώσει την καριέρα του σε μια πόλη μόλις 27.000 κατοίκων. Ένας επιμελής και καθοδικός τρόπος που μοιάζει με τις ρίζες του στη Μούλα, όχι τυχαία. Τι θα ακολουθήσει για αυτό το απίστευτο φανταστικός άνθρωπο;

Το ποδόσφαιρο είναι μια ιδιότροπη κυρία, ανελέητη αλλά και συγχωρήσιμη επιμένοντας να δώσει δεύτερες ευκαιρίες σε όσους αρνούνται να παραδοθούν ανεξάρτητα από το πόσο δυσμενείς μπορεί να εμφανιστούν οι περιστάσεις. Σήμερα το ποδόσφαιρο για άλλη μια φορά λάμπει για τον Pedro León.