Βασικός στόχος του Δούκα της Υόρκης ήταν η απομάκρυνση του Λόρδου Σάμορσεκ και των συν αυτώ και όι του ίδιου του Ερρίκου. Αυτό φαίνεται καθαρά και απο την την τελική απόφαση του επιτελείου του δούκα της Υόρκης στις 21 Μαίου, όσο και απο τις επιστολές που ανταλλάγησαν ακομα και λίγο πριν την μάχη μεταξύ των δύο στρατών για να βρεθεί, αν γινόταν μια διπλωματική λύση στο θέμα.
Οι οπαδοί και του Δούκα της Υόρκης δεν ξεπερνούσαν τους 2 - 3.000 άνδρες ενώ οι βασιλικοί ήταν περίπου το ίδιο. Οι βασιλικοί είχαν οχυρωθεί στην πολή. Το Σεντ Όλμπανς δεν είχε τοίχοι. Τα σπίτια που βρίσκονταν στα όρια της πόλης σχημάτιζαν με τους τοίχους τους ένα αμυντικό φράγμα. Στις εισόδους των δρόμων που οδηγούσαν στην πόλη δημιουργήθηκαν οδοφράγματα, οπότε ολόκληρη η περιοχή σχημάτισε αμυντικό οχυρό. Ο Ερρίκος έχτισε το στρατηγείο του στην Αγορά της πόλης . Τα οδοφράγματα υπερασπίστηκαν τα περισσότερα από τα βασιλικά στρατεύματα, υπο τις διαταγές του Λόρδου Clifford και του κόμη του Northumberland.
Η μάχη ξεκίνησε στις 10 το πρωί. Οι οπαδοί του δούκα της Υόρκης επιτέθηκαν απο τους κύριους οδικούς άξονες με αποτέλεσμα να πέφτουν θύματα των τοξοτών που επάνδρωναν τα οδοφράγματα. Χαρακτηριστηκό αυτή της φάσης της μάχης ήταν οτι οι βασιλικές δυνάμεις δεν ενέπλεξαν καμία άλλη δύναμη για να ενισχύσει την άμυνα στα οδοφράγματα και μάλιστα οι υπόλοιποι στρατιώτες, πιστεύοντας οτι θα τελειώσει γρήγορα η μάχη δεν φόρουσαν τις πανοπλίες τους.
Όπως γίνεται κατανοητό οι δυνάμεις των Υορκέζων έφτασαν σε αδιέξοδο απο το οποίο τους έβγαλε ο Λόρδος του Warwick. Αγνοώντας τους βασικούς οδικούς άξονες που οδηγούσαν στην πόλη και έφεραν τον στράτευμα των Υορκέζων σε αδιέξοδο, διέταξε τους άνδρες του να διασχίσουν τους αγρούς που χώριζαν την θέση του απο την πόλη και να μπούν στην πόλη. Έτσι και έγινε. Οι άνδρες του Warwick διέχισαν τους αγρούς και ανέβηκαν τους φράχτες των εξωτερικών σπιτιών της πόλης εισερχόμενοι κατα ομάδες στην πόλη.
Μόλις οι Υορκιστές πέρασαν απο τα σπίτια και βγήκαν στους δρόμους, οι βασιλικοί κατάλαβαν την επικινδυνότητα την κατάστασης και οι λόρδοι Northumberland και ο Clifford αναγκάστηκαν να στείλουν άνδρες από τα οδοφράγματα για να αντιμετωπίσουν τη νέα απειλή, ενώ το βασιλικό στρατηγείο βρέθηκε στη μέση μιας μάχης. Μάλιστα, ο ίδιος ο Ερρίκος τραυματίστηκε σε αυτό το στάδιο της μάχης.
Όμως ήταν ήδη αργά για τους Βασιλικούς. Οι άνδρες του Warwick διεύρυναν το μέτωπό τους μέσα στην πόλη και το μέτωπο των φιλοβασιλικό έσπασε εντελώς.Οι λόρδοι Northumberland και Clifford σκοτώθηκαν αγωνιζόμενοι στους δρόμους. Ο βασιλιάς κατέφυγε στο σπίτι ενός βυρσοδέψη για να κρυφτεί, ενώ ο Somerset κατέφυγε στο Castle Inn και οι Buckingham και Wiltshire σε ένα μοναστήρι. Ο βασιλιάς συλληφτήθηκε σύντομα από τον δούκα της Υόρκης, ο οποίος διέταξε να μην τον πειράξουν. Στη συνέχεια γύρισε τις προσοχές του στον πολιορκημένο Somerset. Συνειδητοποιώντας ότι τα πάντα χάθηκαν για αυτόν, ο Somerset ξεκίνησε μια απελπισμένη μάχη από το Castle Inn και λέγεται ότι σκότωσε τέσσερις άνδρες προτού σκοτωθεί. Ο Buckingham παραδόθηκε ενώ ο Wiltshire ξέφυγε μεταμφιεσμένος ως μοναχός.
Ο Λόρδος της Υόρκης ήταν ο απόλυτος νικητής. Η πρώτη μάχη του πολέμου των ρόδων τέλειωσε με ξεκάθαρη νίκη των Υορκέζων έναντι των Λάνγκαστερ. Ο Λόρδος της Υόρκης έγινε ο δεύτερος Λόρδος προστάτης, καθώς πλέον ο Ερρίκος υπέστει ξανά ψυχολογικό σόκ. Στην θέση αυτή θα παραμείνει μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου 1456. αλλά παρέμεινε σημαντικό μέλος του Βασιλικού Συμβουλίου παρά τις προσπάθειες της Βασίλισσας Μαργαρίτας και των κληρονόμων του Somerset, του Northumberland και του Clifford. Αυτές οι αντιδικίες θα γίνουν οι αφορμή για νέες αψιμαχίες μεταξύ των Υορκέζων και των Λάγκαστερ.
Το Φεβρουάριο του 1456, ο Ερρίκος ανένηψε και απομάκρυνε τον Ριχάρδο από τη θέση του Λόρδου Προστάτη. Ο Ερρίκος ταξίδεψε το φθινόπωρο στην Ουαλία και η Μαργαρίτα του Ανζού δεν του επέτρεψε να γυρίσει στο Λονδίνο, όπου οι έμποροι ήταν εκνευρισμένοι από την παρακμή του εμπορίου και τη γενικότερη οικονομική κατάρρευση. Η αυλή του βασιλιά μεταφέρθηκε στο Κόβεντρι. Μέχρι τότε, ο νέος δούκας του Σόμερσετ ανήλθε ως ο νέος ευνοούμενος της βασιλικής αυλής. Η Μαργαρίτα έπεισε το σύζυγό της να αναιρέσει όσα είχε κάνει ο Ριχάρδος της Υόρκης ως Λόρδος Προστάτης, ο οποίος αναγκάστηκε να επιστρέψει στο αξίωμα του Υποδιοικητή στην Ιρλανδία.
Εν τω μεταξύ, αυξανόταν η αναστάτωση στην πρωτεύουσα και τη βόρεια Αγγλία, καθώς και η πειρατεία στα νότια παράλια, αλλά το βασιλικό ζεύγος επέμενε περισσότερο στο να προστατεύσει το ίδιο: η βασίλισσα εισήγαγε για πρώτη φορά στην Αγγλία το θεσμό της στρατολόγησης. Ταυτόχρονα, ο σύμμαχος του δούκα της Υόρκης, Ρίτσαρντ Νέβιλ, 16ος κόμης του Γουόρικ (ο λεγόμενος Kingmaker), αύξανε τη δημοτικότητά του στο Λονδίνο ως υπέρμαχος των εμπόρων.
Την άνοιξη του 1458, ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι προσπάθησε να συμφιλιώσει τους ευγενείς που βρίσκονταν σε μακροχρόνιους πολέμους μεταξύ τους. Στις 25 Μαρτίου, ανήμερα του Ευαγγελισμού, o βασιλιάς ηγήθηκε πομπής προς τον καθεδρικό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο, όπου γινόταν Μεγάλο Συμβούλιο, με ευγενείς από τους οίκους Λάνκαστερ και Υόρκης να τον ακολουθούν χέρι-χέρι. Ήταν η νηνεμία πριν μια μεγάλη καταιγίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου