Κάθε μια συνέντευξη είναι μια πρόκληση, τόσο για τον δημοσιογράφο όσο και για τον συνεντευξιαζόμενο Για τον δημοσιογράφο απο την μία γιατί, υποχρέωσή του είναι να βγάλει την είδηση, όποια και αν είναι αυτή απο την συγκεκριμένη συνάντηση/συζήτηση. Απο τον συνεντευξιαζόμενο απο την άλλη γιατί πρέπει με τις απαντήσεις του να κρατήσει το ενδιαφέρον του δημοσιογράφου αμείωτο καθ όλη την διάρκεια της συζήτησης έτσι ώστε να δείξει ότι υπάρχει σημαντικός λόγος που γίνεται αυτή η συνέντευξη δηλαδή η είδηση που αναζητά ο δημοσιογράφος .
Αυτό το συναίσθημα και με το παραπάνω μού το ικανοποίησε ο Βασίλης Λάρος όταν με αφορμή την πρώτη του επίσημη ατομική του έκθεση στην Θεσσαλονίκη με τον τίτλο: Η ουτοπία της Αλήθειας», η οποία έλαβε χώρα στον εκθεσιακό χώρο Toss Gallery, η οποία διήρκεσε απο τις 16-23 Απριλίου, έδωσε σε εμένα και στον Δημήτρη Βαρσάνη μια πολύ ενδιαφέρουσα και γεμάτη ενδιαφέρουσες απαντήσεις, συνέντευξη, την τρίτη κατα σειρά που έδωσε στο War Report. Οι λόγοι που τον οδήγησαν να έρθει στην Ελλάδα, ποιές οι εντυπώσεις του απο την διαμονή του στην Ολλανδία, οι πηγές έμπνευσή του και άλλα στην συζήτηση που ακολουθεί:
Ερ: Απο την Ολλανδία πίσω στην Ελλάδα της κρίσης. Την επιστροφή σου την επέβαλλε κάποιου είδους νοσταλγία, σκέφτεσαι να μείνεις για πάντα;
Απάντηση: Τίποτα δεν αποκλείεται, άλλωστε, ουδέν μονιμότερο του προσωρινού. Νοσταλγία, όχι, απλά βαρέθηκα εκεί πάνω και ήθελα κάτι άλλο.
Ερ.: Βαρέθηκες; για την ακρίβεια, την ώρα που πολλοί ψάχνουν τρόπο να φύγουν εσύ γιατί γυρνάς πίσω; Δεν ένιωσες την ζεστή(;) φιλοξενία των Ολλανδών;
Απ: Δεν λέω να γυρίσουν αυτοί που έφυγαν, ούτε να μείνουν όσοι θέλουν να φύγουν. Απλά λέω πως εγώ γύρισα. Ο μέσος Ολλανδός, σε γενικά πλαίσια έχει το απαιτούμενο χιούμορ, το χαμογελάκι του αλλα όλα αυτά σε τυπικό επίπεδο. Για να κινείται το σύστημα πιο ευγενικά και χωρίς φασαρίες. Σε γενικά πλαίσια θα έλεγα πως είναι κάπως τυπικοί σαν άνθρωποι.
Απο την άλλη, όσον αφορά εμένα, έφυγα απο εκεί γιατί πήρα αυτό που ήθελα. .εξελίχθηκα κι εγώ γιατί χάρη σε αυτά που είδα έζησα και διάβασα μπορώ πλέον όλα αυτά που βλέπω και παρατηρώ να τα συνθέτω σε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα
Ερ: Τη θα συμβούλευες όμως στους νέους που θέλουν ή επιδιώκουν να φύγουν έξω; Σε ρωτάω γιατί στην Ελλάδα όλοι βλέπουν το έξω σαν σωτηρία
Απ: Τιποτα δεν θα συμβούλευα. Μαλλον θα του έλεγα να ακολουθήσει αυτό που πραγματικά θέλει Γιατι αν καταπιέσεις τις επιθυμίες σου,γίνονται καρκίνοι στην ψυχή και μετά έχουμε άλλα προβλήματα Κι' ας αποτύχει Απο τα λάθη μαθαίνουμε και βελτιωνόμαστε Όπως λέω σε ένα τραγούδι μου:<<Τσαλακωσα δικα μου οραματα για ονειρα των αλλων γαματα.>>Καλύτερα να είσαι ξύπνιος και να ακολουθείς τα οράματα και όχι τα όνειρα σου. Ειδικά άλλων. Τα όνειρα είναι για τους κοιμισμένους.
Βέβαια πολλοί λίγοι ακολουθούν τα οράματά τους.
Ερ: Η έκθεσή σου τιτλοφορείται: «Η ουτοπία της αλήθειας». Λίγο αντιφατικός τίτλος
Απ: Εντελώς. Μα όλη η κατάσταση που βιώνει ο κόσμος είναι μια ουτοπία, μια φανταστική κατάσταση.
Ερ: Μια δυστοπία
Απ: Η πραγματική αλήθεια είναι η γη, η φύση και ο άνθρωπος. Όλα τα υπόλοιπα είναι ότι κατασκεύασε ο ίδιος και τα οποία μας οδήγησαν στη σημερινή μας μαλθακότητα.
Άμα κοιτάξουμε πως λειτουργεί το σύμπαν και η φύση θα καταλάβουμε αμέσως πως ζούμε σε μια πλάνη. Για παράδειγμα, κάτι θετικό που θα συμβεί σε εσένα μπορεί να είναι αρνητικό για κάποιον ή κάποιους άλλους, άρα, αντικειμενική πραγματικότητα μεταξύ των ανθρώπων, πέραν κάποιων οριοθετημένων καταστάσεων, δεν υπάρχει.
Οπότε, όλοι μας ζούμε στην δική μας ατομική ουτοπία που ονομάζουμε πραγματικότητα. Η αληθινή όμως πραγματικότητα είναι εκεί έξω και λέγεται φύση. Απλά εκείνη η πραγματικότητα μας φαίνεται ουτοπική.
Ερ: Πέρα απο την αλήθεια τη άλλο πραγματεύεσαι στην έκθεσή σου;
Απ: Σε αυτή δείχνω με τον δικό μου τρόπο την δική μου οπτική πλευρά στο πως λειτουργεί η φύση, μέσα απο τις αντιθέσεις της. Όσον αφορά τον άνθρωπο, πιστεύω πως αν δεν έχει ή δεν έχει βρεί ακόμα την ισορροπία μεταξύ του καλού και του κακού που έχει μέσα του, δεν πρόκειται να βρεί την ευημερία που ψάχνει.
Ερ: Απο ότι έχω καταλάβει δεν πιστεύεις στην δύναμη της μονομέρειας - εξιδανίκευσης του ανθρώπου σε ένα αντικείμενο. Στο ότι «είμαι αυτό και μόνο, τέρμα και τελείωσε»
Απ: Την μισώ αυτή την λογική. Το ότι είσαι κάτι δεν σε εμποδίζει να επεκταθείς και σε άλλα αντικείμενα. Εγώ για παράδειγμα μαγειρεύω, βάφω, κουρεύω. Το ότι είμαι πυρογράφος δεν σημαίνει ότι είμαι μόνο πυρογράφος.
Ερ: Στην ελληνική κοινωνία δυστηχώς υπάρχει η λογική του «ποιός είσαι εσύ που μιλάς...» για πολιτικά, κοινωνικά, θρησκευτικά και άλλα θέματα. Ποιά είναι η άποψή σου.
Απ: Είμαι μακριά απο αυτή την κοινωνική οπτική - λογική
Ερ: Πιστεύεις πως θα καταφέρεις να αντιπαλέψεις αυτή την οπτική μιας και θα είσαι στην Ελλάδα;
Απ: Θα φανεί
Ερ: Θα το ρισκάρεις;
Απ: Μα σαν καλλιτέχνης - πυρογράφος αυτό κάνω
Ερ: Θα έχεις δηλαδή την αντοχή να κρατήσεις αυτή την θέση όμως μέχρι το τέλος σε μια ελληνική κοινωνία η οποία και λόγο της κρίσης είναι λιγότερο ανεκτική και ποιό αρτηριοσκληρωτική;
Απ: Αυτο δεν το ξέρω αλλα γενικά δεν συνηθίζω να ψάχνω το σίγουρο και το εύκολο. Η σιγουριά είναι τέλος. Αυτό που λένε να βρω μια δουλίτσα, μια γυναικούλα και να αράξω, έμενα με τρομάζει. Αλλά αυτό είναι μια επιλογή βέβαια. Το θέμα είναι να ξέρεις τι θες και γιατί.
Ερ: Επανέρχομαι σε μια παλιά μου ερώτηση που σου την έκανα στην τελευταία μας συνέντευξη για να μου δώσεις κάποιες διευκρινήσεις Τελικά μπορεί κάποιος να ζήσει ως πυρογράφος μόνο απο την πυρογραφία;
Απ: Όπως σου είχα πει αυτό είναι σχετικό, ανάλογα με τις ανάγκες του και τις αρχές του καθενός. Αν κάποιος θέλει να έχει γρήγορα αυτοκίνητα και πολλά λεφτά μέσω της πυρογραφίας τότε έκανε λάθος επιλογή. όλα είναι στο μυαλό μας. Όσο μη ανθρώπινα ζείς τόσο ποιό πολλά πρέπει, νόμους και περιορισμούς θα σε επιβάλλουν. Είμαι ενάντια της οποιαδήποτε φόρμας τόσο στην ζωή μου, όσο και στην τέχνη μου.
Ερ: Εσύ πως ζεις σε μια περίοδο κρίσης;
Απ: Η αλήθεια είναι, όπως είπα προηγουμένως πως δεν έχω πολλές περιττές ανάγκες. Είμαι απο τους τυχερούς βέβαια που έχουν εδώ δικό τους σπίτι αλλα στα υπόλοιπα δεν έχω πολλή άγχος, για παράδειγμα έχω βγάλει απο το μυαλό μου την πιθανότητα να πάρω ποτέ μου σύνταξη. Για τις σιγουριές που λέγαμε παραπάνω, αυτό το έχω αποβάλλει απο το μυαλό μου.
Στην Ολλανδία βρήκα την ευκαιρία και ελάττωσα τις ανάγκες μου. Να φανταστείς πειραματίστηκα για ενάμιση μήνα τρώγοντας σχεδόν μόνο λίγα καρύδια και κανα δυο μπανάνες για να δω αν θα πάθω τίποτα Τίποτα δεν έπαθα,απλά μου έφυγε εκείνη η τρέλα που με έπιανε όταν πεινούσα.
Βέβαια το καταλαβαίνω ότι ο πολύς κόσμος δεν μπορεί να εφαρμόσει μια τέτοια πρακτική και ο λόγος είναι η μαλθακότητα που ήρθε μέσω της τεχνολογικής εξέλιξης.
Ερ: Αλήθεια εσύ πως θα ήθελες να ζεις, με πολλά λεφτά ή λίγα και καλά;
Απ: Κοίτα η αξία υπάρχει μόνο στο χρήμα. Μετρητής και μονάδα μετρησης ευτυχίας δεν υπάρχει. Πόσο κάνει μια αγκαλιά για να ακουμπήσεις; Έχουμε όμως καβαλήσει το καλάμι και νομίζουμε πως είμαστε οι κυρίαρχοι του σύμπαντος.
Ερ: Ποιά είναι η σχέση σου με την πολιτική και τους πολιτικούς;
Απ: Πολιτική κάνω και με τα έργα μου. Ασχολούμαι με τις διεθνής εξελίξεις και του τη συμβαίνει στην Ελλάδα. Δεν βλέπω εδώ και 4 - 5 χρόνια τηλεόραση. Διαβάζω πολύ και πολλά, φιλοσοφικά, επιστημονικά πολιτικά κείμενα. Πολιτικοί; ποιοί είναι αυτοί;
Ερ:Σε μια εποχή όπου είμαστε ή και θεωρούμαστε όλοι μας ελεύθεροι επαγγελματίες, καθώς ότι κάνουμε το «πουλάμε» στην ελεύθερη αγορά, είναι ηθικό πιστεύει ένας καλλιτέχνης ή κάποιος ελεύθερος δημοσιογράφος να βάζει τιμοκατάλογο σε αυτό που κάνει;
Απ: Αυτό είναι ένα θέμα που απασχολεί πολύ και εμένα. Η αλήθεια είναι πως μια τέτοια προοπτική, να βάζω σε κάθε μου έκθεση κάτω απο τους τίτλους των έργων μου την τιμή τους, δεν μου αρέσει καθόλου. Θα σου πω μάλιστα πως προτιμώ να έκανα πυρογραφίες σε γκλίτσες πάνω σε κανένα βουνό, παρά εκθέσεις. Απλά επειδή μαζεύτηκε πολύ υλικό, φίλοι μου με έπεισαν να κάνω και εγώ μια έκθεση. Αυτά τα έργα είναι τριών ετών
Ερ: Αλήθεια, με κάποια άλλη παρόμοια τέχνη ασχολείσαι, θέλεις να ασχοληθείς;
Απ: Η αλήθεια είναι πως θέλω να ασχοληθώ με την γλυπτική αλλα επειδή τώρα ετοιμάζω το εργαστήριό μου, φτιάχνω μουσική δεν προλαβαίνω. Πριν 8 χρόνια ξεκίνησα την πυρογραφία στην Ελλάδα το παράτησα ένα διάστημα αλλα τα 3 - 4 τελευταία χρόνια το πήρα πολύ σοβαρά. Ένας ακόμα λόγος να πάρω την πυρογραφία σοβαρά ήταν και το ότι για να τα κάνω όλα αυτά και το εργαστήριο εδώ και να έχω την άνεση που θέλω, υπέφερα να φανταστείς τόσο καιρό ήμουν στριμωγμένος σε ένα εργαστηριακή
Ερ: Τελικά ο πίνακας με τον σκύλο που δακρύζει τη θέλει να πεί; Γιατί είχαμε μια διαφωνία με τον Γιάννη
Απ: Ο σκύλος συμβολίζει την χαμένη αθωώτητα του ανθρώπου που πλέον την έχει αφήσει πίσω του και δεν υπάρχει και την πορεία του ανθρώπου που πηγαίνει προς την καταστροφή.
Ερ: Πιστεύεις αυτό που λένε πως «ο άνθρωπος είναι το χειρότερο ζώο»;
Απ: Ο άνθρωπος μπορεί να γίνει το χειρότερο ζώο αλλα μπορεί να γίνει και ο αγαθότερος μικρός θεός. Το θέμα είναι η ισορροπία που είπα παραπάνω
Ερ: Πως πήγε αυτή σου η έκθεση στην Ελλάδα σε σχέση με αυτή που έκανες στην Ολλανδία και συζητήσαμε στην προηγούμενη συνέντευξη;
Απ: Καμία σχέση, πολύ καλύτερα. Εκείνη της Ολλανδίας ήταν ομαδική και ο κόσμος λίγο - πολύ άσχετος με την πυρογραφία. Σε αυτήν ήρθαν να δουν τον βασίλη και την δουλειά του πάνω στην πυρογραφία. Στην Ολλανδία νομίζανε οι πιο πολύ πως ήταν προσχέδια για τατουάζ αλλα όσοι ξέρανε εντυπωσιάστηκαν.
Ερ: Πόσο καιρό χρειάζεσαι για να κάνεις ένα πίνακα;
Απ: Ένα - ενάμιση μήνα μέχρι μία βδομάδα
Ερ: Πως κάνεις τις πυρογραφίες;
Απ: Κοίτα Δημήτρη, αυτό είναι ένα εργαλείο με δύο στηλούς που ενώνεται και στην άκρη του έχει μια αντίσταση η οποία πυρακτώνεται με ρεύμα στην θερμοκρασία που εσύ θες. Βέβαια άμα κάνεις λάθος δε διορθώνεται αλλα επειδή εγώ κάνω ελεύθερο σχέδιο δεν έχω θέμα.
Ερ: Κάτι τελευταίο που θα ήθελες να πεις;
Απ: Να περνάτε καλά χωρίς να ενοχλείται τους άλλους. όταν βλέπω τον εαυτό μου στους άλλους δεν μπορώ να γίνομαι μαλάκας. Γνώθι σε εαυτόν παιδιά.
Όλοι ασχολούνται με την κρίση αλλα άμα ασχολείσαι συνέχεια με την κρίση χωρίς να βλέπεις παραπέρα, χωρίς να βλέπεις πως να εξελιχθείς είσαι και εσύ κομμάτι της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου