Σάββατο 23 Μαΐου 2015

Ευρώπη: Αναλύοντας τη μνημειώδη άνοδο της Ingolstadt στη Bundesliga


του Δημήτρη Βαρσάνη

Το ξεκίνημα ήταν το λιγότερο δυσοίωνο. Στις 31 Ιουλίου του 2004 η FC Ingolstadt 04 ταξίδεψε στην SC 04 Schwabach (μια μικρή πόλη κοντά στη Nurnberg) για να ανοίξει τη νέα χρονιά στη τέταρτη κατηγορία του Γερμανικού ποδοσφαίρου.

Λιγότερο από 600 άτομα παρακολούθησαν ένα μονότονο 0-0. Ο διαιτητής κιτρίνισε τέσσερις ποδοσφαιριστές, όλες στους φιλοξενούμενους που μας λέει το πόσο σκληρό ήταν η ισοπαλία για την Ingolstadt. Η υπογραφή του αστέρα της Schwabach και πρώην επιθετικός της Nurnberg Jurgen Falter έχασε τρεις χρυσές ευκαιρίες, οδηγώντας τον προπονητή του Uwe Neunsinger να πει: «Είχαμε πολλές ευκαιρίες να κερδίσουμε σε αυτό το παιχνίδι».



Ήταν ο πρώτος αγώνας πρωταθλήματος για την Ingolstadt. Όσοι από εσάς είστε εξοικειωμένοι με το Γερμανικό έθιμο θα αντιληφθείτε ότι στην ίδρυση ενός συλλόγου μπαίνει από δίπλα και το έτος ίδρυσης του. Μπορεί να υποτεθεί ότι τόσο η Schwabach όσο και η Ingolstadt δημιουργήθηκαν το 1904. Στην περίπτωση της πρώτης είναι περισσότερο ή λιγότερο αλήθεια. Όμως το “04” στη δεύτερη πηγαίνει στο 2004, χρονιά κατά την οποία δύο τοπικοί σύλλογοι συγχωνεύθηκαν για να δημιουργήσουν έναν καινούργιο.

Τώρα λιγότερο από 10 χρόνια και 10 μήνες μετά την ισόπαλη αναμέτρηση στη βαθύτερη Franconia, η Scwabach παίζει στην έβδομη κατηγορία του Γερμανικού ποδοσφαίρου ενώ η Ingolstadt μόλις κέρδισε την άνοδο στη Bundesliga. Πώς είναι αυτό δυνατόν; τα χρήματα μπορεί να πει κάποιος και πράγματι η κεντρική ιστορία της Ingolstadt περιστρέφεται γύρω από έναν κλασικό εκατομμυριούχο που είναι ερωτευμένος με το ποδόσφαιρο, στη συγκεκριμένη περίπτωση ένας άνθρωπος που ονομάζεται Peter Jackwerth και μια τεράστια, ισχυρή εταιρεία, η αυτοκινητοβιομηχανία Audi.



Όμως δεν είναι και τόσο απλό. Ήδη από το 2009, όταν η ομάδα του έπαιζε στη δεύτερη κατηγορία και πρόκειται να υποβιβαζόταν ο Jackwerth συγκρινόταν με τον πρόεδρο της Hoffenheim Dietmar Hopp. Σε μια εφημερίδα της Βαυαρίας ανέφερε ότι ήταν μια σύγκριση που δεν του άρεσε: «Οικονομικά, παίζουμε ένα εντελώς διαφορετικό ρόλο. Έχουν κάνει καλή δουλειά στη Hoffenheim ωστόσο δώσε μου 30 εκατομμύρια και θα παίζουμε και εμείς στη κορυφαία κατηγορία».

Το 2007 η Hoffenheim, τότε στη δεύτερη κατηγορία, δαπάνησε 15 εκατομμύρια για τρία νεαρά ταλέντα (Chinedu Obasi, Demba Ba, Carlos Eduardo), συν τα άλλα δύο για τον Per Nilsson, σπάζοντας όλα τα ρεκόρ για τη Zweiteliga. Η γραμμή του Hence Jackwerth με τα πολλά χρήματα θα μπορούσε να αγοράσει με το τρόπο του ακόμα και τη Bundesliga.


Είναι αλήθεια ότι η Ingolstadt ποτέ δεν ήταν καλοστημένη για αυτό το είδος των χρημάτων, τουλάχιστον όχι στο τεχνικό προσωπικό.


Δεδομένου ότι ο σύλλογος ανακαλύφθηκε πριν από 10 χρόνια περίπου, ξοδεύτηκαν μόνο τέσσερα εκατομμύρια για μεταγραφές συνολικά. Και το μπάτζετ της τη φετινή σεζόν στη δεύτερη κατηγορία ήταν μόνο 8.5 εκατομμύρια, κατά μέσο όρο σαφώς μέτριο σε αυτό το επίπεδο. Για αυτό θα ήταν καλό ως σημείο εκκίνησης να μην συγκρίνουμε την Ingolstadt με ομάδες όπως η Hoffenheim, η Wolfsburg ή και η Leipzig αν προτιμάτε όμως με έναν σύλλογο όπως η Paderborn. Οι δύο πόλεις είναι περίπου στο ίδιο μέγεθος και μέχρι πρόσφατα δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστές στο κομμάτι του ποδοσφαίρου.


Εδώ και καιρό η πιο επιτυχημένη ομάδα στο Ingolstadt ήταν του μπιλιάρδο βγαίνοντας δύο φορές πρωταθλήτρια. Οι δύο μεγαλύτεροι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι ήταν η MTV Ingolstadt και η ESV Ingolstadt. Η καλύτερη ποδοσφαιρική χρονιά του Ingolstadt ήταν το 1979/1980 όταν οι δύο ομάδες κοντραρίστηκαν στο νότιο τμήμα της τότε δεύτερης κατηγορίας.

Το 2003, όταν η εταιρεία του Jackwerth, το γραφείο εύρεσης προσωρινής απασχόλησης έγινε χορηγός στη φανέλα της ESV και οι δύο έπαιζαν σε ερασιτεχνικές κατηγορίες (η MTV στη πέμπτη, η ESV στην έκτη) και έπασχαν από οικονομικά προβλήματα.

Ο Jackwerth προέρχεται από τη γενέτειρα του Gerd Muller, τη Nordligen, μια πόλη της Σουηβίας 50 μίλια δυτικά του Ingolstadt. Αυτός είναι πιθανότατα και ο λόγος που του καρφώθηκε η ιδέα που σε κανέναν από τους ντόπιους δεν θα άρεσε ποτέ: η συγχώνευση. Όπως σημείωσε και το περιοδικό “11Freunde” το 2008 ότι τα δύο κλαμπ του Ingolstadt είχαν τόσο μίσος μεταξύ τους, που οι γεννημένοι εχθροί Bayern και 1860 Munich έμοιαζαν σαν εραστές.


Ίσως ο Jackwerth να βοηθήθηκε και από το γεγονός ότι οι δύο ομάδες ένωσαν τις δυνάμεις τους ώστε να παίξουν σε ένα φιλικό κόντρα στη Bayern Munich τον Ιούλιο το 2002 μπροστά σε 5.000 οπαδούς χάνοντας με το αξιοπρεπές 7-1 για τις προσδοκίες τους. Το πιο πιθανό μάλλον ωστόσο είναι ότι οι οικονομικοί λόγοι οδήγησαν τελικά τους δύο συλλόγους του Ingolstadt να ακολουθήσουν τις συμβουλές του ισχυρού επιχειρηματία.

Τον Δεκέμβριο του 2003 τα μέλη της MTV ψήφισαν να συγχωνευθεί ο σύλλογος με την ESV και να δημιουργήσουν μια καινούργια ομάδα που θα ονομαζόταν FC Ingolstadt. Ευτυχώς για το νέο σύλλογο, η MTV ανέβηκε στη τέταρτη κατηγορία στη τελευταία της εμφάνιση. Αυτό σήμαινε ότι η FC Ingolstadt θα μπορούσε να ξεκινήσει τη ζωή της στη “Bayernliga” στη τέταρτη κατηγορία της πυραμίδας της Λίγκας. Δεν έμεινε εκεί για πολύ όμως. Το 2006 η Ingolstadt ανέβηκε στη τρίτη κατηγορία και βρήκε ένα νέο κύριο χορηγό στην Audi.

Από το 1949 τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας είναι στο Ingolstadt, περίπου στα μισά του δρόμου μεταξύ του Munich και της Nurnberg. Σχεδόν το ¼ από τους 130.000 ανθρώπους που ζουν στο Ingolstadt εργάζονται σήμερα για την Audi, θυγατρική του ομίλου της Volkswagen, του δεύτερου μεγαλύτερου κατασκευαστή αυτοκινήτων στον κόσμο.

Μετά την αλλαγή του αιώνα η Audi ενέτεινε τις χορηγίες της στον αθλητισμό, συνάπτοντας συμφωνίες με μεγάλες ομάδες όπως η Bayern Munich (2002), η Real Madrid (2003) και τη Milan (2007). Μεταξύ του 2010 και του 2011, η εταιρεία απέκτησε και το 9.09% των μετοχών της Bayern για 90 εκατομμύρια. Όμως για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα οι επενδύσεις της εταιρείας στην Ingolstadt ήταν πολύ μέτριες. Το 2008, η ομάδα κέρδισε την άνοδο στη Zweiteliga και έγινε φανερό ότι το γήπεδο της ESV ποτέ δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Η Audi θα μπορούσε εύκολα να επωμιστεί τα 25 εκατομμύρια που ήταν απαραίτητα για τη κατασκευή ενός νέου γηπέδου, αντιθέτως ο Jackwerth ήταν αυτός που έφτιαξε το γήπεδο και στη συνέχεια έθεσε τα χρήματα μέσω δανείου στη πόλη. Η Audi απλώς απέκτησε τα δικαιώματα ονομασίας στον αγωνιστικό χώρο. 


Το μήνυμα ήταν προφανές. Ένας παγκόσμιος παίκτης όπως η Audi ήταν πρόθυμος να επενδύσει σε μεγάλο βαθμό ώστε να συνδέεται με “γίγαντες” του ποδοσφαίρου όπως η Bayern, η Real ή η Milan. Όμως φρόντισε να συνδέεται με μια μικρή Βαυαρική ομάδα ανάμεσα στη Bayern Munich και τη Nurnberg όπου έλειπαν όλα αυτά τα πράγματα που κάνουν τα σωματεία ελκυστικά για τους σπόνσορες: η ιστορία, η παράδοση, η εικόνα και η δημοτικότητα.


Το 2013 η Audi συμμετείχε πιο σθεναρά οικονομικά. Όταν η Ingolstadt λάμβανε για τρίτη διαδοχική χρονιά μέρος στη δεύτερη κατηγορία, η εταιρεία είχε πεισθεί ότι η ομάδα είχε καθιερωθεί ως ένα σωστό και ανταγωνιστικό σύνολο. Κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών του έτους, η Audi απέκτησε όχι μόνο το γήπεδο από τον Jackwerth αποτελώντας έτσι αποκλειστικός ιδιοκτήτης του όπως και των αθλητικών εγκαταστάσεων, αλλά και το 20% από το μερίδιο του συλλόγου.

Προς έκπληξη όλων όμως η Ingolstadt πρόκειται να είχε μια καταστροφική χρονιά. Λίγο πριν από τη γενική συνέλευση του συλλόγου στις αρχές Οκτωβρίου του 2013, η Ingolstadt έχασε στην έδρα της από τη Saint Pauli μπροστά σε λιγότερο από 8.000 οπαδούς και βυθίστηκε στη τελευταία θέση.


Ήταν η στιγμή που η διοίκηση έκανε μια εμπνευσμένη επιλογή που θα μπορούσε να αποδειχθεί το θεμέλιο για τη σημερινή επιτυχία. Έχοντας περάσει επτά προπονητές σε 4.5 χρόνια, στον Βαυαρικό σύλλογο γνώριζαν ότι έπρεπε να βάλουν τον σωστό άνθρωπο στον πάγκο. Ο Γενικός διευθυντής της Ingolstadt και πρώην αμυντικός της Bayern και της Schalke Thomas Linke προσέλαβε τελικά τον 46άχρονο Αυστριακό προπονητή Ralph Hasenhuttl, ο οποίος είχε κάνει θαύματα στο Aalen, μια ομάδα σε ακόμα πιο δυσάρεστη κατάσταση.

Ο Linke δήλωσε σχετικά με αυτό το ζήτημα: «Είμαστε στην ευχάριστη θέση να παρουσιάσουμε ένα έμπειρο πρόσωπο και είμαστε πεπεισμένοι ότι θα πάει πίσω στις ράγες της υπό τη καθοδήγησή του». Εν τέλει έκαναν κάτι περισσότερο από αυτό. Ο Hasenhuttl πρώτα τη κατεύθυνε σε μια αξιοσέβαστη μέση του βαθμολογικού πίνακα. Έπειτα όλα πήγαν όπως τα ήθελε.


Τον Ιούλιο του 2014 το “Kicker” προέβλεψε ότι η συμπαγής άμυνα του Hasenhuttl και το παιχνίδι με τις γρήγορες αντεπιθέσεις θα την εγκαταστήσει στο πρώτο μισό της βαθμολογίας. «Ίσως ακόμα και στη κορυφή του βραχίονα εφόσον ο σύλλογος βρει έναν αποδεδειγμένο σκόρερ» όπως διαβάζουμε σε ένα κομμάτι της ανάλυσης του. Με ένα ακόμα να απομένει για να τελειώσει η χρόνια κανένας παίκτης της Ingolstadt δεν έχει φτάσει σε διψήφιο αριθμό τερμάτων.


Ωστόσο, κάθε ένας από τους τέσσερις επιθετικούς της ομάδας - μεταξύ των οποίων και ο Διεθνής Αυστραλός Mathew Leckie, ίσως ο πιο γνωστός παίκτης του συλλόγου - έχει σκοράρει τουλάχιστον πέντε γκολ. Τα περισσότερα από αυτά δημιουργήθηκαν από τον  μέσο Pascal Gross, ο πιο σταθερός και εξαιρετικός παίκτης της Ingolstadt.

Η ισορροπημένη ομάδα του Hasenhutti πραγματοποίησε το σύνηθες αργό ξεκίνημα της (μόνο τρεις νίκες σε επτά αγώνες) όμως ανέβηκε στη πρώτη θέση  στα τέλη του Σεπτεμβρίου. Είναι ασφαλές να πούμε ότι ακόμη και η Audi αιφνιδιάστηκε όταν η Ingolstadt κέρδισε το προβιβασμό της στα μέσα Απριλίου ύστερα από μια δραματική νίκη εντός έδρας επί της Fortuna Dusseldorf με 3-2.

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2013, λίγους μήνες αφότου η Audi είχε αγοράσει τις μετοχές και το γήπεδο από τον Jackwerth, στον σύλλογο έθεσαν ως στόχο να χτίσουν μια ομάδα που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί τη κορυφή της δεύτερης κατηγορίας μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια. Ο Hasenhutti κατέρριψε αυτό το πρόγραμμα σε τρεις σεζόν.

Φαίνεται ότι η DFL, η Γερμανική Ομοσπονδία ποδοσφαίρου αιφνιδιάστηκε και αυτή από τη πλευρά της. Στα τέλη Μαρτίου το κυβερνών σώμα ψήφισε ένα νέο κανόνα που λέει ότι οι “τρίτοι” δεν μπορούν να κατέχουν μετοχές σε περισσότερους από τρεις συλλόγους και μπορούν να κατέχουν πάνω από 10% μόνο σε έναν.


Αυτός ο κανόνας προφανώς υπαγορεύθηκε από τη διαπίστωση ότι τα δύο σωματεία (Ingolstadt, Bayern), τουλάχιστον εν μέρει ανήκουν στην Audi θα συναντηθούν σύντομα στον αγωνιστικό χώρο. Περιττό να πούμε ότι η κατάσταση περιπλέκεται από το γεγονός ότι ένα τρίτο κλαμπ, η Wolfsburg ανήκει εξ ολοκλήρου από την εταιρεία στην οποία ανήκει η Audi, τη Volkswagen.

Δεν είναι εφικτά νομικό να γίνει κάτι σχετικά με τα διάφορα αντικρουόμενα συμφέροντα της Volkswagen στην Bundesliga. Ο Διευθύνων σύμβουλος της DFL Christian Seifert είπε το γιατί για αυτό το ζήτημα: «Όλες αυτές οι μετοχές αποκτήθηκαν πριν τεθούν σε ισχύ οι νέες ρυθμίσεις».

Αυτή όμως είναι μια περίεργη κατάσταση, μάλιστα σε ένα πρωτάθλημα που περηφανεύεται για το πρώτο λόγο του οπαδού και την απουσία εξωτερικών επενδυτών. Όπως τονίστηκε και από τη συνέντευξη Τύπου της DFL το Μάρτιο για:” την προστασία της ακεραιότητας και την αξιοπιστία του αθλητικού ανταγωνισμού” εξαιτίας της εμπλοκής των εταιρειών. 

Αυτή τη στιγμή είναι εντελώς ασαφές αν και πώς η Audi θα κάνει τη παρουσία της και την οικονομική ισχύ της να εμφανιστεί δεδομένου ότι η Ingolstadt είναι μια ομάδα πια της Bundesliga. Ωστόσο δεν θα πάει μακριά από τις ρίζες της όπως είπε και ο Jackwerth:«Δεν είμαστε μια ομάδα εταιρείας και το μπάτζετ μας θα είναι σαν μιας ομάδας που ανέβηκε τώρα στη κορυφαία κατηγορία».

Δεν υπάρχουν σχόλια: