Το εύρημα ανήκει σε έναν σκελετό ο οποίος βρέθηκε το 1988 σε ένα βραχοσκεπές παλαιολιθικό σημείο ταφής ονόματι Ripari Villabruna, στην περιοχή Veneto Dolomites κοντά στο Belluno. Η ερευνητική ομάδα όμως του καθηγητή παλαιοντολογίας του πανεπιστήμιο της Bologna, Stefano Benazzi, πρόσεξε αυτή την ιδιαιτερότητα στο δόντι του συγκεκριμένου σκελετού. Το συγκεκριμένο σχήμα στο δόντι είχε θεωρηθεί ως ένα σάπισμα που προκρίθηκε απο την μακρά περίοδο ταφής του σκελετού.
Για τον καθαρισμό του δοντιού χρησιμοποιήθηκαν εργαλεία απο κόκκαλα ζώων και ξύλα. Ωστόσο δεν έχουν βρεθεί επαρκεί στοιχεία που να συνδέουν αυτή την Παλαιολιθικό οδοντιατρικό καθαρισμό με την οδοντική κάλυψη με μελισσοκέρι που ανακαλύφθηκε πριν απο 6.500 χρόνια, όπως δείχνει ένα παλιό δόντι από τη Σλοβενία, ενώ η οδοντιατρική γεώτρηση, για την αφαιρεση σάπιων ιστών,ανακαλύφθηκε πριν απο 9000 χρόνια όπως δείχνουν διάφοροι γομφίοι από ένα νεολιθικό νεκροταφείο στο Πακιστάν.
Αναλυτικά, ο κ. Benazzi και οι συνεργάτες του ανέλυσαν το κάτω δεξιά τρίτο γομφίο του δείγματος Villabruna και παρατήρησαν ότι το δόντι διατηρεί σε μεγάλο ποσοστό την μασητική κοιλότητα με τέσσερις κοιλότητες. Χρησιμοποιώντας ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης οι ερευνητές αποκάλυψαν ιδιόμορφες ραβδώσεις στην εσωτερική επιφάνεια της μεγάλης κοιλότητας.
Πειραματικές δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν για το σμάλτο των τριών γομφίων χρησιμοποιώντας ξύλο, οστά και μικρολιθικά εργαλεία επιβεβαίωσαν ότι οι ραβδώσεις προκλήθηκαν απο ξύσιμο και σμίλευση.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι το σμάλτο είναι μερικώς στρογγυλεμένο και γυαλισμένο λόγω φθοράς, υποδεικνύοντας ότι η επεξεργασία πραγματοποιήθηκε πολύ πριν από το θάνατο του ατόμου. Το εύρημα υποδηλώνει ότι η οδοντιατρική εξελίχθηκε από την πολύ παλαιότερη πρακτική του toothpicking, παρά από τις διαδικασίες γεώτρησης. Σύμφωνα με τον συν-συγγραφέα της έρευνας Μάρκο Peresani απο το Πανεπιστήμιο της Ferrara, η ανακάλυψη αποτελεί μια σημαντική στιγμή στην ανάπτυξη των πρακτικών της οδοντικής χειρουργικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου