Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Ligue 1:Η πιο παραγωγική “δεξαμενή” ταλέντων


του Δημήτρη Βαρσάνη

Οι Geoffrey Kondogbia (Inter), Dimitri Payet (West Ham), Franck Tabanou και Jordan Ayew (και οι δύο στη Swansea) έχουν φύγει ήδη όλοι. Οι Gianneli Imbula, Jordan Amavi, Fabinho, Idrissa Gueye, Yannick Ferreira-Carrasco το πιθανότερο είναι να τους ακολουθήσουν σύντομα.

Μια γρήγορη ματιά στην τρέχουσα μεταγραφική περίοδο της Ligue δείχνει ότι αυτό το καλοκαίρι δεν είναι διαφορετικό από αυτές του παρελθόντος. Οι μεγάλοι σύλλογοι από τα μεγαλύτερα πρωταθλήματα έρχονται να κάνουν  τα ψώνια τους στην Γαλλία, η οποία εξακολουθεί να είναι ο τόπος για τους νεαρούς, τους πολλά υποσχόμενους και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές. Αυτούς που είναι καλύτερα τακτικά καταρτισμένοι, οι προικισμένοι τεχνικά και η εγχώρια εμπειρία που έχουν αποκτήσει όλοι τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις καυχιούνται ακόμη και για κάποια Διεθνή εμπειρία.


Για να το πούμε με άλλα λόγια, δανειζόμενοι εκείνα του ατζέντη Bruno Satin στη “Parisien” τη περασμένη εβδομάδα:« Η Γαλλία γίνεται η ακαδημία της Ευρώπης κάθε χρόνο. Εκτός από αυτούς της PSG, 10 ή 15 πολύ καλοί παίκτες μας αφήνουν». Δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο για την τρέχουσα τάση. Αυτό γίνεται εδώ και πολύ καιρό. Είναι ο τρόπος της Ligue 1 για να ζει, να επιβιώνει και να παίρνει χρήματα. Είναι επίσης ένας τρόπος ζωής για τους ποδοσφαιριστές και τους συλλόγους.


Από την οπτική πλευρά του ποδοσφαιριστή, πάντα θα υπάρχουν μεγαλύτεροι μισθοί και περισσότερα χρήματα στο εξωτερικό. Ο Valbuena στα 30 του έφυγε από τη Marseille το περασμένο καλοκαίρι για να πάει στη Dinamo Moscow και αποκομίζει περισσότερους φόρους απ’ ότι όταν ήταν στη Γαλλία. Ο Payet στα  28 του δεν μπορούσε να απορρίψει την απίστευτη προσφορά της West Ham. Πενταετές συμβόλαιο - με την επιλογή για ακόμα μια χρονιά - λαμβάνοντας ετησίως 2,5 εκατομμύρια ευρώ χωρίς τους φόρους και τα μπόνους.


Ακόμη, πάντα θα υπάρχει η δυνατότητα να λάβει περισσότερη εμπειρία και τρόπαια στο εξωτερικό. Ο Kurt Zouma θα μπορούσε να μείνει στη Γαλλία αντί να υπογράψει για τη Chelsea πριν από 18 χρόνια με τις Monaco, PSG και Marseille να ενδιαφέρονται πάρα πολύ. Στη πρώτη του χρονιά με τους “μπλε” κατέκτησε τη Premier League και το Capital One Cup, έχοντας αγωνιστεί σε μερικά από τα μεγαλύτερα παιχνίδια της Ευρώπης και αναμφισβήτητα βελτιώθηκε γρηγορότερα από ότι αν έμεινε στη χώρα του.

Από την οπτική πλευρά του συλλόγου είναι μια καλή επιχείρηση. Μπορεί να φτιάχνει παίκτες ή να τους αγοράζει νέους και να ολοκληρώνει την ανάπτυξη τους, παρέχοντας τους μια μεγάλη πλατφόρμα να εκτελέσουν, ώστε να λάμψουν και να προσελκύσουν το ενδιαφέρον από μεγάλες ομάδες. Έπειτα τους πουλάνε για μια καλή τιμή, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορούν να καταλήξουν σε ένα έλλειμμα και θα επανεπενδύσουν τα χρήματα τους, ειδικά στον τομέα της ακαδημίας.


Η Marseille αγόρασε τον Imbula για 7,5 εκατομμύρια ευρώ από τη Guingamp πριν από δύο καλοκαίρια. Όπως αναφέρουν πολλά δημοσιεύματα ο 22χρονος μέσος πρόκειται να ενταχθεί στη Porto αυτή την εβδομάδα για το ποσό των 23,5 εκατομμυρίων ευρώ. Οι “φωκαείς” δεν μπορούσαν να αρνηθούν μια τέτοια προσφορά. Τη περασμένη σεζόν οι Μασσαλοί είχαν μια χασούρα 12,5 εκατομμυρίων με ένα συνολικό έλλειμμα ύψους 30 εκατομμυρίων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η DNCG (επιτροπή που ελέγχει όλους τους λογαριασμούς των επαγγελματικών συλλόγων στην Γαλλία) να διατάξει στον πρόεδρο του συλλόγου Vincent Labrune να εξισορροπήσει τα βιβλία από την πώληση των παικτών πριν τις 30 Ιουνίου και έτσι έγινε.


Η Monaco είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της επιχείρησης. Ο σύλλογος γρήγορα συνειδητοποίησε ότι με το FFP στην άκρη, ο μόνος τρόπος για να κάνει την ομάδα του βιώσιμη ήταν με μια πολιτική στη νεολαία. Απέκτησε νέα ταλέντα, τα έβαλε στον κόσμο του ποδοσφαίρου και περίμενε. Ο Kondogbia αγοράστηκε για 20 εκατομμύρια ευρώ και πωλήθηκε για 40 μόλις δύο χρόνια αργότερα. Ο Fabinho μετά από δύο χρόνια δανεισμού από τη Rio Ave κόστισε 5 εκατομμύρια όμως θα μπορούσε να πωληθεί για 25 εκατομμύρια σε σύλλογο της Αγγλίας. Στη συνέχεια υπάρχει ο Anthony Martial, ο οποίος αποκτήθηκε το 2013 από τη Lyon για 5 εκατομμύρια ευρώ. Ο 19άχρονος επιθετικός ήδη εκτιμάται στα 25 εκατομμύρια.

Φυσικά, σε έναν φανταστικό κόσμο κάθε Γαλλικός σύλλογος θα ήθελε να είναι σε θέση να κρατήσει τους καλύτερους του παίκτες για μερικά ακόμη χρόνια, προκειμένου όχι μόνο να είναι πιο ανταγωνιστικός στο πρωτάθλημα αλλά και στην Ευρώπη. Μπορείτε να αναρωτηθείτε για παράδειγμα, σε ποιο βαθμό η τρέχουσα ομάδα της Lyon θα μπορούσε να φτάσει αν έμενε μαζί για τα επόμενα πέντε χρόνια τουλάχιστον. 


Αντ’ αυτού δώστε έναν χρόνο, ίσως δύο και η Lyon θα πρέπει να ξεκινήσει και πάλι όταν αναπόφευκτα θα φύγουν οι Alexandre Lacazette, Nabil Fekir, Corentin Tolisso, Anthony Lopes, Samuel Umtiti, Jordan Ferri και Clinton N’ Jie. Πηγαίνοντας όμως στο εξωτερικό δεν είναι πάντα εγγύηση για την επιτυχία. Ο Yohan Cabaye επέστρεψε ξανά πίσω τελικά και ο Remy Cabella εξετάζει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Σκεφτείτε τους Mathieu Flamini, Gael Kakuta, Ettiene Capoue, Younes Kaboul και τους Jeremie Aliadiere για να αναφέρουμε μερικούς.

Ο Noel Le graet, πρόεδρος της Γαλλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας έκανε κάποια ανόητα σχόλια τη περασμένη εβδομάδα μετά την είδηση της μεταγραφής του Payet που προέκυψε:” Είναι ενοχλητικό για τη Ligue 1” τόνισε στο περιοδικό Le Parisien, επικρίνοντας τους Γαλλικούς τηλεοπτικούς φορείς που δεν πληρώνουν αρκετά για τα τηλεοπτικά δικαιώματα.

Δεν είναι όμως αυτό το θέμα. Η Γαλλία έχει περισσότερα χρήματα από τη τηλεόραση σε σχέση με τη Γερμανία και την Ισπανία και λίγο λιγότερα από την Ιταλία, ωστόσο δεν βλέπεις την ίδια έξοδο σε εκείνα τα πρωταθλήματα κάθε χρόνο. Όμως δεν είναι ενοχλητικό παρά μόνο ο τρόπος που πρέπει να ακολουθείται. Ούτε επίσης μπορείς να εκπλαγείς από αυτό το γεγονός.


Δώστε τους άλλη μια χρονιά και οι Martial, Bernardo Silva, Lacazette, Fekir και Rabiot είναι επίσης πιθανό να φύγουν και περισσότερο ταλέντο έπειτα θα ακολουθήσει.
Όμως αυτό που φαίνεται να ξεχνιέται γρήγορα είναι ότι, αν έρχονται ομάδες από άλλα πρωταθλήματα να αγοράσουν ταλέντα από τη Γαλλία, είναι επειδή δεν έχουν αρκετά ταλέντα στα δικά τους. Και για να είσαι σε θέση να παράγεις ταλαντούχα γενιά από ταλαντούχα γενιά είναι πολύ ξεχωριστό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: