Του Δημήτρη Βαρσάνη
Στο τρίτο μου άρθρο, θα συνεχίσω την ανάλυσή μου για τον πρώτο γύρο της Premier League που μόλις πριν από λίγες μέρες ολοκληρώθηκε. Ποιες ομάδες ξεχώρισαν, ποιες προβλημάτισαν, ποιες μας γοήτευσαν και ποιες μας απογοήτευσαν.
Οι αναπάντεχες απογοητεύσεις!
Ερωτηματικά και αβεβαιότητα. Αυτές είναι οι δύο λέξεις που αιωρούνται σε Manchester United και Tottenham για το μέλλον τους. Και αν για την Manchester United ορισμένοι μετά την αποχώρηση του Sir Alex Ferguson είχαν προκαθορισμένη την πτώση της από την κορυφή για μερικά χρόνια, στην Tottenham με βάση την πολύ καλή της πορεία την περασμένη σεζόν και τις ακόμα μεγαλύτερες φιλοδοξίες οι οποίες είχε το καλοκαίρι με τον Andre Villas Boas για δεύτερη σερί χρονιά στον πάγκο της,στην διάρκεια της χρονιάς όλα έχουν γυρίσει μπούμερανγκ και έχουν πάρει μια άσχημη τροπή τα πράγματα.
Αλλαγή σελίδας είχαμε στην Manchester United το καλοκαίρι με τον Sir Alex Ferguson μετά από 28 ολόκληρα χρόνια από επιτυχίες να αποχαιρετά την αγαπημένη του ομάδα και γενικά την προπονητική του καριέρα. Ο μεγαλύτερος προπονητής της σύγχρονης ιστορίας της και ίσως ο κορυφαίος όλων των εποχών στην Μεγάλη Βρετανία πήρε την απόφαση έπειτα από σχεδόν πέντε δεκαετίες να αποχωρήσει από την ενεργό δράση,αναγκάζοντας δικαιολογημένα όλα τα μέσα να ασχολούνται για πολλές εβδομάδες μαζί του για τα κατορθώματα του.. Έχοντας περάσει γενεές και γενεές επί παρουσίας του,χτίζοντας ομαδάρες,στα 72 του έφυγε με ψηλά το κεφάλι κατακτώντας το πιο ξεκούραστο πρωτάθλημα της Premier League.
Πλέον με δική του επιλογή αντικαταστάτης του είναι ο φέρελπης αλλά άπειρος σε θέμα πρωταθλητισμού David Moyes. Ο επίσης Σκωτσέζος τεχνικός με τη σειρά του άφησε την Everton μετά από 11 χρόνια κάνοντας ένα αξιοθαύμαστο έργο. Η έξοδος στα προκριματικά του Champions League(2004-2005 4η θέση)και ο τελικός του Fa Cup(2009-2010 τον έχασε από την Chelsea 2-1 με ανατροπή),αποκλείοντας μεταξύ άλλων την σημερινή του ομάδα στα ημιτελικά(2-2 κανονική διάρκεια και παράταση και επικράτησε στα πέναλτι 4-1)ήταν τα δύο μεγαλύτερα επιτεύγματα του στα “ζαχαρωτά”,και όλα αυτά με ελάχιστα εώς μηδαμινά χρήματα σε όλες τις μεταγραφικές περιόδους στην διάθεση του βγάζοντας πολλά φυντάνια από την ακαδημία.
Υπογράφοντας 6αετές συμβόλαιο με ετήσιες απολαβές 7 εκατομμύρια ευρώ οι οπαδοί των “Red Devils” πίστεψαν ότι βρήκαν στο πρόσωπό του τον νέο Ferguson. Αρκετά τολμηρό για τον οποιοδήποτε να τον συγκρίνουν με έναν από τους κορυφαίους προπονητές στην ιστορία του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου σε κάθε περίπτωση. Ο “Chosen One” σύμφωνα με τους φίλους της ομάδας,ανέλαβε να κουβαλήσει αυτό το δύσκολο έργο στις πλάτες του, να συνεχίσει να την κρατά σε υψηλό επίπεδο και να διακρίνεται σε όλους τους στόχους. Πάρα πολλοί έλεγαν ότι όταν αποχωρήσει ο Fergie θα αρχίσει η πτώση της United και θα κάνει αρκετά χρόνια να συνέλθει με τα μέχρι τώρα δείγματα να τους δικαιώνουν.
Ας ξεκινήσουμε όμως από τον καλοκαιρινό σχεδιασμό. Μαζί με τον Ferguson έφυγε και όλο το τεχνικό επιτελείο που τον απάρτιζε,με όλη την Everton να μετακομίζει αντίστοιχα στο Manchester. Τον Moyes τον ακολούθησαν οι βοηθοί του Jimmy Lumsden και Steve Round όπως και ο Phil Neville ο οποίος κρέμασε τα παπούτσια του αυτό το καλοκαίρι και ο προπονητής τερματοφυλάκων Chris Woods. Σε μεταγραφές ουσιαστικά αυτή που ξεχώρισε ήταν του Βέλγου μεσοεπιθετικού της Everton Marouane Fellaini την τελευταία μέρα,με τον Moyes να πηγαίνει σε γνώριμα μονοπάτια καθώς ήταν ένα βήμα και από την μεταγραφή του αριστερού της μπακ Leighton Baines. Σε αποχωρήσεις δεν έφυγε κανένας υπολογίσιμος παίκτης από το ρόστερ με τον Moyes να στηρίζεται στην περσινή ομάδα.
Από τα φιλικά φάνηκε ότι ο Σκωτσέζος έχει πολλή δουλειά μπροστά του με την εικόνα της ομάδας του να προβληματίζει και τον ίδιο να προσπαθεί να κατασταλάξει στην βασική του ενδεκάδα τουλάχιστον μεσοαμυντικά, γιατί επιθετικά με τον Van Persie και τον Rooney είναι κάτι παραπάνω από καλυμμένη. Ένας Rooney που μπορεί να θεωρηθεί η εσωτερική μεταγραφή της ομάδας. Όλο το καλοκαίρι στα μέσα απασχολήθηκε η σχέση του με τον Moyes καθώς οι δύο άνδρες είχαν πάει στα δικαστήρια στον καιρό της συνύπαρξης τους στην Everton γιατί ο Άγγλος επιθετικός δημοσίευσε στην αυτοβιογραφία του ότι τον οδήγησε εκτός ομάδας, με τον Moyes να κάνει λόγο για συκοφαντική δυσφήμιση εις βάρος του, τελικά και οι δυο στο τέλος συμφώνησαν να μην πάνε το θέμα στα άκρα. Αυτό το γεγονός πήγαν να το εκμεταλλευτούν η Arsenal και η Chelsea, με την δεύτερη ειδικά και τον Jose Mourinho να κάνει ασφυκτικό πρέσινγκ για να τον αποκτήσει μέχρι τις τελευταίες ημέρες της μεταγραφικής περιόδου, αλλά ο Rooney πείστηκε να παραμείνει στην United αρκεί να ήταν ανταγωνιστική σε όλες τις διοργανώσεις.
Το ντεπούτο του Σκωτσέζου ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό κερδίζοντας εκτός έδρας την Swansea με 4-1 δίχως την μεγάλη εμφάνιση. Όμως η πρεμιέρα από ότι αποδείχθηκε ήταν μια οφθαλμαπάτη γι αυτά που θα ακολουθούσαν στους “Κόκκινους Διαβόλους”. Ο Moyes στην Everton είχε το εξής απίστευτο στατιστικό. Απέναντι σε όλες τις ομάδες του παλιού Big 4(Manchester United,Liverpool,Arsenal,
Όπως φαίνεται έχει φέρει μαζί του από την Everton εκτός από το τεχνικό του επιτελείο και τον Fellaini και την κατάρριψη όλων των αρνητικών ρεκόρ. Η West Brom είχε να νικήσει στο Old Trafford από το 1979 το κατάφερε φέτος(1-2),η Newcastle από το 1972 το έκανε με τη σειρά της φέτος(0-1),η Swansea δεν είχε κερδίσει ποτέ στην ιστορία της εκεί μέσα,βρήκε και αυτή την ευκαιρία να το εκμεταλλευτεί στο θεσμό του Fa Cup(1-2),και φυσικά η πιο μεγάλη πίκρα στον Σκωτσέζο να έρχεται από την πρώην του ομάδα την Everton κερδίζοντας αυτόν και τον Fellaini μετά από 21 χρόνια(0-1). Στα μεγάλα παιχνίδια έχασε με κατεβασμένα τα χέρια στο ντέρμπι της πόλης από την City(4-1), δύσκολα αλλά δίκαια από την Liverpool(1-0),ισοπαλία χωρίς σκορ με Chelsea(0-0),ισοπαλία χωρίς να το αξίζει με την Tottenham στο White Hart Lane(2-2)και ήττα αντιστοιχα στο Old Trafford(1-2),και κέρδισε στις λεπτομέρειες παραδόξως την πρωτοπόρο Arsenal(1-0).
Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να είναι στην 7η θέση μετά από 20 αγωνιστικές, 11 βαθμούς πίσω από την κορυφή και πέντε βαθμούς πίσω από την 4η θέση και την Liverpool. Αυτή η διαφορά σαφώς καλύπτεται στην Premier League γιατί όλοι μπορεί να χάσουν από όλους, όμως η εικόνα της είναι αυτή που να μην πείθει όχι μόνο φυσικά να μην διεκδικήσει το πρωτάθλημα, αλλά να είναι ορατός πλέον και ο κίνδυνος για την είσοδο της στην τετράδα και την έξοδο της στο Champions League. Όλοι έχουν μερίδιο ευθύνης για αυτή τη κατάντια της Manchester United, οι ίδιοι οι παίκτες,ο Moyes, ακόμα και ο μεγάλος Ferguson έκανε κάποια λάθη που στοίχησαν μακροχρόνια αλλά τη κυριότερη για μένα την έχουν τα αδέρφια και οι ιδιοκτήτες της ομάδας Glazer.
Στο πρώτο κομμάτι και στους παίκτες βλέπουμε ότι η Manchester United θέλει ριζική ανανέωση στον μεσοαμυντικό της τομέα με τους περισσότερους να είναι γηρασμένοι και κορεσμένοι παίκτες. Στα θετικά ο De Gea έχει βελτιωθεί κάτω από τα δοκάρια τα τελευταία δύο χρόνια,πολύ πιο σταθερός στις επεμβάσεις του αν και ακόμα το θέμα της εξόδου τον “σκοτώνει”. Ο Rafael από τα δεξιά έχει πολύ καλά ανεβάσματα ως βραζιλιάνος και καλή αντοχή αλλά είναι επιρρεπης στα ανόητα φάουλ και τις ηλίθιες κάρτες,πράγμα που σημαίνει ότι στερείται μυαλού. Αριστερά είναι ο φιλότιμος Evra ο οποίος προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα πίσω και να σκοράρει συχνά από στημένες φάσεις,με τις εναλλακτικές του Fabio και Buttner να μην δείχνουν ότι μπορούν να ανταποκριθούν με αυτή τη φανέλα.
Στα σέντερ μπακ είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Ο Smalling και ο Evans είναι απλά μέτριοι για αυτό το επίπεδο και το πολύ να είναι χρήσιμοι ως 4η εναλλακτική λύση, ο Ferdinand να είναι έτοιμος να πάει να παίξει στο MLS μαζί με τον Eto’o της Chelsea όπως αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο μας, ο Vidic μετά τον μακροχρόνιο τραυματισμό του να έχει επιστρέψει εμφανώς αδυνατισμένος χάνοντας αρκετό βάρος στην σωματοδυναμή του και να δίνει αρκετά δώρα-γκολ στους αντιπάλους του, όταν μέχρι πριν 3 χρόνια να λογιζόταν στη κορυφαία 5άδα κεντρικών αμυντικών στον κόσμο και ο Jones να είναι ο μοναδικός σταθερός στις εμφανίσεις του αλλά να έχει την ατυχία με τους συχνούς τραυματισμούς του.
Στον χώρο της μεσαίας γραμμής επίσης υπάρχει σοβαρό ζήτημα. Ο Carrick εδώ και αρκετά χρόνια τραβάει το κουπί στο κέντρο χωρίς να είναι το μεγάλο όνομα για αυτή τη θέση,δίπλα του ο Cleverley μετά το ξεπεταγμά του στο πρώτο μισό της σεζόν 2011-2012 να αποδεικνύεται ότι έχει γυάλινα πόδια. Ο Anderson να έχει μείνει εδώ και έξι χρόνια ένα μόνιμο και στάσιμο ταλέντο και να έχει βάλει πολλά κιλά,ο Fletcher χαρά στο κουράγιο του να προσπαθεί με νύχια και με δόντια να περάσει το πρόβλημα υγείας του και ο Kagawa όσες φορές έχει χρησιμοποιηθεί να μην αρπάζει τις ευκαιρίες του. Φυσικά η μεγάλη απογοήτευση είναι ο Fellaini,όλοι ήθελαν να τον πάρουν και η μοναδική κερδισμένη βγήκε τελικά η Everton με τα 30 εκατομμύρια ευρώ που εισέπραξε. Φαίνεται ότι δεν είναι προσαρμοσμένος σε ομάδες με υψηλές απαιτήσεις, όσο έπαιξε στην θέση “8” διακρίνεται στην αργοπορία του και τα τρεξίματα που δεν έχει. Ο λόγος; ο Moyes μετά την φυγή του Cahill στην Everton τον ανέβασε από τα χαφ και στην ουσία τον έβαλε πίσω από τον σέντερ φορ, ρόλος που από ότι φαίνεται είναι ο πιο ταιριαστός πάνω του αλλά τον οποίο κατέχει δυστυχώς γι αυτόν ο Rooney.
Στα έξτρεμ ο Young τον τελευταίο 1,5 χρόνο διακρίνεται περισσότερο για τις βουτιές του παρά για την ποδοσφαιρική αξία που είχε όταν ήρθε από την Aston Villa. Ο Nani είναι ικανός σε ένα παιχνίδι να κάνει εμφάνιση αντίστοιχη του Messi και του Cristiano Ronaldo, και στα υπόλοιπα πέντε να είναι εξαφανισμενός από τον αγωνιστικό χώρο μη έχοντας σταθερότητα στην αποδοσή του. Ο Valencia είναι ένας καλός εργάτης και τρεχαλατζής,στο αμυντικό κομμάτι βοηθάει πολύ αλλά στο επιθετικό δεν είναι τόσο καλός με πολλές λανθασμένες σέντρες προς την πλευρά της αντίπαλης περιοχής. Ο Giggs με τις τεράστιες παραστάσεις που διαθέτει να προσπαθεί να βοηθάει από τον πάγκο,μάλιστα από φέτος έχει και το ρόλο του προπονητή ώστε να μπει και σε αυτά τα μονοπάτια μιας και ο χρόνος του ποδοσφαιρικά δύει. Η μεγάλη αποκάλυψη φυσικά είναι ο Januzaj. Από τις πρώτες του εμφανίσεις στα φιλικά παιχνίδια φάνηκε ότι θα λάμψει το ταλέντο του κατά τη διάρκεια της χρονιάς,έτσι και έγινε. Στο ημίχρονο του αγώνα με την Sunderland και ενώ έχανε η Manchester United 1-0 ο David Moyes στην απελπισία του πήρε το ρίσκο να βάλει τον μικρό και δικαιώθηκε. Δύο γκολ και ανατροπή για την United και αρχίζει σιγά σιγά να καθιερώνεται στην βασική ενδεκάδα. Μειονέκτημα του; ότι μερικές φορές θέλει να κάνει το κάτι παραπάνω θέλοντας να γίνει ο νέος Cristiano Ronaldo με αποτέλεσμα να έχουν φουσκώσει τα μυαλά του.
Η επιθετική της γραμμή είναι και το πιο δυνατό της σημείο. Οι Rooney και Van Persie είναι ότι καλύτερο που διαθέτει και αυτοί οι δύο ουσιαστικά την κρατάνε μέσα στους εναπομείναντες στόχους της. Ο πρώτος με τις μπαλιές διαβήτη του, τα χιλιόμετρα που ρίχνει και την αθόρυβη δουλειά που κάνει μέσα στο γήπεδο, ένας ολοκληρωμένος παίκτης που θα τον ήθελε οποιαδήποτε ομάδα στην σύνθεση της. Από την άλλη ο ιπτάμενος Ολλανδός σε δίνει το σημαντικότερο που θες από έναν επιθετικό:το γκολ. Τελειώνει ιδανικά οποιαδήποτε ευκαιρία του δοθεί με τους τραυματισμούς όμως δυστυχώς να μην τον αφήνουν σε ησυχία. Εναλλακτικές τους επιλογές? όχι και οι καλύτερες για αυτό το επίπεδο. Ο Welbeck να παίζει όποτε θυμάται έχοντας διακυμάνσεις στην αποδοσή του,και ο Chicharito ναι μεν να έχει την μυρωδιά του γκολ και ανα πάσα στιγμή ως χρυσή αλλαγή αλά μικρογραφία του Solskjaer να σκοράρει αλλά στα υπόλοιπα στοιχεία του να υστερεί, στο χειρισμό της μπάλας δεν είναι από τους καλύτερους, στο ένας με έναν είναι κακός και δεν είναι και ο πιο τεχνίτης παίκτης.
Στο θέμα του προπονητή ο Moyes έχει σίγουρα και αυτός τις ευθύνες του. Το πλάνο παιχνιδιού που δεν υπάρχει, όταν βρίσκεται πίσω στο σκορ να μην σε πείθει ότι μπορεί να το γυρίσει(εξαίρεση το παιχνίδι με την Hull από 2-0 σε 2-3), όταν με τον Ferguson αυτό ήταν αναμενόμενο, μια ομάδα που σε ισχνό προβάδισμα αμφιβάλλεις αν μπορεί να το κρατήσει, μια ομάδα που δέχεται πολλά γκολ μετά το 80’ όταν με τον Ferguson ήταν η καθηγήτρια στο μάθημα “πώς σκοράρεις στις καθυστερήσεις”, μια ομάδα χωρίς ψυχολογία και πίστη για το θετικό αποτέλεσμα. Η περίεργη εξαφάνιση του Zaha, ένας παίκτης που έδειξε το μεγάλο του ταλέντο πέρυσι στην Championship με την Crystal Palace και με ηγέτη αυτόν ανέβηκε στην Premier League. Βλέποντας τα εξτρέμ της United αναρωτιέσαι γιατί με τη σειρά του όπως ο Januzaj δεν μπορεί να πάρει τις ευκαιρίες του, εκτός αν η σχέση με την κόρη του είναι τόσο σοβαρός λόγος για τον Moyes και βάζει στην προκειμένη περίπτωση το εγώ του πάνω από την ομάδα. Βέβαια δεν χρειάζεται να βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα και ευτυχώς στην Αγγλία- σε αντίθεση με την Ελλάδα- αφήνουν ένα εύλογο χρονικό διάστημα στον προπονητή να περάσει τη φιλοσοφία του.
Σίγουρα ο Moyes δεν είναι ο μοναδικός υπεύθυνος αυτής της κατάστασης στην United, κατά την γνώμη μου ακόμα και αυτός ο σπουδαίος καθηγητής του ποδοσφαίρου, ο Sir Alex Ferguson έκανε κάποια κραυγαλέα λάθη με δύο να είναι τα σημαντικότερα που διέκρινα. Το πρώτο είναι η πώληση του Pique στην Barcelona με μόλις πέντε εκατομμύρια ευρώ να είναι η ρήτρα εξαγοράς του. Το δεύτερο είναι η φυγή του νεαρού Γάλλου χαφ Pogba ως ελεύθερος στην Juventus, μια θέση στην οποία πονάει μετά τις αποχωρήσεις των Roy Keane και Paul Scholes και έπρεπε να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να τον κρατήσει καθώς θα ήταν ένα πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο. Επίσης οι φθηνές και μέτριες προς καλές λύσεις τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι κάτι που μπορεί να του προσάψει κανείς με μοναδική του αλλά καίρια επένδυση να είναι αυτή του Robin Van Persie. Φυσικά όμως από την άλλη αναδεικνύεται και το μεγαλείο του αφού με το ίδιο ρόστερ πήρε το πρωτάθλημα πέρυσι ουσιαστικά από τον Φλεβάρη.
Προσωπικά, τη βασικότερη ευθύνη για τη τωρινή κατάσταση των πρωταθλητών Αγγλίας την έχουν οι Glazers. Τόσα χρόνια είχαν βολευτεί με τον Ferguson στον πάγκο και τα λεφτά από χορηγούς, εισητήρια, φανέλες, τουρίστες δεν τα έριχναν στην ομάδα αλλά στα χρηματιστήρια
Νόμιζαν ότι το ίδιο θα γινόταν και με τον Moyes, ότι με το ίδιο και γηρασμένο υλκό θα κατάφερνε τα επιτεύγματα του Ferguson χωρίς να στάξουν λεφτά και να επενδύσουν σε νέο αίμα. Ίσως για τους οπαδούς της United να βγει σε καλό αυτή η κατάσταση και να βγάλουν επιτέλους τα καβούρια από την τσέπη, από τον Ιανουάριο κιόλας γιατί No Champions League, No Money για τους Αμερικάνους.
Η μη έξοδος στο Champions League θα είναι καταστροφή για την Manchester United, παίκτες στυλοβάτες πιθανό να ζητήσουν μεταγραφή(Rooney,Van Persie), αντίθετα παίκτες εν γνωσμένης αξίας θα είναι πιο δύσκολο να έρθουν, και τα λεφτά από τους χορηγούς θα είναι εμφανώς πιο χαμηλά. Δύο σταυροδρόμια υπάρχουν για τους “Κόκκινους Διαβόλους”. Το πρώτο που είναι και το πιο δύσκολο λέει αξιοποίηση των ακαδημιών και δημιουργία μιας νεανικής ομάδας με δίψα για ποδόσφαιρο και τρόπαια. Το άλλο που είναι και πιο εύκολο αρκεί να έχουν την όρεξη οι Glazers αναφέρει απόκτηση έτοιμων και φτασμένων ποδοσφαίριστων, χωρίς όμως να είναι κινήσεις σπασμωδικές και εν βρασμώ αλλά με καθαρό μυαλό. Ο Evra ήδη ανακοίνωσε ότι θα είναι ο τελευταίος του χρόνος στην United, για τον Ferdinand πιθανότατα να γίνει το ίδιο, ο Giggs θα αναλάβει από άλλο πόστο, αντιλαμβανόμαστε ότι η τελευταία φουρνιά του Ferguson ξεκινά να αποχαιρετά και ο Moyes ξέρει ότι μπροστά του έχει να διανύσει ένα δύσκολο και ανηφορικό μονοπάτι.
Στην Tottenham φαινόταν ότι το νερό είχε μπει στο αυλάκι. Ο Andre Villas Boas είχε χτίσει μια καλοδουλεμένη ομάδα με πρωτεργάτη στον αγωνιστικό χώρο τον Gareth Bale. Τι γίνεται όμως όταν το μεγάλο αστέρι αφήνει την ομάδα του; δύο είναι τα σενάρια. Ή θα κάλυπταν την τρύπα του οι υπόλοιποι παίκτες μέσα από την ομαδικότητα ή θα την έπαιρνε ο κατήφορος και θα έκανε πολύ καιρό να συνέλθει, δυστυχώς για τους Spurs έγινε το δεύτερο.
Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Ουαλός άσσος με τα κατορθώματα του την περσινή χρονιά προσέλκυσε το ενδιαφέρον της Real Madrid και του Florentino Perez που είναι γνωστό ότι θέλει να σκορπάει υπέρογκα λεφτά σε παίκτες- αστέρια. Ο πρόεδρος του συλλόγου Daniel Levy προσπάθησε -όπως στην περίπτωση του Κροάτη μέσου Luka Modric πριν δυο καλοκαίρια με την Chelsea- με κάθε δυνατό τρόπο να τον κρατήσει στο White Hart Lane. Όπως βάδιζαν όμως τα πράγματα και τη θέληση του Bale να πάει στην Μαδρίτη πείστηκε να τον πουλήσει αλλά φυσικά να τα τσεπώσει και ο ίδιος χοντρά. Μετά από πάρα πολλές διαπραγματεύσεις πωλήθηκε για ποσό - ρεκόρ των 100 εκατομμυρίων ευρώ, ξεπερνώντας τα 94 εκατομμύρια ευρώ του Cristiano Ronaldo πριν από τέσσερα χρόνια, από ποια άλλη; την Real Madrid.
Με αυτά τα λεφτά ο Boas(;) προσπάθησε να αντικαταστήσει το δυσαναπλήρωτο κενό του με πολλούς και ποιοτικούς αλλά σε καμία περίπτωση στο ύψος του παίκτες. Ο 21άχρονος Αργεντινός Erik Lamela από την Roma(30 εκατομμύρια ευρώ), ο επίσης 21άχρονος Δανός Christian Eriksen από τον Ajax(13 εκατομμύρια ευρώ), και ο 23άχρονος Βέλγος από την Twente(8 εκατομμύρια ευρώ). Για συμπαραστάτη του Defoe και του Adebayor πήρε τον γκολτζή της Valencia Roberto Soldado(30 εκατομμύρια ευρώ). Στο ήδη γεμάτο κέντρο της πρόσθεσε τον 24άχρονο Βραζιλιάνο Paulinho από την Corinthians(20 εκατομμύρια ευρώ), και τον επίσης 24άχρονο Γάλλο Ettien Capoue από την Toulouse(11 εκατομμύρια ευρώ). Στην άμυνα ήρθε ο 23άχρονος Ρουμάνος Vlad Chiriches από την Steaua Bucurest(9 εκατομμύρια ευρώ).
Εκτός του Gareth Bale στις αποχωρήσεις μπορεί να πει κάποιος ότι και αυτές του κεντρικού αμυντικού Steven Caulker(9 εκατομμύρια ευρώ Cardiff),και του επιθετικού Clint Dempsey(7 εκατομμύρια ευρώ Seattle Saunders)ήταν σημαντικές σε μικρότερο βαθμό, με αυτές των μέσων Scott Parker(Fulham 4 εκατομμύρια ευρώ),Tom Huddlestone(Hull 6 εκατομμύρια ευρώ),Jake Livermore(δανεικός Hull)να είναι λογικές για να αδειάσουν οι θέσεις της στην μεσαία γραμμή.
Από τα πρώτα παιχνίδια φάνηκε ότι ο Πορτογάλος τεχνικός θέλει να κρατάει το μηδέν η άμυνα του και μπροστά να βάζει ένα γκολ και να παίρνει τους τρεις βαθμούς. Τουλάχιστον στα παιχνίδια με τις μικρομεσαίες ομάδες γιατί με τις μεγάλες εκτέθηκε ανεπανόρθωτα. Ενδεικτικό είναι το στατιστικό ότι με τις ομάδες της πρώτης οκτάδας δεν πήρε ούτε νίκη. Ήττες από Arsenal(1-0) και Newcastle(0-1), ισοπαλίες με Chelsea(1-1),Manchester United(2-2), και Everton(0-0), και ταπεινώσεις από Manchester City(6-0) και Liverpool(0-5) που ουσιαστικά αυτά τα αποτελέσματα ήταν που τον οδήγησαν στην απόλυση.
Σε πλευράς υλικού ο Soldado στην κορυφή δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα και βρίσκει εστία σχεδόν μόνο από το σημείο του πέναλτι. Ο Defoe να έχει πάρει λίγες ευκαιρίες σε σύγκριση με πέρυσι και ο Adebayor να είναι μόνιμα μεταξύ πάγκου και εξέδρας. Πίσω τους ο Eriksen είναι ότι καλύτερο σε μεταγραφή για τα σπιρούνια,έχοντας συμμετοχή σε ασίστ και γκολ και το μόνο αρνητικό να είναι ότι ακόμα δεν μπορεί να βγάζει συνεχόμενα 90λεπτα στα παιχνίδια. Ο Lamela από την άλλη είναι η μεγάλη απογοήτευση μέχρι στιγμής,μηδαμινή προσφορά και όπως δείχνει η εικόνα του είναι πολύ Soft για το Αγγλικό πρώταθλημα και για αυτούς τους ρυθμούς. Ο Chadli να είναι μια καλή εναλλακτική λύση αν και είμαι της άποψης ότι ο Dempsey είναι ένα σκαλί πιο πάνω έχοντας και την εμπειρία φυσικά από την Premier League. Οι Townsend και Lennon να διακρίνονται για την ταχύτητα τους αλλά επίσης για την ατομιστία του ο πρώτος και για τους τραυματισμούς του ο δεύτερος, με τους Holtby και Sigurdsson να δίνουν το απαραίτητο βάθος μεσοεπιθετικά.
Μεσοαμυντικά ο Paulinho και αυτός με τη σειρά του έχει βγάλει τα λεφτά του με τα πολλά χιλιόμετρα που διανύει στο γήπεδο και τη βοήθεια του στο παιχνίδι της ομάδας του, με τα τρεχαντήρια Dembele και Sandro να τον συμπληρώνουν και ο Capoue να μην εχουμε σφαιρική άποψη ακόμα λόγω τραυματισμού. Ο Walker από τα δεξιά έχει πολλή πεσμένη αποδοσή σε σχέση με πέρυσι, αριστερά το καλοκαίρι ο Boas εμπιστεύτηκε τον Rose,στα αμυντικά του καθήκοντα κάνει πολλά λάθη από την μεριά του με αποτέλεσμα μετά από κάποια παιχνίδια να καθιέρωσε τον Vertonghen ως αριστερό μπακ.
Ένας Vertonghen που είναι ο ηγέτης της άμυνας,και με συνοδοιπόρους τον ασταθή Dawson και τον Chiriches που από το Νοέμβριο και αφότου εγκλιματίσθηκε στο Αγγλικό πρωτάθλημα να ανεβάζει την απόδοση του όλο και πιο πολύ και να δικαιώνει τα λεφτά που ξοδεύτηκαν. Ο Lloris κάτω από τα δοκάρια εμπνέει σιγουριά αλλά δυστυχώς γι αυτόν τον εκθέτει η άμυνα του σε μερικά παιχνίδια.
Το τέλος του Andre Villas Boas με την εικόνα που παρουσίαζε η ομάδα του ήταν θέμα χρόνου. Οι λόγοι της απόλυσης του; πολλοί. Η μηδέν ανάπτυξη παιχνιδιού, η εμμονή του με τον έναν φορ στην κορυφή χωρίς να έχει στο νου του ότι ούτε ο Eriksen, ουτε ο Townsend, ουτε φυσικά ο Lamela έχουν την ατομική ενέργεια του Bale για να παίρνει τα παιχνίδια όταν βλέπει τα δύσκολα, τα 9 μόλις γκολ ενεργητικό μέχρι στα τέλη Νοεμβρίου, η λάθος εμπιστοσύνη του στον Rose στο αριστερό μπακ και η απομάκρυνση του Assoy-Ekoto όταν είναι μια κλάση ανώτερος του, η εντελώς αδούλευτη ομάδα στις στημένες φάσεις, η κακή διαχείριση του υλικού του, και με εξαίρεση τον Soldado στις υπόλοιπες μεταγραφές να δίνει απλά τη συγκαταθεσή του σύμφωνα με τον τωρινό βοηθό της Tottenham Les Ferdinand. Μπορεί στους αγώνες με τις μικρομεσαίες ομάδες να μην έγιναν αντιληπτά αυτά τα προβλήματα αλλά με τις μεγάλες ομάδες ξεσκεπάστηκε ανεπανόρθωτα.
Οι εξευτελιστικές ήττες από Manchester City και Liverpool ήταν το κύκνειο άσμα του Πορτογάλου και όχι άδικα. Μερικές φορές δεν είχε συναίσθηση της πραγματικότητας με την δήλωση του μετά την εξάρα από την City:”Θα απαντήσουμε στο Europa League με την Tromso!” να είναι χαρακτηριστική. Όταν την ίδια στιγμή η Tottenham ήταν περασμένη και ως πρώτη στους ομίλους από τέλη Οκτωβρίου, αναρωτιέσαι αν όντως τα πίστευε αυτά που έλεγε η απλά τρόλαρε τους οπαδούς της Tottenham. Έτσι με αυτόν τον τρόπο ο Πορτογάλος απέδειξε και από το προηγούμενο αποτυχημένο πέρασμά του από την Chelsea ότι δεν είναι η δεύτερη έκδοση του Special One αλλά ο Tragic One!
Στη συνέχεια ο Tim Sherwood αφού πέρασε πρώτα από τον ρόλο του προσωρινού προπονητή παρέλαβε τα κλειδιά του συλλόγου για τον επόμενο 1,5 χρόνο ως μόνιμος. Ο πρώην σπουδαίος μέσος την δεκαετία των 90’s σε Blackburn- μάλιστα κατέκτησε το πρωτάθλημα μαζί της τη σεζόν 1994/1995- και Tottenham ήταν προπονητής στις ακαδημίες των σπιρουνιών. Προς τιμήν του ως πρωτάρης σε πρώτη ομάδα δεν δίστασε να πάρει το ρίσκο λέγοντας αρκετές φορές στις δηλώσεις του πριν μονιμοποιηθεί ότι θέλει τη δουλειά. Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να επαναφέρει στο αρχικό σχήμα τον Adebayor, κάτι το οποίο του έχει βγει έχοντας 4 γκολ σε 3 συμμετοχές ο Τογκολέζος φορ. Έπειτα άλλαξε το σύστημα σε 4-4-2, είτε καθαρό είτε σε ρόμβο με τον Eriksen στον “άσσο”, και αυτόματα οι “πετεινοί” απέκτησαν πολυπροσωπία και πλάτος στην αντίπαλη περιοχή.
Η Tottenham παίζει πλέον πιο ελεύθερα χωρίς να έχουν οι ποδοσφαιριστές της τον “βραχνά” της τελειότητας που τους ζητούσε συνεχώς ο Andre Villas Boas. Γενικά ο Sherwood σε εικόνα και σε στιλ είναι ένας ευχάριστος και άνετος τύπος και δεν φοβάται να πάρει ρίσκα στην δουλειά του, όπως αποδείχθηκε τη πρωτοχρονιά στον αγώνα του Old Trafford(κέρδισε η Tottenham με 1-2)ρίχνοντας στα βαθιά τον 19άχρονο Γάλλο μέσο Nabil Bentaleb και τον 20άχρονο Άγγλο επιθετικό Harry Kane.Το θέμα φυσικά είναι ως Rookie το πως θα διαχειριστεί την κατάσταση στα δύσκολα και στα αρνητικά αποτελέσματα.
Τον Villas Boas μπορεί να τον ακολουθήσει και ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας, ο Franco Baldini ο οποίος δεν νιώθει πολύ άνετα στο Λονδίνο το τελευταίο καιρό. Έχουν κυκλοφορήσει φήμες ότι σε περίπτωση και άλλης συνολικής αποτυχίας στον μεταγραφικό σχεδιασμό το επόμενο καλοκαίρι θα αποτελέσει παρελθόν, άλλωστε ο Ιταλός είναι φιλαράκι με τον Boas και όταν ήταν στην Roma ήθελε να τον φέρει αλλά τελικά να γίνεται το αντίθετο.
Ο πρόεδρος της Tottenham Daniel Levy και αυτός επίσης δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι στο απυρόβλητο. Οι πολλές κακές επιλογές προπονητών και τεχνικων διευθυντών(Santini,Ramos,
Με τις συνεχείς αλλαγές σε προπονητές,τεχνικούς διευθυντές και μέτριες επιλογές σε μεταγραφές η Tottenham θα αναλώνεται μεταξύ 8ης και 5ης θέσης και η εξοδός της στο Champions League θα μοιάζει με απλή φωτοβολίδα. Δίχως σοβαρό πλάνο και σταθερότητα στο αγωνιστικό της τμήμα κάθε χρονιά θα έχει ως στόχο απλά μια καλή πορεία χωρίς να έχει στο μυαλό της την υπέρβαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου