Του Δημήτρη Βαρσάνη
Ο Clarence Seedorf από χθες είναι προπονητής της Μίλαν παίρνοντας την θέση του Massimiliano Allegri στον πάγκο των Rossoneri, ενώ μέχρι τώρα έπαιζε ποδόσφαιρο στην Μποταφόγκο.
Με αφορμή αυτό το γεγονός θα προσπαθήσουμε να θυμηθούμε ανάλογες περιπτώσεις από το ποδοσφαιρικό παρελθόν.
Chelsea: Η ομάδα- ντόμινο παικτών - προπονητών της δεκαετίας του '90
Τον Ιούνιο του 1993 ο Hoddle έγινε παίκτης - προπονητής της Chelsea κάνοντας δεκτή τη προσφορά της μετά το επιτυχημένο εγχείρημα του στην Swindon τη διετία 1991-1993, οδηγώντας την στην άνοδο της στην Premier League. Ο βοηθός του στην Chelsea ήταν ο πρώην προπονητής της Tottenham, Peter Shreeves. Οι “Μπλε” έφτασαν στον τελικό του FA Cup στην πρώτη σεζόν του Hoddle, όπου έχασαν με 4-0 από τη Manchester United. Όμως η United είχε κάνει το Νταμπλ και η παρηγοριά της Chelsea για την αποτυχία της να κερδίσει το τρόπαιο ήρθε με την αυτόματη έξοδο της στο κύπελλο κυπελλούχων. Η Chelsea έφτασε στα ημιτελικά του θεσμού το 1994-95 και αποκλείστηκε με ένα γκολ διαφορά από την Real Zaragoza, η οποία κέρδισε την Arsenal στον τελικό. Ο Hoddle πήγε τη Chelsea στα ημιτελικά του FA Cup το 1995-96 αλλά δεν ήταν σε θέση να τη βγάλει πάνω από την 11η θέση στην Premiership, την οποία είχε καταλάβει τρεις φορές μέσα σε τέσσερα χρόνια.
Το καλοκαίρι του 1996, όταν ο Glenn Hoddle άφησε την Τσέλσι για να γίνει προπονητής της εθνικής Αγγλίας, ο Gullit διορίστηκε ως παίκτης-προπονητής. Ο Gullit έκανε ένα πολλά υποσχόμενο ξεκίνημα στην προπονητική σταδιοδρομία του όταν στην πρώτη του σεζόν ως παίκτης - προπονητής οδήγησε την Chelsea στην κατάκτηση του FA Cup το 1997,το πρώτο σημαντικό τρόπαιο του συλλόγου μετά από 26 χρόνια. Ο Gullit έγινε ο πρώτος μη Βρετανός προπονητής που κατέκτησε ένα σημαντικό τρόπαιο στην Αγγλία. Ο σύλλογος τερμάτισε σε μια αξιόπιστη έκτη θέση στην Premiership.
Την επόμενη χρονιά με την Chelsea στη δεύτερη θέση στην Premiership και τη πρόκριση της στα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Φέρεται ότι είχε μια διαφωνία με το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου κατά τη διάρκεια της αποζημίωσης αν και ο ίδιος ο Gullit το διέψευσε. Η τελευταία εμφάνιση του Gullit ως προπονητής ήταν στον πρώτο αγώνα για τα ημιτελικά του League Cup απέναντι στην Arsenal, αλλά ο Gullit απολύθηκε πριν από τον δεύτερο αγώνα.
Μετά την αμφιλεγόμενη απόλυση του Gullit από την Chelsea ο πρόεδρος Ken Bates είπε περίφημα για τον Gullit:«Δεν μου άρεσε η αλαζονεία του,στην πραγματικότητα ποτέ δεν μου άρεσε».
Ο Gullit απολύθηκε τον Φεβρουάριο του 1998 και ο 33άχρονος Vialli διορίστηκε παίκτης -προπονητής. Η Chelsea ήταν ήδη στα ημιτελικά του League και στα προημιτελικά του Κυπέλλου κυπελλούχων, κατέκτησε μαζί του και τα δυο κύπελλα καθώς και τερμάτισε στην 4η θέση στην Premier League. Με τη νίκη επί της Stutgart στο τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων στις 13 Μαΐου toy 1998 στα 33 χρόνια του και 308 ημερών ο Vialli έγινε ο νεότερος προπονητής που κατέκτησε ποτέ ένα Ευρωπαϊκό κύπελλο. Αυτό το ρεκόρ διήρκεσε για δεκατρία χρόνια, μέχρι στις 18 Μαιου 2011 όταν ο Andre Villas Boas με την Porto κατέκτησε το Europa League σε ηλικία 33 ετών και 213 ημερών.
Συμπτωματικά ο Villas Boas διαχειρίστηκε αμέσως μετά την Chelsea.
Την επόμενη χρονιά η Chelsea κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Super Cup νικώντας τη Real Madrid 1-0 και τερμάτισε στην 3η θέση στην Premier League, μόλις τέσσερις βαθμούς πίσω από την πρωταθλήτρια Manchester United, η υψηλότερη θέση της Chelsea από το 1970. Ο Vialli έκανε τη τελευταία εμφάνισή του ως παίκτης απέναντι στην Derby στο τέλος εκείνης της σεζόν(ένα παιχνίδι στο οποίο σκόραρε ), τερματίζοντας τη καριέρα του στην Chelsea με 83 συμμετοχές και 40 γκολ.
Την επόμενη χρονιά η Chelsea έφτασε στα προημιτελικά του Champions League στο ντεμπούτο της σε αυτό το θεσμό, το αποκορύφωμα του οποίου ήταν το 3-1 στον πρώτο αγώνα για τα προημιτελικά με την Barcelona αν και τελικαποκλείστηκεκε χάνοντας με 5-1 στην παράταση στο Camp Nou. Παρά την απογοητευτική 5η θέση στην Premier League , η χρονιά τελείωσε πολύ καλά καθώς ο Vialli οδήγησε τη Chelsea σε νίκη απέναντι στην Aston Villa στον τελικό του Fa Cup το 2000(1-0).
Η σεζόν 2000-01 ξεκίνησε λαμπρά με την Chelsea να κερδίζει την Manchester United στο Charity Shield, το πέμπτο τρόπαιο του Vialli με τους μπλε σε λιγότερο από τρία χρόνια καθιστώντας τον πιο επιτυχημένο προπονητή εκείνη την εποχή. Όμως ο Vialli απολύθηκε μετά από ένα μέτριο ξεκίνημα και έχοντας έρθει σε κόντρα με αρκετούς παίκτες συμπεριλαμβανομένων του Gianfranco Zola, του Didier Deschamps και του Dan Petrescu.
Η επανάσταση του Souness
Ο Souness διορίστηκε από την Rangers ως παίκτης - προπονητής τον Απρίλιο του 1986 όταν αποκτήθηκε από την Sampdoria έναντι 300.000 λιρών για να αντικαταστήσει τον Jock Wallace. Χρηματοδοτήθηκε δυναμικά από τον τότε ιδιοκτήτη του συλλόγου Lawrence Marlborough. Ο Souness και ο πρόεδρος της ομάδας David Holmes ξεκίνησαν μια τολμηρή στρατηγική για τη “κατοχή” του Σκωτσέζικου ποδοσφαίρου, που η Rangers απεγνωσμένα το έψαχνε μετά από χρόνια ξηρασίας στην Σκωτία λόγω της κυριαρχίας της άμεσης ανταγωνίστριας της Celtic και την εμφάνιση νέων δυνάμεων όπως η Aberdeen και η Dundee United. Ο διορισμός του Souness ως προπονητής στην Rangers συγκέντρωσε περισσότερη προσοχή αλλά και η άφιξή του ως παίκτης ήταν επίσης σημαντική. Ο Souness έφτασε στο Ibrox με μια φήμη ως ένας από τους κορυφαίους μέσους της Ευρώπης - μια άποψη που αποδεικνύεται από τα επιτεύγματα του στη Liverpool και σε μικρότερο βαθμό στην Sampdoria. Η υπογραφή του ήταν ασυνήθιστη για τις ομάδες της Σκωτίας, οι οποίες σπάνια μπορούσαν να υπογράψουν Διεθνείς παίκτες υψηλής ποιότητας συμπεριλαμβανομένης της Σκωτίας και άλλων πρωταθλημάτων.
Αυτή η κίνηση ονομάστηκε η “Επανάσταση του Souness” αφού ξεκίνησε μια πληθώρα σημαντικών μεταγραφών από τους Αγγλικούς συλλόγους. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτός ανέτρεψε την παραδοσιακή κατανομή των πιο ικανών ποδοσφαιριστών της Σκωτίας να παίζουν στην Αγγλία. Στην πρώτη του σεζόν ο Souness είδε την άφιξη παικτών όπως ο Terry Butcher, ο αρχηγός της Ipswich και ένας καθιερωμένος παίκτης στην Εθνική Αγγλίας, και ο Chris Woods της Norwich που ήταν αναπληρωματικός τερματοφύλακας στην Εθνική Αγγλίας. Τις επόμενες χρονιές είδε την άφιξη άλλων Διεθνών Άγγλων παικτών όπως ο Trevor Steven (Everton), ο Gary Stevens (Everton), ο Trevor Francis(Atalanta) και ο Ray Wilkins(Paris Saint-Germain). Ο Souness ήταν σε θέση να προσφέρει το δέλεαρ της Ευρώπης σε μια εποχή(1985-1990) όπου οι Αγγλικοί σύλλογοι είχαν απαγορευτεί από την Ευρώπη στον απόηχο της καταστροφής του Haysel. Η Rangers ωφελήθηκε από αυτό το γεγονός και προχώρησε σε μια πολιτική η οποία βασίστηκε σε σχέση με τον πλούτο της για να ανταγωνιστεί για πρώτη φορά απ 'ευθείας τις πιο ισχυρές ομάδες της Αγγλίας.
Η αναζωογονημένη Rangers του Souness άρχισε γρήγορα να κυριαρχεί στο Σκωτσέζικο ποδόσφαιρο. Στην πρώτη του σεζόν, το 1986-1987 κατέκτησε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο κερδίζοντας την Celtic 2-1 στον τελικό. Δύο ακόμη πρωταθλήματα ακολούθησαν, αυτή τη φορά σε διαδοχικές περιόδους ( 1988-1989 και 1989 -1990), καθώς και δύο ακόμη κατακτήσεις League Cup, επικρατώντας 3-2 της Aberdeen το 1988-89 και 2-1 της Celtic το 1990-1991. Ο Souness αποχώρησε από την Rangers για να αναλάβει προπονητής της Liverpool Και αντικαταστάθηκε από τον βοηθό του Walter Smith, τέσσερα παιχνίδια πριν από το τέλος του πρωταθλήματος οπού στο τέλος το κατέκτησε.
Ο κυκλοθυμικός Roy Keane
Ο κυκλοθυμικός Roy Keane
Κατά την διάρκεια της παραμονή του στην Celtic ο Keane προτάθηκε ως πιθανος διάδοχος του Gordon Strachan στην θέση του προπονητή από τον πρώην παίκτη της Celtic Charlie Nicholas. Ωστόσο τελικά πήγε στην Championship και στην Sunderland, όπου ο Keane επέλεξε να ξεκινήσει την προπονητική του καριέρα εκ νέου σε συνεργασία με τον πρόεδρο του συλλόγου και απερχόμενο προπονητή Niall Quinn. Οι δύο άνδρες,δημόσια τουλάχιστον ήταν σε αντίθετες πλευρές κατά τη διάρκεια του περιστατικού Saipan αλλά η συνεργασία τους ήταν σε καλούς όρους. Ο Quinn προέτρεψε τους οπαδούς της Sunderland να υποστηρίξούν και να απολαύσουν έναν από τους μεγαλύτερους ανθρώπους στο χώρο του ποδοσφαίρου
Ο Keane υπέγραψε τριετές συμβόλαιο αμέσως μετά τη νίκη της Sunderland επί της West Brom στις 28 Αυγούστου,την πρώτη του νίκη στις “μαυρόγατες” τη σεζόν 2006-07 μετά από ένα τραγικό σερί τεσσάρων σερί ηττών στο πλαίσιο της προσωρινής διαχείρισης του Quinn. Με τη νέα του ομάδα να είναι στην ζώνη του υποβιβασμού ο Keane επέλεξε να εφαρμόσει γρήγορα αλλαγές. Οι πρώτες ενέργειές του ως προπονητής ήταν να αποφασίσει να διατηρήσει ως βοηθό προπονητή τον Bobby Saxton και να διορίσει τον πρώην συμπαίκτη του στην Nottingham Tony Loughlan ως πρώτο προπονητή. Δεν έχασε χρόνο να φέρει νέες προσθήκες στην ομάδα και συνολικά υπέγραψε έξι παίκτες την τελευταία ημέρα του Αυγούστου. Οι πιο αξιοσημείωτες μεταγραφές του Keane ήταν οι πρώην συμπαίκτες του στην Manchester United, Dwight Yorke και Liam Miller, οι πρώην του συμπαίκτες στην Celtic Ross Wallace και Stanislav Varga καθώς και το δίδυμο της Wigan Graham Kavanagh και David Connolly.
Τα δύο πρώτα παιχνίδια του Keane ως προπονητής δεν θα μπορούσαν να πάνε καλύτερα. Πρώτα ήρθε η νίκη - ανατροπή επί της Derby με 2-1 και έπειτα ακολούθησε η εύκολη νίκη με 3-0 επί της Leeds United. Η Sunderland άρχισε να ανεβαίνει σταθερά τις θέσεις πρωταθλήματος υπό τη διαχείριση του Keane και στο τέλος του πρώτου γύρου είχαν πάει στην μέση της βαθμολογίας. Πέντε ακόμη παίκτες είχαν αποκτηθεί την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου,τρεις με συμβόλαια αόριστου χρόνου(Anthony Stokes από Arsenal,Carlos Edwards από την Luton και ο Stern John από την Derby ) και δύο ( Jonny Evans και Danny Simpson ) με τη μορφή δανεισμού από την Manchester United, την πρώην ομάδα του Keane. Τα αποτελέσματα συνέχισαν να βελτιώνονται και ο Keane βραβεύτηκε με το βραβαείο του "προπονητή του Μήνα" τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο,ενώ η ομάδα του άρχισε να διεκδικεί την απευθείας άνοδο. Εν τω μεταξύ ο Keane αντιμετώπισε με μη επαγγελματικό τρόπο τους παίκτες του. Τον Μαρτιο του 2007 όταν τρεις παίκτες ήρθαν αργά στην προπόνηση της ομάδας για ένα ταξίδι στο Barnsley αυτός απλά τους άφησε πίσω.
Η Sunderland εξασφάλισε την άνοδό της στην Premier League μαζί με την Birmigham στις 29 Απριλίου όταν ή ανταγωνίστρια της, η Derby έχασε από την Crystal Palace. Μια εβδομάδα αργότερα ο τίτλος του πρωταθλήματος σφραγίστηκε και η αναβίωση της Sunderland με τον Keane ήταν ολοκληρωτική. Οι επιτυχίες του στο πρωτάθλημα επιβραβεύθηκαν με το βραβείο του “προπονητή της χρονιάς”.
Το χειρότερο σημείο στην επόμενη αγωνιστική περίοδο ήρθε στο Goodison Park όπου έχασε 7-1 από την Everton και ο Keane το περιέγραψε ως ένα από τα χειρότερα σημεία της καριέρας του. Ωστόσο στο δεύτερο μισό της σεζόν η απόδοση της ομάδας ήταν πολύ βελτιωμένη, κυρίως στην έδρα της και η σωτηρία εξασφαλίστηκε δύο παιχνίδια πριν από το τέλος με μια εντός έδρας νίκη επί της Middlesbrough. Εν τω μεταξύ ο Keane στην μεταγραφική αγορά είχε την τάση να παίρνει παίκτες της Manchester United με τους Kieran Richardson,Paul McShane,Danny Higginbotham και Phil Bardsley να προστίθενται στο ρόστερ. Επίσης συνέχισε την αυστηρή πειθαρχική πολιτική του με την τοποθέτηση του Liam Miller (ένας από τους φαινομενικά πιο συνεπείς παίκτες της Sunderland ) στην μεταγραφική λίστα γιατί ερχόταν τακτικά αργά στις προπονήσεις και σε άλλες συναντήσεις της ομάδας.
Η έναρξη της σεζόν 2008-09 θα μπορούσε να ονομαστεί ταραχώδης. Τον Σεπτέμβριο του 2008 ο Keane ενεπλάκη σε μια σειρά επεισοδίων με τον αντιπρόεδρο της FIFA Jack Warner για την απόσυρση του Dwight Yorke από την εθνική ομάδα του Trinidad and Tobago. Ο Warner κατηγόρησε τον Keane ότι είναι ασεβής προς τις μικρές χώρες. Ο Keane απάντησε αποκαλώντας τον Warner "κλόουν" και επέμεινε ότι ο Yorke αποσύρθηκε από το διεθνές ποδόσφαιρο. Τον ίδιο μήνα ο Keane βιώσε μια απο τις χειρότερες και μεγαλύτερες νύχτες στην καριέρα του όταν η Sunderland έπρεπε να γυρίσει το κατά της αποτέλεσμα(0-2)για τον 3ο γύρο του League Cup απέναντι στην Northampton. Το παιχνίδι έληξε 2-2 με την Sunderland να περνάει με το ζόρι στα πέναλτι(4-3)
Παρά τις μερικές θετικές επιδόσεις της συμπεριλαμβανομένης της ιστορικής εντός έδρας νίκης με 2-1 ενάντια στον τοπικό της αντίπαλο, τη Newcastle στις 25 Οκτωβρίου (Πρώτη φορά που το κατάφερε αυτό η Sunderland μετά από 28 χρόνια), καθώς και οι καλές εμφανίσεις από τις πρόσφατες μεταγραφές όπως ο Djibrill Cisse και ο Anton Ferdinand, η γενική μορφή της ομάδας παρέμεινε ασυνεπής. Μέχρι το τέλος του Νοεμβρίου η Sunderland ήταν 18η στην Premier League έχοντας χάσει πέντε από τα έξι προηγούμενα παιχνίδια της. Ο Keane ήταν υπό πίεση στις 4 Δεκεμβρίου μετά την άσκηση αμφιβολιών σχετικά με το μέλλον του με παρατηρήσεις που έγιναν στον απόηχο της εντός έδρας ήττας με 4-1 από την Bolton το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Το σκληρό ύφος της διαχείρισης του Keane δεν είχε εκτιμηθεί από τους παίκτες της Sunderland, οι οποίοι όπως είχε αναφερθεί από ρεπορτάζ γιόρτασαν όταν άκουσαν ότι είχε παραιτηθεί.
Η αυτοκρατορία του Dalglish
Η σεζόν 1986-1987 ήταν χωρίς τίτλο για την Liverpool. Έχασε με 2-1 από την Arsenal στον τελικό του League Cup στο Wembley. Πριν από το ξεκίνημα της σεζόν 1987-88 ο Dalglish υπέγραψε τέσσερις νέους παίκτες. Τον Peter Beardsley από την Newcastle, τον John Aldridge από την Oxford United που αντικατέστησε τον Ian Rush, τον Εξτρέμ John Barnes από την Watford και τον μέσο της Oxford United Ray Houghton. Η καινούργια ομάδα της Liverpool που χτίστηκε από τον Dalglish ήταν στην κορυφή της βαθμολογίας σχεδόν σε όλο το πρωτάθλημα και είχε ένα αήττητο σερί 37 αγώνων σε όλες τις διοργανώσεις( μεταξύ των οποίων 29 στο πρωτάθλημα, 22 νίκες και 7 ισοπαλίες ),από την αρχή της σεζόν μέχρι της 21 Φεβρουαρίου του 1988 όταν έχασε από την Everton στο πρωτάθλημα. Η Liverpool στέφθηκε πρωταθλήτρια με τέσσερα παιχνίδια να απομένουν έχοντας υποστεί μόλις δύο ήττες σε 40 παιχνίδια. Όμως η ομάδα του Dalglish έχασε το FA Cup στον τελικό απέναντι στο αουτσάιντερ του θεσμού Wimbledon.
Ο Dalglish οδήγησε την Liverpool στη νίκη επί της Everton για δεύτερη φορά στον τελικό του FA Cup το 1989 κερδίζοντας την με 3-2 στην παράταση. Όμως δεν πήρε το δεύτερό της Double αφού στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν η Arsenal με ένα γκολ στο τελευταίο λεπτό “έκλεψε” το πρωτάθλημα από την Liverpool. To 1989-90 η Liverpool κατέκτησε το τρίτο της πρωτάθλημα με υπεύθυνο τον Dalglish. Την ίδια χρονιά έχασε 4-3 στην παράταση στον ημιτελικό του FA Cup με την Crystal Palace στο Villa Park. Ο Dalglish παραιτήθηκε από προπονητής της Λίβερπουλ για λόγους υγείας στις 22 Φεβρουαρίου του 1991, δύο ημέρες μετά την ισοπαλία(4-4) με αντίπαλο την Everton για τον πέμπτο γύρο του FA Cup στο Goodison Park στην οποία η Liverpool προηγήθηκε τέσσερις φορές. Κατά τη διάρκεια της παραίτησής του οι Reds ήταν τρεις βαθμούς μπροστά στο πρωτάθλημα και ακόμα μέσα στο FA Cup.
Πέρασαν και δεν ακούμπησαν
Στις 25 Φεβρουαρίου του 2013 ο Gattuso ονομάστηκε ως νέος προπονητής της Sion αφότου ο Víctor Muñoz υποβιβάστηκε σε ένα ρόλο scouting μετά από μια ήττα με 4-0 από την Thun στο πρωτάθλημα της Ελβετίας. Ο Gattuso έγινε ο πέμπτος προπονητής του συλλόγου την περίοδο 2012-13. Στις 27 Φεβρουαρίου του 2013 ο Gattuso κέρδισε τον πρώτο του αγώνα του ως προπονητής νικώντας με 2-0 τη Lausanne εκτός έδρας για το Κύπελλο Ελβετίας. Ο Gattuso απολύθηκε στις 13 Μαΐου του 2013.
Από το 2010 ο Davids ζούσε στο Βόρειο Λονδίνο με την σύζυγο του και ήδη συμμετείχε σε ποδόσφαιρο δρόμου καθώς και κάθε Κυριακή διαχειριζόταν την ερασιτεχνική ομάδα Brixton United. Στις 11 Οκτωβρίου του 2012 ο Davids εντάχθηκε στην ομάδα της League Two, την Barnet σε έναν ρόλο παίκτη - προπονητή μαζί με τον Mark Robson. Την επόμενη αγωνιστική στο προπονητικό του ντεμπούτο στην Barnet,η ομάδα του έχασε με 4-1 από την Πλίμουθ και ο ίδιος ο Davids αποβλήθηκε σε εκείνο το παιχνίδι. Ακολούθησε η νίκη με 4-0 στην έδρα της απέναντι στην Northampton όπου ο Davids έπαιξε όλο το παιχνίδι ως αρχηγός και ψηφίστηκε ο παίκτης του αγώνα. Κοντά στο τέλος του Δεκεμβρίου μετά την αποχώρηση του Robson ο Davids ανέλαβε την ομάδα μόνος του. Ο Davids σημείωσε το πρώτο του γκολ για την Barnet τον Φεβρουάριο του 2013 σε μια νίκη επί της Southend εντός έδρας. Παρότι αρχικά η Barnet είχε βγει από τη ζώνη του υποβιβασμού έπεσε στις δύο τελευταίες θέσεις την τελευταία αγωνιστική της σεζόν 2012-13. Μετά από μια ήττα στην Northampton υποβιβάστηκε στην Conference στη θέση της Wimbledon η οποία πήρε την ισοπαλία από την Fleetwood Town.
Στις 21 Μαΐου του 2013 ανακοινώθηκε ότι ο Davids θα παραμείνει υπεύθυνος στη Barnet και τη χρονια 2013-14. Τον Ιούλιο του 2013 ο Davids ανακοίνωσε την απόφασή του να φορέσει τη φανέλα με το νούμερο 1 για τη σεζόν 2013-14,ένας αριθμός που παραδοσιακά τον φοράνε οι τερματοφύλακες. Αυτή η κίνηση όπως είπε ο ίδιος ήταν για να κατανοήσουν οι υπόλοιποι παίκτες ότι αυτός ήταν το νούμερο ένα στην ομάδα.
Η Πειθαρχία ήταν ένα σημαντικό πρόβλημα για τον Davids τη σεζόν 2013-14. Είχε δεχθεί τη κίτρινη κάρτα στα οκτώ πρώτα παιχνίδια πρωταθλήματος που αγωνίστηκε, και είχε αποβληθεί τρεις φορές σε αυτά τα πρώτα οκτώ παιχνίδια. Υπήρξε επίσης διαμάχη όταν αποκαλύφθηκε ότι ο ίδιος δεν θα παραστεί στα εκτός έδρας παιχνίδια αφήνοντας τον βοηθό προπονητή Ulrich Landvreugd να αναλάβει την ευθύνη. Τον Δεκέμβριο του 2013 ο Davids σκέφτηκε την απόσυρση του από το ποδόσφαιρο μετά την τρίτη αποβολή του αυτή τη σεζόν στην ήττα με 2-1 απο την Salisbury.
Στις 24 Οκτωβρίου του 2007 ανακοινώθηκε ότι ο Romário θα αναλάβει τον πρώτο του αγώνα ως προσωρινός προπονητής της Vasco Da Gama απέναντι στην Club America του Μεξικού στην ρεβάνς για τα προημιτελικά του Copa Sudamericana και θα συμμετείχε επίσης στον αγωνιστικό χώρο ως παίκτης. Ο Romário τότε ήταν 41 χρονών και αντικατέστησε τον Celso Roth, τον προπονητή της Vasco da Gama. Ο πρόεδρος της Vasco Da Gama Eurico Miranda αποκάλυψε στην Globo Online ότι ο Romário θα είναι υπεύθυνος για την επιλογή της ομάδας αλλά είναι πιθανό να είναι μόνο προσωρινά. Στις 6 Φεβρουαρίου του 2008 ο Romário απολύθηκε γιατί είχε αντιρρήσεις με τον Miranda για την παρέμβαση του στην επιλογή της ομάδας αλλά παρέμεινε ως παίκτης στην Vasco.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου