Serie A: Το θαύμα της Καλαβρίας

Δημήτρης Βαρσάνης

“Είναι ο Mazzarri ο δικός μου Mourinho; στη πραγματικότητα είναι πολύ καλύτερος από τον προπονητή της Inter”. Αυτά ήταν τα λόγια που ανέφερε το 2009 ο εκκεντρικός ιδιοκτήτης της Napoli Aurelio De Laurentis. Είναι μια δήλωση που φέρνει ένα κακό χαμόγελο στο πρόσωπο των οπαδών της Inter και μια δήλωση που ο De Laurentiis τελικά συνειδητοποίησε ότι δεν είναι αληθής.

Ωστόσο ίσως να μην είναι τόσο εξωφρενικό όσο φαίνεται γιατί ενώ ο Mazzarri θεωρείται τώρα ως μια ελαφρή μορφή γελοιοποίησης, είναι υπεύθυνος για αυτό που είναι ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα στην ιστορία του Ιταλικού ποδοσφαίρου. Το Θαύμα της Καλαβρίας.

Γυρνώντας στη σεζόν 2006-07 το Ιταλικό ποδόσφαιρο ήταν στα γόνατά του. Το Calciopoli έβγαλε την ψυχή από το άθλημα και μαζί με την αντιληπτή αναρχία στις κερκίδες το Calcio ανέπνεε αγκομαχώντας. Όχι μόνο η Juventus υποβιβάστηκε στη Serie B για το ρόλο της στο σκάνδαλο όμως και πολλές άλλες ομάδες πλήγηκαν με αυστηρές ποινές.

Ένας τέτοιος σύλλογος ήταν η Reggina Calcio. Ως αποτέλεσμα των ενεργειών του πρώην προέδρου του συλλόγου Lilo Fotti - ο οποίος κρίθηκε ένοχος για αθλητική απάτη που χρονολογείται από το 2004 - το κλαμπ θα έπρεπε να ξεκινήσει τη νέα σεζόν με -15 πόντους που αργότερα θα έπεφτε στους -11.

Για ένα κλαμπ όπως η Reggina ήταν λίγο πολύ μια απόφαση που την έθετε στον υποβιβασμό. Οι Milan, Fiorentina και Lazio έλαβαν παρόμοιες τιμωρίες όμως είχαν τα οικονομικά μέσα και το μέγεθος για να διευκολύνουν το δρόμο τους προς την παραμονή τους. Η Reggina όμως δεν είχε κανένα από αυτά τα προνόμια. Για όλους τους λόγους και τους σκοπούς ήταν απλώς ένα ακόμη μικροσκοπικό επαρχιακό σωματείο που συμπλήρωνε το πρωτάθλημα.

Ως εκ τούτου κανείς δεν τους έδινε μια πιθανότητα παραμονής. Αυτό ήταν ένα κλαμπ που δυσκολευόταν να μείνει όταν ξεκινούσε υπό ίσοις όροις, πόσο μάλλον να πρέπει να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο μειονέκτημα. Όμως, ενώ για άλλους συλλόγους ένα τέτοιο γέγονος θα τους “έσφιγγε το λαιμό”, για τους καλαμπριανούς τους έδωσε ένα κίνητρο, μια επιπλέον ώθηση για ζωή. Όπως λέει η παροιμία μόνο όταν κοιτάζεις το θάνατο κατάματα αισθάνεσαι πραγματικά ζωντανός.

Ο Mazzarri και οι άνδρες του ήταν ελεύθεροι από κάθε προσδοκία όμως επρόκειτο να κάνουν τους πάντες να καθίσουν και να προσέξουν το κατόρθωμα τους. Εντούτοις τα πράγματα δεν άρχισαν πολύ καλά στο πρωτάθλημα και στην πρώτη αγωνιστική έχασαν με 4-3 εκτός έδρας από τη Palermo. Στην πραγματικότητα οι Amaranto θα κέρδιζαν μόνο έναν από τους πέντε πρώτους αγώνες τους.

Τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να μοιάζουν πιο ζοφερά για τους Νότιους. Αν ήθελαν να σωθούν μια γρήγορη αντεπίθεση ήταν ήσσονος σημασίας. Όμως συνέβη το αντίθετο και έπρεπε να φτάσει η εντός έδρας νίκη επί της Parma την όγδοη αγωνιστική για να πάνε στο σημείο μηδέν. Ωστόσο η Reggina είχε έναν άσο στο μανίκι της κάτι που κάθε κλαμπ ποθεί έντονα όταν παλεύει για τη σωτηρία της: έναν συνεπή σκόρερ. Στην πραγματικότητα ο σύλλογος είχε δύο, τους Nicola Amoruso και Rolando Bianchi.

Το συγκεκριμένο ντουέτο θα βάλει τα 35 από τα 52 τέρματα της ομάδας με τα 18 να προέρχονται από τον Bianchi και την επόμενη χρονιά να παίρνει μεταγραφή στη Manchester City. Ακόμα και με την παραγωγικότητα των δύο επιθετικών έπρεπε να περάσει η χειμερινή διακοπή ώστε να αρχίσει να κάνει ένα “κλικ” για την ομάδα.

Από τον Ιανουάριο μέχρι τον Μάιο η Reggina θα ηττηθεί μόνο στους τέσσερις από τους 20 αγώνες της, φέρνοντας 10 ισοπαλίες και παίρνοντας έξι νίκες σε αυτή τη διαδικασία. Μια νίκη με 2-0 κόντρα στη Milan την τελευταία αγωνιστική αποδείχθηκε η πιο κρίσιμη από όλες, καθώς την οδήγησε στη 14η θέση και ένα πόντο μακριά από τη 18η Chievo και τη τρίτη και τελευταία θέση υποβιβασμού. Η μεγάλη απόδραση είχε επιτευχθεί.

Η Reggina θα συνέχιζε να αγωνίζεται για έκτη συνεχόμενη χρονιά στη Serie A η οποία αποτελεί ρεκόρ για έναν σύλλογο από την περιοχή της Καλαβρίας. Τόσο ευγνώμονες ήταν οι κάτοικοι της Ρέτζιο Καλάμπρια για το τι είχε πετύχει ο ποδοσφαιρικός τους σύλλογος που οι παίκτες και ο Mazzarri έλαβαν την τιμητική ιδιότητα του Δήμου.

Η ομάδα τους πήγε κόντρα στις πιθανότητες και πέτυχε κάτι που κανείς δεν πίστευε ότι ήταν δυνατό. Είναι ίσως ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της της Serie A όμως έχει ξεχαστεί από πολλούς λόγω της σκιάς που περικύκλωσε το Calciopoli το Ιταλικό ποδόσφαιρο. Δέκα χρόνια μετά από μια από τις μεγαλύτερες στιγμές του αυτό το περήφανο κλαμπ βρίσκεται σε κατάσταση αναστάτωσης.

Το καλοκαίρι του 2015 το κλαμπ έπεσε στο χαμηλότερο σημείο της ιστορίας της μετά από πολλά χρόνια ύστερα από την πτώχευση και την εκκαθάριση της. Δημιουργήθηκε ένα νέο σωματείο όμως δεν μπορούσε να φέρει το όνομα Reggina και ονομάστηκε Reggio Calabria.

Όλα αυτά έγιναν αφού έκαναν άλλη μια μεγάλη απόδραση στα πλέι - αουτ της Lega Pro, στα οποία επικράτησαν της μισητής Messina για να επιβιώσουν. Όμως τα εξωαγωνιστικά θέματα τελικά τους πέταξαν από το πρωτάθλημα και αναγκάστηκαν να ξεκινήσουν και πάλι στη Serie D ενώ η Messina αποκαταστάθηκε στη Lega Pro.

Στη Serie D η Reggina έμεινε μόνο για μια χρονιά όμως δεν ανέβηκε αγωνιστικά αλλά επειδή έπρεπε να γεμίσουν οι θέσεις της Lega Pro. Πέρυσι τερμάτισε μόλις και μετά βίας στη 13η θέση ενώ φέτος αν και είναι αρχή ακόμα βρίσκεται στις θέσεις των πλέι - οφ ανόδου. Είναι μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή για το κλαμπ, ένα κλαμπ που έχει περάσει από πολλές δύσκολες περιόδους στο παρελθόν. Αυτό είναι ένα κλαμπ όμως που θριαμβεύει μπροστά σε όλες αντιξοότητες. Πριν από δέκα χρόνια πραγματοποίησαν ένα θαύμα όταν όλοι τους είχαν τελειωμένους.

Τώρα βρίσκονται ξανά σε παρόμοια κατάσταση. Το κλαμπ πρέπει να αναζητήσει άλλο ένα θαύμα, αλλά αν ένας σύλλογος είναι ικανός να τραβήξει το “κουνέλι” έξω από το καπέλο δύο φορές είναι οι άντρες από το βαθύ Νότο.