Tottenham

Εσείς φταίτε για όλα κύριε Levy

του Δημήτρη Βαρσάνη

Πόσες φορές θα βιώσει το ίδιο deja vu; είναι δελεαστικό να πούμε ότι στο δεύτερο ημίχρονο η Tottenham ήταν μια διαλυμένη ομάδα στα 45 πιο άβουλα,ανίκανα και δύσμοιρα λεπτά της αυτή τη σεζόν στην ήττα της με 1-2 από τη Newcastle του Alan Pardew…

Η πραγματική αλήθεια όμως είναι ότι η Tottenham λίγο πολύ έπαιξε με τον ίδιο τρόπο που έχει παίξει αυτή τη σεζόν και τη προηγούμενη. Οι συνεχείς υποδείξεις ότι οι οπαδοί πρέπει να κρατάνε τα θετικά από ήττες με τρία και τέσσερα γκολ διαφορά και να ψάχνουν για σημάδια προόδου επειδή για ένα λεπτό έκαναν ένα ωραίο passing game δεν κάνει καλό σε κανέναν,ούτε στο πρόεδρο,ούτε στον προπονητή,ούτε στους παίκτες και φυσικά ούτε στους οπαδούς. 

Το μόνο που κάνει είναι να διοχετεύει μια συλλογική αυταπάτη ότι η Tottenham είναι μόνο ένα κλικ μακριά από το να γίνει μέλος του Top 4. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι οι “Spurs” βρίσκεται σε έναν δρόμο του πουθενά. Είναι μια θλιβερή σκέψη,ειδικά για εκείνους που έχουν επενδύσει χρόνο και χρήμα για τη στήριξη του συλλόγου και θα συνεχίσουν να το κάνουν ανεξάρτητα από την εικόνα του ποδοσφαίρου τους.

Μόνο αν αναγνωριστεί το πόσο χαμηλά έχει βυθιστεί μπορεί η Tottenham να βρει έναν τρόπο να επιστρέψει στο κορυφαίο επίπεδο. Η τρέχουσα ομάδα είναι αγνώριστη από εκείνη που έφτασε στα προημιτελικά του Champions League πριν από τρία χρόνια. Όχι μόνο στα ονόματα. Όλες οι ομάδες προχωρούν όμως έχασε την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει τη κληρονομιά του Luka Modric,του Rafael Van Der Vaart και του Gareth Bale για να χτίσει μια ομάδα που θα διατηρούσε τη φιλοδοξία της να είναι μια από τις καλύτερες ομάδες στην Αγγλία.

Εκείνα τα χρόνια η Tottenham έπαιζε με μια ενέργεια,με μια δημιουργικότητα και με μια ελευθερία που τα έχει χάσει εδώ και πολύ καιρό. Έπειτα προσπάθησε να το αλλάξει με τις συνεχείς αλλαγές στον πάγκο της. Πρώτα ο Andre Villas Boas,μετά ο Tim Sherwood και τώρα ο Mauricio Pochetinno. 

Τα αποτελέσματα της,το στυλ της και η γενική μετριότητα της  υπερισχύουν ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι προπονητής της. Δεν προσφέρει ούτε καν ένα ψυχαγωγικό ποδόσφαιρο στο “White Hart Lane”,ενώ οι φιλοξενούμενοι πηγαίνουν με την αυτοπεποίθηση ότι θα φύγουν με τους τρεις βαθμούς.

Η προβλεψιμότητα της ως ομάδα τη μετατρέπει σε έναν εύκολο στόχο για ένα μέτριο καλά οργανωμένο αντίπαλο. Δεν υπάρχει πια πλάτος στο παιχνίδι της και η ανάπτυξη της είναι τόσο αργή που τα κενά της άμυνας του αντιπάλου της γεμίζουν πριν μπορέσει να τα εκμεταλλευθεί. Οι ελλείψεις της είναι πολύ φανερές που ακόμα και οι ίδιοι οπαδοί της θα μπορούσαν να ετοιμάσουν μια ομάδα τώρα για να την αντιμετωπίσουν. Εδώ και αρκετές εβδομάδες ο καθένας έχει παρατηρήσει ότι ο Eric Dier απλά δεν διαθέτει τη ταχύτητα ώστε να είναι ένας αποτελεσματικός δεξιός μπακ.

Τοποθετώντας τον σε εκείνη τη θέση μόνο και μόνο επειδή λείπουν οι δύο Kyle(Walker και Naughton)λόγω τραυματισμού είναι μια λύση απελπισίας. Αν οι “Spurs” δεν είχαν καλύτερες επιλογές τότε έπρεπε να ήταν καλύτερα ενημερωμένοι και προνοητικοί για την κατάσταση των δύο δεξιών τους μπακ.

Επίσης είναι κοινό μυστικό ότι υπάρχει πρόβλημα στη θέση του επιθετικού. Ο Emmanuel Adebayor μπορεί να σκόραρε στο τελευταίο παιχνίδι όμως οι συνολικές του εμφανίσεις παραμένουν φτωχές και είναι μακριά από το καλό του εαυτό. Ο Roberto Soldado εκτός συγκλονιστικού απροόπτου δεν πρόκειται ποτέ να φτάσει τις επιδόσεις που είχε στη Valencia,ενώ ήρθε η ώρα για τον πρωτάρη Harry Kane να πάρει θέση βασικού και στη Premier League. Όχι και ο ιδανικός σέντερ φορ να κουβαλά στις πλάτες του την επίθεση της όμως είναι ο καλύτερος από τους διαθέσιμους.

Ωστόσο το πιο ανησυχητικό για αυτή την ομάδα είναι ότι δεν υπάρχει ο ενθουσιασμός και η διάθεση. Μοιάζει σαν να μη θέλει να παίξει κανείς για αυτό το σύλλογο. Το να αγωνίζεσαι για τη Tottenham έχει γίνει κάτι σαν αγγαρεία. Κανένας δεν είναι διατεθειμένος να αναλάβει τις ευθύνες του και η διανοητική αποσύνθεση είναι πάντα μόνο μια ανάσα μακριά. Η παράλυση έχει πάει μέχρι τον προπονητή. Ο Pochettino ήταν τόσο έκπληκτος όπως ο καθένας που έβλεπε τη Newcastle να ισοφαρίζει στα πρώτα έξι δευτερόλεπτα του δευτέρου μέρους,όμως του πήρε μισή ώρα για να πραγματοποιήσει αλλαγές είτε σε πρόσωπα,είτε στο σύστημα της ομάδας του.

Ήταν ξεκάθαρο σε όλους ότι οι “πετεινοί” χρειάζονταν ένα ταρακούνημα πολύ πιο νωρίς. Ο Pochettino δεν έγινε ξαφνικά κακός προπονητής,απλά το φταίξιμο θα πρέπει να καταλογιστεί κάπου πιο ψηλά. Αναφερόμαστε στον πρόεδρο της Daniel Levy όπου από εκεί ξεκινάει η εσωτερική παράλυση της,την οποία βγάζει εμφανώς στον αγωνιστικό χώρο.

Η σκέψη ότι η Tottenham θα χτίσει το καινούργιο της γήπεδο τη στιγμή που μετατρέπεται σε έναν απλό συμμετέχοντα του πρωταθλήματος είναι ένα κακόγουστο αστείο. Ήρθε η ώρα για μερικά επείγουσα ερωτήματα στα υψηλότερα κλιμάκια του συλλόγου του Βόρειου Λονδίνου.