Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015

Οι ευκαιρίες των νεαρών για να παίξουν στην Premier League έχουν λεπτύνει


Του Δημήτρη Βαρσάνη

Η Premier League μπορεί τώρα να ξοδεύει χρήματα όπως ποτέ πριν, αλλά οι σύλλογοι της επενδύουν στο μέλλον με το σωστό τρόπο; υπάρχει ένας αριθμός που συνοψίζει πόσο σημαντική είναι αυτή η ερώτηση, περισσότερο από οποιοδήποτε κόστος μεταγραφής.



Οι τελευταίοι πέντε πρωταθλητές Αγγλίας έδωσαν να κάνουν το ντεμπούτο τους στο πρωτάθλημα σε μόνο έναν παίκτη από την ακαδημία τους. Εκείνος ήταν ο Ruben Loftus-Cheek πέρυσι και εκτός από λίγα δευτερόλεπτα στις καθυστερήσεις του ισόπαλου αγώνα με την Manchester City τον Ιανουάριο, ο χρόνος του στο γήπεδο ήρθε αφότου ο σύλλογος του Δυτικού Λονδίνου εξασφάλισε το τίτλο. Πριν από αυτό, στις τέσσερις προηγούμενες χρονιές δεν είχε κάνει ντεμπούτο από την ακαδημία τους ούτε παίκτης από τη Manchester United ούτε από τη Manchester City.



Το ανησυχητικό είναι η εντύπωση ότι η πίεση για να κατακτήσεις τη Premier League είναι πλέον τέτοια ώστε ένας αριθμός συλλόγων να αισθάνονται ότι απλά δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά να διακινδυνεύσουν τη νεολαία. Με άλλα λόγια, είναι δύσκολο να σκεφτούμε ότι πάρα πολλοί παίκτες της ακαδημίας εγκατασταθούν σε κορυφαίο επίπεδο με τον τρόπο που ο Harry Kane και ο Jack Grealish εγκαταστάθηκαν στην Tottenham και στην Aston Villa αντίστοιχα τη περασμένη σεζόν.



Είναι ένα θέμα πολύ πιο σημαντικό απ' ότι η υπηρεσία της τύχης ή η αποδοτικότητα του κόστους. Οι συχνές προωθήσεις των νεαρών δείχνουν την υγεία της φιλοσοφίας και της δομής ενός κλαμπ και καλλιεργεί την αίσθηση της ταυτότητας και την εμβάθυνση της σύνδεσης με τους οπαδούς. Το μόνο που πρέπει να σκεφτούμε είναι οι οπαδοί της  Tottenham που τραγουδούσαν "Είναι ένας δικός μας" για τον Kane.
Έτσι, πόσοι δικοί τους παίζουν πραγματικά στους συλλόγους της Premier League; για να εξεταστεί αυτό και να εξασφαλιστούν οποιαδήποτε συμπεράσματα και οι δύο σχετίζονται με τις τρέχουσες συμπεριφορές και έχουν αρκετά στοιχεία, για να σημάνει ότι δεν ήταν μόνο οι προσωρινές ιδιορρυθμίες της τύχης και οι ενδεκάδες που εξετάστηκαν πίσω στο ξεκίνημα της σεζόν 2010 - 2011.
Ο αριθμός των ντεμπούτων στο πρωτάθλημα δίνονται στους παίκτες που ήταν στο σύστημα της νεολαίας ενός συλλόγου που μετρήθηκε, με επακόλουθο να παρακολουθείτε η πρόοδος τους. Οι εμφανίσεις στα κύπελλα δεν υπολογίζονται και ούτε αυτά που χορηγούνται στους παίκτες που αγοράζονται για το ρόστερ της πρώτης ομάδας ανάμεσα στην ηλικία των 18 ή 19.
Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι οι Kane και Grealish αντιπροσωπεύουν μια τάση για τους συγκεκριμένους συλλόγους τους. Περισσότερα ταλέντα από την ακαδημία έχουν γίνει τακτικοί στην ενδεκάδα - με άλλα λόγια πραγματοποιούν τουλάχιστον 25 εμφανίσεις - της Tottenham και της Aston Villa τα τελευταία πέντε χρόνια από οποιαδήποτε άλλη από τις υπόλοιπες 18 τρέχουσες ομάδες της Premier League. Πέντε, συμπεριλαμβανομένων του Nathan Baker εμφανίστηκαν στο Villa Park και τρεις πραγματοποίησαν το ντεμπούτο τους στο White Hart Lane, μεταξύ των οποίων και ο Ryan Mason.
Είναι δεδομένο ότι δεν ήταν μεγάλη έκπληξη όταν ο προπονητής της Villa Tim Sherwood - ο οποίος θριάμβευσε το περασμένο Απρίλιο ύστερα από μια νίκη κόντρα στην πρώην ομάδα του Tottenham - προσέφερε ένα τυπικό κομμάτι της αυτοπροβολής όμως δίχως να υπερβάλλει που αφορά τη προώθηση της νεολαίας:"Αν είσαι ένα νεαρό παιδί που προέρχεσαι από τα σπλάχνα του συλλόγου, πρέπει να παίζεις στην πρώτη ομάδα της Tottenham ή της Aston Villa. Όμως και οι δύο δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι αυτή τη στιγμή βρίσκονται στη κλίμακα των ομάδων που έχουν μεγάλους στόχους.
Η Manchester  United έχει χορηγήσει το ντεμπούτο σε 14 ποδοσφαιριστές της νεολαίας κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών. Πρόκειται για μια προσέγγιση που θα πρέπει να επικροτηθεί, αλλά τίθενται περιοριστικοί όροι που τονίζουν πόσο περίπλοκο και σχετικά ανοιχτό είναι αυτό το ζήτημα.


Το πρώτο είναι ότι εννέα από αυτούς τους 14 έκαναν το ντεμπούτο τους στα δύο χρόνια από τότε που ο Sir Alex Ferguson αποσύρθηκε από τη προπονητική, συνέπεσε σε μια περίοδο τεράστιας αναταραχής για τη Manchester United.
Ο δεύτερος περιορισμός είναι ότι ακόμα και κάποια όπως η ασύγκριτα επιτυχημένη εισαγωγή των νέων από τον Ferguson έπαιξαν λίγο στη τελευταία του χρονιά. Οι πέντε που έκαναν το ντεμπούτο τους τη σεζόν 2011 - 2012 (Tom Cleverley, Ben Amos, Zeki Fryers, Paul Pogba και Will Keane) είχαν ελάχιστες επιπτώσεις. Όλοι μαζί πραγματοποίησαν 17 εμφανίσεις και μόνο ο Cleverley ξεκίνησε σε πολλούς αγώνες.
Μια άλλη ομάδα, γνωστή για την προώθηση των προϊόντων της ακαδημίας είναι η Arsenal, αλλά ο Arsene Wenger αγοράζει γενικά στην πρώτη ομάδα νεαρούς παίκτες από αλλού και δεν ανεβάζει παίκτες από την ακαδημία του συλλόγου, αν και ο Francis Coquelin και ο Hector Bellerin έχουν κάνει τώρα την επανάσταση τους.
Παρόλα αυτά, αν οι αριθμοί της Manchester United και της Arsenal ίσως να είναι σε πτώση, εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν το είδος της απόδοσης της επένδυσης στις ακαδημίες τους, που η Chelsea και η Manchester City μπορούν μόνο να ονειρεύονται. Το πρόβλημα τους είναι ότι πρέπει να ξοδεύουν για να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το τίτλο του πρωταθλητή. Αυτό και μόνο δείχνει μια άλλη πολυπλοκότητα του θέματος.


Οι επενδύσεις στις ακαδημίες και η σωστή κουλτούρα μπορεί να πάει μακριά ένα κλαμπ, ωστόσο τα πάντα εξαρτώνται από τη τύχη που βλέπει τους υποσχόμενα νεαρούς παίκτες να αναπτύσσονται μετά την ηλικία των 18. Η "τάξη του '92" της Manchester United, από την οποία βγήκαν οι David Beckham, Paul Scholes και Ryan Giggs ήταν μια διάσημη άκρη. Όλες οι ομάδες μπορούν πραγματικά να θέσουν σε εφαρμογή τις καλύτερες δυνατές συνθήκες, έτσι ώστε οι πιθανότητες να αυξάνονται και να παράγεται μια σωστή καλλιέργεια.
Όποιος έχει εργαστεί με τη Manchester City επαινεί την εγκατάσταση των νέων τους και υπάρχει πολύς σεβασμός για το έργο που επιτελείται από τον Patrick Vieira. Πράγματι, τα παιδιά πολλών πρώην παικτών της Manchester United προπονούνται στους "Citizens".
Ομοίως, η Chelsea δαπανά οκτώ εκατομμύρια λίρες κάθε χρόνο για την ακαδημία της. Ένα ανώτερο στέλεχος του Stamford Bridge μίλησε με ενθουσιασμό για το πώς οι προπονητές της ακαδημίας τους παρουσιάζουν τα πλάνα στα ηλικιακά γκρουπ του συλλόγου τους, τα οποία ακολουθούν την ίδια φιλοσοφία με την ομάδα του Jose Mourinho.
Το πρόβλημα είναι ότι κανένας από τους συγκεκριμένους παίκτες δεν θα παίξει στη πρώτη ομάδα. Το ίδιο στέλεχος του Stamford Bridge παραδέχθηκε ότι είναι μια πηγή της απογοήτευσης που η Chelsea δεν έχει ένα νεαρό να παίζει στη Premier League τακτικά από τη πλήρη εξέλιξη του John Terry το 2000.
Γιατί συνέβη αυτό; έχει διατυπωθεί εν μέρει η έλλειψη της τύχης που απαιτείται για ένα ταλέντο να γίνει το τελικό προϊόν, καθώς και το πρόβλημα του να πάρει τη σωστή εμπειρία για παίκτες της ηλικίας μεταξύ των 18 και των 23.  Η Chelsea έχει σήμερα πάνω από 30 δανεικούς όμως πόσοι θα επιστρέψουν για να αφήσουν το αντίκτυπο τους στο Stamford Bridge;
Είναι επίσης εμφανές ότι πολύ λίγα ταλέντα της Chelsea και της Manchester City έχουν γράψει αλλού το όνομα τους στη Premier League. Ο Ryan Bertrand ο οποίος έπαιξε στον τελικό του Champions League το 2012 με τη Chelsea βρίσκεται τώρα στη Southampton που εδώ και καιρό είναι ένα κλαμπ - μοντέλο στην ανάπτυξη των νεαρών παικτών. Πιο πρόσφατα οι Calum Chambers και Luke Shaw συνέχισαν την τάση από τους Gareth Bale και Theo Walcott.
Ακόμη αξιοσημείωτο από αυτά τα στοιχεία είναι ότι άλλα λεγόμενα κλαμπ - μοντέλα "έπεσαν". Για παράδειγμα, η Swansea κερδίζει δίκαια τον έπαινο για τη κουλτούρα και τις δομές, αλλά το ρεκόρ της ακαδημίας της έχει υποβαθμιστεί. Μόνο τρεις παίκτες από την ακαδημία των Ουαλών πραγματοποίησαν το ντεμπούτο τους από το 2010 και από αυτούς, μόνο ο Ben Davies ήταν κατάλληλα εξοπλισμένος για τη πρώτη ομάδα.
Πέρα από τη Swnasea, ομάδες όπως η West Brom, η Stoke, η Sunderland και η West Ham ενώ έχουν τη σχετική ασφάλεια στο βαθμολογικό πίνακα, η πίεση να εδραιώσουν τη θέση τους στην Premier League φαίνεται να σημαίνει ότι φοβούνται να επενδύσουν στη νεολαία. Αντιθέτως, τα χρήματα ξοδεύονται για την παραμονή μπροστά από τις πρόσφατες νεοφώτιστες ομάδες. 
Αυτό είναι το θέμα που αντιμετωπίζει η Premier League και μπορεί να γίνει πιο έντονο με τα χρήματα της τηλεόρασης. Αυτή τη στιγμή λίγοι σύλλογοι μόνο πρέπει να αισθάνονται περήφανοι για τη προώθηση των νεαρών ποδοσφαιριστών τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: