Πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016, στο στρατόπεδο ‘’Ευαγόρα Παλλικαρίδη και Χαράλαμπου Μούσκου’’ στην Πάφο, τα αποκαλυπτήρια της προτομής του ήρωα του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59, Χαράλαμπου Μούσκου.
Τα αποκαλυπτήρια τέλεσε ο Υπουργός Άμυνας κ. Χριστόφορος Φωκαϊδης, συνοδευόμενος από τον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς Αντιστράτηγο Γεώργιο Μπασιακούλη.
Μετά το πέρας των αποκαλυπτηρίων ο Υπουργός Άμυνας παρέδωσε, εις ένδειξη τιμής, την Κυπριακή και Ελληνική Σημαία στην αδελφή του ήρωα κ. Φανή Λουκά.
Ο Χαράλαμπος Μούσκος (Παναγιά Πάφου, 10 Μαΐου 1932 - Μερσινάκι Λευκωσίας, 15 Δεκεμβρίου 1955) ήταν Κύπριος αγωνιστής της ΕΟΚΑ. Ήταν γιος του Γεωργίου και της Αναστασίας και είχε ακόμα έξι αδελφές, τελείωσε το σχολείο στη Παναγιά και το γυμνάσιο στη Πάφο. Ξάδελφος του ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος.
Μαζί με τους Μάρκο Δράκο, Ανδρέα Ζάκο, Χαρίλαο Μιχαήλ , έστησαν ενέδρα σε αγγλικό αυτοκίνητο στη περιοχή Μερσινάκι της επαρχίας Λευκωσίας κοντά στους αρχαίους Σόλους, σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της μάχης που ακολούθησε. Συγκεκριμένα, έπεσε από τα πυρά του Άγγλου ταγματάρχη Brian Jackson Coombe. Μετά που τα δικά του πυρά και του Δράκου φόνευσαν στην ενέδρα τον υποδεκανέα James Brian Morum. Στην ίδια μάχη τραυματίστηκε και συνελήφθη ο Ανδρέας Ζάκος. Μαζί με τον Χαρίλαο Μιχαήλ. Αμφότεροι απαγχονίστηκαν απ’ τους Εγγλέζους 9 Αυγ. 1956. Μαζί με τον αγιότερο της Ε.Ο.Κ.Α., τον Ιάκωβο Πατάτσο.
Ήταν ο πρώτος μαχητής της ΕΟΚΑ που σκοτώθηκε από τους Άγγλους στον αγώνα για την ανεξαρτησία και την Ένωση με την Μητέρα Ελλάδα. Σ Τ Η Ν ΑΓΚΑΛΙΑ του νεκρού Μούσκου οι Άγγλοι βρήκαν το αυτόματό του. Ένα γερμανικό «Μαρσίπ»: ΜΡ-40 Schmeisser 9 χλστ. με αριθμό 4137. Στην αριστερή τσέπη του πουκαμίσου του, μια βαμμένη απ’ το αίμα του κόλλα τετραδίου. Με χειρόγραφους τους στίχους του τραγουδιού της Βέμπο του 1941:
Δυο αγάπες στη καρδιά μου έχω κλείσει,
η πατρίδα η μια, κι η άλλη εσύ,
δυο αγάπες που με έχετε μεθύσει,
με της δόξας και του πόθου το κρασί.
Τώρα όμως που η πατρίδα με γυρεύει
και στον πόλεμο η φωνή της με καλεί,
η αγάπη μου για `κείνη περισσεύει
και σ’ αφήνω, έχε γεια μ’ ένα φιλί.
Μη δακρύσεις που σ’ αφήνω
και στον στον πόλεμο θα πάω,
μη ζηλέψεις που την άλλη
πιο πολύ την αγαπάω.
Φίλησέ με δίχως λύπη, διώξε κάθε καρδιοχτύπι,
κάθε πόθο σου τρελό και σαν γνήσια Ελληνίδα μια και πας για την πατρίδα,
με τη νίκη στο καλό.
Μαζί με τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη στις 12 Νοεμβρίου 1956 είχαν πάρει μέρος σε ενέδρα εναντίον Αγγλικής φάλαγγας στρατιωτικών οχημάτων.
Στις 17 Δεκεμβρίου 1955: μέρα της κηδείας του Χαράλαμπου Μούσκου. Πλήθος λαού απ΄ όπου περνούσε το φέρετρο με τη σορό του Χαράλαμπου, γονάτιζαν και κάνοντας τον σταυρό τους ορκίζονταν Ένωση Ή Θάνατο.
Παρά τις καταρρακτώδεις βροχές και τις αυστηρές προειδοποιήσεις της Αστυνομίας ο λαός τίμησε τον ήρωά του. Οι Βρετανοί χρησιμοποίησαν βία, έριξαν δακρυγόνα και επιτέθηκαν με ρόπαλα κατά της νεκρικής πομπής για να την διαλύσουν και λόγο αυτών των επεισοδίων απο τότε έθαβαν τους απαγχονισμένους ή εκτελεσθέντες μαχητές στα Φυλακισμένα Μνήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου