Jermain Defoe: Η αναγέννηση ενός μεγάλου σκόρερ

Δημήτρης Βαρσάνης


Υπάρχει μια θαυμάσια απλότητα που χαρακτηρίζει την καριέρα του Jermain Defoe: η αγάπη για το άθλημα και για το σκοράρισμα. 

Αυτό που έχει θέσει τον Defoe - ο οποίος στα 34 εξακολουθεί να σκοράρει σε ένα αξιόλογο ποσοστό επιτυχίας για την Sunderland - είναι η ακόρεστη και διερευνητική όρεξή του για το σκοράρισμα. Ο Defoe (ένα προϊόν της εξαιρετικής ακαδημίας της West Ham υπήρξε πάντα ένας πολυμαθής νεαρός στη λεπτή τέχνη του γκολ.

Ενώ στη West Ham ο έφηβος Defoe περνούσε συχνά τις ώρες του στη προπόνηση προσπαθώντας να τελειοποιήσει τα τεχνικά σουτ του από κάθε αισθητή γωνία και απόσταση, σκεπτόμενος πώς θα κάνει γκολ τις ευκαιρίες που μπορεί να προκύψουν. Η συγκεκριμένη μεθοδολογία του στα 15 χρόνια ποδοσφαιρικής του καριέρας βοήθησαν τον άνδρα από το Λονδίνο να γίνει ένας από τους πλέον "Killer" επιθετικούς που έχει δει ποτέ η Premier League.

Στη πρόσφατη νίκη της Sunderland επί της Hull City με 3-0 ο Defoe πέτυχε το 150ο γκολ του στην Premier League. Μόνο άλλοι επτά παίκτες - ο Michael Owen, ο Robbie Fowler, ο Thierry Henry, ο Frank Lampard, ο Andy Cole, ο Wayne Rooney και ο Alan Shearer - έχουν φτάσει σε αυτό το ορόσημο. Είναι ένα από τα πιο "αποκλειστικά κλαμπ" της Premier League όμως ο Defoe αξίζει πλουσιοπάροχα τη θέση του ανάμεσα στους συνάδελφους εκτελεστές του.

Όντας ένας εκκολαπτόμενος επιθετικός στη κορυφάια κατηγορία μπορεί συχνά να γίνει μια από τις πιο απογοητευτικές θέσεις στο ποδόσφαιρο και όπως και οι περισσότερες προοπτικές, ο Defoe αναγκάστηκε να περιμένει πριν τρομοκρατήσει τη καρδιά του κάθε τερματοφύλακα στη χώρα. Έχοντας ενταχθεί στη West Ham από την Charlton το 1997, ο Defoe είχε παρθεί σαν ένας γρήγορος και κυνικός επιθετικός για την ακαδημία των "σφυριών". Χάρη στα γκολ του η ακαδημία του σήκωσε το τίτλο της Premier League το 2000.

Μετά από αυτό, ο Defoe εστάλη δανεικός στη Bournemouth από τον Harry Redknapp να αποκτήσει εμπειρία. Εκεί είχε γίνει ήρωας λατρείας στο Dean Court εντός τριών μηνών από την υπογραφή του. Η άνοδός του στην προεξοχή ορίστηκε από ένα πράγμα: τα γκολ. Μετά την άφιξή του, ο Defoe σκόραρε σε 10 συνεχόμενα παιχνίδια. 
 
Αν και ο ίδιος μπορεί να ήταν νέος ο Defoe είχε ακονίσει τις ικανότητές του για κάποιο χρονικό διάστημα πριν τη περίοδο του στο Bournemouth. Μιλώντας πρόσφατα στο Sky Sports Goals στο πρόγραμμα της Κυριακής, όταν ήταν έφηβος στη West  Ham εξασκούσε την ευστοχία του. Ο Defoe έβρισκε επανειλημμένα τα δίχτυα με σουτ και κεφαλιές ωσσότου πέσει στην αντίληψή του Redknapp.

Υποτίθεται ότι ο προπονητής επεσήμανε τον Defoe και τόνισε στους επιθετικούς της πρώτης ομάδας - ο Paolo Di Canio και ο Davor Šuker ανάμεσα τους - "Έτσι θα τελειώνετε τις φάσεις". Αυτό σύμφωνα με τον Defoe ήταν τόσο απίστευτο και συναρπαστικό να το ακούσει από τον Redknapp. Ήταν άβολο για τον Defoe να χρησιμοποιηθεί ως μια πηγή έμπνευσης για τον Παίκτη της χρονιάς για τη West Ham εκείνη τη σεζόν (Di Canio) και το πρώτο σκόρερ του Παγκοσμίου Κυπέλλου (Šuker). Όμως αυτό δεν αποσκοπούσε στο να δώσει στον Defoe ένα "ξεφούσκωτο εγώ".

Αντ 'αυτού το χρησιμοποίησε ως ένα πρώτο δομικό στοιχείο στην προσπάθειά του να φτάσει στην πρώτη ομάδα. Η περίοδος δανεισμού του στο Dean Court ήταν γόνιμη και σημαντική όμως για τον Defoe ήταν μόνο η αρχή. Αποφασισμένος να ακολουθήσει τα βήματα του Michael Carrick, του Rio Ferdinand, του Frank Lampard και του Joe Cole πίεσε στο γίνει ένας πολλά υποσχόμενος νεαρός Άγγλος. Ο Defoe έκανε όλα τα σωστά πράγματα για να παγιώσει τη θέση του στην πρώτη ομάδα της West Ham.

O Redknapp είχε αφήσει to Upton Park το Μάιο του 2001 παράλληλα με το δανεισμό του Defoe στη Bournemouth να φτάνει στο τέλος του. Ο Defoe είδε την αποχώρηση του Redknapp σαν την απώλεια ενός μέντορα, μια φιγούρα που είχε επιρροή στα πρώτα χρόνια της καριέρας του. Ο Redknapp εντυπωσιάστηκε δεόντως με τις επιδόσεις του Defoe στο Dean Court και κατ 'επανάληψη σε συνεντεύξεις του τόνιζε τον ενθουσιασμό του για την προοπτική της εργασίας μαζί του. Ο Glenn Roeder έγινε ο άνθρωπος που χρειάζονταν ο Defoe για να εντυπωσιάσει στο Ανατολικό Λονδίνο και το κατάφερε άψογα.

Αγωνιζόμενος κυρίως ως αλλαγή ο Defoe κατάφερε να βάλει 14 τέρματα σε 39 εμφανίσεις για τα "σφυριά" σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Δεν ήταν ο αριθμός των γκολ που ο Defoe σύλλεξε τους επαίνους από τους οπαδούς και τα μέσα ενημέρωσης κατά την πρώτη πλήρη του σεζόν ως πρώτος επιθετικός της West Ham αλλά το πώς τα πέτυχε.

Το ένστικτο του Defoe ήταν πάντα ένα θεμελιώδες, αρχέγονο στοιχείο του παιχνιδιού του όμως κατά τη διάρκεια των πρώτων του εμφανίσεων ξεκίνησε να μελετά τις κινήσεις των αμυντικών και των τερματοφυλάκων της Premier League. Μεγαλώνοντας, κατανόησε πώς ο συνδυασμός της δυναμικής κίνησης και του τρεξίματος του σε κλάσματα του δευτερολέπτου θα μπορούσε να είναι το πιο καταστροφικό κομμάτι του. Πάντοτε είχε ευλογηθεί με τη ταχύτητα, την ισορροπία και την ικανότητα να σκοράρει και με τα δύο πόδια όμως ο Defoe άρχισε να εκτιμά το όφελος των απότομων και άμεσων κινήσεων που τραβούν τους αμυντικούς μακριά ο ένας από τον άλλο. Το ποδόσφαιρο της Premier League είναι ένα από το καλύτερο στον ανοιχτό χώρο και ως επιθετικός, ο Defoe έριξε τον εαυτό του σε μια προπόνηση όπου ο κύριος στόχος της μάθησης του ήταν να κλέψει ένα μέτρο από τους αμυντικούς και να εκτελέσει.

Πριν από καιρό έγινε ένας μαέστρος και των δύο. Η πρώτη εμφάνιση του Defoe στο Old Trafford απεικόνισε τις εκρηκτικές του ικανότητές. Η West Ham ήταν "κλειδωμένη" σε ένα τεταμένο αδιέξοδο με τη λαμπρή αν και πεσμένη Manchester United του Sir Alex Ferguson και o Defoe, όπως και τις άλλες φορές σε όλη τη σταδιοδρομία του αποδείχθηκε ότι κάνει τη η διαφορά.

Η United έχανε τη μια ευκαιρία πίσω από την άλλη όμως η West Ham ήταν κυνική όταν έπρεπε. Όταν ο Di Canio μπήκε στην αντίπαλη περιοχή και κοίταξε ψηλά ήξερε ακριβώς ότι ερχόταν ο Defoe. Ενώ πολλοί στον Stretford End μπορεί να φοβήθηκαν ότι θα εκτοξευθεί μια διαβόητη "ρουκέτα" από τα παπούτσια του εκρηκτικού Ιταλού, ο ίδιος αντίθετα επέλεξε να δώσει στο νεαρό συμπαίκτη του με ένα έξυπνο "τσίμπημα" στο πίσω δοκάρι. Ο Defoe είχε διαβάσει τις προθέσεις του Di Canio πριν λάβουν τις θέσεις τους οι Phill Neville και Fabien Barthez και ως εκ τούτου ήταν σε θέση να ξεφύγει από την προσοχή του αμυντικού, να σηκωθεί και να ανταποκριθεί στη σέντρα παρέχοντας ένα "δολοφονικό" χτύπημα στην United.

Ο Defoe συνέχισε να σκοράρει τακτικά για την West Ham όμως δεν κατάφερε να σταματήσει τη θεαματική αποσύνθεση της την επόμενη σεζόν. Τα "Σφυριά" είχαν τερματίσει στην έβδομη θέση τη σεζόν 2001-02 και με ένα ρόστερ γεμάτο από Διεθνείς αστέρες θεωρήθηκαν πολύ καλοί για να υποβιβαστούν. Ο Defoe τελείωσε τη σεζόν ως πρώτος σκόρερ σε όλες τις διοργανώσεις όμως η West Ham έπεσε την τελευταία αγωνιστική με τη Bolton αντίθετα να σώζεται. Ήταν μια βαθιά ανησυχητική στιγμή για τους οπαδούς της και επιδεινώθηκε από το πρώτο λάθος του Defoe ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, καθώς υπέβαλε αίτημα μεταγραφής 24 ώρες μετά τον υποβιβασμό του συλλόγου.

Το  αίτημα του Defoe είχε ως εξής: "Όσο αγαπώ τη West Ham αισθάνομαι ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για μένα να προχωρήσω στην καριέρα μου. Αυτή είναι μια απόφαση καριέρας. Είμαι πολύ φιλόδοξος και πεινασμένος για να πετύχω στα υψηλότερα επίπεδα του αθλήματος και συλλογικά και στην Εθνική".

Η χρονική στιγμή του αιτήματος δέχθηκε έντονες επικρίσεις. Έχοντας ενθαρρυνθεί ως ένα πολλά υποσχόμενο ταλέντο, οι οπαδοί αισθάνθηκαν προδομένοι στη φαινομενική προθυμία του Defoe να τρέξει μακριά στο πρώτο πρόβλημα. Αντί να μείνει και να βοηθήσει την ομάδα να επιστρέψει στην Premier League, ο Defoe αποφάσισε να κάνει ακριβώς το αντίθετο. Παρά την αντίδραση από τους οπαδούς, ο Paul Aldridge (Διευθύνων σύμβουλος της West Ham) επιβεβαίωσε ότι είχε απορρίψει το αίτημα δηλώνοντας ότι ο Defoe παραπλανήθηκε από τις κακές συμβουλές του ατζέντη του.

Στη συνέχεια ζήτησε συγγνώμη και παραδέχθηκε ότι είδε λανθασμένα τη κατάσταση. Δυστυχώς, ήταν δύσκολο να κερδίσει και πάλι τους οπαδούς και με τρεις κόκκινες κάρτες στο πρώτο μισό της σεζόν 2003-04, ο σύλλογος αποδέχθηκε την προσφορά της Tottenham για τον Defoe στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου.

Στα 21 του ο Defoe είχε το χρόνο με το μέρος του για να δημιουργήσει μια εξαιρετική καριέρα στο White Hart Lane. Του δόθηκε η ευκαιρία να το κάνει αυτό κάτω από τον Martin Jol. Ο Ολλανδός προπονητής ο οποίος διορίστηκε το 2004 και υποσχέθηκε να ενσταλάξει ένα στυλ ποδοσφαίρου που θα θύμιζε τις θρυλικές ομάδες της Tottenham του χτες. Αυτό ήταν ακριβώς το είδος του περιβάλλοντος στο οποίο θα μπορούσε να ανθίσει ο Defoe.

Η πίεση ήταν πιο έντονη στη Tottenham και με το Champions League να είναι μια εφικτη φιλοδοξία, οι προσδοκίες ήταν σημαντικά υψηλότερες από ό, τι στο Upton Park. Ωστόσο ο Defoe απάντησε όπως όλοι οι καλοί επιθετικοί με τα γκολ του βάζοντας 22 σε 45 εμφανίσεις κατά τη διάρκεια της σεζόν 2004-05.

Κατά την παραμονή του στους Spurs, ο Defoe άρχισε να βρίσκει τις πιθανότητες εκκίνησης του στην ενδεκάδα απογοητευτικά φευγαλέες. Χάρη στον Robbie Keane και τη τηλεπαθητικη συνεργασία του με τον Dimitar Berbatov - το δίδυμο έβαλε 23 γκολ ο καθένας τη σεζόν 2007-08 - ο Defoe συχνά αναγκάζονταν να παρακολουθήσει τους αγώνες από τον πάγκο. Η άφιξη του Darren Bent για 16,5 εκατομμύρια λίρες από τη Charlton το καλοκαίρι του 2007 ουσιαστικά υποβίβασε τον Defoe σε τέταρτη επιλογή και ως εκ τούτου δέχτηκε μια προσφορά από το παλιό του αφεντικό Redknapp για να τον βρει στη Portsmouth  όπου πραγματοποίησε μια απίθανη συνεργασία με τον Peter Crouch.

Ο Defoe έπειτα επέστρεψε στην Tottenham και πέρασε άλλα έξι χρόνια στο βόρειο Λονδίνο πριν κάνει το ασυνήθιστο βήμα στο MLS και ενταχθεί στη Toronto FC. Δεν μειώνουμε το ποδόσφαιρο του MLS λέγοντας ότι στα 31 του ο Defoe είχε ακόμα πολλά να προσφέρει στις ομάδες της Premier League. Μάλιστα ο ίδιος απέρριψε προτάσεις από συλλόγους που βρίσκονταν πιο κοντά στο σπίτι του για να συνεχίσει τις διατλαντικές του περιπέτειες.

Ο Defoe ήταν πάντα ειλικρινής σχετικά με τις αποφάσεις του που είχαν σημαντικές επιπτώσεις στην καριέρα του και ενώ ο ίδιος ποτέ δεν θα παραδεχθεί τη λύπη για την κίνησή του στο Toronto, δεν μπορεί να υπάρξει καμία αμφιβολία ότι παρεμπόδισε τις πιθανότητές του να καταστεί στην ομάδα της Αγγλίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014. Ο Roy Hodgson παρέλειψε δεόντως τον Defoe από την 23μελής αποστολή και ήταν μια απόφαση που Defoe παραδέχθηκε ότι δεν θα συμβιβαστεί ποτέ μαζί της.

Ίσως αυτό να ήταν το μεγαλύτερο λάθος του Defoe. Να αποφασίσει να φύγει για τον Καναδά όταν σαφώς είχε ακόμα χιλιόμετρα να χειριστεί τόσο στη Premier League όσο και στο τουρνουά με την Αγγλία. Η απόφαση να φύγει από την Αγγλία στοίχισε στην καριέρα του με τον Defoe να έχει να εκπροσωπήσει τη χώρα του από το 2013. Ο έμπειρος επιθετικός είχε δηλώσει επανειλημμένα την πρόθεσή του να προωθήσει την καριέρα του στην Εθνική Αγγλίας παρά την προειδοποίηση του Hodgson ότι μια κίνηση στο MLS θα είναι πιο δύσκολο για αυτόν να τον επιλέξει.

Εν τέλει μια δίψα για το μεγαλύτερο επίπεδο ποδοσφαίρου επέστησε τον Defoe να γυρίσει στην Premier League. Πάντα έχει εμμονή με το να βάζει γκολ και σε τελική ανάλυση η συγκίνηση ενός γκολ στην Premier League δεν έχει καμία σχέση με εκείνη στο MLS. Το ρεκόρ του στην Sunderland τον έχει ωθήσει πίσω στο να κληθεί από την Αγγλία και έγινε ο μεγαλύτερος Άγγλος σκόρερ στην Premier League μετά την επιστροφή του.

Φυσικά αυτό που μπορεί να κάνει ο Defoe είναι να συνεχίσει να σκοράρει και να προσπαθήσει να γλιτώσει τον υποβιβασμό με την Sunderland. Το τελευταίο πράγμα που θέλει ο Defoe είναι μια επανάληψη εκείνης της φρικτή σεζόν με τη West Ham όμως σίγουρα κάνει το παν για να εξασφαλίσει ένα πιο ευτυχισμένο αποτέλεσμα. Ο Defoe τώρα μπορεί να είναι στα 34 του, ένα έτος που είναι πιο δύσκολο να κρυφτεί για έναν επιθετικό από ό,τι σε έναν τερματοφύλακα όμως εξακολουθεί να παίζει ένα από το καλύτερο ποδόσφαιρο στη καριέρα του. Ακόμα έχει σχηματίσει άλλη μια απίθανη συνεργασία, αυτή τη φορά με τον μυώδη Victor Anichebe και σκοράρει ελεύθερα για τις "Μαύρες Γάτες" του David Moyes.

Το αναζωογονητικό πράγμα είναι ότι ο ενθουσιασμός του Defoe για το παιχνίδι παραμένει άθαμπο και ασκίαστο. Ο ίδιος έχει δεσμευτεί σε μια έντονη δίαιτα που ενισχύει τους ηλεκτρολύτες του και πρόσφατα έχει εισάγει στην ανάπτυξη της διατροφής του το πράσινο τσάι, το κατσαρό λάχανο και το σπανάκι. Ακόμα δεν πίνει αλκοόλ και δουλεύει ακούραστα για να διατηρήσει τα επίπεδα φυσικής κατάστασης που απαιτούνται για να παίζει κάθε εβδομάδα στην Premier League και να γίνει ένας λάτρης της γιόγκας.

Είναι απολύτως εφικτό στο σημείο αυτό να προβλεφθεί μια κλήση από την Αγγλία για τον Defoe, αλλά προς το παρόν πρόκειται να εστιάσει την προσοχή του στο σκοράρισμα του στη Sunderland. Ακόμη και τώρα μετά από όλα αυτά τα χρόνια υπάρχει μια εμπορικότητα του Defoe. 
 
Το πάθος του Defoe για το σκοράρισμα παραμένει εντυπωσιακά αμείωτο και ανεξάρτητα από το πόσα τέρματα θα καταλήξει να βάλει στο τέλος της καριέρας του, θα πρέπει να θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους Άγγλους επιθετικούς στη σύγχρονη εποχή.