Δημήτρης Βαρσάνης
Η Serie A είναι γνωστή για τους πολύ καλούς προπονητές της. Αμέσως σου έρχονται στο μυαλό όσοι άφησαν το σημάδι τους με τους μεγαλύτερους συλλόγους της Ιταλίας: Arrigo Saachi, Fabio Capello και Carlo Ancelotti στη Milan, Helenio Herrera και Jose Mourinho στην Inter, για να μην αναφέρουμε τον Marcelo Lippi, τον Antonio Conte και το Massimiliano Allegri στη Juventus.
Ο γεννημένος στο Βένετο Giuseppe Pillon δεν μπορεί να είναι ένα από αυτά τα οικεία ονόματα, αλλά τα επιτεύγματα του στη Treviso και στη Chievo τον χρίζουν ως έναν από τους πιο υποτιμημένους προπονητές στη χερσόνησο. Η σταδιοδρομία του Pillon ως ποδοσφαιριστής δεν ήταν θεαματική, παίζοντας στα κατώτερα πρωταθλήματα της Ιταλίας μέχρι την απόσυρση του το 1992 σε ηλικία 36 ετών.
Άρχισε αμέσως την προπονητική και συνάντησε την πρώτη γεύση της επιτυχίας στην τοπική ομάδα της Treviso δύο χρόνια αργότερα. Μέσα σε μόλις τρία χρόνια ο σύλλογος του Βένετο απόλαυσε μια μετεωρική πορεία στην ποδοσφαιρική πυραμίδα, από τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα έως τη Serie B: η πρώτη της εμφάνισή στη δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας ύστερα από 40 χρόνια. Ο Pillon κατάφερε να παίζει παραγωγικό και επιθετικό ποδόσφαιρο, ένα στυλ που έφερε θαυμαστές και τη δουλειά στη Padova. Ωστόσο ο χρόνος του στους Biancoscudati στάθηκε βραχύβιος και απολύθηκε για τις κακές επιδόσεις της ομάδας μετά από μερικές μόνο εβδομάδες.
Ο Pillon ρίχτηκε στην έρημο του ποδοσφαίρου μέχρι το 2001 όταν επέστρεψε για να κατευθύνει την Ascoli στη Serie B. Οι προσπάθειές του κορυφώθηκαν με μια επιστροφή στη Treviso το 2004, την οποία επανέφερε στη Serie B μετά τον υποβιβασμό της δύο χρόνια νωρίτερα. Για άλλη μια φορά ο Pillon υφαίνει τη μαγεία του. Κατά τη διάρκεια της σεζόν 2004-05 μεταμόρφωσε μια ομάδα που είχε τερματίσει 15η τη προηγούμενη χρονιά σε μια ομάδα που παρουσίαζε επιθετικό ποδόσφαιρο και μπήκε στα πλέι-οφ της Serie B, τελειώνοντας την σεζόν στην πέμπτη θέση.
Αυτή η επιτυχία αντικατόπτριζε το πνεύμα της Treviso που μετέφερε ο Pillon. Σημείωσε 58 τέρματα, το τέταρτο υψηλότερο ποσοστό στη κατηγορία. Ωστόσο μια τέτοια επιθετική προσέγγιση οδήγησε σε αδυναμίες στην αμυντική γραμμή, καθώς η μελανή άμυνα της Treviso απείλησε τις ελπίδες της για απευθείας άνοδο. Ακόμα χειρότερα, αποκλείστηκε στα ημιτελικά των πλέι - οφ από τη Perugia.
Ωστόσο η τύχη στάθηκε με τη πλευρά της Treviso. Η Genoa - η οποία τερμάτισε πρώτη στο πρωτάθλημα - είχε εμπλακεί σε ένα στοιχηματικό σκάνδαλο και η πειθαρχική επιτροπή της Ιταλικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (FIGC) έριξε βαρύ πέλεκυ στους Rossoblu. Αφαιρέθηκε από τη Genoa η άνοδος και ο τίτλος της Serie B, υποβιβάστηκε στη Serie C και ο πρόεδρός της Enrico Preziosi απαγορεύτηκε από το ποδόσφαιρο για πέντε χρόνια. Εντωμεταξύ, η FIGC αρνήθηκε επίσης να πάρει τη θέση της στη Serie Α η ανεπαρκής οικονομικά Torino. Όλα αυτά σήμαιναν ότι η Treviso ως πέμπτη καλύτερη ομάδα ανέβηκε στην πρώτη κατηγορία για πρώτη φορά στην ιστορία της. Ο Pillon - ο οποίος ήταν ήδη αγαπημένος των οπαδών λόγω του γεγονότος ότι προέρχεται από την επαρχία του Τρεβίζο - ήταν τώρα ένας θρύλος του συλλόγου.
Δυστυχώς όμως ο Pillon δεν έμελλε να τη κοουτσάρει στη Serie A μιας και διορίστηκε προπονητής της Chievo το καλοκαίρι του 2005. Αυτό ήταν ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός και μια πρόκληση για τους 49χρονο. Ήταν το ντεμπούτο του ως προπονητής στη Serie A με μια άλλη επαρχιακή ομάδα του Βένετο, αν και εκείνη έμπαινε στη τέταρτη διαδοχική χρονιά στην κορυφαία κατηγορία. Ωστόσο ο Pillon κληρονόμησε επίσης μια ομάδα που απέφυγε για λίγο τον υποβιβασμό, όντας αήττητη στα τρία τελευταία παιχνίδια της προηγούμενης σεζόν.
Η ελπίδα ήταν ότι ο Pillon θα μπορούσε να επαναλάβει (ή τουλάχιστον να αποφύγει έναν υποβιβασμό), τα επιτεύγματα του Luigi Del Neri από το 2001 έως το 2004. Εκείνη η περίοδος ταίριαζε με τα ιδανικά του Pillon για επιθετικογενές ποδόσφαιρο. Ακόμα παρήγαγε το θαύμα της Chievo, το οποίο είδε το κλαμπ να τερματίζει πέμπτο στη παρθενική του χρονιά στη Serie A. Όπως έκανε και με τη Treviso, ο Pillon ήλπιζε να επανακτήσει αυτή την επιτυχία με τους “ιπτάμενους γάιδαρους” υπερβαίνοντας καταστάσεις και ξεπερνώντας κλαμπ με πιο μεγάλη ιστορία και μεγαλύτερους προϋπολογισμούς.
Προσπάθησε να το κάνει με παίκτες που είχαν διαφορετικές ικανότητες σε όλο το ρόστερ. Οι βετεράνοι όπως ο Salvatore Lanna (στη Chievo από το 1996) και ο Daniele Franceschini (από το 1998) έφεραν πολύ αναγκαία εμπειρία. Εν τω μεταξύ, οι νέες μεταγραφές όπως ο εξτρέμ Victor Obinna, καθώς και ο έμπειρος τερματοφύλακας Alberto Fontana και ο έμπειρος μέσος Federico Giunti έφεραν ώθηση σε μια ομάδα που θέλει να ανέβει στο βαθμολογικό πίνακα.
Η επιλογή σχηματισμού του Pillon εναλλάσσεται μεταξύ ενός συστήματος του 4-3-3 και του 4-4-2. Ο Giunti λειτουργούσε ως προστάτης μπροστά στην άμυνα, ενώ ο Matteo Brighi και ο Pablo Sammarco έδωσαν τον έλεγχο στη μεσαία γραμμή, χαρίζοντας στους εξτρέμ και στους επιθετικούς μια πλατφόρμα για να επιτεθούν. Ευτυχώς για τον Pillon, διέθετε μια μεγάλη στρατιά επιθετικών, έτοιμη να χρησιμοποιηθεί αν χρειαζόταν. Στις φτερούγες υπήρχαν ο Obinna και ο Franco Semioli, επιφορτισμένοι με το να ταλαιπωρούν τους αντίπαλους μπακ, καθώς και να κόβουν προς τα μέσα έτσι ώστε να δημιουργηθούν ευκαιρίες για γκολ.
Στο επίκεντρο της επίθεσης ήταν το σημερινό είδωλο του κλαμπ. Ο Sergio Pellissier που κατεύθυνε την επιθετική γραμμή κρατώντας την μπάλα, βάζοντας τους μέσους στο παιχνίδι και αποτελώντας μια ενόχληση στους αμυντικούς. Βασικά, ο Pillon είχε ένα Plan Β στην επίθεση με τον Amauri, καθώς ο Βραζιλιάνος επιθετικός ξεκίνησε την χρονιά από τον πάγκο. Εάν χρειαζόταν ο Pillon άλλαζε το σύστημα σε ένα 4-4-2, με τους Amauri και Pellissier μπροστά στην επίθεση. Εν τω μεταξύ, ο ολοένα και πιο αξιόπιστος Simone Tiribocchi έδωσε άλλη μια δυνατή λύση από τον πάγκο.
“Τα ιπτάμενα γαιδούρια” μπορεί να ηττήθηκαν στη πρεμιέρα του πρωταθλήματος με 1-0 από τη Juventus, αλλά ο Pillon θα χρησιμοποιήσει σύντομα τους πόρους του για το μέγιστο αποτέλεσμα. Από την δεύτερη αγωνιστική (νίκησε την Parma 1-0) έως το τελευταίο παιχνίδι πριν από το χειμερινό διάλειμμα για τη 17η αγωνιστική (βαριά ήττα με 4-0 από τη Roma), η Chievo πέτυχε επτά νίκες, έξι ισοπαλίες και τρεις ήττες. Ο Pillon ενίσχυσε επίσης την αμυντική γραμμή των Gialloblu, καθώς κράτησε πέντε φορές το μηδέν πίσω στην εστία. Αυτό ενήργησε ως ένα εφαλτήριο για αξέχαστες νίκες όπως η νίκη επί της Milan με 2-1 στο Bentegodi στις αρχές Δεκεμβρίου. Η Chievo διεκδικούσε ένα εισιτήριο για το Champions League έως το τέλος της χρονιάς.
Ο Pillon βρήκε επίσης έναν τρόπο να πάρει το καλύτερο από το Pellissier ο οποίος απολάμβανε την καλύτερη χρονιά της καριέρας του μέχρι σήμερα, πετυχαίνοντας πέντε γκολ σε έξι παιχνίδια. Ο Obinna και ο Semioli ήταν μια μόνιμη απειλή στα φτερά: ο Obinna με τα γκολ και ο Semioli με τις ασίστ. Παρόλα αυτά η Chievo θα δυσκολευόταν να διατηρήσει τη φόρμα της στο δεύτερο μισό της σεζόν, καθώς οι ομάδες άρχισαν να διαβάζουν την τακτική του Pillon. Ένας τραυματισμός του Pellissier - ο οποίος έχασε ολόκληρο το Μάρτιο - δε διευκόλυνε τη κατάσταση των Gialloblu και έπεσε ο κλήρος στον Amauri και στον Simone Tiribocchi. Ο δεύτερος σκόραρε το νικητήριο τέρμα εναντίον της Milan τον Δεκέμβριο.
“Οι ιπτάμενοι γάιδαροι” κατάφεραν να καταγράψουν κάποιες καλές επιδόσεις στο δεύτερο μισό της σεζόν, καθώς αποκόμισαν από τη Juventus ισοπαλία (1-1) τον Ιανουάριο, για να μην αναφέρουμε το πλούσιο 4-4 κατά της Roma στο προτελευταίο τους αγώνα στα τέλη Απριλίου. Παρά το γεγονός ότι η Chievo δεν κέρδισε τα τέσσερα τελευταία παιχνίδια του πρωταθλήματος, με τρεις ισοπαλίες και μία ήττα κατάφερε να τερματίσει έβδομη. Για μια ομάδα με περιορισμένους πόρους και να μην αναφέρουμε ότι ήταν η πρώτη σεζόν του Pillon στη Serie A, είναι ένας μνημειώδης θρίαμβος.
Ο επιθετικός “κορμός” της Chievo έπαιξε σημαντικό ρόλο, καθώς τα τέρματα του Sergio Pellissier (13), του Amauri (11) και του Simone Tiribocchi (7) αποτελούσαν τα περισσότερα από τα μισά τέρματα της σεζόν. Τα εντυπωσιακές τους στατιστικά είχαν να κάνουν με τις 12 ασίστ του Franco Semioli, ένας άλλος παίκτης που ο Pillon ενέπνευσε να φτάσει σε νέα ύψη. Όπως έκανε και με τη Treviso, η ικανότητα του Pillon να μετατρέψει το Bentegodi σε ένα “φρούριο” έμελλε να είναι ένας παράγοντας για τη Chievo ενώ τα “ιπτάμενα γαιδούρια” θα έχαναν μόλις σε δύο εντός έδρας αγώνες στη Serie A.
Η έβδομη θέση στάθηκε αρκετή για μια έξοδο στο κύπελλο UEFA το οποίο θύμισε στους οπαδούς τις ένδοξες ημέρες του Del Neri, αλλά θα έπαιζαν εντελώς τυχαία κάπου καλύτερα με τον Pillon. Το σκάνδαλο Calciopoli έβλαψε πολλά κλαμπ, καθώς και τη Juventus που της αφαιρέθηκε το πρωτάθλημα και υποβιβάστηκε στη Serie B. Η Fiorentina - η οποία τερμάτισε αρχικά στην τέταρτη θέση - έχασε τη θέση του Champions League και κατέβηκε στην ένατη, ενώ η Lazio τερμάτισε μπροστά από τη Chievo στην έκτη θέση όμως για τον ίδιο λόγο δεν της δόθηκε η δυνατότητα να παίξει στην Ευρώπη.
Όχι για πρώτη φορά, μια ομάδα του Giuseppe Pillon επωφελείται από το κακούργημα ενός άλλου συλλόγου. “Οι ιπτάμενοι γάιδαροι” τέθηκαν στην τέταρτη θέση και ως εκ τούτου θα αγωνίζονταν στα προκριματικά του Champions League. Μπορεί να ήρθε με ένα χτύπημα τεράστιας τύχης, αλλά η προοπτική του Champions League ήταν ένα ορόσημο πέρα από τα πιο τρελά όνειρα της Chievo.
Η επιλογή σχηματισμού του Pillon εναλλάσσεται μεταξύ ενός συστήματος του 4-3-3 και του 4-4-2. Ο Giunti λειτουργούσε ως προστάτης μπροστά στην άμυνα, ενώ ο Matteo Brighi και ο Pablo Sammarco έδωσαν τον έλεγχο στη μεσαία γραμμή, χαρίζοντας στους εξτρέμ και στους επιθετικούς μια πλατφόρμα για να επιτεθούν. Ευτυχώς για τον Pillon, διέθετε μια μεγάλη στρατιά επιθετικών, έτοιμη να χρησιμοποιηθεί αν χρειαζόταν. Στις φτερούγες υπήρχαν ο Obinna και ο Franco Semioli, επιφορτισμένοι με το να ταλαιπωρούν τους αντίπαλους μπακ, καθώς και να κόβουν προς τα μέσα έτσι ώστε να δημιουργηθούν ευκαιρίες για γκολ.
Στο επίκεντρο της επίθεσης ήταν το σημερινό είδωλο του κλαμπ. Ο Sergio Pellissier που κατεύθυνε την επιθετική γραμμή κρατώντας την μπάλα, βάζοντας τους μέσους στο παιχνίδι και αποτελώντας μια ενόχληση στους αμυντικούς. Βασικά, ο Pillon είχε ένα Plan Β στην επίθεση με τον Amauri, καθώς ο Βραζιλιάνος επιθετικός ξεκίνησε την χρονιά από τον πάγκο. Εάν χρειαζόταν ο Pillon άλλαζε το σύστημα σε ένα 4-4-2, με τους Amauri και Pellissier μπροστά στην επίθεση. Εν τω μεταξύ, ο ολοένα και πιο αξιόπιστος Simone Tiribocchi έδωσε άλλη μια δυνατή λύση από τον πάγκο.
“Τα ιπτάμενα γαιδούρια” μπορεί να ηττήθηκαν στη πρεμιέρα του πρωταθλήματος με 1-0 από τη Juventus, αλλά ο Pillon θα χρησιμοποιήσει σύντομα τους πόρους του για το μέγιστο αποτέλεσμα. Από την δεύτερη αγωνιστική (νίκησε την Parma 1-0) έως το τελευταίο παιχνίδι πριν από το χειμερινό διάλειμμα για τη 17η αγωνιστική (βαριά ήττα με 4-0 από τη Roma), η Chievo πέτυχε επτά νίκες, έξι ισοπαλίες και τρεις ήττες. Ο Pillon ενίσχυσε επίσης την αμυντική γραμμή των Gialloblu, καθώς κράτησε πέντε φορές το μηδέν πίσω στην εστία. Αυτό ενήργησε ως ένα εφαλτήριο για αξέχαστες νίκες όπως η νίκη επί της Milan με 2-1 στο Bentegodi στις αρχές Δεκεμβρίου. Η Chievo διεκδικούσε ένα εισιτήριο για το Champions League έως το τέλος της χρονιάς.
Ο Pillon βρήκε επίσης έναν τρόπο να πάρει το καλύτερο από το Pellissier ο οποίος απολάμβανε την καλύτερη χρονιά της καριέρας του μέχρι σήμερα, πετυχαίνοντας πέντε γκολ σε έξι παιχνίδια. Ο Obinna και ο Semioli ήταν μια μόνιμη απειλή στα φτερά: ο Obinna με τα γκολ και ο Semioli με τις ασίστ. Παρόλα αυτά η Chievo θα δυσκολευόταν να διατηρήσει τη φόρμα της στο δεύτερο μισό της σεζόν, καθώς οι ομάδες άρχισαν να διαβάζουν την τακτική του Pillon. Ένας τραυματισμός του Pellissier - ο οποίος έχασε ολόκληρο το Μάρτιο - δε διευκόλυνε τη κατάσταση των Gialloblu και έπεσε ο κλήρος στον Amauri και στον Simone Tiribocchi. Ο δεύτερος σκόραρε το νικητήριο τέρμα εναντίον της Milan τον Δεκέμβριο.
“Οι ιπτάμενοι γάιδαροι” κατάφεραν να καταγράψουν κάποιες καλές επιδόσεις στο δεύτερο μισό της σεζόν, καθώς αποκόμισαν από τη Juventus ισοπαλία (1-1) τον Ιανουάριο, για να μην αναφέρουμε το πλούσιο 4-4 κατά της Roma στο προτελευταίο τους αγώνα στα τέλη Απριλίου. Παρά το γεγονός ότι η Chievo δεν κέρδισε τα τέσσερα τελευταία παιχνίδια του πρωταθλήματος, με τρεις ισοπαλίες και μία ήττα κατάφερε να τερματίσει έβδομη. Για μια ομάδα με περιορισμένους πόρους και να μην αναφέρουμε ότι ήταν η πρώτη σεζόν του Pillon στη Serie A, είναι ένας μνημειώδης θρίαμβος.
Ο επιθετικός “κορμός” της Chievo έπαιξε σημαντικό ρόλο, καθώς τα τέρματα του Sergio Pellissier (13), του Amauri (11) και του Simone Tiribocchi (7) αποτελούσαν τα περισσότερα από τα μισά τέρματα της σεζόν. Τα εντυπωσιακές τους στατιστικά είχαν να κάνουν με τις 12 ασίστ του Franco Semioli, ένας άλλος παίκτης που ο Pillon ενέπνευσε να φτάσει σε νέα ύψη. Όπως έκανε και με τη Treviso, η ικανότητα του Pillon να μετατρέψει το Bentegodi σε ένα “φρούριο” έμελλε να είναι ένας παράγοντας για τη Chievo ενώ τα “ιπτάμενα γαιδούρια” θα έχαναν μόλις σε δύο εντός έδρας αγώνες στη Serie A.
Η έβδομη θέση στάθηκε αρκετή για μια έξοδο στο κύπελλο UEFA το οποίο θύμισε στους οπαδούς τις ένδοξες ημέρες του Del Neri, αλλά θα έπαιζαν εντελώς τυχαία κάπου καλύτερα με τον Pillon. Το σκάνδαλο Calciopoli έβλαψε πολλά κλαμπ, καθώς και τη Juventus που της αφαιρέθηκε το πρωτάθλημα και υποβιβάστηκε στη Serie B. Η Fiorentina - η οποία τερμάτισε αρχικά στην τέταρτη θέση - έχασε τη θέση του Champions League και κατέβηκε στην ένατη, ενώ η Lazio τερμάτισε μπροστά από τη Chievo στην έκτη θέση όμως για τον ίδιο λόγο δεν της δόθηκε η δυνατότητα να παίξει στην Ευρώπη.
Όχι για πρώτη φορά, μια ομάδα του Giuseppe Pillon επωφελείται από το κακούργημα ενός άλλου συλλόγου. “Οι ιπτάμενοι γάιδαροι” τέθηκαν στην τέταρτη θέση και ως εκ τούτου θα αγωνίζονταν στα προκριματικά του Champions League. Μπορεί να ήρθε με ένα χτύπημα τεράστιας τύχης, αλλά η προοπτική του Champions League ήταν ένα ορόσημο πέρα από τα πιο τρελά όνειρα της Chievo.
Ωστόσο αυτά τα ζαχαρούχα ύψη δεν διήρκησαν πάρα πολύ για τους “ιπτάμενους γάιδαρους” του Pillon. Η επιτυχία τους τράβηξε την προσοχή και παραδοσιακά μεγαλύτερα κλαμπ πήραν τους καλύτερους παίκτες της Chievo. Ο πολύπειρος τερματοφύλακας Alberto Fontana καθώς και ο βετεράνος αμυντικός Daniele Franceschini έφυγαν με ελεύθερες μεταγραφές στη Palermo και στη Sampdoria αντίστοιχα, ενώ ο Simone Tiribocchi πήγε δανεικός στη Lecce. Όμως η πραγματική κλωτσιά στα δόντια ήταν η μεταγραφή των εκατομμυρίων ευρώ του Amauri στη Palermo την τελευταία ημέρα των μεταγραφών. Ο Denis Godeas της Palermo μπορεί να ήρθε ως δανεικός σε αντάλλαγμα όμως στάθηκε ως ελάχιστη παρηγοριά. Η Chievo δεν είχε αρκετό χρόνο για να φέρει επιθετικούς και μια τέτοια μεταγραφική περίοδο έφερε σοβαρές συνέπειες.
Η Chievo έπεσε στο πρώτο εμπόδιο στα προκριματικά του Champions League από τη Βουλγαρική Levski Sofia τον Αύγουστο. Αν και είχε την παρηγοριά του κυπέλλου UEFA, γνώρισε τον αποκλεισμό στα πλέι - οφ εναντίον της Braga ένα μήνα αργότερα. Η φτωχή τους επίδοση στην Ευρώπη μεταφέρθηκε επίσης στη Serie A. Οι Gialloblu ξεκίνησαν την χρονιά άθλια, μη καταφέρνοντας να κερδίσουν τα πρώτα έξι παιχνίδια τους τα οποία περιελάμβαναν πέντε ήττες. Το έκτο παιχνίδι στα μέσα Οκτωβρίου (μια ήττα με 1-0 από τη Torino) σφράγισε τη μοίρα του Pillon και απολύθηκε. Αντικαταστάτης του; κανένας άλλος από τον Luigi Del Neri. Όπως και η Treviso - η οποία υποβιβάστηκε στη Serie B τη σεζόν 2005-06 μετά την αποχώρηση του Pillon - η Chievo υποβιβάστηκε από τη Serie A παρά τις καλύτερες προσπάθειες του Del Neri.
Ο Pillon πήρε λίγους μήνες άδεια από το σπορ και επέστρεψε στη Treviso το καλοκαίρι του 2007, αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να απομακρύνει την παλίρροια σε ένα οικονομικά βυθισμένο πλοίο. Ενώ η Chievo κατόρθωσε να ανακτήσει την θέση της στη Serie A, η Treviso έπεσε στο σκοτάδι και υπέστη δύο πτωχεύσεις μέσα σε τέσσερα χρόνια. Πάμε στο σήμερα και ο Pillon διαχειρίζεται την Pescara στη Serie B. Παρά τη στενή αποφυγή του υποβιβασμού στη Serie C την περασμένη σεζόν, ελπίζουμε ότι ο 62χρονος θα καταφέρει να πλέξει και πάλι τη μαγεία του.
Στα πρώτα στάδια της καριέρας του ο Giuseppe Pillon αποδείχθηκε ένας από τους πυλώνες του Βένετο. Κάτω από τη διαχείρισή του δύο από τα μικρότερα κλαμπ της περιοχής έφτασαν σε τεράστια ύψη, αψηφώντας τις προσδοκίες και κερδίζοντας το σεβασμό από όλη την Ιταλία.
Το σημάδι του και στις δύο ομάδες ίσως να μην έχει διαρκέσει πολύ, αλλά τα επιτεύγματα του Pillon με τη Chievo και τη Treviso θα τα θυμούνται παντοτινά και οι δύο μάζες υποστηρικτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου