Με το ζεστό χειροκρότημα του θεατρόφιλου κοινού, το οποίο υποδέχθηκε το πρώτο έργο «Βγερού Γλυκά Φανού», παράσταση που ανέβασε το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βορείου Αιγαίου/Θέατρο Θερμαϊκός, έκαναν πρεμιέρα χθες, 19/8/2015, τα «ΜΕΡΚΟΥΡΕΙΑ 2015» που διοργανώνει ο δήμος Νεάπολης-Συκεών.
Την έναρξη της μεγάλης γιορτής του θεάτρου κήρυξε ο δήμαρχος Σίμος Δανιηλίδης, καλωσορίζοντας τους συντελεστές και τους καλλιτέχνες των θεατρικών σκηνών, όπως επίσης και τους πολίτες που βρέθηκαν στο Ανοικτό Θέατρο Συκεών «Μάνος Κατράκης». Το θέατρο αυτό θα αποτελέσει επί δεκαήμερο, έως και το Σάββατο 29 Αυγούστου, το σημείο συνάντησης και επικοινωνίας των Δημοτικών Θεάτρων και του ΚΘΒΕ με το θεατρόφιλο κοινό σε μια κοινή προσπάθεια πολιτιστικής ανάπτυξης που σταθερά στηρίζει ο δήμος.
«Τα ‘‘Μερκούρεια’’ με τη σταθερή συμμετοχή των Δημοτικών Περιφερειακών Θεάτρων και του ΚΘΒΕ, αλλά και τη θερμή ανταπόκριση όλων των συμπολιτών μας που αγαπούν το θέατρο, συμπλήρωσαν ήδη 20 χρόνια ζωής και προσφοράς στην πολιτιστική και πνευματική ανάπτυξη κι εξέλιξη, για να εισέλθουν πλέον στην τρίτη τους δεκαετία. Είναι ένας μεγάλος πολιτιστικός και καλλιτεχνικός θεσμός που καταξιώθηκε στη συνείδηση των πάντων, και θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε με την ίδια πίστη και ενθουσιασμό», ανέφερε μεταξύ άλλων στο σύντομο μήνυμά του ο Σ.Δανιηλίδης, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε και ο πρόεδρος της Κοινωφελούς Επιχείρησης Υπηρεσιών Νεάπολης-Συκεών Δημήτρης Απατσίδης.
Τα «ΜΕΡΚΟΥΡΕΙΑ 2015» συνεχίστηκαν σήμερα με «Το νησί των σκλάβων» του Μοριβώ, έργο που ανεβάζει το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης σε σκηνοθεσία-μουσική της Ελένης Ευθυμίου και δραματουργική επεξεργασία της Σοφίας Ευτυχιάδου και σκηνικά της Ζωής Μολυβδά-Φαμέλη. Παίζουν οι ηθοποιοί: Σοφία Αντωνίου (Ευφροσύνη), Στέφανος Αχιλλέως (Ιφικράτης), Παναγιώτης Παπαϊωάννου (Αρλεκίνος), Κατερίνα Σισίννι (Κλεάνθις), Βαλάντης Φράγκος (Τριβελίνος).
ΤΟ ΕΡΓΟ: Το Νησί των σκλάβων, γραμμένο το 1725, είναι ένα από τα πιο σημαντικά κείμενα του παγκόσμιου δραματολογίου. Στο έργο δοκιμάζονται οι ιδέες της κοινωνικής ισότητας και της ανοχής στον Άλλον.
Ο Αρλεκίνος, ο Ιφικράτης, ο Τριβελίνος, η Ευφροσύνη και η Κλεάνθις, βρίσκονται σε ένα παράξενο νησί, όπου έχουν καταφύγει οι σκλάβοι της αρχαίας Αθήνας. Σκλάβοι και αφέντες αλλάζουν ρόλους σε αυτήν την ουτοπική πολιτεία: η μεταμόρφωση, η αντιστροφή των ρόλων, ο ευφάνταστος αυτοσχεδιασμός, η γνωριμία με τον γοητευτικό κόσμο των Αρλεκίνων.
επόμενες παραστάσεις:
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΡΟΥΜΕΛΗΣ
ΤΟ ΘΑΥΜΑ του Αντώνη Δωριάδη
Σκηνοθεσία: Αγάπη Βαφειάδη - Περικλής Τσαμαντάνης
Μουσική Σύνθεση-Επεξεργασία: Αχιλλέας Κορέτης
Επιμέλεια Σκηνικών-Κοστουμιών: Αγάπη Βαφειάδη - Περικλής Τσαμαντάνης
Φωτισμοί: Αλέξης Τριανταφύλλου
Φωτογραφίες: Άκης Λούκας
Παίζουν οι ηθοποιοί: Αγάπη Βαφειάδη (Εμμανουέλλα), Περικλής Τσαμαντάνης (Άρης)
ΤΟ ΕΡΓΟ:
Ένας ύμνος για τη ζωή. Ένα ζευγάρι Ελλήνων μεταναστών, ο Άρης και η Εμμανουέλλα εγκαταλείπουν την πατρίδα, αναζητώντας τον παράδεισό τους στο Παρίσι. Μόνοι, ολομόναχοι, δουλεύουν σκληρά για ένα καλύτερο αύριο. Όμως ένα απρόβλεπτο γεγονός ανατρέπει τα σχέδιά τους.
Η Εμμανουέλλα έχει φτάσει σε απόγνωση, δεν πιστεύει σε τίποτα πια. Είναι απελπισμένη. Ο Άρης θα συνεχίσει να πολεμάει, να αγωνίζεται, γιατί έτσι έχει μάθει. Η πάλη ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι ξεκινά.
Το Θαύμα πρωτοπαίχτηκε στο Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας με τον Χρήστο Πάρλα και τη Νόρα Βαλσάμη, καθώς και από την Φιλαρέτη Κομνηνού και τον Στέφανο Κυριακίδη στην τηλεοπτική σειρά «Το Φεγγάρι των Ξενιτεμένων». Η παράσταση είναι αφιερωμένη στους ανθρώπους με κάθε μορφή αναπηρίας, που γίνονται φωτεινό παράδειγμα για τους υπόλοιπους!
ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΙΑ τουΑντρέα Στάικου
Σκηνοθεσία: Γιώργος Μπακόλας
Σκηνικά-κοστούμια: Αγγελική-Βασιλική Σιδέρη
Μουσική: Δημήτρης Θεοχάρης
Χορογραφίες: Τάσος Κεχαγιάς
Φωτισμοί: Βαγγέλης Νέτης
Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιολάντα Καπέρδα (Πολυτίμη), Μαρία Κατσουλίδη (Ναπολεοντία), Βασίλης Σιάφης (Γιαννόπουλος), Αθηνά Τσικνιά (Μαρούλα), Γιώργος Φλώρος (Χαλδούπης)
ΤΟ ΕΡΓΟ:
Η «Ναπολεοντία» είναι ένα ειρωνικό ιλαρόδραμα που διαδραματίζεται στο Ναύπλιο του 1835, στις απαρχές της δημιουργίας του ελληνικού κράτους, όταν ο νεαρός Όθων αναλαμβάνει την εξουσία του νέου ελληνικού βασιλείου.
Οι Έλληνες υπήκοοί του μυούνται στο βαλς, ξένοι χοροδιδάσκαλοι διδάσκουν και ντόπιοι χωροφύλακες εποπτεύουν. Μετά τον τουρκικό ζυγό οι Έλληνες προετοιμάζονται να παραδοθούν στη νέα δουλεία, αυτή του εξευρωπαϊσμού.
Κωμικές καταστάσεις, ερωτικές ίντριγκες, διλλήματα ταυτότητας ισορροπούνται στη σύγχρονη γραφή του Αντρέα Στάικου. Στο τέλος του έργου ο Βαυαρός εισβολέας θα ηττηθεί και ο απόμαχος αγωνιστής θα επαναφέρει τη γνήσια και μοναδική αλήθεια τούτης της γης, ευχή και ελπίδα: «Ο ξένος κάποια στιγμή θα φύγει, το θυμάρι θα μείνει».
ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ (Θεατρικό Χρονικό της καταστροφής)
Η παράσταση βασίστηκε σε συγκλονιστικές αυθεντικές μαρτυρίες Ελλήνων της Μικράς Ασίας, που βίωσαν την καταστροφή της Σμύρνης το 1922, και κείμενα της Διδούς Σωτηρίου, Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου και Κοσμά Πολίτη.
Σκηνοθεσία- επιλογή κειμένων, τραγουδιών και μουσικής: Κώστας Τσιάνος
Φωτισμοί: Μάκης Παπατριανταφύλλου
Επιμέλεια ήχου κινηματογραφικών προβολών: Νίκος Γεωργάκης
Υπεύθυνοι κατασκευής σκηνικού: Χρήστος Καράκης, Βασίλης Γιαννίκης
Επιμέλεια κοστουμιών: Ρίκη Τσικαρδώνη
Ζωγραφική σκηνικού: Γιάννης Πέτρου
Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Χριστίνα Βρακά, Νίκος Ζαρκογιάννης, Άννα Κοκότη, Χρήστος Κορδελάς, Mαρσέλα Λένα, Γιάννης Μπουραζάνας, Τζίνη Παπαδοπούλου, Πόπη Πελτεκοπούλου, Αριστέα Στεργιούλη, Αλέξανδρος Τσακίρης
Στην παράσταση ακούγονται συνθέσεις του Χρήστου Λεοντή από την «ΕΚΑΒΗ» του Ευριπίδη, του Μίκη Θεοδωράκη και Λεό Ραπίτη
Στα Σμυρναίικα τραγούδια παίζουν οι μουσικοί: Ρήγας Μακρόπουλος (βιολί), Σπύρος Καβαλιεράτος (κιθάρα, λαούτο), Βαγγέλης Τσιάπλες (ούτι), Γιάννης Μακρυγιάννης (κρουστά)
ΤΟ ΕΡΓΟ:
Η παράσταση χωρίζεται σε τρία μέρη:
Το πρώτο αφορά στην όμορφη κι ανέμελη ζωή της κοσμοπολίτικης Σμύρνης πριν την καταστροφή, με τις χοροεσπερίδες και τα γλέντια στις λαϊκές γειτονιές, με τα υπέροχα Σμυρναίικα τραγούδια, τις βόλτες στο Αϊβαλί και στα Μοσχονήσια.
Στο δεύτερο μέρος, τη γαλήνια ζωή θα αντικαταστήσει η φοβερή καταστροφή, η πυρκαγιά και το μακελειό στην προκυμαία. Εκεί όπου την προτεραιότητα είχαν τα μέλη της «εγκληματικής» Αρμοστείας και οι Τραπεζίτες που πλήρωναν αδρά τη σωτηρία τους.
Στο τρίτο μέρος οι αφηγήσεις αφορούν στη ζωή 1.500.000 Ελλήνων προσφύγων που κατέληξαν σε αφιλόξενους λασπότοπους, γύρω από την Αθήνα, τον Πειραιά, τη Θεσσαλονίκη. Μέσα από απίστευτες ταλαιπωρίες, οι πρόσφυγες θα ορθοποδήσουν και θα ενταχθούν σε μια όχι και τόσο φιλική γι’ αυτούς κοινωνία. Οι Μικρασιάτες δεν ξέχασαν ποτέ τις χαμένες πατρίδες, τον πολιτισμό, τα ήθη και φυσικά τα τραγούδια τους.
Στην παράσταση ερμηνεύεται και το «Α΄ Στάσιμο» από την τραγωδία του Ευριπίδη «Εκάβη». Στο χορικό αυτό εκπατρισμένες Τρωαδίτισσες θρηνούν την καταστροφή της Τροίας και τον εκπατρισμό τους από τους Έλληνες κατακτητές, που θα τις πουλήσουν σκλάβες σε άγνωστες πόλεις και άρχοντες της Ελλάδας. Μέσα από αυτό το χορικό η παράσταση θυμίζει πως το πρόβλημα του ξεριζωμού και της προσφυγιάς έχει προαιώνια ιστορία.
ΔΕΥΤΕΡΑ 24 – ΤΡΙΤΗ 25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΒΕΡΟΙΑΣ/5η ΕΠΟΧΗ
ΑΝΤΙΓΟΝΗ του Σοφοκλή
Μετάφραση: Παναγιώτα Πανταζή
Σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Σκηνικό - κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκορού
Επιμέλεια κίνησης: Έλενα Γεροδήμου
Σχεδιασμός ήχου: Γιάννης Λαμπρόπουλος
Φωτισμοί: Ηλίας Μπέλμπας
Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Ιωάννα Παππά (Αντιγόνη), Λουκία Μιχαλοπούλου (Ισμήνη), Nικήτας Τσακίρογλου (Κρέων), Σταύρος Ζαλμάς (Φύλακας), Γιώργος Παπαπαύλου (Αίμων), Νίκος Αρβανίτης (Τειρεσίας), Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου (Ευρυδίκη), Σταύρος Ζαλμάς (Άγγελος), Χρήστος Πλαΐνης (Εξάγγελος) - Πολίτες της Θήβας: Κώστας Βελέτζας, Μάνος Καρατζογιάννης, Γιώργος Νούσης, Χρήστος Πλαΐνης, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Γιώργος Παπαπαύλου, Λουκία Μιχαλοπούλου
ΤΟ ΕΡΓΟ:
Διαδραματίζεται στη Θήβα, όπου βασίλευε η οικογένεια των Λαβδακιδών και βρίσκεται σε κατάσταση δεινής πολιτικής κρίσης -συνέπεια εμφύλιας διαμάχης. Οι δυο γιοι του Οιδίποδα συγκρούστηκαν για τη διαδοχή.
Και ενώ ο Ετεοκλής έμεινε να κυβερνά τη Θήβα, ο Πολυνείκης, εξόριστος, ξεσήκωσε στρατό από το Άργος για να επιτεθεί στην πόλη. Η επίθεση αποτυγχάνει αλλά στη μάχη ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης αλληλοσκοτώνονται. Δεν απομένουν πλέον στη ζωή παρά οι δυο κόρες του Οιδίποδα, η Αντιγόνη και η Ισμήνη, τελευταίοι κρίκοι της αλυσίδας των Λαβδακιδών.
Η τραγωδία ξεκινά την αυγή μετά τη νίκη των Θηβαίων. Ο Κρέοντας, που έχει αναλάβει τώρα την εξουσία ως στενότερος συγγενής των γιων του Οιδίποδα, διατάζει να μείνει άταφος ο Πολυνείκης, ως προδότης της πατρίδας του, και ορίζει ποινή θανάτου για όποιον παραβεί τη διαταγή του.
Η Αντιγόνη εξεγείρεται εναντίον της σκληρής προσταγής, που καταστρατηγεί τους άγραφους νόμους που προστατεύουν τους νεκρούς και προσβάλλει το ιερό αίσθημα της αδελφικής αγάπης, και αψηφώντας τον κίνδυνο επιχειρεί να θάψει τον αδελφό της.
Αυτός ο αγώνας ανάμεσα στην Αντιγόνη και τον Κρέοντα για το νεκρό σώμα του Πολυνείκη συμπυκνώνει όλες τις εγγενείς στην ανθρώπινη κατάσταση συγκρούσεις (δίκαιου και νόμιμου, αρσενικού και θηλυκού, παλαιού και νέου, ιδιωτικού και κοινωνικού, ύπαρξης και θνητότητας, ανθρώπινου και θείου).
Η Αντιγόνη συλλαμβάνεται και καταδικάζεται από τον Κρέοντα σε θάνατο. Ωστόσο, από τη στιγμή που ξεστομίζει τη θανατική της καταδίκη, διαφαίνεται ο δρόμος που οδηγεί στην καταστροφή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου