του Δημήτρη Βαρσάνη
Κάθε μέρα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η Ιταλική εφημερίδα Gazzetta dello Sport αφιερώνει μια σελίδα σε έναν κατευθυντήριο οδηγό ομάδα ανά ομάδα για τις μεταγραφές.
Κάτω από το όνομα του κάθε συλλόγου υπάρχει μια λίστα με παίκτες που υπέγραψαν, πωλήθηκαν και έμειναν ελεύθεροι μετά το τέλος της περασμένης σεζόν, καθώς και ένα γράφημα που δείχνει τη πιθανή πρώτη επιλογή ενδεκάδας του προπονητή για την επερχόμενη χρονιά. Οι καινούργιοι παίκτες επισημαίνονται με πορτοκαλί κουκκίδες στο πολυαναμενόμενο σχηματισμό ενώ οι ήδη υπάρχοντες με μαύρες.
Παρατηρώντας τα, αυτές οι εικόνες αφηγούνται μια ιστορία ευρείας αναστάτωσης. Το μέσο όρο των ομάδων της Serie A έχει κάνει ήδη πάνω από δέκα μεταγραφές αυτό το καλοκαίρι, και από τη πλειονότητα αυτών αναμένεται να παραταχθούν τουλάχιστον τέσσερις νέοι παίκτες στις αρχικές ενδεκάδες στο άνοιγμα του επόμενου Σαββατοκύριακου.
Μια ομάδα μόνο παραμένει πεισματικά αμετάβλητη. Η Lazio είναι η μοναδική της κατηγορίας χωρίς πορτοκαλί κηλίδες στο φύλλο αγώνα της Gazzetta. Κανένας από τους έξι παίκτες που έχουν προστεθεί κατά τη διάρκεια αυτής της μεταγραφικής περιόδου δεν αναμένεται να ξεκινήσουν άμεσα. Κανένας δεν ήταν στο γήπεδο όταν οι Biancocelesti ξεκίνησαν τη χρονιά τους ενάντια στη Juventus για το σούπερ καπ Ιταλίας το προηγούμενο Σάββατο.
Αντιθέτως ο προπονητής της Lazio Stefano Pioli έθεσε τη πίστη του στο ίδιο γκρουπ ποδοσφαιριστών που έχασαν τρεις φορές από τη Juventus τη περασμένη σεζόν και αποκόμισαν και πάλι το ίδιο αποτέλεσμα: μια ήττα με 2-0 στη Σαγκάη. Οι νέες μεταγραφές του Ricardo Kishna και του Ravel Morrison πέρασαν στον αγώνα ως αλλαγή όμως πολύ αργά για να έχουν ένα αντίκτυπο.
Ο Pioli δήλωσε αργότερα ότι ήταν ευχαριστημένος με την απόδοση:«Η Lazio μπήκε και έπαιξε σαν τη Lazio και αυτό με παρηγορεί, ακόμη και αν υπάρχει μια μικρή πικρία που δεν φέραμε το κύπελλο στο σπίτι μας».
Οι οπαδοί του συλλόγου μπορεί να μην αισθάνονται τόσο σίγουροι. Περισσότερο από την αποτυχία της μη κατάκτησης του σούπερ καπ, οι οπαδοί είναι ανήσυχοι σχετικά με τις τύχες της προοπτικής τους σε μια πιο διάσημη διοργάνωση. Το επόμενο σημαντικό ματς της Lazio θα είναι ο πρώτος αγώνας για τα πλέι - οφ του Champions League εναντίον της Bayer Leverkusen.
Ένας χρόνος έχει περάσει που η Napoli υπέστη σχεδόν πανομοιότυπα γεγονότα. Μοιάζοντας πολύ η ιστορία του με της Lazio, οι “Partenopei” επένδυσαν τη προσοχή τους στη μεταγραφική αγορά, αρνούμενοι να στοιχηματίσουν στην προσοδοφόρα προοπτική της συμμετοχής στην φάση των ομίλων του Champions League. Αποκλείστηκαν στα πλέι - οφ του θεσμού από την Athletic Bilbao και πέρασαν το υπόλοιπο της χρονιάς για ποιο λόγο έγινε αυτό το πράγμα.
Η Lazio δεν είναι καταδικασμένη να ακολουθήσει αναγκαστικά αυτά τα βήματα. Είναι μια διαφορετική ομάδα, με έναν διαφορετικό προπονητή και διαφορετικούς αντιπάλους όμως η πορεία της δεν είναι ενθαρρυντική. Η μοναδική της νίκη μέχρι τώρα είναι ένα 14-0 στην ερασιτεχνική Auronzo. Από τότε έχει χάσει πέντε παιχνίδια στη σειρά - συμπεριλαμβανομένου του σούπερ καπ - και στα τρία δεν σκόραρε.
Η τελευταία σημείωση είναι πολύ ανησυχητική για μια ομάδα που βρήκε 71 φορές δίχτυα στη Serie A τη περασμένη χρονιά. Η μεγάλη δύναμη της Lazio υπό τον Pioli είναι η ικανότητα να πετυχαίνει γκολ από πολλές πηγές. Οι Miroslav Klose, Antonio Candreva, Felipe Anderson και Marco Parolo έφτασαν πέρυσι όλοι τους στο διψήφιο αριθμό τερμάτων, ενώ ο Stefano Mauri (9) και ο Filip Djordjevic (8) δεν ήταν πολύ πίσω.
Από τότε ο Mauri έχει αφήσει το σύλλογο και οι άλλοι στο γκρουπ δυσκολεύονται. Η ηλικία των 37 φαινόταν καθαρά στον Klose, όπως ο ίδιος ήταν αναποτελεσματικός στη Σαγκάη ενώ ο Anderson δεν έδειξε κανένα σημάδι να ανακτήσει τη ζωντάνια που είχε χαθεί κατά τη διάρκεια του τελευταίου μήνα της τελευταίας χρονιάς. Ο Djordjevic μόλις επανήλθε από έναν τραυματισμό στο γόνατο. Ο Parolo πρέπει τουλάχιστον να είναι διαθέσιμος απέναντι στη Leverkusen, το ίδιο και ο Lulic αφού και οι δύο έχασαν το παιχνίδι με τη Juventus λόγω τιμωρίας.
Λιγότερο σαφές είναι τι θα συμβεί με τον Lucas Biglia. Παρά το γεγονός ότι κηρύχθηκε ως νέος αρχηγός της Lazio το φετινό καλοκαίρι, ο Αργεντινός εύστοχα αρνήθηκε να δεσμευτεί για το μέλλον του στο σύλλογο κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου πριν το σούπερ καπ. Ένας μεταγραφικός στόχος τόσο για τη Manchester United όσο και για τη Real Madrid, ο Biglia απέρριψε την εισήγηση ενός δημοσιογράφου ότι η χορήγηση του περιβραχιόνιου θα τον πείσει να μείνει απαντώντας:«Δεν ξέρω, απλά θα πρέπει να περιμένουμε. Μπορεί να συμβεί το οτιδήποτε».
Η απόφαση για την απονομή της αρχηγίας στον Biglia ήταν αντιλαϊκή μιας και είχε αναφερθεί ευρέως ότι η τιμή θα πέσει στον Candreva, ένας ντόπιος Ρωμαίος και αγαπημένος των οπαδών. Ο ατζέντης του δήλωσε στην Corriere dello Sport ότι ο πελάτης του ήταν βαθύτατα απογοητευμένος με την απόφαση και η αδιαφορία του Biglia για το ρόλο του μπορεί μόνο να τρίψει αλάτι στη πληγή.
Η ανησυχία για τη Lazio είναι ότι αυτές οι εξελίξεις θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την χημεία της ομάδας που τους κουβαλούσε από το παρελθόν μέχρι σήμερα. Οι “Laziali” πήραν τη τρίτη θέση πέρυσι παρότι κατείχε το έβδομο υψηλότερο μισθολόγιο στη κατηγορία. Τα 55 εκατομμύρια ευρώ σε μισθούς παικτών επισκίασε εκείνα της Milan (94 εκατομμύρια) και των Inter και Napoli (70 εκατομμύρια η καθεμία).
Η επιτυχία της στο να ξεπεράσει αυτές τις ομάδες στη βαθμολογία προήλθε εν μέρει από την έξυπνη μεταγραφική δραστηριότητα. Η Lazio πήρε τους Parolo, De Vrij και Basta το περασμένο καλοκαίρι για ένα μικρότερο ποσό όλους μαζί απ’ ότι η Inter απέκτησε τον Hernanes έξι μήνες νωρίτερα. Όμως υπήρχε και κάτι λιγότερο απτό στο παιχνίδι της. Ο Pioli δούλεψε σκληρά για να γαλουχήσει το πνεύμα της αλληλεγγύης μεταξύ των παικτών του χτίζοντας μια αίσθηση του κοινού σκοπού. Κανόνιζε δείπνα για την ομάδα και ενθάρρυνε τους ποδοσφαιριστές του να περνούν χρόνο μαζί μακριά από τον αγωνιστικό χώρο.
Όταν οι παίκτες της Lazio συμμετείχαν στις βιαιοπραγίες του αγώνα της Σερβίας με την Αλβανία το περασμένο Οκτώβριο, ο προπονητής τους κάλεσε όταν επέστρεψαν για να τραγουδήσουν όλοι μαζί τον ύμνο του συλλόγου της Ρώμης. Λίγο παράλογο είναι η αλήθεια, όμως οι ποδοσφαιριστές του δεν φάνηκε να είχαν αντιρρήσεις, και όχι μόνο αυτό αλλά κατά κάποιο τρόπο το δέχτηκαν με μεγάλη χαρά.
Οι αμφιλεγόμενες αποφάσεις στην αρχηγία δεν ήταν το μοναδικό τεστ για την ενότητα της ομάδας αυτό το καλοκαίρι. Οι πιο σημαντικοί παίκτες έχουν γκρινιάξει για την ανεπαρκή εφαρμογή των συμπαικτών τους κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας. Ο Parolo παραπονέθηκε πώς «οι νέοι παίκτες πρέπει να καταλάβουν ότι χρειάζεται να δουλεύουν σκληρά και να ρίχνουν συνεχώς ιδρώτα», ενώ ο Klose χτύπησε μια νοσταλγική νότα όταν παρατήρησε ότι: «η δύναμη μας είναι πάντα να δουλεύει ο ένας σκληρά για τον άλλον».
Αυτά δεν είναι προβλήματα που λύνονται εύκολα με επενδύσεις. Και ακόμα και αν γινόταν έτσι, η Lazio απλά δεν έχει συσταθεί για να ξοδεύει μεγάλα ποσά. Όταν ο Claudio Lotito ανέλαβε το σύλλογο το 2005, κληρονόμησε χρέη κοντά στα 150 εκατομμύρια ευρώ. Μόνο με την αναδιάρθρωση αυτού του σημαντικού χρέους (εξαπλώθηκε πάνω από 23 χρόνια) θα κρατιόταν η ομάδα στη ζωή. Από τότε, έχει δουλέψει για να διασφαλίσει ότι ο σύλλογος θα γυρίσει στα κέρδη.
Αυτή η προσέγγιση δεν τον έκανε πάντα αγαπητό στους οπαδούς, καθώς απαιτούνταν η περιστασιακή πώληση ενός υψηλού προφίλ παίκτη (Hernanes, Lichtsteiner μερικά παραδείγματα) και η εστίαση στην αγορά σχετικά φθηνών ποδοσφαιριστών. Ο Lotito πρέπει επίσης να παρακολουθεί από κοντά τους μισθούς του συλλόγου ανά μέσο όρο, η οποία ήταν μια λογική του 62% το 2014. Ο βαθμός ευελιξίας εδώ είναι πολύ μικρότερος απ’ ότι για μερικούς από τους αντιπάλους του. Η Lazio είναι ένα σχετικά μεγάλο κλαμπ όμως στο εμπόριο δεν είναι στο ίδιο επίπεδο με τα άλλα μεγάλα της Ιταλίας. Στην περίοδο 2013-2014, χρονιά κατά την οποία ο σύλλογος δεν συμμετείχε σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση, τα συνολικά έσοδα της Inter έφταναν τα 155 εκατομμύρια ευρώ, ενώ της Lazio μόλις στα 83.
Με άλλα λόγια, κάθε στοίχημα της Lazio να πάρει έναν παίκτη είναι ένα μεγαλύτερο ρίσκο για αυτήν, από ότι για τις ομάδες που ανταγωνίζονται μαζί της. Πετώντας ένα μεγάλο ποσό σε ένα αστέρι μπορεί να εξακολουθεί να μην είναι αρκετό για να τους περάσει από τα πλέι - οφ του Champions League, κάτι που ενδεχομένως θα είναι μια αυτοκτονία.
Αντιθέτως, τα χρήματα που δαπάνησε φέτος το καλοκαίρι η Lazio πήγαν σε ποδοσφαιριστές που δεν έχουν αξιοποιήσει ακόμα τις δυνατότητες τους. Ο Morrison ήρθε σαν ελεύθερος μετά το τερματισμό του συμβολαίου με τη West Ham. Παραμένει μια συναρπαστική προοπτική, ένας παίκτης του οποίου ο Rio Ferdinand είπε κάποτε ότι:« θα πλήρωνα για να τον παρακολουθώ στις προπονήσεις». Ο Kishna, ο οποίος κόστισε 4 εκατομμύρια ευρώ να έρθει από τον Ajax, άλλος ένας επιθετικός με την ικανότητα να ξεγελάει τους αμυντικούς.
Ο πιο ενδιαφέρων από όλους είναι ο Sergey Milnkovic-Savic, η πιο ακριβή μεταγραφή του καλοκαιριού με τον σύλλογο να δίνει 9 εκατομμύρια ευρώ συν τα μπόνους στην Genk. Ένας ψηλός και δυνατός νικητής της μπάλας στη μεσαία γραμμή, βραβεύθηκε με το χάλκινο μετάλλιο όντας ως ο τρίτος καλύτερος σε επίδοση ποδοσφαιριστής στο Παγκόσμιο κύπελλο Under - 20 του φετινού καλοκαιριού, ένα τουρνουά που το κέρδισε η Εθνική του Σερβία. Οποιοσδήποτε από αυτούς τους παίκτες θα μπορούσε να χαράξει ένα αρχικό ρόλο στη Lazio μέχρι το τέλος της σεζόν, ωστόσο είναι μάλλον απίθανο κάποιος από αυτούς να ριχτεί στη μάχη την ερχόμενη τρίτη με τη Leverkusen.
Δυστυχώς, τις μελλοντικές τους δυνατότητες τους θα τις νιώσουν σαν ελάχιστη παρηγοριά οι οπαδοί του συλλόγου αν η Lazio αποκλειστεί, όταν ήταν τόσο κοντά στην επιστροφή της στο Champions League όμως παράλληλα περνούσε και μια τόσο αγωνιώδη στιγμή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου