Δημήτρης Βαρσάνης
Από την αλλαγή της χιλιετίας και την έλευση των "σούπερ κλαμπ" στα εγχώρια πρωταθλήματα σε ορισμένες χώρες η κατάσταση έχει γίνει όλο και πιο περίεργη. Στη Γαλλία αφορά το όταν και όχι το εάν η PSG κατακτήσει τον τίτλο, αναμφισβήτητα το ίδιο ισχύει και στην Ιταλία με την Juventus. Στη Γερμανία είναι η Bayern Munich η οποία γεμίζει το ρόλο του Λεβιάθαν και το έχει πράξει εδώ και αρκετό καιρό.
Για τους υπόλοιπους που αγωνίζονται στο ίδιο πρωτάθλημα είναι μια περίπτωση της κρυπτογράφησης στα χαμόκλαδα, απελπισμένοι για μια σύντομη στιγμή της ευδαιμονίας στον ήλιο. Ο 21ος αιώνας άρχισε με τη Werder Bremen, τη Stuttgart και τη Wolfsburg να καταφέρνουν να παίρνουν όλες τους τα σκήπτρα από τους Βαυαρούς και να παίρνουν μια απίθανη Bundesliga. Μόνο η Borussia Dortmund (η οποία κατέκτησε δύο διαδοχικά πρωταθλήματα το 2011 και το 2012) μπόρεσε να διεκδικήσει τη μετατόπιση της Bayern από το βάθρο της.. Ένας θρίαμβος ανταμείφθηκε με μια συστηματική διάλυση της ομάδας με τους Mario Götze, Robert Lewandowski και Mats Hummels να κινούνται όλοι στην Allianz Arena κατά τα επόμενα έτη.
Μια ομάδα που μέχρι τώρα δεν ήταν σε θέση να αναδείξει τους εαυτούς της από την αφάνεια είναι η Schalke. Οι "Βασιλικοί Μπλε" δεν κατάφεραν να μιμηθούν ότι και οι αντίπαλοι τους στη κοιλάδα του Ρουρ και να γίνουν μια βιώσιμη δύναμη στη κορυφή του Γερμανικού ποδοσφαίρου. Τα τελευταία χρόνια το ποδόσφαιρο της Schalke μοιάζει με του Peter Pan. Παρά έναν ιμάντα μεταγραφών τεράστιου ταλέντου, ο σύλλογος δεν κατάφερε να "μεγαλώσει" και έχει παραμείνει σε μια αέναη εφηβεία. Κάποιοι παίκτες απλά δεν έχουν καταφέρει να αναπτυχθούν με το τρόπο που υποτίθεται ότι θα το έπρατταν.
Αν η Schalke θέλει να φτάσει επιτέλους στην ενήλικη ζωή του ποδοσφαίρου, τότε θα πρέπει να αλλάξει αυτή την επίμονη συνήθεια να πουλά τους πολλά υποσχόμενους παίκτες πριν δώσουν ένα νικηφόρο σημάδι στο σύλλογο. Το τωρινό ρόστερ είναι προικισμένο με μια πληθώρα νέων προικισμένων αστέρων, οι οποίοι τη δεδομένη χρονική στιγμή θα μπορούσαν να ανθίσουν σε μια ομάδα που επιδιώκει την επιτυχία. Ο Max Meyer και ο Johannes Geis είναι δύο εύτακτοι, συνειδητοί παίκτες στη κατοχή που έχουν την τεχνική ικανότητα και την ευφυΐα για να ξεγελούν κάθε αντίπαλο που τους έρχεται αντιμέτωπος.
Ο Leon Goretzka έχει όλα τα χαρακτηριστικά για να εξελιχθεί σε έναν από τους πιο σημαντικούς πλέιμεικερ . Ο πρώην αμυντικός της Manchester City Matija Nastasic, κάτω από την κηδεμονία των βετεράνων Benedikt Höwedes και Naldo μπορεί να ωριμάσει σε ένα πραγματικά αρμόδιο αμυντικό. Ωστόσο, ο παίκτης που θεωρείται ως η "κρέμα" αυτής της πολλά υποσχόμενης καλλιέργειας είναι ο Leroy Sane. ο οποίος έχει ήδη πάει στο Etihad με τον Pep Guardiola και είναι ένας παίκτης ικανός να αναμιχθεί με την αληθινή ελίτ του αθλήματος.
Αν σκεφτεί κανείς ότι η Schalke σύμφωνα με το Forbes είναι η 15η πλουσιότερη ομάδα του κόσμου, υπάρχουν σαφώς τα μέσα για να διατηρήσουν μερικά από τα τεράστια αστέρια τους και να αρχίσουν να κάνουν σοβαρά βήματα σε μια διαρκή πρόκληση. Τα κεφάλαια είναι σαφώς στη θέση τους, τώρα η διοίκηση πρέπει να αποδείξει ότι υπάρχει και η βούληση.
Τώρα έχουν γίνει τεράστια άλματα με την απόκτηση του πρώην επιθετικού της FC Basel και νυν Διεθνή με την Ελβετία Breel Donald Embolo. Τα τελευταία χρόνια ο ψηλόλιγνος επιθετικός έχει συγκριθεί με τον Didier Drogba και τον Thierry Henry για τα κατορθώματα του στη χώρα του. Κανένας σχεδόν σύλλογος από το ανώτερο επίπεδο του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου δεν υπήρχε περίπτωση να συνδεθεί με τις υπηρεσίες του Embolo, έτσι η προσέλκυση του στην Veltins Arena θα πρέπει να θεωρείται αναμφίβολα ένα πραγματικό πραξικόπημα. Με τον αειθαλή Klass Jan Huntelaar να είναι ένα σαφές πρότυπο από το οποίο μπορεί να μάθει, υπάρχει κάθε δυνατότητα για τον Embolo να ζήσει την υπερβολική τιμολόγηση του.
Αμυντικά η Schalke έχει στερεοποιηθεί με την απόκτηση δύο ταλέντων. Του Coke από την Sevilla και του Baba Rahman από την Chelsea (δανεικός). Ο Coke ειδικότερα, είναι μια εντυπωσιακή μεταγραφή έχοντας κατακτήσει τρία Europa League κατά τη διάρκεια της περιόδου του στην Ανδαλουσία. Το γεγονός ότι ήταν αρχηγός για έναν σύλλογο θα βοηθήσει να απορροφήσει το κλαμπ με μια φλέβα από χάλυβα, ενισχύοντας ένα ρόστερ που κατά καιρούς φαίνεται πάρα πολύ εύθραυστο. Ενώ στην πρώτη ματιά η μεταγραφή του Rahman δεν μπορεί να φέρει πάρα πολύ ενθουσιασμό, στην πραγματικότητα κουβαλά κάποια υπόσχεση. Πριν από την απογοητευτική περίοδο του στο Λονδίνο, ο Γκανέζος θεωρήθηκε ο καλύτερος αριστερός μπακ Bundesliga με μόνο τον David Alaba της Bayern να τον προσπερνά.
Φυσικά, είναι δύσκολο να τη δούμε πέρα από το τεράστιο γαλαξία από αστέρια της Bayern Munich και την ανανεωμένη δύναμη της Borussia Dortmund, η οποία μετά τις υπογραφές των Emre Mor, Mario Gotze, Marc Bartra, Andre Schurrle, Raphael Guerreiro και Ousmane Dembele και εμφανίζονται αποφασισμένοι να επανέλθουν στο εμπνευσμένο αποκορύφωμα του Jürgen Klopp.
Ωστόσο αν ο φιλόδοξος προπονητής της Markus Weinzierl καταφέρει να διατηρήσει την πλειοψηφία του τωρινού ρόστερ στη Chelsea και προσθέσει ένα δίδυμο βασικών παικτών, τότε υπάρχει η δυνατότητα να χτίσει την πλατφόρμα που χρειάζεται για μια παρατεταμένη περίοδο επιτυχίας. Αν η Bundesliga θέλει να αποφύγει την έκδοση της Ligue 1 τότε χρειάζεται συνέπεια και ισχυρούς ανταγωνιστές στη κυριαρχία της Bayern. Το πρωτάθλημα χρειάζεται η Dortmund να ενισχύεται, η Wolfsburg να συνεχίσει τις επενδύσεις της και η Leverkusen να βρει τη φερεγγυότητα που οδυνηρά της λείπει.
Αν όλα αυτά γίνουν πραγματικότητα και η Schalke καταφέρει επίσης να βάλει το όνομα της στον ισχυρισμό, τότε η Bundesliga μπορεί να ταυτιστεί με την Premier League σε μια ανταγωνιστική και εμπορική πτυχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου