Δημήτρης Βαρσάνης
Το 1977 ο Pele προέβλεψε ότι μία Αφρικανική ομάδα θα κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο πριν το 2000, όμως ευρέως συναντήθηκε με σκεπτικισμό από όσους έβλεπαν τις θλιβερές προσπάθειες των Αφρικανικών ομάδων μέχρι εκείνο το σημείο.
Ωστόσο όταν το Καμερούν έλαμψε σε ένα κατά τα άλλα ζοφερό Παγκόσμιο Κύπελλο το 1990 στην Ιταλία, η πιθανότητα να σηκώσει μια χώρα από την Αφρική το Παγκόσμιο Κυπέλλου έγινε πραγματική αν και λίγο φιλόδοξη. Καθώς ο 38χρονος επιθετικός Roger Milla ενέπνευσε τα "αδάμαστα λιοντάρια" στη πορεία τους για έναν ατυχές αποκλεισμό από την Αγγλία στα προημιτελικά, ο κόσμος μαγεύτηκε από τις επιδεικτικές δεξιότητες του όπως και απο τη φυσική του δύναμη.
Το Καμερούν έγινε η δεύτερη ομάδα του καθενός και το παραμύθι τελείωσε μόνο από δύο πέναλτι καθώς η Αγγλία πέρασε στα ημιτελικά μετά τη παράταση. Όμως, η απόδοση των Αφρικανών ήταν ένα λογικό συμπέρασμα στα 15 χρόνια σταθερής προόδου από το ταπεινωτικό 9-0 του Ζαΐρ από τη Γιουγκοσλαβία το 1974.
Όταν ο Pele έκανε την πρόβλεψή του, ο κόσμος παρατηρούσε το Μαρόκο και το Ζαΐρ να μένουν εκτός ομίλων, ως οι μοναδικοί εκπρόσωποι της Αφρικής στα πιο πρόσφατα Παγκόσμια Κύπελλα. Το Ζαΐρ έκανε τρεις ήττες το 1974 συμπεριλαμβανομένων της ταπεινωτικής ήττας με 9-0. Δεν ήταν έκπληξη επομένως η προοπτική μιας δραματικής μεταστροφής στην τύχη τα τελευταία 25 χρόνια.
Το 1978 η Τυνησία "έσπασε" το ρεκόρ της πρώτης νίκης μιας Αφρικανικής ομάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο - 3-1 επικράτησε του Μεξικού - και το 0-0 με τη Δυτική Γερμανία παρείχε περαιτέρω αποδείξεις ότι η Ήπειρος είχε κάνει πρόοδο.
Αν το 1978 ήταν ένα σημάδι, το 1982 κατέστη σαφές ότι οι Αφρικανικές ομάδες είχαν γίνει μια υπολογίσιμη δύναμη. Το τουρνουά επεκτάθηκε από τις 16 στις 24 ομάδες, επιτρέποντας για ένα δεύτερο εκπρόσωπο από την Αφρικανική ομοσπονδία. Ξανά, μια ομάδα της Βόρειας Αφρικής έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση, καθώς η Αλγερία προκάλεσε τεράστια έκπληξη όταν κέρδισε τη Δυτική Γερμανία με 2-1. Η Αυστρία προσγείωσε τους Αλγερινούς κάτω στη γη με τη νίκη της με 2-0 και όμως στη συνέχεια δεν πέρασαν στη φάση παρότι επικράτησαν της Χιλής με 3-2. Οι Γερμανοί και οι Αυστριακοί έπαιζαν μεταξύ τους τη τελευταία αγωνιστική και οι δύο ομάδες προχώρησαν χάρη στη νίκη των πρώτων με 1-0. Παρότι κέρδισε τα δύο από τα τρία παιχνίδια η Αλγερία αποκλείστηκε λόγω της διαφοράς τερμάτων.
Εν τω μεταξύ το Καμερούν θα μπορούσε να επισημάνει τη δική του ιστορία στη σκληρή τύχη, δεδομένου ότι έπρεπε να επιστρέψει στην πατρίδα του παρότι δεν έχασε κανένα παιχνίδι. Τρεις αγώνες, τρεις ισοπαλίες για τα "αδάμαστα Λιοντάρια" απέναντι στο Περού, στη μέλλουσα ημι-φιναλίστ Πολωνία και στη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ιταλία. Η πρόκριση των Ιταλών ήρθε μόνο ως αποτέλεσμα του ότι σκόραρε ένα γκολ περισσότερο από το Καμερούν παρόλο που τελείωσε με τους ίδιους βαθμούς και την ίδια διαφορά τερμάτων. Τα πράγματα ενδεχομένως να ήταν διαφορετικά αν το γκολ του Milla εναντίον του Περού μετρούσε αντί να ακυρωνόταν σε μια αμφισβητούμενη απόφαση οφσάιντ.
Μια ακόμη πιο σημαντική ανακάλυψη ήρθε το 1986 μιας και το Μαρόκο έγινε η πρώτη Αφρικανική χώρα που πέρασε στο δεύτερο γύρο. Οι Μαροκινοί βγήκαν πρώτοι σε έναν όμιλο που υπήρχαν η Αγγλία, η Πορτογαλία και η Πολωνία.Η Δυτική Γερμανία τελείωσε τις ελπίδες των Αφρικανών στο δεύτερο γύρο όμως σπρώχτηκε σε όλο τον αγώνα πριν το φάουλ του Lothar Matthaus στο τέλος σφραγίσει μια νίκη με 1-0. Η Αλγερία δεν κατάφερε να συσχετίσει τους ηρωισμούς της το 1982 όμως κληρώθηκε σε ένα δύσκολο όμιλο χάνοντας δύσκολα από τη Βραζιλία και φέρνοντας ισοπαλία με τη Βόρεια Ιρλανδία πριν η βαριά ήττα με 3-0 από την Ισπανία να τους στείλει σπίτι από το πρώτο εμπόδιο.
Έτσι φτάνουμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 και οι Αφρικανικές ομάδες έψαχναν το πρότυπο που έθεσε το Μαρόκο το 1986 και ήλπιζαν να το ισοφαρίσουν ή να το ξεπεράσουν. Μια ματιά ωστόσο στο ρόστερ του Καμερούν δεν έδειχνε ότι είναι η ομάδα που θα το καταφέρει και η κλήρωση του ομίλου της μόνο εύκολη δεν ήταν.
Μια ομάδα που προπονητή είχε τον Ρώσσο Valery Nepomnyashcy κληρώθηκε σε έναν όμιλο με την πρωταθλήτρια Αργεντινή, τη φιναλίστ του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος το 1988 Σοβιετική Ένωση και μια ταλαντούχα ομάδα της Ρουμανίας που χαρακτηρίζεται από τους Gheorghe Popescu, Gheorghe Hagi και Marius Lăcătuş.
Το Καμερούν διέθετε μικρό ταλέντο και ο πρόεδρος της χώρας πραγματοποίησε μια προσωπική συνάντηση με τον 38χρονο Milla για να πάρει πίσω την απόσυρση του από τη χώρα του. Το "φυλαχτό" απολάμβανε μια σταθερή αν και όχι μια τόσο θεαματική καριέρα. Το μεγαλύτερος μέρος του το πέρασε στη Γαλλία όπου πρωταγωνίστησε στη Saint-Étienne και στη Montpellier. Ωστόσο τα επιτεύγματα της ποδοσφαιρικής του καριέρας ξεπερνούσε σημαντικά των περισσοτέρων Διεθνών συμπαικτών του, με μόνο τον Thomas N'Kono (τερματοφύλακας της Mallorca) να έχει παίξει σταθερά σε υψηλό επίπεδο. Οι περισσότεροι παίκτες του Καμερούν αγωνίζονταν στο εγχώριο πρωτάθλημα ή σε μέτριες ομάδες της Γαλλίας.
Ενάντια στη παγκόσμια πρωταθλήτρια στο πρώτο της αγώνα στο San Siro φαινόταν σαν ένα χαμένο παιχνίδι. Πέρα από τον Diego Maradona, απέναντι τους ήταν επίσης οι Néstor Sensini, Oscar Ruggeri, Abel Balbo και Claudio Caniggia.
Ενώ το παραμύθι του Καμερούν χαρακτηριζόταν πολύ από ταλέντο, διακατεχόταν επίσης από τη "βαρβαρότητα" σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο που στοργικά το θυμόμαστε για τον κυνισμό της αμυντικής γραμμής εκείνες τις ημέρες πριν αρχίσουν οι διαιτητές να δίνουν μεγαλύτερη προστασία στους επιθετικούς.
Σε ένα παιχνίδι γεμάτο άσχημα φάουλ και περιστασιακές αναλαμπές δεξιοτήτων, μια αποφασιστική απόδοση από τα αουτσάιντερ του αγώνα κράτησε το παιχνίδι ισόπαλο στο πρώτο ημίχρονο. Οι τότε πρωταθλητές κόσμου υποστήκαν μερικά αντιαθλητικά έως βίαια μαρκαρίσματα. Συγκεκριμένα το τάκλιν του N'Dip Akem στον Maradona σίγουρα θα άξιζε μια κόκκινη στο σύγχρονο παιχνίδι, αλλά είχε την τύχη να ξεφύγει με μια κίτρινη. Ο Benjamin Massing και αυτός έλαβε μια κίτρινη για ένα τάκλιν από πίσω, άλλο ένα μαρκάρισμα που θα λάμβανε αυστηρότερη τιμωρία σήμερα.
Στο 61' φάνηκε ότι το παιχνίδι λάμβανε τέλος για το Καμερούν, όταν André Cana-Biyik πήρε την απευθείας κόκκινη για ένα κλάδεμα στον Caniggia από πίσω. Σίγουρα ήταν μια ενέργεια για κάρτα αλλά φαινόταν μια υπερβολική αντίδραση από έναν διαιτητή ο οποίος είχε χάσει την υπομονή του με το αντιαθλητικό παιχνίδι των Αφρικανών.
Ωστόσο έξι λεπτά αργότερα, απίστευτα οι δέκα άνδρες πήραν το προβάδισμα με τον αδελφό του παίκτη που μόλις είχε αποβληθεί. Ένα φάουλ από τα αριστερά, ο Makanaky τινάχτηκε ψηλά στον αέρα και ο François Omam-Biyik που ακολούθηκε την τροχιά της μπάλας έκανε ένα απίστευτο άλμα για να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα. Θα έπρεπε να είναι μια εύκολη επέμβαση για τον Nery Pumpido αλλά ο Αργεντινός τερματοφύλακας αφήσε τη μπάλα να φύγει από τα χέρια του και να περάσει τη γραμμή.
Οι πανηγυρισμοί ήταν έξαλλοι όμως τα "αδάμαστα Λιοντάρια" είχαν ακόμα 25 λεπτά για να αντέξουν με δέκα παίκτες. ΟMilla μπήκε στον αγωνιστικό χώρο με δέκα λεπτά να απομένουν και έπαιξε καθοριστικό ρόλο, καθώς με την εμπειρία του κρατούσε την μπάλα και άφηνε το χρόνο να κυλά προς τα κάτω.
Υπήρχε ακόμη χρόνος για τους Καμερουνέζους να πάρουν μια δεύτερη κόκκινη κάρτα μιας και το βάναυσο μαρκάρισμα του Massing στον Caniggia έλαβε την τιμωρία που του άξιζε. Όμως το αουτσάιντερ της αναμέτρησης πραγματοποίησε μία από τις μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία του τουρνουά.
Το Καμερούν είχε κερδίσει με ένα συνδυασμό ταλέντου και επίμονης αποφασιστικότητας όμως δεν ήταν ακόμα από τα φαβορί του ομίλου. Η Ρουμανία ήταν ο επόμενος αντίπαλος και ο N'Kono έκανε κάποιες σημαντικές αποκρούσεις για να κρατήσει στο μηδέν τους Ρουμάνους πριν το Καμερούν παρουσίασει βελτιωμένες επιδόσεις κατά το δεύτερο ημίχρονο. Ενώ η είσοδος του Milla εναντίον της Αργεντινής είχε συμβάλει στην προστασία του προβαδίσματος, η απόδοσή του απέναντι στη Ρουμανία θα είναι καταλυτική.
Ο Milla μπήκε με μισή ώρα να απομένει για τη λήξη του αγώνα και έδωσε στην ομάδα του το προβάδισμα, όταν μετά μια απομάκρυνση συμπααίκτη του εκτόπισε έναν αμυντικό και έστειλε την μπάλα. Την ίδια στιγμή, ο κόσμος έβλεπε να το πανηγυρίζει με το χαρακτηριστικό χορό του στο σημαιάκι του κόρνερ.
Αν το πρώτο γκολ ήταν λίγο συγκυριακό, το δεύτερο ήταν μια ομορφιά. Ο Milla πήρε τη μπάλα στη δεξιά πλευρά της περιοχής του πέναλτι περνώντας έναν αντίπαλο και με ένα δυνατό σουτ έστειλε τη μπάλα στις "αράχνες" της εστίας. Η Ρουμανία αντέδρασε σχεδόν άμεσα με τον Gabi Balint αλλά δεν έφτασε αυτό το γκολ, σφραγίζοντας έτσι το Καμερούν τη πρόκριση του στο γύρο των νοκ - άουτ. Το όνομα του Roger Milla βρισκόταν στα χείλη όλων με το μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου να αναρωτιέται πώς στην ηλικία των 38 ετών επιδεικνύει τα σημαντικά ταλέντα του. Μια ανώφελη βαριά ήττα με 4-0 ακολούθησε από τη Σοβιετική Ένωση τη τελευταία αγωνιστική, αλλά η ισοπαλία της Αργεντινής με τη Ρουμανία διασφάλισε ότι το Καμερούν ισοφάρισε το επίτευγμα του Μαρόκου κατακτώντας τη πρώτη θέση του ομίλου του.
Ο αντίπαλος στο δεύτερο γύρο ήταν η πολλά υποσχόμενη ομάδα της Κολομβίας που χαρακτηριζόταν από το πλέιμεικερ της με τα μεγάλα μαλλιά Carlos Valderrama και τον εκκεντρικό τερματοφύλακα της René Higuita. Οι Νοτιοαμερικάνοι έφεραν 1-1 με τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Δυτική Γερμανία στη φάση των ομίλων κι έτσι πρόκειται να ήταν ένας δύσκολος αντίπαλος.
Ακολούθησαν 90 λεπτά χωρίς σκορ μέχρι ο Milla να γράψει άλλο ένα αξέχαστο κεφάλαιο στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Στο πρώτο λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου της παράτασης, ο επιθετικός πήρε την μπάλα 25 μέτρα από το αντίπαλο τέρμα. Μια έξυπνη κίνηση έβγαλε τον αμυντικό νοκ - αουτ από τη φάση και τα γρήγορα πόδια του καθώς και η ταχύτητα του τον έφεραν σε δευτερόλεπτα στη μικρή περιοχή. Από μια δύσκολη γωνία για το ασθενέστερο αριστερό του πόδι, ο Milla επέλεξε να σουτάρει και να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα.
Αν η πρώτη προσπάθεια του Milla ήταν ένας θαυμάσιος συνδυασμός των δεξιοτήτων και της ηρεμίας του, το δεύτερο ήταν ένα δώρο από τον απρόβλεπτο Higuita. Ο Κολομβιανός τερματοφύλακας βγήκε περίπου 40 μέτρα από την εστία του και ύστερα από μια πάσα από έναν από τους αμυντικούς του έχασε το κοντρόλ. Ο Milla όρμηξε, έκλεψε τη μπάλα και στη κενή εστία δεν είχε πρόβλημα να σκοράρει. Όπως και απέναντι στη Ρουμανία, το Καμερούν δέχτηκε ένα γκολ στο τέλος από τον Bernardo Redin με πέντε λεπτά να απομένουν, αλλά και πάλι δεν το σταμάτησε για να γίνει η πρώτη ομάδα της Αφρικής που φτάνει στα προημιτελικά ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Ήταν ευρέως αναμενόμενο ότι το παραμύθι του θα τελειώσει εναντίον της Αγγλίας, μια ομάδα που συνήθιζε να φτάνει σε αυτό το σημείο του τουρνουά. Η πορεία της Αγγλίας ήταν ανομοιογενής στη διοργάνωση και κάπως κατά τύχη πέρασε από τους "16" απέναντι στο Βέλγιο με το θεαματικό γκολ της τελευταίας στιγμής από τον David Platt.
Στα χαρτιά η Αγγλία αποτελούνταν από ένα εξαιρετικό υλικό. Οι Peter Shilton, Terry Butcher και Stuart Pearce έφερναν την αμυντική εμπειρία, οι Paul Gascoigne, Chris Waddle και John Barnes κουβαλούσαν το σημαντικό ταλέντο στη μεσαία γραμμή και μπροστά ο Gary Lineker ήταν ένα θανάσιμο αρπακτικό.
Παρά τις διαφορετικές ικανότητες, το Καμερούν ξεκίνησε πολύ καλύτερα στον αγώνα και ο Shilton έπρεπε να αποσωβήσει τη προσπάθεια του Omam-Biyik πριν ο Platt κάνει για την Αγγλία το 1-0 με μια δυνατή κεφαλιά στο 25'. Το συγκεκριμένο γκολ δεν άλλαξε την εικόνα του αγώνα και το Καμερούν παρέμεινε η καλύτερη ομάδα έως το ημίχρονο. Ο Neponmiachi αναγνώρισε την ανάγκη για κάτι ιδιαίτερο και η ώρα του Milla ήρθε νωρίτερα από ότι στα προηγούμενα παιχνίδια με τον βετεράνο επιθετικό να μπαίνει στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου.
Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για τον Milla να έχει ένα αντίκτυπο και λίγο μετά το 60' κέρδισε ένα πέναλτι για την ομάδα του όταν το σόλο του τελείωσε χάρη σε ένα αδέξιο μαρκάρισμα από τον Gascoigne. Ο Emmanuel Kunde νίκησε τον Shilton για να κάνει και πάλι τη προσδοκία ενός ημιτελικού πολύ πιθανή. Οκτώ λεπτά αργότερα μια θέση στα ημιτελικά έγινε εφικτή μιας και το Καμερούν πήρε το προβάδισμα.
Ο Shilton έπειτα κράτησε ζωντανή την Αγγλία στο παιχνίδι, όταν έδιωξε το τακουνάκι του Omam-Biyik με το πόδι του αφού το σύνολο του Bobby Robson είχε ανοιχτεί για τα καλά. Με επτά λεπτά να απομένουν ο Lineker ανετράπη και ο επιθετικός πήρε την ευθύνη της εκτέλεσης ευστοχώντας στο πέναλτι.
Έχοντας αγωνιστεί τόσο σκληρά για να γυρίσει το παιχνίδι και όντας τόσο κοντά στη νίκη, ήταν μια πραγματική κλωτσιά στα δόντια για τους Αφρικανούς. Όμως δεν τα παράτησε και ο Shilton πάλι σταμάτησε τη προσπάθεια του Omam-Biyik πριν πάει το ματς στη παράταση.
Το Καμερούν συνέχισε να παίζει καλύτερα στην παράταση όμως η Αγγλία βρήκε το καθοριστικό γκολ όταν ο Gascoigne έδωσε στον Lineker και ο επιθετικός κρίθηκε ότι ανετράπη από τον N'Kono. Το Replay έδειξε ότι ο Lineker έκανε τη κίνηση να πέσει πολύ νωρίτερα όμως ήταν μια απερίσκεπτη ενέργεια.
Ενώ η Αγγλία έβγαζε τεράστιους αναστεναγμούς ανακούφισης, ο υπόλοιπος κόσμος του ποδοσφαίρου θρήνησε για το θάνατο της καινούργιας αγαπημένης τους ομάδας κάτω από αυτές τις σκληρές συνθήκες. Το Καμερούν πραγματοποίησε τη καλύτερη του εμφάνιση στο τουρνουά και εξουδετέρωσε την Αγγλία για μεγάλο χρονικό διάστημα όμως υπέκυψε λόγω δύο πέναλτι.
Οι παρατηρητές θαύμασαν τα ταλέντα των παικτών του Καμερούν και αναρωτήθηκαν πώς τόσοι πολλοί πέρασαν απαρατήρητοι στην καριέρα τους. Ο Milla ήταν γνωστός σε όλη την Αφρική και στη Γαλλία, όχι όμως και στον ευρύτερο κόσμο. Ακόμα σημειώθηκε το ταλέντο του Omam-Biyik και συνέχισε να ακμάζει στη κορυφαία κατηγορία της Γαλλίας με τις κινήσεις του στη Rennais, στη Caen και στη Lens.
Η Γαλλία είχε εισάγει παίκτες από τις πρώην αποικίες της στην Αφρική εδώ και χρόνια, αλλά η υπόλοιπη Ευρώπη τα είχε κεντρίσει στην Ιταλία. Έχοντας έρθει σε απόσταση αναπνοής από έναν ημιτελικό με έναν ημισυνταξιούχο 38άρη ως αστέρι τους, η Αφρική ξαφνικά θεωρήθηκε ως το μέλλον του ποδοσφαίρου.
Όμως ενώ πολλά ταλέντα παγκόσμιας κλάσης προέκυψαν στην Ήπειρο τους, το Καμερούν απέτυχε παταγωδώς να αξιοποιήσει την επιτυχία του 1990 το 1994. Άρχισε με μια πολλά υποσχόμενη ισοπαλία (2-2) κόντρα στη Σουηδία, αλλά στη συνέχεια ηττήθηκε με 3-0 από τη Βραζιλία και με το ταπεινωτικό 6-1 από τη Ρωσία. Απίστευτα, ο τότε 42χρονος Milla έδωσε το παρόν στις ΗΠΑ και έβαλε το γκολ της παρηγοριάς απέναντι στους Ρώσους για να γίνει ο γηραιότερος σκόρερ του Παγκοσμίου Κυπέλλου όλων των εποχών.
Η κορυφαία ομάδα της Αφρικής τότε ήταν η Νιγηρία και για δύο λεπτά δεν πήγαν στα προημιτελικά μιας και ο Roberto Baggio γύρισε μόνος του το ματς και χάρισε στην Ιταλία τη πρόκριση στη παράταση.
Η Αφρική ήλπιζε και πάλι στους Νιγηριανούς το 1998 όντας φρέσκοι από το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο το 1996. Πέρασαν στο δεύτερο γύρο μετά τη κατάκτηση της πρώτης θέσης του ομίλου τους όπως το έκαναν και το 1994. Οι Celestine Babayaro, Taribo West, Finidi George, Jay-Jay Okocha και Sunday Oliseh βρίσκονταν στην ομάδα που επικράτησε με 3-2 της Ισπανίας και η χρυσή γενιά της χώρας φαινόταν καλά για να πάει στα ημιτελικά όταν θα αντιμετώπιζε τη Δανία στο δεύτερο γύρο.Όμως σε μια παράσταση εφιάλτη οι Δανοί επικράτησαν με 4-1 και η Νιγηρία απέτυχε να φθάσει στο δεύτερο στάδιο ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου έως το 2014 όπου οι ελπίδες τους τερματίστηκαν από τη Γαλλία.
Η Σενεγάλη έγινε μόλις η δεύτερη ομάδα από την Αφρική που έφτασε σε έναν προημιτελικό του Παγκοσμίου κυπέλλου. Το 2002 η Σενεγάλη νίκησε τη κάτοχο Γαλλία και έφερε ισοπαλίες με την Ουρουγουάη και τη Δανία για να προκριθεί στο δεύτερο γύρο. Η ισχυρή ομάδα της Σουηδίας νικήθηκε με 2-1 στην παράταση πριν η Σενεγάλη αποκλειστεί από τη Τουρκία στο δεύτερο ημίχρονο του πρόσθετου χρόνου.
Η Γκάνα έφτασε εντυπωσιακά στην επίτευξη του δεύτερου γύρου το 2006 ξεπερνώντας τις ΗΠΑ και την Τσεχία πριν πέσει στη Βραζιλία. Τα "Μαύρα Αστέρια" έφτασαν πολύ κοντά στα ημιτελικά το 2010. Τη Γκάνα τη χώριζε ένα πέναλτι για να κερδίσει την Ουρουγουάη στα τελευταία λεπτά της παράτασης για τα προημιτελικά, αλλά ο Gyan Asamoah αστόχησε και οι Ουρουγουανοί πέρασαν στη διαδικασία των πέναλτι.
Η Ακτή Ελεφαντοστού είχε μια εξαιρετικά ταλαντούχα ομάδα το 2006 και το 2010, αλλά οι κακές κληρώσεις την ανάγκασαν να πέσει στο πρώτο εμπόδιο και στις δύο περιπτώσεις. Η συνδυασμένη ικανότητα των Didier Drogba, Yaya και Kolo Toure δεν ήταν αρκετή για να τους δούμε να περνάνε αντί της Αργεντινής και της Ολλανδίας το 2006 και γράφτηκε μια παρόμοια ιστορία το 2010, όταν η Βραζιλία και η Πορτογαλία αποδείχθηκαν πολύ ισχυρές για τις δυνατότητες τους. Η Νιγηρία ήταν η μόνη από τις τέσσερις εκπροσώπους της Αφρικής που πέρασε στο δεύτερο γύρο το 2014 και παραμένει ασαφές από που θα προέλθει ο επόμενος ανταγωνιστής της Ηπείρου.
Η Αφρική συνεχίζει να παράγει μερικούς από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές του κόσμου όμως οι χώρες τους συνεχίζουν να αποτυγχάνουν να ανταποκριθούν στις δυνατότητές τους ως ομάδα. Με την Ήπειρο ακόμα κάποιο τρόπο να βρίσκεται πίσω από το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου όσον αφορά την οικονομική ανάπτυξη, η κακοδιαχείριση και η διαφθορά παραμένουν εξαιρετικά προβλήματα και εξηγούν γιατί τα μπόνους φαίνεται να είναι συχνότερα μεταξύ των Εθνικών όψεων στην Αφρική.
Η περιπέτεια του Καμερούν το 1990 όταν εξέπληξε όλο το κόσμο φαίνεται να ανήκει σε μια πιο αθώα στιγμή. Αν αυτό αντιπροσώπευε τη χαρά του ποδοσφαίρου για την Αφρική, είμαστε ακόμα σε αναμονή από την συγκεκριμένη Ήπειρο για να μας παρέχει μια ομάδα που θα μπορεί να κυβερνήσει τον κόσμο όπως πρόβλεψε κάποτε ο Pele.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου