Δημήτρης Βαρσάνης
Οι παίκτες που αγωνίζονται σε πολλά κλαμπ στην καριέρα τους μπορεί να θεωρηθεί ως μια έλλειψη αφοσίωσης όμως μερικοί επιδιώκουν ενεργά την ευκαιρία να γνωρίσουν νέους πολιτισμούς ενώ παίζουν. Για αυτούς τους ταξιδιώτες η γοητεία της περιπλάνησης τους είναι καλύτερο από το να αγαπήσουν ένα συγκεκριμένο σύλλογο. Η συγκεκριμένη περίπτωση ισχύει για τους περισσότερους περιφερόμενους παίκτες του αθλήματος.
Όντας Επικεφαλής των Διεθνών Σχέσεων της 1899 Hoffenheim και εμφανίζεται μαζί με τον Oliver Kahn στη Γερμανική τηλεόραση, ο Lutz Pfannenstiel είναι ένας πρώην τερματοφύλακας και κατέχει ένα απίθανο παγκόσμιο προσωπικό ρεκόρ: είναι επίσημα ο μόνος ποδοσφαιριστής που έχει παίξει επαγγελματικά σε έξι Ομοσπονδίες της FIFA. Ο Pfannenstiel έχει αγωνιστεί σε 25 συλλόγους σε 13 διαφορετικές χώρες καθιστώντας τον απόλυτο περιπετειώδη άνδρα του ποδοσφαίρου.
Ο Pfannenstiel άφησε τεράστιες υποσχέσεις ως νεαρός και έπαιξε στην Under 17 της Γερμανίας. Στα 19 του η Bayern Munich τον ζήτησε όμως εκείνος είχε μεγαλύτερες φιλοδοξίες, ακόμη μεγαλύτερες από ότι αντιπροσωπεύει ο αδιαφιλονίκητος γίγαντας του Γερμανικού ποδοσφαίρου. Απέρριψε τη πρόταση τους για να προβεί σε μια πραγματικά ασύλληπτη περιπέτεια.
Ενώ πολλοί θα αντιλήφθηκαν ότι αυτή την επιλογή την έκανε για να παίξει για ένα μικρότερο σύλλογο στη Γερμανία ώστε να αποκτήσει εμπειρία και να του εγγυηθεί περισσότερος χρόνος συμμετοχής, ο Pfannenstiel πραγματοποίησε τη πρώτη από τις πολλες αναπάντεχες αποφάσεις του το 1993 επιλέγοντας να αφήσει την ομάδα του 1. FC Bad Kötzting για να παίξει για μια ομάδα της Μαλαισίας τη Penang FA. Στα χρόνια που ακολούθησαν στην περίοδό του στη Μαλαισία, ο Pfannenstiel άρχισε να δημιουργεί τη φήμη για την οποία τώρα είναι διάσημος. Έπειτα μετακόμισε στην Αγγλία για να φορέσει φανέλες των τότε συλλόγων της Premier League Wimbledon και Nottingham Forest, πριν κάνει ένα μακρύ ταξίδι ως δανεικός για τους Orlando Pirates στη Νότια Αφρική.
Ο Pfannenstiel είχε ήδη δει πάρα πολλά στα τέσσερα χρόνια του στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο από τους περισσότερους παίκτες στην ηλικία των 20, ωστόσο αυτή ήταν μόνο η αρχή των ταξιδιών του. Το 1997 η καριέρα του συνέχισε στη Φινλανδία όπου έπαιξε για την TPV και την FC Haka, πριν επιστρέψει στην SV Wacker Burghausen στη Γερμανία. Όμως ακόμη μια επανασύνδεση με την πατρίδα του δεν θα μπορούσε να αποτρέψει τα περαιτέρω ταξίδια του, καθώς ακριβώς ένα χρόνο αργότερα υπέγραψε για την ομάδα της Σιγκαπούρης Geylang IFC.
Η σταδιοδρομία του Pfannenstiel δεν ήταν πάντα μια εύκολη υπόθεση. Μετακινούνταν λόγω των απρόβλεπτων απολύσεων προπονητών και κλαμπ που κηρύσσονταν σε πτώχευση, αλλά στην αλλαγή της χιλιετίας οι τύχες του Pfannenstiel πήραν μια λάθος στροφή και το χαρούμενο ταξίδι του έφερε μια απότομη στάση. Ο μυθικός ταξιδιώτης από εκεί που είχε τη δική του τηλεοπτική εκπομπή και έκανε το μοντέλο για τον Armani βρέθηκε αντιμέτωπος με σκληρές καταγγελίες για συνωμοσία με bookmakers.
Παρότι διαμαρτυρήθηκε για την αθωότητά του, ο Pfannenstiel καταδικάστηκε σε φυλάκιση σε μια από τις πιο διαβόητες φυλακές του κόσμου για τα υποτιθέμενα στημένα παιχνίδια. Αυτές οι 101 ημέρες πίσω από τα κάγκελα αποδείχθηκαν ότι είναι μακράν η χειρότερη στιγμή της ζωής του. Κατά δική του ομολογία ο χρόνος του στη φυλακή, η αδικία της φυλάκισής του, η αναφερόμενη βαρβαρότητα και η εξαθλίωση στην οποία αναγκάστηκε να ζήσει τον οδήγησαν σε αυτοκτονικές τάσεις.
Παρόλα αυτά η ελπίδα να επανενωθεί με την οικογένειά του και η επιθυμία του να παίξει ξανά ποδόσφαιρο βοήθησαν να τονώσουν την επιστροφή του. Έχοντας υπομείνει σχεδόν τέσσερις μήνες σε ανυπόφορες συνθήκες χρειάστηκε μια περίοδο αποκατάστασης όμως σύντομα ξεκίνησε και πάλι το ταξίδι του. Ακόμα μια Ήπειρος που φιλοξένησε το φανταστικό ποδοσφαιρικό ταξίδι του Pfannenstiel μιας και μετακόμισε στη Dunedin Technical στη Νέα Ζηλανδία.
Ο Pfannenstiel δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τις αλλόκοτες περιπέτειες που φαινομενικά τον περιτριγύριζαν σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Στη Νέα Ζηλανδία ο ίδιος φέρεται να κυνήγησε τους διαρρήκτες που έκλεψαν μία από τις περιζήτητες φανέλες του, και βρήκε κάποιο τρόπο εκείνη την εποχή να κλέψει ένα πιγκουίνο από ένα τοπικό ζωολογικό κήπο με την πρόθεση να τον κρατήσει στη μπανιέρα του.
Την Boxing Day το 2002 σε ένα ακόμα πέρασμα του στην Αγγλία, αυτή τη φορά με τη μορφή του δανεισμού στη Northern Premier League για τη Bradford Park Avenue. Απέναντι στη Harrogate Town ο Pfannenstiel προσπάθησε να κάνει μια επέμβαση στα πόδια του Clayton Donaldson. Σε μια φρικτή σύγκρουση το γόνατο του επιθετικού της Harrogate έσπασε το στήθος του Pfannenstiel, κατέρρευσε τόσο τους πνευμόνες του και δεν ήταν σε θέση να αναπνεύσει. Το χειρότερο; δηλώθηκε νεκρός τρεις φορές (ναι σωστά διαβάσατε) και αναβίωσε με επιτυχία από το φυσιοθεραπευτή της Bradford Park Avenue.
Ο Pfannenstiel γιόρτασε ξεπερνώντας την μικρή ενόχληση της νεκρικής εμπειρίας του κάνοντας αυτό που αγαπούσε περισσότερο: να πηγαίνει από το ένα κλαμπ στο άλλο και να ταξιδεύει ανά τον κόσμο. Έπειτα ήρθε μια περίοδος στη Huddersfield και σύντομα ακολούθησε άλλη μια επιστροφή στην Γερμανία για την ASV Cham.
Η Baerum Sportsklubb της Νορβηγίας ήρθε εν συνεχεία, ύστερα η Calgary Mustangs του Καναδά, άλλη μια περίοδος στη Νέα Ζηλανδία με την Otago United και μετά η KS Vllaznia Shkoder της Αλβανίας και η FC Bentonit Ijevan της Αρμενίας. Μέχρι τη στιγμή της αποχώρησής του από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο το 2011 οι Vancouver Whitecaps, η Βραζιλιάνικη Atletico Ibirama, οι Νορβηγικές Flekkeroy Idrettslag και Manglerud Αστέρα Toppfotball, καθώς και οι Ralmblers (ένα κλαμπ της Ναμίμπια) έγιναν όλοι τα pit-stop του στη διαδρομή για το ρεκόρ του Pfannenstiel.
Όπως ήταν αναμενόμενο δεν ήταν ικανοποιημένος μόνο να παίζει. Έτσι, οι ρόλοι του στο τεχνικό προσωπικό, του προπονητή ενός συλλόγου, του προπονητή τερματοφυλάκων και του τεχνικού διευθυντή ήταν συνυφασμένα με την ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία, επιτρέποντάς του να συνεργαστεί με πολλά από τα κλαμπ που είχε ήδη εκπροσωπήσει καθώς και στις Εθνικές ομάδες της Κούβας και της Ναμίμπια.
Όταν κρέμασε τα παπούτσια του έγραψε την ιστορία του στην αυτοβιογραφία του "The Incredible Adventures Of The Unstoppable Keeper". Το βιβλίο επικεντρώνεται στην καριέρα του και στο επίμονο φιλανθρωπικό έργο, κυρίως στο πνευματικό τέκνο του τη Global United FC, ένας Διεθνής μη κερδοσκοπικόε ποδοσφαιρικός σύλλογος που ιδρύθηκε το 2009 με σκοπό τη χρήση του αθλητισμού για να διαδώσει το μήνυμα "για την κλιματική αλλαγή και τις αειφόρες εναλλακτικές λύσεις ". Το πρόγραμμα χρησιμοποιεί την εμπειρία του Pfannenstiel στο σπορ καθώς και την υποστήριξη πολλών άλλων διάσημων συναδέλφων του όπως ο John Barnes, ο Jari Litmanen, ο Cafu και ο Zinedine Zidane.
Αφού προσπάθησε να πυροδοτήσει μια συζήτηση σχετικά με την δυνατότητα του αθλητισμού να επηρεάσει την κοινωνική και οικονομική αλλαγή - ζώντας για πέντε ημέρες και τέσσερις νύχτες σε ένα ιγκλού στη νότια Γερμανία - και ο Pfannenstiel έχει προσπαθήσει επίσης να κάνει τη διαφορά με πιο συμβατικές μεθόδους. Ακόμα οργάνωσε τοπικά τουρνουά ποδοσφαίρου για νέους σε πολλές Ηπείρους, καθώς διοργάνωσε και φιλανθρωπικούς αγώνες στη Ναμίμπια για να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση για την κλιματική αλλαγή και η ανάγκη για καθαρό νερό και πόρους στην Αφρική.
Ο Pfannenstiel δεν είναι ικανοποιημένος με το να είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε σε έξι Ηπείρους και έχει ως στόχο να προσθέσει και την Ανταρκτική λείαν συντόμως. Ο ίδιος θέλει να ολοκληρώσει τη συλλογή του και να αυξήσει περισσότερο την ευαισθητοποίηση για τους επιλεγμένους λόγους του.
Μέσα από τα θαυμάσια ταξίδια του η καριέρα του Pfannenstiel έχει δώσει μια ιστορία ζωής για να γίνει ακόμα και η ταινία του Φόρεστ Γκαμπ. Το ποδόσφαιρο πήρε σχεδόν το καλύτερο από τον Pfannenstiel σε μερικές περιπτώσεις. Αυτό τον φυλάκισε και του πήρε ακόμα και τη ζωή για λίγα λεπτά.
Ευτυχώς όμως το ποδόσφαιρο ήταν επίσης η σωτηρία του που τον κράτησε στις πιο σκοτεινές ώρες του και ήταν ο λόγος για τη θεαματικά παράξενη ιστορία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου