Καλύτερα να μην έβαζε ποτέ το γκολ ο Schurrle
του Δημήτρη Βαρσάνη
«Super super Fr….»όπα,κάτι δεν κολλάει σε αυτό το στίχο,α ναι,το χρώμα της φανέλας,ήταν πιο ανοιχτό μπλε από το συνηθισμένο σκούρο που φορούσε για 13 ολόκληρα χρόνια.
Το πρώτο γκολ του Frank Lampard με τη Manchester City ήθελε η μοίρα να το βάλει απέναντι στη Chelsea γιατί έτσι απλά ήθελε να κάνει το παιχνίδι της. Οι περιπτώσεις των πρώην στο ποδόσφαιρο συνήθως φέρνουν αυτές τις στενάχωρες ανατροπές. Όταν ο “κακός λύκος” της υπόθεσης Manuel Pellegrini αποφάσισε ίσως και από απωθημένο του να τον ρίξει στη μάχη,υπήρχε μια ιστορία του αναπόφευκτου ότι ο Lampard θα διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο στην αναμέτρηση.
Η Chelsea θα προτιμούσε να ερχόταν το γκολ του σε μια στιγμή που δεν θα σήμαινε τίποτα,που θα είχε τους τρεις βαθμούς στο “τσεπάκι” της,αν δηλαδή δεν πήγαινε το σουτ του Diego Costa στο δοκάρι αλλά στα δίχτυα λίγο νωρίτερα. Αντιθέτως ο Lampard στο 85’ αντέδρασε γρηγορότερα από όλους στη σέντρα του Milner και με ένα από τα κλασικά του γκολ στη Chelsea έκλεψε τη νίκη μέσα από τα χέρια της πρώην οικογένειας του.
Ο Lampard πλήγωσε τους οπαδούς της Chelsea με έναν τρόπο που ποτέ δεν ήθελε. Μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο έστηναν μια γιορτινή ατμόσφαιρα στο “Etihad”,καθώς έβλεπαν την ομάδα τους να προηγείται χάρη στο γκολ του Schurrle στο 71’ και τη Manchester City να παίζει με παίκτη λιγότερο λόγω της αποβολής του Zabaleta λίγο νωρίτερα. Όμως όλες αυτές οι επευφημίες εξαφανίστηκαν απότομα όταν το τελείωμα του Lampard κατέληξε στα δίχτυα.
Τότε όλα σταμάτησαν και η μαχαιριά στη καρδιά των οπαδών ήχησε για τα καλά. Ήταν σαν να τους ξύπνησε ένας συγγενής από το βαθύ λήθαργο. Αυτό το γκολ σηματοδότησε πολλά περισσότερα από ότι χάθηκε μια σχεδόν σίγουρη νίκη. Ήταν μια επιβεβαίωση,αν χρειαζόταν ποτέ ότι η παλιά εποχή της Chelsea έλαβε τέλος και ότι ξεκινά μια καινούργια. Για όλα όσα πέτυχε με τη φανέλα της αυτό που έχει σημασία είναι ότι ανήκουν στο παρελθόν. Το μέλλον του πρώτου σκόρερ στην ιστορία των “Μπλε” - έστω και αυτό το μικρό εώς ελάχιστο διάστημα - ανήκει για λίγους μήνες ακόμα στη Manchester City και έπειτα στη New York City.
Είναι οδυνηρό όμως η διοίκηση της Chelsea δεν έχει μετανιώσει για αυτή την επιλογή της. Στη θέση του Lampard ο Jose Mourinho έχει τώρα τον Cesc Fabregas,έναν παίκτη πολύ πιο κατάλληλο για αυτό το νέο “look” της. Φαντάζει αδιανόητο ο Ισπανός - όπως και ο οποιοσδήποτε στη θέση του - να φτάσει τα κατορθώματα αυτού του θρύλου όμως μοιάζει ως ο τέλειος αντικαταστάτης για τις ανάγκες του συλλόγου που θέλει να γίνει πιο ελκυστικός στο μάτι. Ο Fabregas ήρθε για να φέρει αυτό το στοιχείο στο “Stamford Bridge” και με τη ποιότητα του να ξεκλειδώνει μια άμυνα. Απέναντι στη Manchester City ο πιο αμυντικογενής του ρόλος δεν του επέτρεψε τέτοιες ανέσεις ωστόσο όταν αποβλήθηκε ο Zabaleta οι κινήσεις του στον αγωνιστικό χώρο είχαν μεγαλύτερο αντίκτυπο.
Αυτή τη στιγμή η ομάδα του Mourinho είναι στη κορυφή της Premier League και οι υπόλοιποι προσπαθούν να τη πιάσουν. Ενδεχόμενη νίκη της χθες,ακόμα και σε αυτό το πρώιμο στάδιο θα έκανε το έργο της πιο απλοικό για την ίδια και πιο δύσκολο συγχρόνως για τους βασικούς διεκδικητές του τίτλου(Manchester City,Arsenal και Liverpool σε λιγότερο βαθμό). Ωστόσο αν και δεν πάρθηκαν όλοι οι βαθμοί από το χθεσινό της παιχνίδι,ο τρόπος με το οποίο το διαχειρίστηκε επιβεβαίωσε ότι πρέπει να γίνει κάτι το ξεχωριστό,ή μάλλον καλύτερα να “αυτοκτονήσει” η ίδια ώστε να μη κατακτήσει το φετινό πρωτάθλημα.
Δεν παρατηρήσαμε στον συγκεκριμένο αγώνα το λεπτόρρευστο ποδόσφαιρο της στα πρόσφατα παιχνίδια της με Swansea και Everton,αλλά είδαμε μια ομάδα που διαθέτει περισσότερα από ένα Plan B και ένα Plan C στο μανίκι της.
Τέλος σε μια ξεχωριστή κατηγορία πρέπει να δώσουμε τα εύσημα και στους οπαδούς της Chelsea για τη στάση τους,η οποία ήταν κάτι παραπάνω από άψογη αποτίοντας φόρο τιμής στον Lampard και ψέλνοντας το όνομα του όταν μπήκε στον αγωνιστικό χώρο και παρά το γκολ της ισοφάρισης συνέχισαν να τον χειροκροτούν με χαρά και κέφι στο τέλος του αγώνα.
Ο Πορτογάλος τεχνικός δήλωσε για αυτό το γεγονός στο Skysports ότι:« Αυτή είναι η Αγγλία και αυτή είναι η Chelsea. Οι οπαδοί της Chelsea ποτέ δεν ξεχνάνε τι έχει προσφέρει ένας άνθρωπος σε αυτή την ομάδα. Αυτό συνέβη και σε μένα όταν νίκησα τη Chelsea με την Inter και η υποδοχή μου στο “Stamford Bridge” ήταν φανταστική. Αυτό συνέβη με τον Lampard σήμερα και αυτό συνέβη και με τόσους άλλους παίκτες. Αυτή είναι η Chelsea και αυτός είναι ο πολιτισμός και η κουλτούρα της Chelsea».
Τελειώνουμε το κείμενο μας με ένα κομμάτι από τις δηλώσεις του Lampard μετά το ματς:«Δεν ήταν ακριβώς αυτός ο τρόπος που ήθελα να πω αντίο στους οπαδούς της Chelsea». Το ίδιο θα έλεγαν και αυτοί από μέσα τους όταν πήγαινε να τους ανταποδώσει το χειροκρότημα σε αυτή την όμορφη σκηνή.
Εδώ που τα λέμε ίσως να ήταν και καλύτερα να μην άνοιγε ποτέ το σκορ για τους “Μπλε” ο Schurrle από το να έρθει η ισοπαλία με αυτό το γλυκόπικρο τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου