Premier League

Η σχέση Pulis και Crystal Palace δεν μπορούσε να προχωρήσει άλλο

του Δημήτρη Βαρσάνη

Στην Αγγλία ο ρόλος του προπονητή έχει παραδοσιακά πολύ ιδιαίτερη σημασία. Διαλέγεις έναν άνθρωπο,του παραδίδεις τα κλειδιά και το τσεκ επιταγών και τον αφήνεις να κάνει τη δουλειά του. Σε περίπτωση που σας οδηγήσει στη κορυφή συγχαρητήρια,επιλέξατε το σωστό άνθρωπο. Αν καταλήξετε στο βάθος του πυθμένα θα πρέπει να τελειώσετε την συνεργασία σας.

Με την πάροδο του χρόνου οι ομάδες της Αγγλίας έχουν αρχίσει να ξεφεύγουν από αυτό το μοντέλο. Ενώ ο Arsene Wenger είναι η αρχή και το τέλος στην Arsenal,σύλλογοι όπως η Chelsea,η Manchester City και η Tottenham έχουν αλλάξει πολλές φορές τα μοντέλα τους. Η γενική αίσθηση είναι ότι ο κόσμος του ποδοσφαίρου έχει γίνει πολύ ανταγωνιστικός για έναν άνθρωπο να κάνει τη δουλειά μόνος του. Σκεφτείτε πόσο βαθιά πρέπει να ψάξετε τη φιλοσοφία ενός ανθρώπου για να συγκαλύψετε αυτό που έκανε ο Tony Pulis τη Πέμπτη.

Ο άνθρωπος που έσωσε τη Crystal Palace έφυγε δυο μέρες πριν ξεκινήσει η νέα σεζόν και από ότι φάνηκε το είχε στο νου του από την αρχή. Αν ο αντιπρόεδρος Steve Parish και το υπόλοιπο Διοικητικό συμβούλιο δεν ξόδευαν περισσότερα χρήματα ο Pulis ήταν πρόθυμος να φύγει. Πώς μπορεί να δικαιολογήσει αυτή την απόφασή του στους παίκτες,ορισμένοι εκ των οποίων ήρθαν στο Νότιο Λονδίνο για χάρη του; κανένας από αυτούς δεν έχει τη πολυτέλεια να φύγει επειδή δεν έρχονται ενισχύσεις. Τι είδους πίστη έδειξε αφήνοντάς τους σε μια κατάσταση χάους;

Πώς μπορεί να δικαιολογήσει αυτή την απόφαση στο υπόλοιπο κομμάτι του συλλόγου; στο προσωπικό του που δεν το ενδιαφέρει τι συμβαίνει στο γραφείο του Parish; αντί να αποδεχθεί τη πραγματικότητα της ζωής που επέλεξε από τον περασμένο Νοέμβριο,ο Pulis έπραξε ένα παιχνίδι εξουσίας,ένα που απειλεί τη παραμονή της ομάδας στη κορυφαία κατηγορία. Και πώς μπορεί να δικαιολογήσει αυτή την ενέργεια του στους οπαδούς,οι οποίοι με τη βροντερή παρουσία τους έκαναν το “Selhurst Park” “κολαστήριο” για κάθε αντίπαλο;

Με τις ελπίδες φέτος να ήταν πιο ενθαρρυντικές από τη προηγούμενη χρονιά οι οπαδοί είδαν τον άνθρωπο που τους ανέβασε επίπεδο να τα διαλύει όλα εν μια νυκτί για ένα δικό του καπρίτσιο. Χωρίς να έχει περισσότερα χρήματα στη διάθεση του για να βελτιώσει την ομάδα του,ο 58άχρονος τεχνικός ακολούθησε την απειλή του και αποχώρησε. Όταν υπέγραψε στη Palace γνώριζε ότι το πραγματοποιούσε για μια μικρή ομάδα,στην οποία θα έπρεπε να χρησιμοποιούσε τη πονηριά του όπως μόνο ο Pulis ξέρει για να ξεπεράσει μια μέτρια κατάσταση.

Όπως διαπιστώσαμε στις δύο τελευταίες μεταγραφικές περιόδους δεν υπάρχουν πλουσιοπάροχες επιταγές. Στη Crystal Palace δεν μπορούσε να πετάει χρήματα με τον τρόπο που το έκανε στη Stoke.

Οι δαπάνες του Pulis στα πέντε τελευταία του χρόνια στη Stoke ήταν 80 εκατομμύρια λίρες. Τι κατάφεραν οι “Potters” έχοντας κάνει αυτές τις επενδύσεις; ναι είχαν σταθερότητα και ναι πήγαν και σε έναν τελικό του FA Cup. Όμως επίσης “βραβεύτηκαν” για το χειρότερο ποδόσφαιρο στη Premier League και οι οπαδοί υπερασπίζονταν μια μη γοητευτική αρετή,τον πραγματισμό. Στις μέρες του,οι οπαδοί έβλεπαν μια ομάδα που αποτύγχανε να βελτιωθεί και η οποία έφτασε στην υψηλότερη θέση της στη βαθμολογία της Premier League μετά από ένα χρόνο με τον Mark Hughes στον πάγκο της.

Η Crystal Palace δεν μπορούσε να αντέξει αυτά τα έξοδα,ο ρεαλισμός του Pulis έπρεπε να το γνώριζε όταν υπέγραφε το συμβόλαιο του. Τέσσερα χρόνια νωρίτερα οι “αετοί” ήταν σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης και αυτό παραλίγο να τους οδηγήσει στη League One. Τώρα σταθεροποιήθηκαν και έχουν δείξει ότι δεν χρειάζεται να επιστρέψουν στους απερίσκεπτους τρόπους,ακόμη και αν ο πρώην προπονητής τους το απαιτούσε να γίνει έτσι.

Όλοι λένε στο μεγάλο νησί ότι ήταν μια κακόβουλη υποψία,ότι ο Pulis ήθελε απλά να φύγει. Ή αυτό ή ότι είναι ο πιο κοντόφθαλμος παλαιών αρχών προπονητής. Αν ο 58άχρονος τεχνικός είναι τόσο εγωιστής για να παραβλέψει τη πρόσφατη ιστορία της Palace,τη περσινή επιτυχία και τις πραγματικότητες ζωής στο “Selhurst Park” τότε είναι καλύτερο που έφυγε τώρα.

Αρνούμαστε να πιστέψουμε ότι ο Pulis είναι χαζός,αντίθετα μπορούμε να αγοράσουμε τη πονηριά του. Προερχόμενος από μια φανταστική δουλειά τη περασμένη σεζόν και γνωρίζοντας ότι θα ανοίξουν θέσεις εργασίας στους επόμενους πέντε μήνες έφτιαξε ένα σενάριο που θα του επιτρέψει να εισχωρήσει στα πράσινα λιβάδια ενός συλλόγου χωρίς τους περιορισμούς της Crystal Palace. Και σε μια εύκολη οδό διαφυγής στηρίχθηκε σε μια ξεπερασμένη κοινοτοπία,τη μη υποστήριξη στο προπονητή.

Κάποιοι θα αγοράσουν αυτό το παραμύθι υπό το φως της περσινής επιτυχίας και υπάρχει ένα μικρό μέρος του εαυτού μας που ενστερνίζεται τη συγκεκριμένη άποψη. Όμως πώς να το εξηγήσει αυτό στους παίκτες που αντιμετωπίζουν σήμερα το απόγευμα την Arsenal; πώς να το εξηγήσει αυτό στο σύλλογο,του οποίου η ζωή στη Premier League βρίσκεται κάτω από νέα απειλή; πώς να το εξηγήσει σε μια βάση οπαδών και πώς να τους βγάλει από το μυαλό ότι το έκανε για λόγους εγωισμού;
Υπάρχει μόνο μια εξήγηση,ο Tony Pulis ενέργησε προς το συμφέρον του… Tony Pulis. Αν και αυτό είναι κατανοητό,οι προπονητές θα πρέπει να είναι σε θέση να ξεπεράσουν το συγκεκριμένο ένστικτο. Σε μακροπρόθεσμη βάση φαίνεται μια ευρύτερη προοπτική προς το καλύτερο συμφέρον του προπονητή.

Όσο σκληρή και αν πρόκειται να γίνει η ζωή φέτος στη Crystal Palace,έπραξε σωστά που τον άφησε να φύγει και όποιος ενδιαφερθεί να ξαναφέρει πίσω τον Pulis ξέρει που θα μπλέξει.