Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

Το ματς της ημέρας (Ουαλία - Βέλγιο): Η ενότητα επικράτησε κατά κράτος της "κλίκας"


Δημήτρης Βαρσάνης

Η Ουαλία είναι στα ημιτελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Η Ουαλία ναι, είναι στα ημιτελικά. Η Ουαλία απέχει μια νίκη από το τελικό της ζωής της.



Όχι, δεν είναι όνειρο!
Δεν έχει σημασία πώς το λες, δεν έχει σημασία πόσες φορές θα το πεις, εξακολουθείς να το αισθάνεσαι σαν ένα ιδιαίτερα περίεργο όνειρο αλλά είναι μια πραγματικότητα. Δεν είναι χτισμένη στην τύχη ή στην αλλόκοτη διαιτησία ή στην απελπισμένη αμυντική πάλη. Η Ουαλία συνεχίζει να προχωρά σε αυτό το τουρνουά επειδή είναι μαζί και ενωμένη.
Ως απάντηση δεν μπορούσε να υπάρξει καλύτερα από τα τρια απίστευτα της γκολ την Παρασκευή. Σε κάποιες ομάδες ο πάγκος περικλείεται από δυσαρέσκεια, γεμάτος με αχρησιμοποίητους ποδοσφαιριστές των οποίων η υπερηφάνεια έχει πληγωθεί τόσο άσχημα ώστε να μην μπορούν να να χαμογελούν ακόμα και όταν σκοράρει η ομάδα τους. Η Ουαλία δεν είναι μια τέτοια ομάδα. Δεν έχει ένα τέτοιο πάγκο. Κάθε άτομο, κάθε παίκτης και κάθε προπονητής, ήταν σηκωμένος από τη θέση του και έτοιμος να αντιδράσει σε κάθε ευκαιρία της ομάδα
Η συγκεκριμένη ομάδα δεν είναι περιτριγυρισμένη από φατρίες και κλίκες. Καμία προσωπικότητα δεν επικρατεί. Κερδίζουν μαζί, πανηγυρίζουν μαζί και είναι ο τρόπος με το οποίο το πράττουν. Η Ουαλία από την αρχή έψαχνε τη νίκη. Αμύνθηκε όταν έπρεπε να το κάνει, αντιστάθηκε στις συντριπτικές επιθέσεις από μια ομάδα του Βελγίου που ξεκίνησε και στα δύο ημίχρονα με συντριπτική δύναμη. Όμως στη συνέχεια απάντησε και βγήκε μπροστά.
Αντιμέτωπη με την δεύτερη καλύτερη ομάδα στην κατάταξη της FIFA, η Ουαλία φάνηκε να αναγνωρίζει ότι ήταν στα προημιτελικά και ήθελε επίσης το κάτι παραπάνω. Όταν ήρθε η πίεση, κατάφερε να ανταπεξέλθει. Όταν βρέθηκε με τη πλάτη στο τοίχο στάθηκε δυνατή. Και όταν της δόθηκε η ευκαιρία να τελειώσει μια για πάντα τις ελπίδες του Βελγίου το έκανε.
Η Ουαλία είναι στα ημιτελικά, η Ουαλία είναι στα ημιτελικά, η Ουαλία είναι στα ημιτελικά, ακόμα ακούγεται παράξενο όμως είναι αλήθεια.



Ο Bale, ο Ramsey και η ασυγκράτητη επίθεση της Ουαλίας

Αφού έμεινε νωρίς πίσω στο σκορ από τη "φωτοβολίδα" του Radja Naingollan, οι οιωνοί δεν ήταν καλοί. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, η Ουαλία βρισκόταν σε κίνδυνο αντιμετωπίζοντας έναν αντίπαλο που φαινόταν περισσότερο από αρκετή η δύναμη πυρός για να τους αφήσει εκτός τουρνουά
Δεν βοήθησε και ο διαιτητής Damir Skomina που η διάθεση του ήταν ανελέητη. Ο Ben Davies προσέλκυσε την οργή του ήδη από το πέμπτο λεπτό, βλέποντας τη κίτρινη για ένα σκληρό τάκλιν στον Kevin De Bruyne. Λίγα λεπτά αργότερα, ο James Chester έριξε τον Romelu Lukaku. Ο Βέλγος επιθετικός πήρε δύο βήματα πριν πέσει στο έδαφος και ο Chester είδε και αυτός από τη πλευρά του τη κίτρινη. Στα μέσα του πρώτου ημιχρόνου, ο Chris Gunter δέχτηκε επίσης τη κίτρινη για ένα τράβηγμα φανέλας στο De Bruyne. Η κατάσταση φαινόταν δυσοίωνη.
Στις κερκίδες, οι οπαδοί της Ουαλίας έμοιαζαν εκνευρισμένοι και με κάποια δικαιολογία. Όμως οι βρυχηθμοί των αποδοκιμασιών φάνηκε να τονώνουν τους παίκτες τους να βγουν μπροστά ανανεωμένοι και επιθετικοί. Ο Aaron Ramsey από τα δεξιά έκοψε τη μπάλα για τον Neil Taylor, του οποίου το τελείωμα του σώθηκε τη τελευταία στιγμή από τον Thibaut Courtois. Στο 31' όμως ήρθε η απάντηση. Από ένα κόρνερ του Ramsey βρέθηκε εντελώς αφύλακτος ο Ashley Williams  στην περιοχή του πέναλτι. Ο Courtois δεν είχε καμία τύχη, κυρίως επειδή οι αμυντικοί του δεν του την έδωσαν.
Τώρα η Ουαλία ήταν ζωντανή και ο Gareth Bale ασυγκράτητος. Φάνηκε να μην υπάρχει τίποτα άλλο για τους Βέλγους παρά μόνο να κρυφτούν στις καταπακτές και να ελπίζουν ότι θα επιβιώσουν από την καταιγίδα. Ο Courtois ύστερα από λίγα λεπτά μπλόκαρε την επικίνδυνη προσπάθεια του Bale.
Ξανά η Ουαλία πάλεψε να αποκρούσει τις μαζικές επιθέσεις του Βελγίου στις αρχές του δευτέρου μέρος. Ξανά ωστόσο ανταποκρίθηκε και με απίστευτο στυλ. Ο Ramsey σε μια επίθεση βρήκε τον Robson-Kanu στο σημείο του πέναλτι. Με τους Thomas Meunier, Jordan Lukaku και Marouane να είναι κοντά του φάνηκε ότι ο Robson-Kanu δεν είχε καμία τύχη με την μπάλα στα πόδια του. Παραδόξως όμως με μια γρήγορη "στροφή Cruyff"  οι Βέλγοι έμειναν αμήχανοι και ένα ισχυρό τελείωμα τους άφησε πίσω πίσω στο σκορ για πρώτη φορά. Ένα γκολ αδιάβλητης ποιότητας.
Το Βέλγιο πίεσε για την ισοφάριση. Η Ουαλία αναγκάστηκε να καθίσει πίσω. Ο πολύ εντυπωσιακός Ramsey σε αυτό το τουρνουά, έλαβε μια κίτρινη κάρτα και μια ποινή που θα τον αφήσει 'εξω από τους ημιτελικούς. Όμως η Ουαλία δεν τελείωσε. Απορρόφησε τη πίεση. Συνέχισε να ψάχνει για μια διέξοδο, έναν τρόπο να θέσει το αποτέλεσμα πέρα ​​από κάθε αμφιβολία και το βρήκε. Μια έξοχη κεφαλιά του Sam Vokes νίκησε τον Courtois κατά κράτος. Τι αποτέλεσμα! Τι νύχτα! Τι ομάδα!



Η τσαλακωμένη άμυνα του Βελγίου

"Ένας προπονητής πάντα φοβάται αν η ομάδα του δεν είναι στη μέρα της", δήλωσε ο Marc Wilmots αυτή την εβδομάδα. Πόσο προφητικά αποδείχθηκαν τα λόγια του;
Βασανισμένο από τραυματισμούς στην άμυνα το Βέλγιο ήταν ευάλωτο. Από το πρώτο σφύριγμα, ο Bale παρέσυρε στα δεξιά τον Jordan Lukaku σαν καρχαρία που πλησιάζει έναν ψαρά ο οποίος χρειάζεται ένα μεγαλύτερο σκάφος.
Το Βέλγιο κράτησε αρχικά το κεφάλι του ψηλά, άλλαζε την μπάλα μεταξύ του και στη συνέχεια πήρε τον έλεγχο. Τέσσερις φορές στα πρώτα πέντε λεπτά τρομοκράτησε την Ουαλία βγάζοντας σέντρες που προκάλεσε όλα τα είδη της ανησυχίας. Στη συνέχεια απέτρεψαν το γκολ ο Wayne Hennessey και οι αμυντικοί του με αλλεπάλληλα σουτ. Οι προσπάθειες του Yannick Carrasco, του Meunier και του Eden Hazard σταμάτησαν όλες στα μπλοκ των Ουαλών.
Όμως κανείς δεν θα μπορούσε να μπλοκάρει το σουτ του Nainggolan έξι λεπτά αργότερα. Από τα 30 μέτρα με ένα πολύ δυνατό σουτ έστειλε τη μπάλα στην επάνω γωνία. Κανείς δεν θα μπορούσε να πει ότι δεν θα ερχόταν το γκολ. Το Βέλγιο απλά χρειαζόταν να πατήσει πάνω στο πλεονέκτημα της. Αντ 'αυτού, η Ουαλία γύρισε στο παιχνίδι.
Υπάρχουν μεγάλες ευθύνες για τη διαχείριση του Wilmots. Έχοντας έναν προπονητή που φέρεται να έχει λυμένα τα χέρια του καταπραΰνει τη "γκαρνταρόμπα" που είναι γνωστό ότι είναι δύσκολη και επιτρέπει στα πιο ταλαντούχα μέλη της ομάδας του για να εκφραστούν κατά βούληση. Όμως ενώ η επίθεση του μπορεί να ευημερεί η άμυνα υποφέρει. Οι απουσίες του Wilmots ήταν ευρέως γνωστές, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να είναι δύσκολο να εξασφαλιστεί ότι τουλάχιστον, ένας άνθρωπος τόσο επικίνδυνός όσο ο Williams πρέπει να μαρκάρεται σωστά στις στημένες φάσεις. Αυτό κόστισε στο Βέλγιο μια φορά. Ενδεχομένως να της κόστιζε και πάλι λίγο πριν από το ημίχρονο
Ο Wilmots έριξε στον αγώνα το Fellaini, θυσιάζοντας τη δημιουργικότητα για τη πιο φυσική παρουσία στη μεσαία γραμμή. Το Βέλγιο ξεκίνησε σε ένα άγριο ρυθμό, αλλά η Ουαλία ήταν η ομάδα που πήρε το προβάδισμα και δεν υπήρχε τίποτα που το Βέλγιο θα μπορούσε να κάνει για να επανέλθει στο παιχνίδι. Μια κεφαλιά στο 74΄από τον Fellaini χαρακτήρισε τη βραδιά της, μιας και από πολύ κοντινή απόσταση αντί να στοχεύσει στο τέρμα, έστειλε τη μπάλα πολύ άουτ. Όταν ο Vokes έβαλε το τρίτο γκολ της Ουαλίας, το Βέλγιο τσαλακώθηκε.
Από την πλευρά του, το πρόσωπό του Wilmots μετέφερε όλη την ιστορία. Η ομάδα του δεν ήταν στη μέρα της και είχε δίκιο που φοβόταν.


Δεν υπάρχουν σχόλια: