Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

Μουντιάλ

Τα έξι συμπεράσματα από το Κολομβία - Ουρουγουάη


του Δημήτρη Βαρσάνη

Η Κολομβία συνεχίζει να εντυπωσιάζει καθώς νίκησε χθες το βράδυ 2-0 την Ουρουγουάη στο “Maracana” και πέρασε για πρώτη φορά στην ιστορία της στα προημιτελικά του Παγκοσμίου κυπέλλου.

Ο James Rodriguez σημείωσε ένα τέρμα που θα μας μείνει βαθιά στη μνήμη μας τα επόμενα χρόνια,ενώ ο προπονητής της Κολομβίας Jose Pekerman έχει φτάσει στους εννέα αγώνες χωρίς ήττα σε κανονική διάρκεια αγώνα στο Μουντιάλ(θυμίζουμε ότι με την Αργεντινή το 2006 αποκλείστηκε στη διαδικασία των πέναλτι από τη Γερμανία).

Παρακάτω σας παρουσιάζουμε τα έξι συμπεράσματα της ιστορικής πρόκρισης της Κολομβίας.


Η υπόκλιση στον James Rodriguez
Ο James Rodriguez ήταν ο καλύτερος παίκτης της φάσης των ομίλων. Απέναντι στην Ουρουγουάη επιβεβαίωσε με το καλύτερο τρόπο ότι είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παίκτες του τουρνουά και σίγουρα το γκολ αριστούργημα του θα είναι μέσα στα καλύτερα υποψήφια για πρωτιά. Ο 22άχρονος μεσοεπιθετικός πραγματοποίησε κάτι που φαινόταν αδύνατο πριν ξεκινήσει η διοργάνωση. Να ξεχάσουμε όλοι ότι λείπει το αστέρι της ομάδας Radamel Falcao.

O Rodriguez δείχνει ότι όχι μόνο είναι ένας μεγάλος πλειμέικερ,αλλά και ότι έχει και θανατηφόρες δεξιότητες στα τελειώματα του. Με λίγα λόγια,εκτός από James της ομάδας γίνεται και Falcao της ομάδας. Το υπέροχο γκολ του άλλαξε το παιχνίδι και το πλάνο της Ουρουγουάης και το δεύτερο τέρμα του ήταν το τελευταίο στο “φέρετρ”  της “Albiceleste”. Περιέργως το πρώτο γκολ του πλειμέικερ της Monaco ήταν πολύ παρόμοιο με το γκολ του Maxi Rodriguez εναντίον του Μεξικού,που έστειλε την Αργεντινή στα προημιτελικά του Παγκοσμίου κυπέλλου του 2006.


Οι τεχνικές δεξιότητες του Pekerman
Ο Jose Pekerman εκμεταλλεύτηκε όπως κανένας άλλος προπονητής τη φάση των ομίλων λαμβάνοντας υπόψη τα πλεονεκτήματα που θα είχε για τους αγώνες νοκ - αουτ. Εναντίον της Ιαπωνίας δοκίμασε διάφορα συστήματα και έδωσε χρόνο συμμετοχής σε παίκτες που ήταν στον πάγκο. Το πείραμα του λειτούργησε τόσο ευεργετικά,που όχι μόνο η Κολομβία κέρδισε 4-1 αλλά βρήκε και τη φόρμουλα να προκριθεί από τον γύρο των “16”.

Στα δύο πρώτα παιχνίδια ο Ibarbo έπαιξε ως αριστερό εξτρέμ και ο Teofilo Gutierrez ως ο μοναδικός σέντερ φορ. Ακόμα και αν κέρδισε την Ελλάδα και την Ακτή Ελεφαντοστού ο Pekerman είχε την ικανότητα να εντοπίσει τι δεν πήγε σωστά όπως τα προγραμμάτισε. Απέναντι στην Ιαπωνία “ανακάλυψε” ότι ο Jackson Martinez ήταν μια καλύτερη επιλογή από τον Ibarbo και ότι θα μπορούσε να γινόταν ένα επιθετικό δίδυμο με τον Gutierrez.


Ένα υπέροχο ντουέτο
Οι μεγάλοι παίκτες χρειάζονται και τους θεαματικούς παίκτες για να τους υποστηρίζουν. Στο NBA ο Michael Jordan είχε τον Scottie Pippen δίπλα του,ενώ παλαιότερα στο ποδόσφαιρο ο Pele τον Garrincha. Αντίστοιχα στην Κολομβία ο James Rodriguez εξαρτάται από τον Juan Cuadrado. Αν δεν ήταν ο James όλος ο έπαινος σε αυτή την ομάδα θα πήγαινε στον Cuadrado. Ο παίκτης της Fiorentina έχει αντίκτυπο και στις δύο πτέρυγες,ακόμα και ως τρίτος χαφ όταν κινείται σε αυτή τη περιοχή.

Οι δεξιότητες του στην ταχύτητα και στη ντρίμπλα αναγκάζουν τους αντίπαλους αμυντικούς να δίνουν αρκετά επικίνδυνα φάουλ στους “Cafeteros”. Το δεύτερο γκολ της Κολομβίας χθες προήλθε από μια εξαιρετική ομαδική συνεργασία,η οποία ολοκληρώθηκε με τη σέντρα του Armero,την έξυπνη υποδοχή της μπάλας με το κεφάλι από τον Cuadrado και το ιδανικό τελείωμα του Rodriguez. Ακόμα και στο πανηγυρισμό του γκολ ο James το πίστωσε στον συμπαίκτη του.


Δεν μπόρεσε να διασπάσει τον “τοίχο” της Κολομβίας
Η Ουρουγουάη έπρεπε να βγει μπροστά στο δεύτερο ημίχρονο και δημιούργησε κάποιες καλές ευκαιρίες. Λόγω της εκθαμβωτικής απόδοσης του James Rodriguez πέρασε σχεδόν απαρατήρητος, αλλά ο τερματοφύλακας της Κολομβίας David Ospina ήταν ζωτικής σημασίας για να μη σκοράρει η Ουρουγουάη. Μετά το 1-0 ο Ospina κράτησε το προβάδισμα της ομάδας του όταν απόκρουσε ένα σουτ του Alvaro Gonzalez. Στο δεύτερο μέρος ο Cristian Rodriguez έκανε ένα πολύ δυνατό σουτ όμως ο Ospina το έβγαλε. Αργότερα ο Maxi Pereira βγήκε τετ-α-τετ με τον 25άχρονο τερματοφύλακα μη καταφέρνοντας να τον νικήσει. Τέλος ένα απειλητικό σουτ του Cavani το έβγαλε εξαιρετικά σε κόρνερ.


Λείπει ο Suarez,”χορεύουν τα ποντίκια”
Η απουσία του Luis Suarez ήταν αδύνατο για την Ουρουγουάη να ξεπεραστεί. Η Κολομβία θα μπορούσε να κερδίσει τον αγώνα ακόμα και αν ήταν στο γήπεδο,αλλά αναμφισβήτητα το επιθετικό παιχνίδι της “Albiceleste” χάνει πάρα πολλά χωρίς αυτόν. Ο αντίκτυπος της απώλειας του δεν ήταν μόνο στον αγωνιστικό χώρο,αλλά επηρέασε πάρα πολύ και τη ψυχολογική πλευρά των παικτών της Ουρουγουάης. Μια πανομοιότυπη κατάσταση συνέβη και στην Αργεντινή στο Μουντιάλ των Ηπα το 1994,όταν ο Diego Maradona αποβλήθηκε από τη διοργάνωση.

Ακόμα και όταν ο Diego Forlan ήταν στα καλύτερα του κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου κυπέλλου το 2010,η Ουρουγουάη έχασε στα ημιτελικά από την Ολλανδία μετά τη σοφή - όπως αποδείχθηκε - αποβολή του επιθετικού της Liverpool απέναντι στη Γκάνα. Αν προσθέσουμε το 2010 και το 2014,η Ουρουγουάη έπαιξε 11 αγώνες στο Παγκόσμιο κύπελλο και έχασε τους τέσσερις(δύο σε κάθε διοργάνωση). Ο Suarez δεν έπαιξε σε κανένα από αυτά τα τέσσερα παιχνίδια.


Ψάχνεται για μια θέση ανάμεσα στο πάνθεον του ποδοσφαίρου
Αυτή η Κολομβία έχει ξεπεράσει πλέον αυτό που έκανε η χρυσή γενιά του 1990 στην Ιταλία. Ακόμα και ο θρυλικός Carlos Valderrama σε ένα Tweet του είχε γράψει ότι αν αυτή η ομάδα περάσει στα προημιτελικά θα γίνει η καλύτερη στην ιστορία της Κολομβίας,και έγινε. Ωστόσο θα πρέπει να προχωρήσει περισσότερο σε αυτό το Παγκόσμιο κύπελλο,για να πετύχει κάτι περισσότερο από μια ιστορία της “σταχτοπούτας” που θα αποκλειστεί στα προημιτελικά. 

Βρίσκεται πλέον πρόσωπο με πρόσωπο με την ευκαιρία της εισόδου στον “Όλυμπο” του ποδοσφαίρου. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες,ακόμα και αν το επόμενο εμπόδιο είναι η διοργανώτρια χώρα και η πέντε φορές Παγκόσμια πρωταθλήτρια. Ο κόσμος του ποδοσφαίρου συμπεριέλαβε την Ολλανδία σε μια από τις καλύτερες Εθνικές ομάδες χωρίς να κατακτήσει ένα παγκόσμιο κύπελλο,χάρη σε μια υπερβατική της απόδοση που την έφτασε σε δύο συνεχόμενους τελικούς,το 1974 και το 1978. 

Η Κολομβία έχει το ταλέντο να φτάσει αυτές τις επιδόσεις και γιατί όχι να τα καταφέρει ακόμα καλύτερα από τους “Οράνιε”.

Δεν υπάρχουν σχόλια: