Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014

Δεινόσαυροι ή τα πτηνά ήταν τα πρώτα που πέταξαν;


Ένα είδος δεινοσαύρου, καλυμμένο εξ ολοκλήρου με φτερά και με ουρά πολύ μεγάλου μήκους, εντοπίστηκε στην Κίνα και ενισχύει τη θεωρία σύμφωνα με την οποία υπήρχαν ιπτάμενα πλάσματα στον πλανήτη πολύ πριν κάνουν την εμφάνισή τους τα πουλιά.

«Αυτά τα ασυνήθιστα φτερά, μήκους 30 εκατοστών, είναι μακράν τα μεγαλύτερα που έχουν βρεθεί ποτέ σε φτερωτούς δεινοσαύρους. Αυτό το καινούριο απολίθωμα υπογραμμίζει το γεγονός ότι στους δεινοσαύρους η πτήση δεν περιοριζόταν μόνο στα πολύ μικρά ζώα. Όμως, θα χρειαστούν πολλά ακόμη στοιχεία για να μας λυθούν όλες οι απορίες για το πώς πετούσαν» ανέφερε ο Λούις Τσιάπι, παλαιοντολόγος στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λος Άντζελες που συμμετείχε στην έρευνα για την εξακρίβωση του είδους των απολιθωμάτων.

Ο δεινόσαυρος, ηλικίας 125 εκατομμυρίων ετών, που βαφτίστηκε Changyuraptor yangi, ανήκει στην τάξη των μικροραπτόρων, που είχαν μικρά πόδια και ουρά, διέθεταν φτερά και έμοιαζαν με τεράστια κοτόπουλα με τρομακτική οδοντοφυία. Παρά τα πούπουλα και την ανατομία τους, που θυμίζει εκείνη των πουλιών, οι επιστήμονες εξακολουθούν να διαφωνούν ζωηρά για το κατά πόσον οι μικροράπτορες είχαν την ικανότητα να πετούν.


Ο σκελετός του Τσανγκιουράπτορ γιανγκί (το όνομά του σημαίνει στην κυριολεξία «άρπαγας με μακριά φτερά») βρέθηκε στο Τζεχόλ της επαρχίας Λιαονίνγκ, στη βορειοανατολική Κίνα. Είχε μήκος περίπου 1,3 μ. από την άκρη της μύτης του μέχρι τη βάση της ουράς. Τα φτερά που κοσμούσαν την ουρά του αποτελούσαν σχεδόν το ένα τρίτο του συνολικού μήκους του.

Από τις αναλύσεις της οστικής μάζας του ζώου διαπιστώθηκε ότι ήταν ενήλικο και ζύγιζε περίπου 4,5 κιλά, γεγονός που σημαίνει ότι ήταν ένας από τους μεγαλύτερους δεινοσαύρους «με τέσσερα φτερά», όπως αποκαλούνται τα όντα αυτά επειδή είχαν πούπουλα και στα τέσσερα πόδια τους. Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι αυτοί οι δεινόσαυροι μπορούσαν να πετάξουν, έστω και αδέξια, για να κυνηγήσουν τα θύματά τους.

Οι ερευνητές, αν και εμφανίζονται επιφυλακτικοί ως προς τις πτητικές ικανότητες του Τσανγκιουράπτορα εκτιμούν ότι η επιβλητική ουρά του ενδεχομένως να του επέτρεπε να ελέγχει καλύτερα τον τρόπο προσγείωσής του στο έδαφος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: