Δημήτρης Βαρσάνης
Ο ψευδής πόλεμος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα τελείωσε. Ας ξεκινήσει η κανονική διοργάνωση. Η διεξαγωγή 36 αγώνων στην επέκταση των ομάδων από 16 σε 24 αποδειχθηκε ως κακή μια ιδέα στο χόρτο όπως φαινόταν πάντα και στα χαρτιά.
Η UEFA ουσιαστικά αντάμοιψε την αποτυχία καθώς οι τέσσερις καλύτερες τρίτες πέρασαν στο γύρο των νοκ - αουτ. Τα λιγότερα από δύο γκολ ανά παιχνίδι δεν είναι μια καλή διασκέδαση, και είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι η νέα μορφή δεν είχε καμία σχέση με αυτό. Η χλιαρή λευκή ισοπαλία μεταξύ της Γαλλίας και της Ελβετίας είναι 90 λεπτά από τη ζωή μας που ποτέ δεν θα θέλαμε πίσω.
Σύμφωνα με το παλαιό σύστημα, η Πορτογαλία και ο Cristiano Ronaldo θα έπρεπε να γυρίσουν σπίτι τους. Τώρα με τις τρεις ισοπαλίες έπεσε στη "βατή" διασταυρωση των νοκ - αουτ.
Ενάντια σε αυτό έχουν υπάρξει ακόμα και κάποιες συναρπαστικές ιστοριες. Η Ουαλία, η Ιρλανδία, η Ουγγαρία, η Βόρειος Ιρλανδία, η Σλοβακία και η καλύτερο από όλες η Ισλανδία. Η γη των θερμοπίδακων και των ηφαιστείων, με πληθυσμό 330.000 κατοίκους είναι η κορυφαία ιστορία του τουρνουά. Οι "Ice Men" είναι εντυπωσιακά αήττητοι και τώρα βυθίζονται σε έναν αγώνα εναντίον της Αγγλίας και τους ήρωες της Premier League που παρακολουθούν στην τηλεόραση κάθε εβδομάδα.
Αυτός ο αγώνας απέχει πολύ από την τυπικότητα που ορισμένοι μπορούν να φανταστούν για μια Αγγλία που δυσκολεύεται να μετατρέψει την κυριαρχία σε νίκες. Μένει εκτός συνέχειας και μόνο τότε ο προπονητής της Roy Hodgson σίγουρα θα είναι χωρίς δουλειά. Σε μια τέτοια περίπτωση θα είναι η μεγαλύτερη ταπείνωση του έθνους από το 1950, όταν η Αγγλία αποκλείστηκε ανυπολόγιστα από τις άγνωστες ποδοσφαιρικά ΗΠΑ στο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Η απόφαση του Hodgson να ξεκουράσει τον Wayne Rooney ανάμεσα στις έξι αλλαγές στη λευκή ισοπαλία με τη Σλοβακία, ενδεχομένως να τον δαγκώσει καθώς το αποτέλεσμα πήγε την Αγγλία στην πιο σκληρή διασταύρωση, μια διαδρομή βραχώδης μέχρι να φτάσει στις Γαλλικές Άλπεις.
Όμως αυτό το ορειβατικό μονοπάτι είναι το ίδιο με εκείνο που αντιμετωπίζει η Ισπανία, η Ιταλία, η Γερμανία και η Γαλλία.
Από την άλλη πλευρά της κληρωτίδας, η - πολύ εντυπωσιακή έως σήμερα - Κροατία έχει μια θαυμάσια ευκαιρία να καταφέρει κάτι σπουδαιότερο από τα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998 στη Γαλλία, εφόσον πάρει τη πρόκριση επί της Πορτογαλίας. Ο άξονας Luka Modric-Ivan Rakitic-Ivan Perisic κάνει την Κροατία μια σκληρή προοπτική για τον οποιονδήποτε.
Η Ισπανία έμοιαζε η καλύτερη ομάδα μέχρι η Κροατία τη χτυπήσει με ένα από τα 14 γκολ στα τελευταία τρία λεπτά σε αυτή τη διοργάνωση. Οι Κροάτες ενίσχυσαν την αίσθηση ότι εάν μπορούν να πάρουν ποτέ την μπάλα από την Ισπανία, η άμυνα τους είναι ευάλωτη.
Η Ιταλία, που συγκλόνισε τους επικριτές της στη νίκη της επί του Βελγίου με την έξυπνη τακτική της, είναι σε θέση να αφήσει έξω τους δις τελευταίους πρωταθλητές Ευρώπης. Η αρχική επιλογή των περισσότερων να κερδίσει το Euro Γερμανία ακόμα δεν έχει δεχτεί γκολ όπως και η Πολωνία. Δεν έχει την ίδια αύρα, όπως στο Παγκόσμιο κύπελλο του 2014 όμως παραμένει η ομάδα που κανείς δεν θέλει να συναντήσει.
Αυτή θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η μοίρα των δυνάμεων της Γαλλίας στα ημιτελικά. Ο καθένας που θα ερχόταν από τον "πλανήτη Άρη" θα είχε πειστεί ότι ο Dimitri Payet είναι ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή. Μόνο ο ίδιος και τα τρία γκολ του Gareth Bale από δικές του ενέργειες έλαμψαν με συνέπεια.
Όμως υπάρχει ακόμα χρόνος. Μόλις φτάσαμε στο καλό κομμάτι. Τέλος, μια λέξη και για τους διαιτητές που πέρα από τη κριτική μας πρέπει να ακούσουν και ένα καλό λογο. Σε μεγάλο βαθμό είναι εξαιρετικοί. Το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί για μια πολύ μικρή μειοψηφία χούλιγκαν που έχουν σύρει το άθλημα πίσω στα σκοτεινά χρόνια στην οποία υπήρξε μια ανησυχητική και θλιβερή εξέλιξη.
Ας ελπίσουμε ότι στο υπόλοιπο του Euro 2016 το δράμα που θα εκτυλίσσεται να είναι μόνο το ποδόσφαιρο στο γήπεδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου