Το ματς της ημέρας (Γερμανία - Ουκρανία): Κέρδισε μεν, όχι σαν Παγκόσμια πρωταθλήτρια δε

Δημήτρης Βαρσάνης

Η Γερμανία κέρδισε στη δική της πρεμιέρα τοποθετώντας τις δυνατότητες της για Euro 2016 με τον τίτλο της Παγκόσμιας πρωταθλήτρια, αλλά ακόμη δεν έχει θέσει αρκετά το σωστό της ρυθμό. Παρακάτω είναι τα συμπεράσματα μας για τον αγώνα.

1. Απέτυχε να κυριαρχήσει η Γερμανία

Στην ως επί το πλείστον άνετη νίκη της επί της Ουκρανίας - ευγένεια του γκολ από σκοντράν μουσταφί και υποκατάστατο Bastian Schweinsteiger - ήταν ένα περίεργο παιχνίδι συναφώς. Υπήρχαν περίοδοι που η Γερμανία απείλησε να επαναφέρει το καλύτερο της από το 2014, αλλά και περίοδοι όπου παρατηρήσαμε το είδος των προβλημάτων που απειλούν να πραγματοποιήσει αυτό το ιστορικά νταμπλ κατακτώντας δύο σερί Διεθνή τρόπαια.
Είναι ίσως το μεγαλύτερο ερώτημα για αυτή την ομάδα, το οποίο θυμίζει τη Bayern του Pep Guardiola, από τον οποίο έχουν ακούσει πολλοί τις εντολές του στην ενδεκάδα που παρέταξε ο Joachim Low. Μπορούν να γίνουν πολύ καλοί όταν είναι πλήρως ενεργοποιημένοι, αλλά έχουν μια περίεργη τάση να απενεργοποιούνται σχεδόν σε κάθε παιχνίδι και να δίνουν στους αντιπάλους τους μια ευκαιρία. Έδωσαν στην Ουκρανία περισσότερο από μερικές ευκαιρίες στη συγκεκριμένη περίπτωση. Πολλοί λένε ότι αυτό είναι απλά μια συνέπεια που απαιτεί το κίνητρο στα πραγματικά σημαντικά παιχνίδια του τουρνουά, αλλά ήταν το είδος των πραγμάτων που τους κόστισε το Euro του 2012, όταν ήταν αναμφισβήτητα στο αποκορύφωμά τους και ακόμη καλύτερα από το 2014.

Ο συγκεκριμένος αγώνας είχε πάρα πολλά παραδείγματα. Η Γερμανία ήταν υπέρτατη στα πρώτα 20 λεπτά και πραγματικά κυκλοφορούσε τη μπάλα με άνεση. Αυτό οδήγησε στο φάουλ στον Thomas Muller το οποίο προήλθε το γκολ του Mustafi. Από εκείνο το σημείο όμως και μετά εμφανίστηκε ο εφησυχασμός των προκριματικών και ήταν η χειρότερη ομάδα για μισή ώρα.
Φυσικά, το ανώτερο επίπεδο των ποδοσφαιριστών της σήμαινε ότι θα μπορούσε να κρατήσει τουλάχιστον τη μπάλα. Η Ουκρανία αναγκάστηκε στην απελπισία της να ανέβασει όλους τους άνδρες της στην αντεπίθεση και σε μια αντεπίθεση ο νεοεισελθόντας Schweinsteiger έκανε το 2-0 και τελείωσε το παιχνίδι
Έτσι σφραγίστηκε μια στέρεη νίκη και το είδος της εκκίνησης που οι περισσότερες ομάδες θα ποθούν. Η Γερμανία όμως δεν είναι μια τυχαία ομάδα, είναι η Παγκόσμια πρωταθλήτρια. Αν είναι σε θέση να αποδόσει το 90 % της ικανότητας της, κατά πάσα πιθανότητα θα ανακηρυχθεί επίσης πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Το θέμα για τα τελευταία δύο χρόνια όμως ήταν ότι σπάνια άγγιξε αυτό το επίπεδο. Αυτό το σύνολο είναι προφανώς πολύ καλό και ένα από τα φαβορί, αλλά υπάρχει πάντα η παρατεταμένη αίσθηση ότι έχουν πολύ περισσότερα να δώσουν.

2. Έλειπε η ένταση και η συνοχή από τη Γερμανία

Αν και σε πλήρη φόρμα η Γερμανία θα αντιμετωπίσει ένα διπλό πρόβλημα για να κατακτήσει το τουρνουά, εάν δεν έχεί αυτή την ένταση. Η έλλειψη ενός υψηλού επιπέδου σέντερ φορ παραμένει οδυνηρό προφανώς, και η αμυντική της γραμμή απλά δεν φαίνεται αξιόπιστη. Αυτά τα δύο προβλήματα είναι επίσης διασυνδεόμενα, ακόμα κι αν είναι στα αντίθετα άκρα του γηπέδου.
Ο Mario Gotze έχει πάρα πολλές ικανότητες και τις επιδείκνυε με τα χαρωπά τρεξίματα και τις μερικές όμορφες πινελιές, αλλά η έλλειψη της ταχύτητας ως ψευτοεννιάρη σημαίνει ότι δεν μπορεί να διασπάσει τις άμυνες με τον τρόπο που η Γερμανία το έκανε το 2014. Η Ουκρανία ήταν σε θέση να παρακάμψει τη πρώτη γραμμή Jτου oachim Low πολύ πιο εύκολα, και την επέτρεψε να θέσει τη Γερμανική άμυνα κάτω από μεγαλύτερη πίεση.
Εκεί, καθώς ο Mats Hummels έμεινε στον πάγκο λόγω της έλλειψης φυσικής κατάστασης, ήταν πολύ  συχνά πολύ χαλαρά τα πράγματα. Πολλές Ουκρανικές επιθέσεις την έσπευσαν σε άγχος παρά τη διαβεβαίωση ότι θα έπρεπε να υπάρχει, και αυτό αντικατοπτρίζεται από το γεγονός πώς η άμυνα φαινόταν κάπως σε κακή τοποθέτηση. Κάποιοι παίκτες χάρη στην ατομικότητα τους το έκαναν να μην εμφανίζεται, αλλά δεν υπήρχε η πραγματική συνοχή να σταματήσει την πίεση της Ουκρανίας.
Στο άλλο άκρο, κατά ειρωνεία της τύχης, το ζήτημα είναι σχεδόν πάρα πολύ λεπτό. Θα μπορούσαν κατά καιρούς να γίνουν πιο τραχείς και γρήγοροι στις επιθέσεις τους, αντί να προσπαθούν πάντα να κάνουν το τέλειο στο Passing Game. Είναι ίσως το μόνο πράγμα που έχασαν στην εξέλιξη τους ως νικητές του Παγκοσμίου κυπέλλου, εκτός από την ανάδειξη επιθετικών από την ελίτ. Η Γερμανία δεν είναι τόσο γρήγορη όπως ήταν μεταξύ του 2010 και του 2012, και ακόμη και το γκολ του Schweinsteiger στο τέλος ήταν περισσότερο μια συνέπεια της Ουκρανίας να ανεβάσει πάρα πολλούς άνδρες μπροστά για να σώσει ένα βαθμό αντί από μια σωστή αντεπίθεση της Γερμανίας.
Η μετατόπιση είναι ότι η προσέγγισή τους έχει δώσει περισσότερο έλεγχο, αλλά μέχρι το τέλος του αγώνα ήταν επίσης περιοριστική. Όπως έπαιξαν στα τελευταία λεπτά, ήταν σαν να προσπαθούσαν να σκοτώσουν έναν αγώνα νοκ-άουτ με πάσες, και όχι απλώς να σκοτώσουν ένα παιχνίδι με γκολ. Ήταν περίεργα ήρεμη για μια ομάδα που θα μπορούσε να παίξει με μεγαλύτερη ένταση.
Φυσικά, αν η ομάδα είναι πλήρως "ψημένη" σε τέτοιες καταστάσεις έχει πάρα πολύ έμφυτη ικανότητα. Ωστόσο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα με αυτή την ομάδα.

3. Πιο τολμηρή από ότι αναμενόταν η Ουκρανία

Για έναν προπονητή που έχει πει "δεν είμαστε περιπετειώδεις" και ότι ο ίδιος δεν ήθελε "ανοιχτό ποδόσφαιρο" ο Mykhailo Fomenko παρέταξε μια ομάδα πολύ πιο γενναία από ό, τι αναμενόταν σε αυτό το ματς, και ίσως ακόμα να σημαίνει ότι η περιπέτεια τους στο Euro 2016 θα συνεχιστεί για περισσότερο από το αναμενόμενο. Υπήρξε μια παρατεταμένη περίοδος σε αυτό το παιχνίδι - ιδιαίτερα μεταξύ του γκολ του Mustafi και του ημιχρόνου - που η Ουκρανία ήταν η καλύτερη ομάδα και δημιούργησε στη Γερμανία περισσότερα προβλήματα από ό,τι οι παγκόσμιοι πρωταθλητές σε αυτούς.
Αν και τα περισσότερα από αυτά τα προβλήματα προήλθαν από στημένες φάσεις, παρουσίασαν μια κάποια τεχνική επίσης. Στην πιο αξέχαστη στιγμή του παιχνιδιού, στο σώσιμο του Jerome Boateng πάνω στη γραμμή, προήλθε από τους δημιουργούς Andriy Yarmolenko και Yevhen Konoplyanka ως τελική σύνδεση.
Η Ουκρανία θα μπορούσε να τρομοκρατήσει περισσότερο αν συνδυάζονταν οι δύο μεταξύ τους πιο συχνά, αλλά χρειάζεσαι την μπάλα για να γίνει αυτό, κάτι προφανώς που θα συμβεί περισσότερο με τη Βόρεια Ιρλανδία από ό,τι με τη Γερμανία, η οποία της το στέρησε αυτό κατά τη διάρκεια του δεύτερου ημιχρόνου. Με αυτά τα στοιχεία, θα πρέπει να έχουν το κάτι παραπάνω από το σύνολο του Michael O'Neill για να πάρει τη τρίτη, ακόμη και αν μοιάζει με έναν αγώνα που η πιο κατάληξη του μοιάζει να είναι το 0-0.
Ένα άγγιγμα περισσότερης δραστηριότητας μπορεί να το εμποδίσει αυτό και να στείλει την Ουκρανία στη φάση των ομίλων