Δημήτρης Βαρσάνης
Αν η Manchester City είχε μια απογοητευτική χρονιά φέτος είναι πολύ ανοικτό προς συζήτηση.
Οι δυσκολίες της στη Premier League, προκύπτει και από το πώς ο σύλλογος τερμάτισε στην πρώτη τετράδα στη διαφορά τερμάτων, το οποίο όμως το ισορρόπησαν οι σαφείς ενδείξεις προόδου στο Champions League και κατάκτηση του Capital One Cup, καθώς οι "γαλάζιοι" πήραν το πέμπτο τρόπαιο τους στα τελευταία πέντε χρόνια.
Τη Δευτέρα ο Manuel Pellegrini μίλησε και υποστήριξε ότι ήταν η χειρότερη από τις τρεις χρονιές του στον πάγκο, λόγω του τρόπου που τελείωσε με μόλις μία νίκη στα τελευταία επτά παιχνίδια και τον τρόπο με τον οποίο αποκλείστηκε από την Ευρώπη, χάνοντας με 1-0 στο σύνολο από τη Real Madrid. Οι οπαδοί όμως ίσως να μην την βρίσκουν τόσο καταστροφή αυτή τη χρονιά. Τη σεζόν 2014-15 η City δεν κατέκτησε τίποτα και ήταν άθλια στο Champions League.
Αυτό που θα μπορούσε να κάνει πιο δύσκολο για τους οπαδούς να κρίνουν αντικειμενικά είναι ότι η εγκατάσταση στη κορυφαία τετράδα εξακολουθεί να είναι μια σχετικά νέα εμπειρία για δεκάδες χιλιάδες από αυτούς. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών στις κερκίδες δεν μπορούν να θυμηθούν τις δεκαετίες του '60 και του '70, όταν οι Colin Bell, Francis Lee και Mike Summerbee οδηγούσαν το σύλλογο σε μεγάλα τρόπαια. Οι περισσότεροι έχουν μόνο χρόνια δυστυχίας πίσω τους.
Στη ζωντανή μνήμη για τους περισσότερους είναι η χειρότερη περίοδο στην ιστορία του συλλόγου. Αυτή την εβδομάδα σηματοδοτούνται 17 χρόνια από τη διαχείριση του Joe Royle, όταν η City ανέβαινε στη δεύτερη κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, κερδίζοντας το τελικό των πλέι - οφ της League One ύστερα από μια εξαιρετικά αργοπορημένη επιστροφή της κάνοντας το 2-0 σε 2-2 το ματς απέναντι στην Gillingham.
Η Κυριακή της 30 του Μάη του 1999 απέδειξε πόσο πολύ κατακόρυφα είχε πέσει η City. Τρία χρόνια νωρίτερα, είχε υποστεί τον υποβιβασμό της τη τελευταία αγωνιστική από την Premier League, μετά από ένα ισόπαλο 2-2 με τη Liverpool στο Maine Road. Δύο χρονιές στη Championship τελείωσαν με τον υποβιβασμό της στη League One για πρώτη φορά στην ιστορία της και για 90 λεπτά έχανε με 2-0 για την επάνοδο της στη τρίτη κατηγορία. Εκείνοι οι οπαδοί που είχαν πάει στο Wembley για να παρακολουθήσουν τον αγώνα ήταν οι ίδιοι που ετοιμάζονταν για τα ταξίδια τους στο Wrexham και στο Wycombe.
Υπάρχουν αντικρουόμενα συναισθήματα,όταν οι ίδιοι οι υποστηρικτές τους βλέπουν τη City να κάθεται στην τέταρτη θέση της κορυφαίας κατηγορίας σε λιγότερο από δύο δεκαετίες. Από τη μία πλευρά, το τελείωμα είναι απογοητευτικό γιατί σε σύγκριση με τον κύριο στόχο της σεζόν - κατάκτηση του πρωταθλήματος- να απέχει 15 βαθμούς από την κορυφή δεν είναι αρκετά καλό.
Ωστόσο, εκείνοι που αοιδούν για απογοήτευση συχνά καταρρίπτονται με τις κραυγές πόσο καλύτερο είναι να παίζεις στο Champions League το επόμενο έτος, έστω και στα προκριματικά από ότι να κάνεις άλλο ένα ταξίδι στο Adams Park της Wycombe ή το Memorial Stadium της Bristol Rovers.
Φυσικά, και οι δύο απόψεις είναι σωστές, αλλά αξίζει να θυμηθούμε ότι και οι δύο απόψεις μπορεί να ισχύουν χωρίς να έρχεται η μια σε σύγκρουση με την άλλη. Είναι δυνατό για τους οπαδούς να είναι ευγνώμονες για την άφιξη του Pep Guardiola για την επίβλεψη της ομάδας τους και για να είναι έτοιμος να φτιάξει μια ομάδα που την περασμένη σεζόν τερμάτισε στην τέταρτη θέση. Η City θα έπρεπε να ήταν ικανή να κατακτούσε το πρωτάθλημα, αλλά αντ 'αυτού βρέθηκε εκτός διεκδίκησης του από το Μάρτιο.
Η επέτειος του 1999 αφήνει μια επίκαιρη υπενθύμιση του πώς τα πράγματα θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί αντίθετα. Τι θα συνέβαινε αν ο Kevin Horlock δεν είχε κρατήσει την ψυχραιμία του για να περάσει την μπάλα μέσα από ένα πλήθος παικτών για το 2-1; Τι θα συνέβαινε αν το τελείωμα του Paul Dickov χτυπούσε στο δοκάρι;
Υπάρχει πολλή υπερβολή που υποδηλώνει ότι η άνοδος πριν από 17 χρόνια έσωσε τη Manchester City όταν η αλήθεια είναι ότι ο σύλλογος πιθανότατα θα εξακολουθούσε να υπάρχει σε κάποιο αξίωμα. Ίσως θα μπορούσε και πάλι να γυρνούσε στην Premier League, αλλά δεν υπήρχαν εγγυήσεις. Αυτό το γκολ του Dickov έδωσε την κατάλληλη ώθηση στο σύλλογο για τους επόμενους 12 μήνες, κερδίζοντας την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία με μια νίκη με 4-1 επί της Blackburn το Μάιο του 2000.
Ωστόσο, για να είναι δυσαρεστημένοι με την τρέχουσα κατάσταση δεν πρέπει να επανέλθουν στις παλιές κακές ημέρες ή να αποφεύγουν την ιστορία της ομάδας τους. Σε σχετικούς όρους, εκείνη η εποχή είναι ακόμα πολύ πρόσφατη και αφήνει τους οπαδούς κάπως διασπασμένους, όταν πρόκειται για ένα κλαμπ που δεν πετύχαινε μεγάλους στόχους από το 2012. Μερικά τμήματα οπαδών αφήνουν τους παίκτες πάρα πολύ χαλαρούς επειδή παίζουν με τη Chelsea και όχι με τη Colchester, ενώ άλλα είναι πολύ σκληρά περιμένοντας από την ομάδα τους να κερδίζει τα παιχνίδια μέσα σε 15 λεπτά.
Τελικά, η επιτυχία έρχεται και φεύγει για όλους τους συλλόγους. Το διάστημα της City στη κορυφή δεν θα διαρκέσει για πάντα και αυτό είναι σημαντικό για τους οπαδούς να ενθουσιάζονται με αυτό το γεγονός, αλλά και επίσης να παραμείνουν γειωμένοι. Το τελευταίο πράγμα που θα θέλουν οι "Citizens" είναι να περάσει πριν το συνειδητοποιήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου